Corine93
-
Aantal bijdragen
13 -
Geregistreerd
-
Laatst bezocht
Berichten geplaatst door Corine93
-
-
Iedergeval bedankt voor de reacties en tips.
Groetjes
-
Het is uit.
Vanochtent van hem gehoord in een sms. Gisteren middag nog gesmst naar hem van dat ik weet wat het probleem is van dat praten van mij, kreeg ik toen als niks op terug en die avond reageerde hij ook al niet meer. En toen zakte me blijschap weg van dat ik was gevonden had. Naja. Voel me behoorlijk klote nu als ik dat mag zeggen.. Zien zal ik hem niet meer denk want hij zei zelf ik weet het niet misschien in het weekend, maar misschien is altijd nee geweest bij hem.
-
Ikke!
Ik teken en schilder. Ik kon vroeger heel goed manga's tekenen, en amerikaanse cartoons. ben het nu een beetje verleerd maarja. Ik schilder nu en teken veel dieren. ben vooral dol op katachtige en honden. Omdat je daar veel lijne en kleurverschillen hebt maar de vormen zijn overal wel wat het zelfde.
-
Quote:
Op die momment wil ik juist heel graag tegen hem aanliggen of gewoon een knuffel tijdens zulke gesprekken, maar dat wil hij niet. Hij zei ook toen dat ik dan weer vergeet dat hij een gespreek wil, en geen knuffel tijd.
Maar daar is daar een middenweg in?
Samengevoegd:Pik ik teveel eigelijk van hem?
Omdat hij geen brieven wil schrijf ik ze niet maar vind het voormezelf wel prettiger.
en ik wil op die mommente een knuffel maar hij wil dat niet dus doe ik dat ook niet.
Wanneer ik dat wel doe, Werk ik hem toch flink tegen?
Het is nu echt 2dagen stil. Vanochtent heb ik echt 'goede morgen' uit hem moeten trekken. Zag hem vanaf nog rijden, en net hem nog sms gestuurt maar het blijft stil..
Ik voel me nu echt heel vreemd.
-
Hooi,
Ik heb me examens al sinds vorige week klaar.
ik doe/deed Vmbokader en mijn richting is/was Handel&administratie
Mijn examens vond ik erg makkelijk en heb het de antwoorden eens bekeken en ik heb allemaal voldoendes.(te berekenen op www.examen.nl).
Nederlands = eitje
Economie = eitje
wiskunde = eitje
engels = eitje.
ik had maar 4examens dus
lekker veel haha -
Quote:Neuh, genoeg andere mensen op de wereld die zoiets hebben hoor
Volgende week donderdag moet ik weer naar die psychologe toe.. als deze oefening mislukt ben ik benieuwd wat ze dan gaat zeggen. Ik kan je wel op de hoogte houden als je wilt
Als je dat wilt doen, heel graag.
Ben nu al iedergeval een stuk rustiger nu ik wat meer weet. Nog bedankt!
-
Quote:Oké.. Mij komt dat ook wel bekend voor. Over minder leuke dingen praten is ook heel moeilijk. Mijn vriend heeft er een halfjaar non stop aandacht aan besteed en oneindig veel geduld gehad om me 'open' te krijgen. Inmiddels is met hem praten zo gewoon geworden dat ik me niet meer voor kan stellen hoe het eerst was.Met andere mensen praten blijft moeilijk: Ik ben een tijdje geleden via een decaan op de hogeschool doorverwezen naar een studentenpsycholoog. Die studentenpsycholoog heeft me weer doorverwezen naar een andere psychologe.Ook ik kom uit een christelijk gezin (vrij refo) waar praten over zinnige dingen bijna abnormaal is en dan ook niet gedaan wordt.Ik ben net vorige week bij een intake gesprek met de nieuwe psychologe geweest. Ze heeft me allereerst de opdracht gegeven om mijn moeder uit te nodigen eens mijn kamer te komen bekijken (dat heb ik inmiddels geprobeerd, maar gaat niet lukken).En als tweede opdracht moet ik in 2 weken tijd zoveel mogelijk korte gesprekjes proberen te voeren met onbekende mensen (in bijv de trein). Bij deze gesprekjes mag ik niet denken aan wat de ander van me zal denken.Totnogtoe heb ik 3 keer in de stiltecoupé gezeten en dus nog geen enkel gesprek gevoerdHopelijk komt dat nog.
haha (niet dat ik je uitlach hoor.)
Ik loop zelf met een hond af en toe, vanmiddag weer geweest maar daar komt net aan hallo uit vandaan. Ze zeggen wel dat je makkelijker contact maakt maar dat valt best mee denk
(ik dacht altijd dat ik een geval apart was, maar nu schijn ik niet de enige gek te wezen haha)
-
Quote:Hier nog niet zo'n groot praatster (die inmiddels bij haar vriend wel een groot praatster is geworden) Ik heb geen idee of je zin hebt om naar een ervaringsverhaal te luisteren. Maar daarom eerst even 2 vragen:Wat ik me afvraag: Je zegt: Het eerste jaar ging het tussen mij en hem goed. Praatten jullie toen wel?Wat ik me nog meer afvraag: Gaat het bij dit praten dan om alle vormen van praten, oftewel: Praten jullie helemaal niet of bijvoorbeeld alleen over koetjes en kalfjes?
In het begin praten we wel, maar niet over de minder leuke dingen en problemen die hij heeft.
Maar het praten zelf is ook minder geworden, en ik kom er langzaamer hand ook erachter dat ik minder gezellig ben dan voorheen. Echt heel raar.
Samengevoegd:Quote:Ik kan me voorstellen dat het voor jullie allebei nogal irritant is. Hij wil praten en jij niet; de belangen lopen uiteen. Toch is het denk ik wel belangrijk dat jullie een vorm vinden van communiceren die voor allebei prettig is. Dat wil niet zeggen dat jij ineens een ontzettende prater hoeft te worden, er is ook een tussenweg.Nu kom ik zelf ook uit een gezin waarin niet gecommuniceerd werd. Over gevoelens werd al helemaal niet gepraat. Dat heeft deels denk ik ook wel met ons geloof te maken, want het schijnt echt een fenomeen te zijn onder christenen uit reformatorisch kerken dat het voeren van persoonlijke, emotie-gerichte gesprekken geen belangrijke plaats heeft in het gezinsleven. Toen ik mijn huidige vriendin tegenkwam botste dat gigantisch, want zij komt uit een gezin waar juist veel besproken wordt met elkaar (met haar moeder dan). We hadden daardoor ook vaak ruzie. Ik moest dat dus leren.Uiteindelijk ben ik in therapie geweest bij een psycholoog, via de huisarts, o.a. om te leren communiceren. Daar bleek dat ik vaak geremd word omdat ik denk dat er allerlei (negatieve) dingen gedacht worden (door de ander, over mij) terwijl dat niet zo is. Dat komt omdat er thuis niet gepraat werd; als je niet praat, moet je het zelf maar invullen. Die invulling werd vaak sterk gekleurd door het beeld dat ik van mezelf had (nl. negatief, waarom zou iemand dan iets positief bedoelen?). Bij dat invullen gaat het vaak mis, waardoor je het gewoon fout hebt en de communicatie alleen nog maar rottiger gaat. Ik zat dus in een negatieve spiraal vast. De psycholoog heeft me (met oefeningen) geleerd niet uit te gaan van wat ik dénk dat de ander denkt, maar uit te gaan van de feiten. Lichaamstaal, wat zegt diegene nu echt? Dus ik moest niet te veel zelf invullen. Daarnaast heb ik ook door die gesprekken aan mijn negatieve zelfbeeld gewerkt zodat ik er minder automatisch van uit ga dat iedereen de pest aan me heeft (dat dacht ik nl. wel een beetje).Wat ik wil zeggen: er zijn veel mensen die jouw probleem hebben. Als het echt steeds terug komt, en je er bijvoorbeeld ook bij andere mensen last van hebt, is het denk ik wel een idee er iets mee te gaan doen. Daar is geen foefje voor (doe zus, doe zo), maar je moet oefenen en leren je bewust te worden van wat er nu bij jou anders gaat in je hoofd, dan bij mensen die wel kunnen praten. En dat kan denk ik soms het beste met een beetje hulp. Dus je kunt overwegen naar je huisarts te gaan (eventueel met je vriend, ik heb mijn vriendin toen ook meegenomen en die heeft het woord voor me gedaan, zo erg was het met me) en aangeven dat je hulp/training nodig hebt bij het leren praten over je gevoelens, die kan je dan doorverwijzen naar een psycholoog of een andere vorm van begeleiding. Dat kan helpen om de oorzaak te achterhalen. Vaak wordt een probleem direct minder klein zodra je weet waarom het er is, daar maak je het als het ware onschadelijk mee.Wat jij nu verteld komt heel bekend voor. Ik kom zelf ook uit een christelijke familie en echt praten doen we hier niet. En dat denken wat de ander denkt doe ik ook.
(daar kom ik nu allemaal achter). Best raar eigelijk dat ik er nu pas achter kom terwijl ik het altijd al zo gedaan heb.
Hoe zien de oefeningen er eigelijk uit?
-
Hooi,
Ik zit op dit momment met een groot probleem, en wanneer die niet snel opgelost word ben ik bang dat ik toch mijn relatie met me vriend moet gaan verbreken.
Ik heb al ong. 2jaar met mijn vriend (22). Ik zelf ben nu nog 16. Het 1e jaar ging al niet echt geweldig omdat mijn ouders er flink tegen waren maar tussen hem en mij ging het goed. Maar nu is echt alles verandert.
We lopen nu als 2vreemde naast elkaar. En het probleem ligt bij mij, ook al zegt hij dat het 'ons' probleem is. Ik zelf ben geen prater, je kunt gerust zeggen helemaal niet. Mij is nooit geleerd om over dingen te praten. Mijn vriend is het tegenovergestelde geleerd, hij moet over dingen praten om er vanaf te komen en dan word hij pas rustig, terwijl ik er onrustig van word.
