Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Quote:

[...]

Geloof me, hij is echt niet de enige...

En hoe maatgevend is dat dan weer? puh2.gif

Zal ik anders ook even lekker een Larry Norman of Kenny Markx topic openen? puh2.gif Bottum line: Ik vind Stryper helemaal niks. Noit leuk gevonden en zal het ook nooit gaan waarderen ook.

Bij mij houdt het op bij Petra en Jerusalem. Deze vind ik wel vet cool, maar dan vooral vanwege hun teksten, life style en radicaliteit.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Quote:

[...]Volgensmij was dat op een festival waar wel meer seculiere bands optraden en hun waren gewoon voorafgaand aan Slayer. Niks voorprogramma verder.

oo okey Ik zei ik ook dat ik het niet cker wist engel.gif .

maar tog vet dat ze zoiets doen (bijbels het publiek in gooien)


Samengevoegd:

Quote:

ik ken stryper niet echt heb zelf 1 album
puh2.gif
maar dat is een nieuw album, wat ik heb gehoord was de stryper van vroeger echt veel vetter
big-smile.gif

inderdaat het nieuwe album van Stryper (reborn) is cker niet de beste.


Samengevoegd:

mijn mening

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...

Slayer vind ik (maar dat is persoonlijk natuurlijk) gewoon 'hard maar dom drie akkoorden geraas !'. En dan heb ik het nog niet eens over de teksten die puur en alleen maar Provocerend zijn ! Nu wil ik hierop niet direct zeggen dat Stryper dan het beste van het best is in the Hardrock-scene... maar béter dan Slayer zijn ze in elk geval ! (zeker einde jaren tachtig !).

Flipper

Link naar bericht
Deel via andere websites

Stryper met Slayer vergelijken kan alleen op basis van bandnaam.. Get begint beide met een S en eindigt op -yer. Dat is ook elke overeenkomst.

Stryper is hardrock, Slayer is thrashmetal, toch 'net' iets anders. Dat is net als pagan metal met ska vergelijken.. Het is alle twee wat vrolijk en met gitaren.

Slayer is technisch een vreselijk goede band, alleen walg ik van de stijl en van de teksten puh2.gif

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 months later...

Stryper - The Roxx Regime Demos -1983-

Fifty Three Five Records/Bertus - 2007

De Jesus Christ Superstars van Stryper hebben al een hele tijd geen goddelijke werkjes meer afgeleverd. Natuurlijk is dat jammer voor diegenen die een door de bijbel geïnspireerde hardrockband weten te waarderen. Tja, en laten we eerlijk zijn, zeven goed verkochte cd's, een live-cd, een verzamelaar en re-releases van bijna al het oudere werk bewijzen dat er genoeg liefhebbers zijn. Bovendien is de muziek dan wel een beetje standaard, slecht is het zeker niet. Terwijl we wachten op de opvolger van het in 2005 uitgebrachte album Reborn probeert het oude platenlabel van de band nog een laatste centje bij te verdienen door de release van The Roxx Regime Demos.

Roxx Regime werd in 1983 opgericht. Men trad op in het Hollywood clubcircuit en nam een demo op. Nadat de band door Enigma Records werd ontdekt, werd de naam veranderd in Stryper en kort daarna werd een eerste plaat nationwide uitgebracht. Verlossing, toegeeflijkheid, vrede, bemoediging, vertroosting en gerechtigheid brengen middels Gods woord. Dat was en is het streven van Stryper. Men gebruikt de rockmuziek voor het brengen van een boodschap en zeker in de begintijd van de band was dat zeer vernieuwend. Stryper heeft miljoenen platen verkocht en in hitparades gestaan. De boodschap was duidelijk en werd graag gehoord door veel fans. Maar natuurlijk leverde die boodschap ook minstens net zoveel fervente tegenstanders op.

Eigenlijk is het uitbrengen van The Roxx Regime Demos tamelijk overbodig. Natuurlijk, de kwaliteit is zo slecht nog niet, op dat vreemde gospeltje na dan. Echter bijna alle nummers zijn later op de eerste drie platen van Stryper terechtgekomen en die eerste drie platen zijn ook nog eens later op cd gere-released. Dat maakt deze cd wel een beetje erg veel van het goede. Het is niet echt een goede kennismaking met de band en de echte liefhebber heeft de verbeterde uitvoering van de nummers al in huis. Nogal standaard hardrock met gospel-achtige teksten. Hoge vocalen, veel echo, goed gitaarwerk, aardige productie, beetje gedateerd. Dat is wat je van deze cd mag verwachten.

Leuk voor de echt fanatieke fan en de verwoede verzamelaar. Misschien ook nog wel iets voor de liefhebbers van klassieke hardrock. Maar verder zet deze release weinig zoden aan de dijk.

Tracklist:

From Wrong To Right

My Love I'll Always Show (Originaal Rock Version)

Loud N Clear

You Know What To Do

You Won't Be Lonely

Co'mon Rock

Tank (Robert Sweet Drumsolo)

Honestly (Original Demo Version)

Line-up:

Michael Sweet - Vocals/Guitar

Ozz Fox - Guitar/Vocals

Robert Sweet - Drums

Timothy Gaines - Bass/Vocals

link

Voor de liefhebber.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid