De wereldveranderende alledaagse gebeurtenis

[Redactie 0]

In deze koude, drukke decembermaanden brengen veel mensen de kerk op kerstnachtdienst hun jaarlijkse bezoek. Veel kerken zijn met duizenden lichtjes behangen om de juiste, uitnodigende sfeer te bieden om passanten naar binnen te lokken. Het lieve kindje Jezus wordt weer samen met de os en de ezel in de prachtig verlichte, sfeervolle kerststal geplaatst. De wijzen uit het oosten komen goud, wierook en mirre brengen en overladen het kind met hun dure geschenken.

In feite had het contrast met de daadwerkelijke situatie van 2000 jaar geleden niet veel groter kunnen zijn. Nergens staat beschreven dat de plek waar de Koning der koningen werd geboren er gezellig uit zag. Geen lieflijk tafereel zoals in het idyllische kerststalletje, maar pijnlijke barensweeën in een vuile stal vormden de setting waarin Jezus op aarde kwam. Geen paleis of een dure woning, maar een stal ergens achteraf in Bethlehem.

Lucas spreekt van engelen die de blijde boodschap verkondigden aan de herders in het veld. Ook hier valt de eenvoud op. Het goede nieuws werd niet eerst aan de grote koningen verteld of aan de priesters die dienst deden in het Huis des Heren, maar aan naamloze schapenhoeders. Juist herders die door Rabbijnen zo onbetrouwbaar werden geacht dat ze niet als getuige mochten optreden bij een rechtszaak en die bijna op één lijn werden gesteld met rovers en bandieten. Het uitschot van de maatschappij werd door de engelen bezocht met de blijde boodschap dat de Redder, de Messias en Heer is geboren.

Het verhaal is ons zo bekend dat meestal niet meer opvalt wat de engelen als teken geven aan de herders: ‘Jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ De langverwachte Messias was geboren, maar het teken dat de herders mee kregen was niet bepaald spectaculair. Veel pasgeboren kinderen werden in doeken gewikkeld. En dat het kind in een kribbe lag was weliswaar een noodmaatregel, maar op zichzelf ook niet totaal ongebruikelijk. Niets bijzonders. Of toch?

Juist de alledaagsheid draagt een prachtige en bijzondere boodschap met zich mee. Toen God de wereldgeschiedenis op zijn kop zette, deed Hij dat niet met veel machtsvertoon of bombarie. Integendeel, de allerhoogste Koning, de Heer van hemel en aarde, koos ervoor om zichzelf tot op het bot te vernederen. Hoewel Hij de rechtmatige Heerser over de aarde was, koos Hij ervoor die rechten niet te laten gelden om zijn eigen verlangens en eer te bevredigen, maar Hij werd mens, zoals wij en koos toen al om de minste te zijn. Later zou Hij bespot en vermoord worden, hij offerde zichzelf letterlijk op voor de hele mensheid.

En wat doen wij hiermee? Wij christenen willen vaak liever heersen, dan Jezus’ voorbeeld te volgen om de weg van nederigheid te gaan. Waar Jezus in alle eenvoud naar de aarde kwam, willen wij vaak liever met veel machtsvertoon het Koninkrijk brengen. Maar juist als we Jezus willen volgen, zullen wij nederig Hem moeten navolgen en ons kruis op ons nemen.

Timon

Terug naar frontpage