Fishbowl

Volgend jaar eerstejaars Europese Studies met Zweeds aan de UvA. Als het goed is, althans.

Ik lees nu Pride en Prejudice van Jane Austen, maar het is niet echt het meest enerverende boek dat ik ooit geleven heb.

Ik ga een maand backpacken door Europa met de trein. Weet nog niet precies met wie, wanneer en waarheen, maar het lijkt me super!

Ja, en dat is waar ik het christendom onlogisch vind. Want het christendom zegt natuurlijk gewoon: ja, je bent zelf verantwoordelijk.

En dat vind ik weer niet eerlijk, omdat ik denk dat de keuze voor God vaak meer sociaal-cultureel is, zeg maar 'erfelijk'. Ik bedoel, hoeveel moslims worden nu christen? En hoeveel kinderen uit hard-atheïstische families komen tot geloof? Heel weinig, omdat ze gewoon geen reden hebben om God aan te nemen. Eigenlijk zou je dus kunnen zeggen, dat ze niet evenveel kans hebben om behouden te worden als mensen die christelijk opgevoed zijn. Buiten hun schuld om. Dus kun je ze daarvoor dan wel verantwoordelijk houden? Ik vind van niet, maar het geloof vindt van wel.

Of is mijn redenering fout?

Ik denk ook niet dat je die verantwoordelijkheid kunt doorvoeren naar religie. Als je niet in God gelooft, omdat je God nooit ervaren hebt, of reden hebt gehad om aan te nemen dat Hij bestaat, dan vind ik het niet echt eerlijk als je daarvoor naar de hel moet. Maar religie is in die zin ook anders, omdat het niet-verifieerbaar is.

Bij juridische kwesties is er een wet, en als je je niet aan die wet houdt, krijg je te maken met de gevolgen. Bij religies weet je nooit zeker of het echt waar is, en alles hangt van geloof en interpretatie. Hoe dan ook, wat ik wou zeggen: ik denk niet dat de mens vrij is, maar ik geloof óók niet dat dit gebrek aan vrijheid een excuus mag zijn om geen verantwoordelijkheid te dragen.

Dus ik was misschien niet zo duidelijk, je hebt inderdaad gelijk als je zegt dat je het niet naar religie kunt doorvoeren.

Dus je moet die genezing eigenlijk verdienen? Want God geeft alleen genade aan hen die dag en nacht Gods woord overpeinsen en wat al niet meer.

Ik geloof ook niet een vrije wil. Elk mens maakt keuzes vanuit zijn levensovertuiging, kennis, milieu, cultuur etc. Ik denk dat het voor de meeste atheïsten bijna onmogelijk is om christen te worden, omdat ze nooit zijn opgevoed met het idee dat God bestaat. Kan God ze daarom kwalijk nemen dat ze niet geloven? Ik denk dat de drempel van opvoeding, cultuur en geschiedenis vaak heel erg hoog is.

Tegelijkertijd geloof ik ook wel weer dat ieder mens wél vrijheid van keuze heeft. Een vader die zijn kinderen slaat, omdat hij zelf ook mishandeld is, is tragisch. Maar dat neemt niet weg dat hij wél verantwoordelijk is voor het feit dat hij zijn kinderen slaat. Dat kun je niet afschuiven op zijn verleden. (Al geloof ik dat dan weer niet per definitie voor de gaan-atheïsten-naar-de-hel-kwestie, hoe paradoxaal dat ook mag klinken)

Edit: post gewijzigd om het punt wat duidelijekr te maken.

Maar zegt dit stukje dan niet ook dat je wel rechtvaardig kunt zijn, zonder dat je God kent? Want hier gaat het niet specifiek om mensen die het evangelie nooit hebben gehoord, maar gewoon over niet-christenen in het algemeen. Of lees ik het verkeerd?

Nou, persoonlijk zou ik liever weten en sterven dan dom zijn en leven. Maar God heeft al voor ons beslist dat het beter zou zijn om niet te weten en gelukkig te zijn, toch? Dus in die zin is het een onmogelijke keuze. Uiteindelijk heeft hij ons natuurlijk toegestaan om wél kennis te hebben van goed en kwaad, maar daarvoor werden we wel het paradijs uitgekickt.

Ja, als het gelijkwaardige keuzes zijn. Om nog even in de koekjesanalogie te blijven: als een vader zegt: "Kijk, die lekkere koekjes daar, die mag je niet!" en het dan ook nog toestaat dat iemand anders zegt: "Oooh, dat zijn echt de lekkerste koekjes! Eet ze toch lekker op, daar doe je niemand kwaad mee". Vervolgens eet het kind ze en wordt de vader furieus. Is dat nu echt eerlijk? En is dat keuzevrijheid?

Adam en Eva moesten kiezen tussen kennis van goed en kwaad of de dood. Dat is al een onmogelijke keuze, temeer omdat ze het concept dood niet eens kenden.

Maar hoe zit het dan precies met je naam in het levensboek? Als die er eenmaal in staat kan hij er niet meer uit, tenminste, dat dacht ik. Gaat de bijbel er dan van uit dat mensen niet van hun geloof af kunnen vallen?

Er zijn ook teksten in de bijbel die zeggen: 'Wie “Dwaas!†zegt, zal voor het vuur van de Gehenna komen te staan." (Matt. 5:22) e.d. Veel mensen verklaren dit door te zeggen dat God christenen niet veroordeelt, maar béoordeelt. Oftewel, er zijn een soort van rangen in de hemel. En dat snap ik dus niet, want perfectie kent toch geen overtreffende trap? Zovan: de hemel is perfect, maar voor sommige mensen is hij perfecter.

Het gaat niet echt over niet-christenen en de hel, maar het heeft er indirect wel mee te maken natuurlijk. Want wanneer kom je nu in de hel en wanneer in de hemel? Paulus zegt bijv. ook: "Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.". Dat zou je kunnen interpreteren als: "Geloof is belangrijk, maar het is nog belangrijker als je van je naasten houdt en mensen liefhebt."

Of dat een totaal verkeerde interpretatie? Want liefde wordt daar wél boven geloof geplaatst, terwijl geloof = liefde, toch?

Hoi allemaal,

Lees hier al een tijdje, dus nu toch maar even voorstellen. Ik ben een meisje van 18 jaar, zit in vwo 6. Sinds een tijdje twijfel ik echt heel erg aan mijn geloof. Veel mensen die twijfelen stoppen met naar de kerk gaan en bijbellezen, maar ik wil juist de antwoorden bij God en de bijbel vinden. Daarom (o.a.) ben ik dus hier! Oh ja, ik hoop dat jullie mij niet veroordelen, ik ben hier niet om het geloof te bashen of wat dan ook, maar gewoon omdat ik op zoek ben naar 'de waarheid' - als die überhaupt bestaat .