Perzikbloesem

[Chealder 1]

Dit is een ervaring die ik een tijdje geleden had samen met God. Ik hoop dat het mensen mag inspireren of steunen, of dat ze er op een andere manier iets aan mogen hebben.

Een poos geleden zat ik rustig op mijn kleedje op de grond met mijn rug tegen mijn bed zoals ik wel vaker zit als ik bid. Ik begon eerst tegen God te praten als een gesprek, maar ik voelde mij steeds meer ontspannen en al snel sloot ik mijn ogen en werd het een gebed. Vol van Gods warme liefde heeft Hij mij wat laten zien.

Ik zag mijzelf voor mij. Ik zat in de positie zoals ik toen zat en ik was omringd door Licht. Overal om mij heen was het; boven mij, onder mij, voor mij en achter mij. Het was een bubbel van Licht waar ik binnenin zat. Het beschermde mij tegen al het kwade en de duistere dingen die er zijn want ze vluchtten gillend weg. Het Licht was niet alleen om mij heen, maar ook in mij. God liet Zijn Licht door mij heen stralen.

Vasthoudend aan dit beeld vertelde ik God hoe sterk mijn geloof in Hem is, als boomwortels die diep in de aarde zaten, zo diep dat alleen God sterk genoeg is om die er uit te trekken -indien Hij zou willen. In plaats van mijzelf in de lichtbubbel zag ik een boomstronk met heel diepe wortels. Maar het bleef niet slechts bij een boomstronk; het werd een boom.

De boom was niet hoog, maar wel heel gedrongen, stevig en diep geworteld. Een boom die wel tegen een stootje kan. De takken waren dus ook niet zo hoog, en aan deze takken groeiden prachtige roze bloesems. De blaadjes waren zacht en gaaf en de geur was zoet en heerlijk. Tussen deze duizenden bloesems hingen ook vruchten, de meesten hingen laag. Ze zagen er uit als perziken, maar dan ter grootte van een mango. Deze vruchten hadden een zachte, geeloranje schil zoals een perzik dat heeft en het vruchtvlees was heerlijk en sappig. En nog steeds was de boom omgeven het Licht dat erdoorheen straalde.

Van alle kanten kwamen er mensen aan. Ze zagen de boom en gingen eropaf en iedereen kon dichtbij de boom komen, en van de Tuinman mochten zij ook dichtbij komen. Hij wílde juist dat mensen naar Zijn boom kwamen. En ieder die van de bloesems rook werd overspoeld door liefde. Anderen plukten vruchten en aten ervan, en ook dit was toegestaan. Zodra de mensen het vruchtvlees aten veranderden ook zij in een zo'n perzikbloesem, omgeven van Licht.

God, de Tuinman, liep langs alle bomen. Hij inspecteerden ze, keek of ze gezond waren, of dat Hij misschien iets moest doen om de boom gezond te houden en Hij genoot van de mooie bomen die Zijn Licht mochten reflecteren.

En toen Hij zo langs alle bomen liep, realiseerde ik mij dat er maar één reden is dat deze perzikbloesems zo bijzonder en mooi zijn en dat is omdat God voor de bomen zorgt. Zonder Zijn zorgen zullen wij verdorren.

De volgende dag pakte ik mijn pastelkrijt en tekenpapier en heb ik de boom getekend.

Ik hoop dat wij allemaal als de perzikboom mogen zijn. En daar is slechts één ding voor nodig. God wil ook jouw Tuinman zijn.

[Eulogía 0]

Zow! Echt mooi!

[Ursa 1]

[WayToHappiness 0]

Waah cool