Maar hoe ga ik mezelf aanleren om me mond open te trekken? Ik heb liever een onrustig gevoel dan dat het uit gaat. En wanneer hij een gesprek probeert te starten en hij vraagt het dan ben ik het antwoord alweer vergeten of na een paar seconde de vraag ook al.
Brieven schrijven heeft geen zin, omdat hij dat zelf niet wil want hij wil het horen van me. Maar tijdens het schrijven van zo'n brief barst ik vaak al in tranen uit omdat het altijd om de zelfde dingen gaat die niet zijn verandert.
Om mij de tijd te geven om na te denken heeft ook geen zin. Omdat ik er zelf ook nooit later over begin, en het grootste deel al weer kwijt ben.
Ik ben het op dit momment echt zat omdat ik hiermee al een langere tijd mee aan het 'klote' ben. En deze probleempjes worden steeds een groter probleem.
Ik wil er echt vanaf en tot een oplossing komen.
Ik heb het al aan andere gevraagd of zei iets weten maar dan kom ik altijd uit op; brief schrijven of mijn tijd nemen.
Help me A.U.B?
-
Ik heb een vraagje, wat zegt de bijbel precies over een relatie met een ongelovige. Ik heb op internet zitten zoeken maar dan kom je alleen teksten uit bijbel tegen en niet de uitleg. Zou iemand mij daarmee kunnen helpen? De teksten staan hieronder:
1 Kor 14
Verder geef ik zelf nog – niet de Heer – het volgende voorschrift: wanneer een broeder een ongelovige vrouw heeft die bij hem wil blijven, mag hij niet van haar scheiden. 13 Dit geldt ook voor een zuster: wanneer ze een ongelovige man heeft die bij haar wil blijven, mag ze niet van hem scheiden. 14 Want de ongelovige man behoort dankzij zijn vrouw God toe en de ongelovige vrouw dankzij haar man eveneens.
Zijn er meer teksten die daarover gaan?
Zou je die dan misschien willen sturen, met uitleg?
Groetjes
-
als eerst wil ik even zeggen van dat punt van jou
'Mijn punt:
Prima als je op jonge leeftijd trouwt, maar durf ook gewoon toe te geven dat je misschien wat eerder trouwt omdat je toch wel erg benieuwd bent naar seks.
-------------------------------------
Ik moest gelijk een beetje lache toen ik dat hoorde. Niet dat ik jou uitlach hoor.
Ik ken heel veel mensen die moesten trouwen omdat ze VANTEVOREN als sex hebben gehad, niet zozeer dat ze sex hebben gehad maar meer dat de 1 zwanger was.
Dat vind ik aan de 1e kant niet echt een reden om te gaan trouwen, denk je niet? Dat zeg je eigelijk, ik trouw alleen om het kind en niet om jou.. toch?
-----------
Maar die mensen die vroeg trouwen denken vaak alleen van; ik kan niet meer zonder jou dus ik ga met je trouwen. Daarmee bedoel ze hebben vaak niet verder nagedacht over van wat doen we als we problemen hebben? kunnen we elkaar gewoon flink hard de waarheid vertellen zonder dat onze relatie eraan kapot gaat.
Mensen die vroeg trouwen hebben net 2/3 jaar een relatie, en dan zeg ik ook net. Ik heb zelf bijna een jaar een relatie en ik moet zeggen het is niet continu een roze wolk. De laatste tijd hebben we vaak wat kleine/grote problemen en die moeten opgelost worden. Maar hoe ga je dat doen als je elkaar nog niets eens goed kent. Je zou zeggen je hebt al een jaar en je kent elkaar dan wel, maar dat is precies het tegen overgestelde!
Als ik mijn vriend goed zou willen kennen voordat ik ga trouwen
dan ben ik iets van 21.
----------------------
En nu nog even iets over jou PUNT,
Niet alle gelovige houden zich aan de regel geen sex voor het huwlijk, die word heel vaak en meerdere keren overtreden!
---------------
-
Ik geloof zelf en ik heb een relatie met een ongelovige.
Tot nu toe heb ik SAMEN met hem er nog geen problemen mee gaat,
Mijn ouders zelf waren er niet zo blij ermee maarja, uit eindelijk ben ik de geene die later met hem trouwt en hun niet.
Er is een grote kans dat je later daar ruzie om zou kunnen krijgen.
Ik zelf ben niet heel strikt met het geloof bezig, ik geloof wel maar voor de rest stopt het een beetje. Mijn vriend respecteerd dat gewoon en als we later kinderen hebben en wil ze heel streng gelovige opvoeden en hij niet zou je de midden weg moeten nemen.
Samengevoegd:Het kan wel,
Maar dan zou je er echt voor moeten gaan!
Ik zelf heb een relatie met een ongelovige en ik heb nog geen probleme gehad met het geloof. hij gaat gewoon mee naar de kerk,
Problemen tussen mijn vriend en ik.
in Liefde, relaties en vriendschap
Geplaatst
en daar bedoel je mee?