Michiel 14 Geplaatst 4 juli 2011 Rapport Share Geplaatst 4 juli 2011 Brink is het nieuwste spel uit de stal van Splash Damage. Ergsn in onze nabije toekomst loopt de wereld langzaam maar zeker onder water. Ergens op de oneindige oceaan wordt een superambitieus project gerealiseerd: een drijvende stad met de naam The Ark (‘de Ark’). Maar wat begon als een idyllische plek van orde, discipline en schoonheid wordt al snel het toneel van sociale onlusten. Van overal op de verdronken wereld arriveren vluchtelingen die ergens aan de rand van de drijvende stad worden ondergebracht in een krottenwijk. Brink combineert sociologische en ecologische kritieken met een vleugje theologie. Niemand op The Ark weet eigenlijk wat er met de rest van de wereld is gebeurd. De autochtonen van The Ark, ‘the founders’ genaamd, willen hun paradijs zo ongeschonden mogelijk houden. Ze hebben geen trek in avonturen buiten de veilige haven van hun drijvende stad, en proberen met politiek maar ook met ijzeren vuist de sociale orde op het eiland te handhaven. Dat betekent ook de nieuwkomers in hun krotten houden. Ze zijn vreemd, buitenlanders, gelukszoekers, uitvreters, alleen maar goed om vuile karwijtjes op te knappen waar de elitaire Founders geen trek in hebben. Discriminatie De nieuwkomers op The Ark hebben alle reden om de discrimineerde orde van de Founders uit te dagen. Niet alleen worden ze systematisch achtergesteld en vernederd, maar ook hebben zij juist de neiging om buiten het eiland naar overlevenden te gaan zoeken. Dus komen ze in opstand: ongeordend, opgezweept door een charismatische leider. De kracht van Brink is dat voor beide sociale groeperingen op The Ark sympathie wordt opgebouwd. De rebellen hebben recht op een meer evenwaardige plaats in de samenleving, doch niet tegen de prijs van ultieme chaos. De Founder-technocraten hebben het beste met iedereen voor, ook met de rebellen, maar in hun methodes krijgen ze fascistische trekjes. Plausibel Aan de andere kant lijkt de opstand van de rebellen alleen maar uit frustratie voort te komen: een oplossing voor de langere termijn (vooral de eerlijke verdeling van de schaarse grondstoffen) hebben ze ook niet. Brink speelt hier overduidelijk in op actuele situaties wereldwijd waarin (economische) vluchtelingen staan tegenover de belangen (en de angsten) van de gevestigde orde. En samen met de ook in onze wereld steeds schaarser wordende grondstoffen is het scenario van Brink wellicht afschrikwekkend maar ook plausibel. Met alleen maar verliezers: als de Founders in onze wereld ‘winnen’ zullen we leven in een veilige en overzichtelijke doch eendimensionale monoculturele dictatuur van de meerderheid. Maar als de rebellen van onze wereld winnen ontaardt ons leven in een voortdurende strijd van allen tegen allen. Of u maar even wilt kiezen. Ongemakkelijke keuze Die ongemakkelijke keuze hangt ook de speler van Brink boven het hoof. In het spel moet de speler de kant kiezen van de (autochtone) veiligheidstroepen of van de (allochtone) rebellen, maar kan tegelijkertijd gemakkelijk per missie van het ene naar het andere kamp switchen. Bovendien zit het verhaal zo knap in elkaar dat je zo ongeveer per missie aan het twijfelen bent welke partij het nu eigenlijk verdient om te steunen. De waarheid ligt altijd in het midden, en dat vereist veel van je morele kwaliteiten, tenminste als je Brink diep wil indrinken. Ecofabel Tegelijkertijd is Brink ook een ecofabel, zoals de film Avatar en de game Fallout 3 eerder. De boodschap is kinderlijk eenvoudig, maar niettemin in al zijn plausibiliteit schokkend: als we niet ophouden onze wereld te vervuilen, zal er een ecologische ramp van ongekende proporties opduiken. De waterspiegel zal blijven stijgen, grond en grondstoffen worden schaars en totale oorlog van allen tegen allen zal aanbreken. De Verenigde Naties zullen Brink ongetwijfeld dankbaar zijn. Noachs ark Intrigerend aan het geheel is natuurlijk dat deze sociale en ecologische ramp wordt gekoppeld aan het bijbelse beeld van Noachs ark. Hierdoor krijgt deze dubbele ramp ook een moreel-religieuze lading die de urgentie onderstreept. De oude ark was feitelijk het resultaat van de menselijke zondigheid. God had zo tabak van de zondige mensheid dat hij de hele wereld met een watervloed verdronk. De zondvloed is dan ook gekoppeld aan zonde, een zonde die niet alleen de directe veroorzakers treft, maar ook iedereen die daarna geboren wordt. Brink oppert feitelijk hiermee een sociaal-ecologische vertaling van het klassiek theologische begrip ‘erfzonde’. Erfzonde Wie, aldus Brink, geboren wordt, is niet vrij van zonde en van de ellende die daaruit voort komt. De wereld is immers al ‘verpest’ (oorloge, armoede, ongelijkheid, vervuiling, enzovoorts) door de generatie die voor jou leefde, zoals die dat voor de generatie daarvoor hebben gedaan. Elke mens wordt geboren in de context van een gebroken wereld, en heeft daar automatisch deel aan. Het is dan aan de vrije wil van elk individu om met die geërfde zonde om te gaan zoals hij of zij wil: draag je aan het stuwmeer van zonde aan door te bedriegen, liegen en te vervuilen of los je een beetje op door medelevend en duurzaam te zijn. Bron: Deze recensie is gepubliceerd op GoedGelovig.nl. Frank G. Bosman - www.goedgezelschap.eu Link naar bericht Deel via andere websites
Aanbevolen berichten