Pinksteren, een feest of een trieste dag?

[Redactie 0]

Exodus 32:27-29 Hij zei tegen hen: ‘Dit zegt de HEER, de God van Israël: Gord je zwaard om, jullie allemaal, doorkruis het kamp in de volle lengte en breedte en dood iedereen die je tegenkomt, al is het je broer, vriend of verwant.’ De Levieten deden wat Mozes hun had opgedragen, en zo kwamen er die dag ongeveer drieduizend Israëlieten om. ‘Vandaag hebt u zich aan de HEER gewijd,’ zei Mozes, ‘door u zelfs tegen uw zonen en broers te keren. U hebt vandaag zijn zegen verworven.’

De inwijding van het wetverbond is oorspronkelijk de reden waarom Pinksteren gevierd wordt. Pinksteren of Sinksen, wat slaat op ‘vijftig’, is een feest wat zijn oorsprong heeft in een tijd waarin men enkel en alleen door goede daden tot God kon naderen. Hierboven lezen we een tekst waarbij mensen ongehoorzaam zijn geweest aan het wetverbond. De wet noodzaakt het om de overtreders te doden. Deze gebeurtenis is dan ook vlak na de invoering van de wet. Het feest wordt Vijftig genoemd, omdat het feest precies vijftig dagen na het Pesach gevierd werd. Vijftig dagen nadat Israel door God uit de slavernij van Egypte geleid werd ontving het volk het wetverbond, met alle gevolgen van dien.

Nu zien we duidelijk dat Paulus werkelijk de waarheid op papyrus schreef met het volgende: “…de bediening des doods, met letters op stenen gegrift…†(2 kor 3: De wet die op stenen gegrift was, was een verbond van veroordeling, dood, oordeel. Het hele systeem van de wet was gebaseerd op de prestaties van het volk en de wet laat duidelijk zien: Ik moet het zelf doen en ik kan het niet. Als je goed doet krijg je de zegen van de wet en als je het verkeerd doet krijg je de vloek van de wet.

Maar wat een zegen als we dan gaan stilstaan wat Jezus ons heeft gebracht in een nieuw verbond, met een nieuwe manier van omgang met God. Jezus zegt dan met zijn befaamde woorden: “Denk niet dat ik gekomen ben om de Wet of de Profeten af te schaffen. Ik ben niet gekomen om ze af te schaffen, maar om ze tot vervulling te brengen.†(Mat 5:17) Jezus kwam niet om te zeggen: “stelen, moorden en seks met een andere vrouw is nu een goede daad, ik ben nu trots op je dat je die dingen doet die eerst fout waren.â€,maar hij heeft de volle vloek op zich gedragen, het volle oordeel, alles wat dood bracht vanuit de wet, alle afstand die tussen God en ons in staat, alle zonden. Sterker nog, hij heeft deze niet alleen gedragen, maar Hij is die zonden ook echt daadwerkelijk allemaal geworden voor ons, aan het kruis (2 kor 5:21). Jezus is één brok zonde geworden om met al het oordeel in Hem, die hem martelde van binnenuit ons volledig rein en puur voor God te brengen. Vol blijdschap keek Jezus uit naar het feit dat wij die vrijheid verkrijgen (Heb 12:2), namelijk dat we nooit meer enige vloek krijgen van God en enkel zegen, dat de veroordeling geen plek meer in ons heeft, maar enkel liefde.

Veel later, bij de werkelijke uittocht uit de geestelijke slavernij, namelijk Jezus die stierf en daarna zijn overwinning deed blijken door op te staan uit de dood. Na de opstanding van Jezus staat er dat Jezus nog 40 dagen bij de discipelen was en hen over het Koninkrijk van God vertelde. Daarna duurde het nog 10 dagen tot de gift van de Heilige Geest kwam. Het begin van het nieuwe verbond en de vervulling van het oude verbond werd nu duidelijk, aangezien Gods wil nu in onze harten wordt geschreven (Jer 31:31) Deze uitstorting van zegen, namelijk God zelf, zorgde voor zo’n opschudding dat het volgende gebeurde:  “Degenen die zijn woorden aanvaardden, lieten zich dopen; op die dag breidde het aantal leerlingen zich uit met ongeveer drieduizend.†(Hand 2:41) Toen de wet van God (kennis van goed en kwaad) op de berg Sinaï aan Mozes gegeven werd aan de gemeente (toen nog alleen het volk Israel zonder de heidenen), als manier van omgang met God, vielen er 3000 doden. Maar toen de nieuwe Wet van Leven in Genade (die kwam IN Jezus Christus, door Zijn dood en opstanding) als nieuwe manier van omgang met God gegeven werd kwamen 3000 mensen tot eeuwig leven en werden aan de nieuwe gemeente (wat wij kerk zijn gaan noemen) toegevoegd. Dit alles na en door de uitstorting van de belofte van de Vader, de Heilige Geest. Wat een zegen en een heerlijkheid dat wij mogen leven in dat nieuwe verbond, waarbij nieuw leven ontstaat in plaats van veroordeling.

Terug naar frontpage

[Ursa 1]

Mooi dat de instelling van het oude en het nieuwe verbond op dezelfde dag vallen.