lbv

mijn vriend en ik zijn beiden 18)Ik vroeg me af, omdat ik er over moet nadenken van mijn protestantse vriend, wanneer je gelooft.

Ik zeg nu steeds dat ik niet geloof, maar eigenlijk weet ik het niet.

Ik geloof wel in hemel en hel, leven na de dood en Jezus zal ooit wel bestaan hebben, denk ik.

Ik heb in de basisschool 3 jaar godsdienst gevolgd, daarna 3 jaar zedenleer en dan in het middelbaar weer 6 jaar godsdienst.

Ik weet niet meer of ik als kind geloofde (mijn geheugen is dat 'vergeten') maar ik weet wel dat ik soms bad voor sommige dingen zoals mijn moeder die zou genezen als ze ziek was, en na de dood van mijn grootvader bad ik ook dat hij het goed zou hebben daarboven en vroeg ik of ik hem nog één maal kon zien.

Dat gebeurde ook, al klinkt dat ongeloofwaardig, maar toch is het zo. Ik weet dat het niet mijn verbeelding was.

Na de dood van mijn andere grootvader, voel ik hun aanwezigheid hier soms in huis.

Ik ben nooit christelijk opgevoed, mijn vader is atheïst en mijn moeder ook niet sterk gelovig en zij is haar geloof helemaal verloren na de dood van haar vader.

Ik ken de bijbel niet, enkel enkele flarden die ik geleerd heb op school. Ik heb wel een bijbel thuis liggen die ik van school kreeg en op de één of andere reden kan ik hem niet weggooien. Ik heb er wel nog nooit in gelezen. Ik ken de normen en waarden wel ongeveer van het christendom, maar dat is het dan ook.

Ik ben gedoopt en ik heb mijn eerste communie gedaan, dat is dus het katholicisme.

Nu, ja mijn vriend is protestants en hij vindt het jammer/hij mist het dat hij er niet met mij over kan praten. En daardoor ben ik bang dat dat ooit gaat leiden tot een breuk.

Hij wil later ook zijn kinderen protestants opvoeden, en ik wil daar in meegaan, maar hoe kan ik dat als ik het niet ken? Kan ik het 'leren' of hoe?

Ik ben ook al enkele keren meegeweest naar de kerk en ik voel me er niet echt thuis, maar het is dan ook nieuw voor mij, maar ik zou het wel kunnen opbrengen om er toch om de 2 weken eens naartoe te gaan, ookal vind ik mezelf niet meteen in hetgeen er gezegd wordt.

Ik weet niet of ik in God moet geloven, omdat het niet bewezen is. Maar ik denk dat ook nooit te kunnen, je wordt zo opgevoed of niet , al zijn er uitzonderingen, maar dan vraag ik me af hoe dat kan?

En hoe zit dat met trouwen? Ik ben katholiek en hij protestants, kan dat of moet er één van ons zich dan 'bekeren'? Kan je als protestant in een katholieke kerk trouwen of moet dat een protestantse kerk zijn (en omgekeerd)?

------------------------------------------------------------- -------------------

Mijn vraag is eigenlijk: 'Wat is geloven nu eigenlijk?'

- Is wat ik doe te omschrijven als geloven of ben ik wel degelijk een atheïst?

- Wat kan ik er aan doen/hoe kan ik er aan werken in mijn relatie zodat het toch geen probleem wordt?

- Kan mijn vriend mij leren hoe te leven naar de normen en waarden van het protestantisme?

- Hoe kan zoiets goed komen in de toekomst, ivm kinderen opvoeden en trouwen, of gewoon al maar samenleven?

(mijn vriend en ik zijn beiden 18)Ik vroeg me af, omdat ik er over moet nadenken van mijn protestantse vriend, wanneer je gelooft.

Ik zeg nu steeds dat ik niet geloof, maar eigenlijk weet ik het niet.

Ik geloof wel in hemel en hel, leven na de dood en Jezus zal ooit wel bestaan hebben, denk ik.

Ik heb in de basisschool 3 jaar godsdienst gevolgd, daarna 3 jaar zedenleer en dan in het middelbaar weer 6 jaar godsdienst.

Ik weet niet meer of ik als kind geloofde (mijn geheugen is dat 'vergeten') maar ik weet wel dat ik soms bad voor sommige dingen zoals mijn moeder die zou genezen als ze ziek was, en na de dood van mijn grootvader bad ik ook dat hij het goed zou hebben daarboven en vroeg ik of ik hem nog één maal kon zien.

Dat gebeurde ook, al klinkt dat ongeloofwaardig, maar toch is het zo. Ik weet dat het niet mijn verbeelding was.

Na de dood van mijn andere grootvader, voel ik hun aanwezigheid hier soms in huis.

Ik ben nooit christelijk opgevoed, mijn vader is atheïst en mijn moeder ook niet sterk gelovig en zij is haar geloof helemaal verloren na de dood van haar vader.

Ik ken de bijbel niet, enkel enkele flarden die ik geleerd heb op school. Ik heb wel een bijbel thuis liggen die ik van school kreeg en op de één of andere reden kan ik hem niet weggooien. Ik heb er wel nog nooit in gelezen. Ik ken de normen en waarden wel ongeveer van het christendom, maar dat is het dan ook.

Ik ben gedoopt en ik heb mijn eerste communie gedaan, dat is dus het katholicisme.

Nu, ja mijn vriend is protestants en hij vindt het jammer/hij mist het dat hij er niet met mij over kan praten. En daardoor ben ik bang dat dat ooit gaat leiden tot een breuk.

Hij wil later ook zijn kinderen protestants opvoeden, en ik wil daar in meegaan, maar hoe kan ik dat als ik het niet ken? Kan ik het 'leren' of hoe?

Ik ben ook al enkele keren meegeweest naar de kerk en ik voel me er niet echt thuis, maar het is dan ook nieuw voor mij, maar ik zou het wel kunnen opbrengen om er toch om de 2 weken eens naartoe te gaan, ookal vind ik mezelf niet meteen in hetgeen er gezegd wordt.

Ik weet niet of ik in God moet geloven, omdat het niet bewezen is. Maar ik denk dat ook nooit te kunnen, je wordt zo opgevoed of niet , al zijn er uitzonderingen, maar dan vraag ik me af hoe dat kan?

En hoe zit dat met trouwen? Ik ben katholiek en hij protestants, kan dat of moet er één van ons zich dan 'bekeren'? Kan je als protestant in een katholieke kerk trouwen of moet dat een protestantse kerk zijn (en omgekeerd)?

------------------------------------------------------------- -------------------

Mijn vraag is eigenlijk: 'Wat is geloven nu eigenlijk?'

- Is wat ik doe te omschrijven als geloven of ben ik wel degelijk een atheïst?

- Wat kan ik er aan doen/hoe kan ik er aan werken in mijn relatie zodat het toch geen probleem wordt?

- Kan mijn vriend mij leren hoe te leven naar de normen en waarden van het protestantisme?

- Hoe kan zoiets goed komen in de toekomst, ivm kinderen opvoeden en trouwen, of gewoon al maar samenleven?