Inspiratie

[Maithe 0]

Schrijven. Dat doe ik graag. Credible werd mij daarom voorgesteld. Maar dat was even nadenken. Ik weet namelijk niet of ik daar genoeg inspiratie voor heb. En of ik dan weer mensen kan inspireren, weet ik nog zo net niet. Maar er zijn genoeg mensen nu en in de geschiedenis die dat wel kunnen én hebben gedaan. Zoals de heilige Rafca. Een week geleden zag ik een film over haar leven (en lijden). Zij inspireert mij zeker.

De heilige Rafca. Ik denk niet dat veel mensen haar kennen. Ik kende haar in elk geval niet. Zij was een non en leefde in Libanon in de 19e eeuw. Ze was een bijzondere non. Zo zagen haar medezusters haar als een voorbeeld vanwege haar devotie in stilte en gebed. Haar leven was er ook één van offers en soberheid. Ook heeft ze het leven van een kind gered tijdens de oorlog.

Maar wat Rafca echt bijzonder maakt en waar ze bekend om is, is haar extreme lijden. Ze vroeg Jezus of ze Zijn lijden mocht ervaren. Dat gebed werd meteen beantwoord met pijn in haar oog. Uiteindelijk heeft ze dertig jaar ondraaglijke pijnen geleden. Ondanks dat bleef ze haar taken vervullen in het klooster tot het niet meer kon en ze blind en verlamd het bed moest houden.

Echter, bij al dit lijden is ze nooit op klagen betrapt. Ze zag het lijden namelijk als een manier om haar ziel te zuiveren. Zoals goud wordt gezuiverd door vuur. Zij droeg de pijn op aan Jezus en was zelfs verheugd om samen met Hem te mogen lijden. Tijdens een behandeling (waartoe ze verplicht werd door haar overste. Ze wilde dit zelf niet) zei ze steeds: “In uw lijden, o Heer, ter ere van Uâ€.

Een heftig verhaal. Maar ook inspirerend. Niet dat ik nu van plan ben te bidden voor een dergelijk zwaar lijden. Dat zou ik niet aankunnen. Wat mij zo raakte en waardoor ik vooral geïnspireerd raakte, is haar gerichtheid op en liefde voor Jezus. Jezus was haar alles en ze deed alles voor Hem. Alles voor Zijn glorie.

Zo wil ik ook leven. Jezus als centrum van mijn leven. De ogen van mijn hart gericht op Hem. En dat Zijn liefde door mij heen naar buiten mag stralen. Want hoewel we natuurlijk niet allemaal zo hoeven te lijden als Rafca, zijn we als christenen wel geroepen tot een leven dat gericht is op Jezus.
Daarom probeer ik te leven gericht op Jezus en Hem het liefdevolle middelpunt van mijn leven te laten zijn. Om te leven tot zijn glorie.

Over geïnspireerd zijn gesproken.

Terug naar blog

[Michiel 14]

Stof tot nadenken...