Redactie 0 Geplaatst 14 maart 2013 Rapport Share Geplaatst 14 maart 2013 Vol verwachting stonden vele, vele gelovigen samengedrongen op het plein. Op elk moment kon het grote feest beginnen, maar de vraag was alleen wanneer. Iedereen had zich er zorgvuldig op voorbereid en er werd volop gebeden en gezongen. Er hing een intense sfeer van spanning, van nieuwsgierigheid, van verwondering. Het weer werkte niet mee, maar dat kon niemand iets schelen. Men was alleen druk bezig met wachten en bidden. Vele dagen was er hard aan gewerkt, maar nu stond het eindelijk te stralen. Het altaar brandde nog niet en de priesters waren nog bezig met de laatste riten. Een heel eenvoudig maar toch prachtig en luisterrijk meesterwerk, het centrum van het gelovige bestaan. Toen de priesters eindelijk naar buiten kwamen, toen steeg de spanning tot grote hoogten. Zou het dan nu gaan gebeuren? Zou dan eindelijk hetgeen gebeuren wat was aangekondigd? Vele dagen was er al vergaderd en gestemd en nu keek iedereen gespannen naar dat ene punt. Uren verstreken, minuten verstreken en de geruchtenmachine had iedereen nog extra nieuwsgierig en gespannen gemaakt. Daar stond men, in het centrum van het gelovige bestaan. De tijd was al bijna verstreken, het signaal kon elk moment worden gegeven. Zou het dan nu gaan gebeuren? Zou dan eindelijk hetgeen gebeuren wat was aangekondigd? En ja, daar kwam rook. Een enorm gejuich donderde door de hemel en de mensen werden helemaal gek van vreugde en ontlading. Huilend vielen ze elkaar in de armen en sommigen zakten al door de knieën uit pure dankbaarheid. In de hemel hieven de engelen en heiligen hun mooiste gezangen aan. De rook vulde het geheel en de rook was prachtig helder wit. Even was God daar zo intens aanwezig en heel de wereld werd even verlicht door zijn glans. Zo werd het altaar door het vuur van God aangestoken en zo werd een paus door het vuur van de Geest geroepen. En deze keer werd er niemand door het vuur verteerd toen de paus bij de pauselijke zegen een beetje afweek van de traditie. Geen angst meer, geen vrees, maar enkel pure liefde en vreugde om wat er allemaal gebeurd was. Nu konden de gelovigen opgelucht en welgemoed naar huis gaan, God dankend voor al het goede dat Hij voor hen gedaan had. Robert Terug naar frontpage Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten