Yapie

gefeliciteerd en een fijne dag

Misschien de tekst: "zo wie niet voor mij is, die is tegen mij."?

Uiteindelijk is er de scheiding hemel/hel, mensen die in de hemel komen hebben Jezus gevolgd, leren kennen als Redder, en de mensen die in de hel komen? Hebben zij expliciet satan gevolgd, of zichzelf gezocht en ge-eerd, of door geldzucht verslonden, of allerlei zonde/verslaving nagelopen.... Als je deze categorie onder de noemer "satan" ziet... dan is het dus óf Jezus óf satan...

In het paradijs koos de mens voor de satan en de zonde. Uiteindelijk zijn we dus allemaal volgers van Satan, (on)bewust, toch? Alleen de genade van God red ons van de eeuwige verlorenheid, en leert ons in kleine stappen achter Jezus aan te gaan...

P.S. schitterend verwoord Hester

Op donderdag 11 oktober 2007 16:31:53 schreef Pius_XII het volgende: [...]Hee die cd heb ik ook. [...]

OT: He! Ik gebruikte zomaar 'popie jopie' als uitdrukking (te populair) terwijl ik me nu pas realiseer waar die uitspraak eigenlijk vandaan komt (na wat naslagwerk)... Sorry, catholics!

(Eye-opener trouwens voor mij, kan in het les van de dag topic )

Niet?? Dat dacht ik altijd...

Gefeli!

Toch zing ik vaak het lied Abba Vader, maar ik vermijdt zelf ook het woord papa. Iets te popie jopie populistisch voor mezelf... voor iedereen ligt de balans zoals Helena aangeeft weer net een beetje anders denk ik

Beiden denk ik

Soms wordt de waarom vraag (Waar was God?) zo beantwoord:

Omdat we God al jarenlang de toegang ontzegd hebben op openbare scholen, geen bidden meer, geen bijbellezing meer...

het verhaal is wss wel bekend bij jullie link

Ik vond een interessante bijbelstudie over dit onderwerp!

bron

Vers 20 zegt dat kinderen geen voorbeelden zijn in alle opzichten voor gelovigen. Men hoort soms zeggen, dat men als kleine kinderen afstand moet doen van alle redeneringen. Men zegt zelfs, dat kinderen hun ouders geloven zonder te redeneren en voegt er in onschuld bij: de kinderen geloven hun ouders omdat hun ouders ze nog nooit hebben bedrogen. Op die manier is men niet met zichzelf in tegenspraak, omdat men eerst bevestigt, dat de kinderen geloven zonder redeneren en men daarna een geldige reden geeft dat zij geloven. Het verstand is de bekwaamheid om te begrijpen, zich een oordeel te vormen. Zodra kinderen iets of iemand geloven, werkt hun verstand, maar hun oordeel kan niet zijn als van grote mensen.

Paulus zegt: 'Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, overlegde ik als een kind' en hij stelt dat in tegenstelling met zijn oordeel als volwassen man. Men stelt dikwijls het geloof tegenover het verstand. Men moet elkaar begrijpen over deze woorden en hun gebruik. Als er echt tegenstelling is tussen geloof en verstand, wordt dit laatste woord gebruikt in een figuurlijke betekenis. Het wordt bepaald door de inhoud: het verstand voor de redeneringen, de redeneringen van mensen drukken hun eigen gedachten uit, die niet anders dan verkeerd kunnen zijn, als het gaat over de dingen van God. Maar het Woord verlicht ons verstand om ons geweten te raken en ons hart te raken. Niets is beter gegrond op de rede, op de goede rede, dan het christelijk geloof, dat door het evangelie komt. Het Woord van het geloof is in zichzelf geen dwaasheid. Het is dwaasheid - als zodanig geacht - voor hen die verloren gaan, maar voor ons die behouden worden is het de wijsheid van God en de kracht van God. (1Kor.1:18-25) Redeneert de zondaar, die tot zichzelf komt, niet heel goed als hij tot zichzelf zegt: 'Hoeveel dagloners van mijn vader hebben overvloed aan broden, en ik verga hier van honger. Ik zal opstaan en naar mijn vader gaan en tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u' (Luk. 15:17-18).

(...)

De apostel doet voortdurend een beroep op het verstand van de gelovigen. 'Ik spreek als tot verstandigen; beoordeelt u wat ik zeg' (1 Kor. 10:15). Hij spreekt hen aan als verstandige personen, in staat om recht te oordelen. Daarom leert hij, dat kleine kinderen voorbeelden zijn vanwege hun eenvoud, nederigheid, rechtschapenheid, maar niet door hun verstand.

Die laatste zin is denk ik heel belangrijk!

EDIT: Opmaak

Hmm schot in de roos

Moeilijk! Ben ook benieuwd naar de reactie hierop van de TS en de andere posters.

Maar ik denk zelf dat Paulus doelt op de groei in je geloofsleven... Ergens anders wordt in de Bijbel een vergelijking gemaakt met groei in je geloof, als een baby naar volwassene. Wanneer je pas bekeerd bent / sinds kort pas geloofd, dan heb je nog melk nodig, maar later ben je ook toe aan wat taaiere kost om het maar zo te zeggen

1 Petr. 2:2: 'en verlang als pasgeboren zuigelingen naar de zuivere melk van het woord, opdat u daardoor groeit en uw redding bereikt'

Ik zit even na te denken over hoe je dit moet zien in het licht van jouw tekst en daarnaast met de opdracht van Jezus, "Wie het koninkrijk van God niet als een kind ontvangt, zal er zeker niet binnengaan." Deze tekst zou misschien nog het 'begin' kunnen zijn van je geloof in Christus. Aannemen als een kind, maar daarna groeien. Maar dan blijft jouw tekst nog staan...

En nu ook al in Nederland?

AMSTERDAM - Een 16-jarige scholier is donderdag overleden door een steekpartij bij het Technisch College in Amsterdam. Dat heeft de politie laten weten. De politie heeft een 14-jarige verdachte aangehouden. Beiden zijn leerling van het college.

Op donderdag 11 oktober 2007 11:50:44 schreef Ann het volgende: [...] ja ik zet die spinnen buiten, ik doe geen muggen en vliegen pijn. Ik doe nooit met opzet een levend wezen pijn en dus ook geen insecten. Muizen die worden verwijderd op diervriendelijk manier. We hebben al muizen gehad, mijn pa die zet vergif, en dan doe ik het altijd weg uit mijn kamer Dus nee, ik zet mijn principes nooit aan de kant. En ik ben heel consequent daarin. Dat had je niet gedacht he

Dat had ik niet gedacht nee... Dan ben je wel een uitzondering, als vrouw tussen de vrouwen..

Respect

Worden als een kind... treffend voorbeeld vind ik dit: Wij twijfelen wel eens of God wel voor ons zorgt, alles lijkt tegen te zitten, is God er nog wel?... Neem nu een kind in gedachten, die s avonds naar bed wordt gebracht door vader of moeder. En het kind gaat rustig slapen. Twijfelt het kind of zijn vader er morgen nog wel voor hem is? Of zijn moeder dan nog wel voor hem zorgt? Komt er een keer in hem op dat zij er misschien morgen niet meer zijn? Nee, het kind weet absoluut zeker, morgen zijn papa en mama er weer voor mij en dan zorgen ze weer voor mij. Mijn wens is dat we, op de manier van het kind, met zn allen ook zo een blijvend, rotsvast vertrouwen in onze God mogen hebben.

Vannacht nog een mug geplet aan de muur.

@ Ann: Wat doe je als je een spin op de muur naast je bed zie zitten? Netjes een bekertje erover, papiertje er tussen en buiten weer uitzetten?

En zet je ook een pijnvriendelijke val uit voor muizen mocht je die hebben? Of pakken we die met zo'n hardhandig met een blokje-kaas-verleidende ijzeren val waarbij de muis direct zijn nek breekt?

Ik bedoel, als je de dieren om je heen geen pijn wil doen, moet je ook consequent zijn...

En ja ik ken meiden die hun principes aan de kant gooien wanneer ze een joekel van een spin op de muur zien zitten

Gefeli Raido!

Maar wat zijn die kamers duur in Utrecht... goeiendag. Hier in Rotterdam zit ik voor 250 all-in, en ga nu nmaar een nieuwe kamer, waar het ong 260 all-in wordt. En dan heb zo ong 16 m2 ... én ik zit in de buurt van de eigenaar van een Bugatti Veyron

Fijn dat jij weet dat ik dat met jou eens ben, helaas ben ik het denk ik niet helemaal met jou eens... Hopelijk weet je dat christenen geloven dat Jezus gekomen is om de wet en de profeten te vervullen en dat is zoals Nunc al zegt, iets anders dan aanvullen. Vervullen wil zoiets zeggen als 'laten zien wat die wet werkelijk inhoudt'!. De diepste bedoeling van die wet naar boven halen én doen (en dus niet afschaffen!) En Jezus is de enige die volmaakt naar de Wet heeft geleefd. Het verschil zit hem in het gehoorzamen van de Wet omdat iets moet, of dat je het doet uit overgave. Je kunt geld geven aan armen, omdat je er dan van af bent. Je kunt naar de kerk gaan of even bidden. Alle overtuiging is er echter dan uit weg. De wet vervullen is werkelijk barmhartig en trouw zijn. Dat is zwaarder dan even je plicht doen. Voor Jezus telt alleen dat je leeft met hart en ziel. Leven met God kan alleen in volledige overgave, zoals Jezus ons heeft voorgeleefd!!

Nu back on topic Ik sluit me aan bij wat Nunc heeft gezegd over eenheid m.b.t Elohim.

"Hoop op het beste, wees voorbereid op het slechtste."

Dat moet van jou ja, anders klopt jouw theorie niet

Ja, dat herken ik wel. Soms doe je iets, en knaagt er toch iets vanbinnen. Het nadeel is dat je geweten voor een groot deel gevormd wordt door je opvoeding. Als er 20 jaar lang tegen jou gehamerd wordt dat stelen niet goed is, zul je een stemmetje horen als je echt iets steelt. Als je ouders ook vaak stelen, je groeit op in een criminele omgeving, dán kijk je er heel anders tegen aan. Goed, stelen is nog wel een duidelijk voorbeeld wat natuurlijk niet mag.

Bij wat minder concrete 'zonden' is het vaak dat wanneer je een stemmetje hoort, je jezelf kunt afvragen of dat je zo aangeleerd is, of je het uit de Bijbel kan halen dat iets niet mag, of dat het juist voor jou heel belangrijk is om niet te doen. Ik kom vaak uit bij de vraag of hetgene wat ik doe mij van God afhoudt, of tussen God en mij in komt staan, of mijn relatie met Hem verstoort. Daarin vind ik meestal rust om dingen wel en niet te doen. Helaas zijn er in deze geen universele wetten en heeft een ieder een eigen verantwoordelijkheid naar God toe. Inderdaad moet je geen systematische wettenbundel gaan opleggen aan de mensen, omdat je dan inderdaad gaat lijken op de Farizeeërs.

Soms zit je ook wel eens vast aan bepaalde gewoontes/patronen en dan vraag je jezelf af, volg ik hierin de weg van Jezus? Zo verkeerd is het toch niet denk je dan? Bijvoorbeeld in het topic over zelfbevrediging, als andere christenen er geen moeite mee hebben, wil je daar niets liever dan eigenlijk ook bij aansluiten. Omdat dat jou wel goed uitkomt op dat moment. Maar ben je dan niet jezelf aan het misleiden?

Zeker, dat klinkt veel gemakkelijker. Iets wat niet mag, maar waar ook niemand last van heeft, klinkt eigenlijk helemaal niet als 'regel' overtreden. Je moet je inderdaad realiseren dat je vanuit je natuurlijke houding God pijn doet, omdat je als je nog niet in Hem gelooft, Hem nog niet navolgt, je alleen maar voor jezelf leeft (egocentrisch). Verder moet ik even denken aan de film Time Changer, over de vraag of het mogelijk is de geboden van Jezus los te maken van zijn auteurschap. Dus, in een samenleving waarin de mensen niet meer geloven in Jezus, kun je Zijn geboden dan nog wel verkondigen als deugd voor de samenleving, omdat Zijn geboden heilzaam zijn? De uiteindelijke conclusie die in die film naar voren komt is: nee, omdat je dan degene achter de geboden vergeet. De professor die uit 1890 ineens in het jaar 2001 beland, bestraft een meisje dat zijn hotdog heeft gestolen en berispt haar: 'Do you know that stealing is a sin?' En dan zegt het meisje: Since who?'.

Op maandag 08 oktober 2007 00:31:11 schreef E.e het volgende: Als je dat christus leeft in mij heel letterlijk neemt, geniet hij dan mee? Of ben ik dan te blasfemistisch om hier ook maar aan te denken .

Mijn vraag is, hoe kan Christus in je leven, en hoe kun je dan toch op de (slaafse?) bevrediging van je eigen lusten uit zijn?

Wat ik zelf wil aangeven is dat ik het dus wél als een zonde ervaart omdat ik me er schuldig over voel en dingen in mijn hoofd haal die rechtstreeks tegen de Bergrede van Jezus ingaat. (Wie een vrouw aanziet... e.v.)

Het bidden tot God is dus voor mij 'geoorloofd' en ook noodzakelijk, een zo'n situatie een gebed om hulp, om verlossing, om bevrijding van aardse begeertes.

Je laatste zin volg ik niet helemaal. Onderscheid zie ik wel tussen masturbatie en seks, ik begrijp jij minder. Masturbatie is op jezelf gericht, seks in liefde tot de ander (binnen het huwelijk). Het is iets moois, wat God gegeven heeft. Het huwelijk als drievoudig snoer, naar elkaar maar samen ook naar God toe. Bidden tijdens seks is dan niet geconcentreerd in plechtigheid een gebed opzeggen, maar wel in je houding, in dankbaarheid naar God toe. Een heel andere context van bidden dus imo dan bij masturbatie.

Hoi, laillahaillallah.

Natuurlijk ik kom met je mee dat God deze term gebruikt om Zijn grootheid aan te duiden, Elohim is ook een majesteitsvorm. Maar voordat we vervallen in discussies over taalkundige en grammaticale vormen (waar ik een benodigde theologie opleiding niet voor heb gevolgd) blijf ik bij het punt dat zoveel christenen voor mij al hebben gevolgd, namelijk dat hij te onderscheiden is in meerdere (3) Personen. Tsja, dan ben ik weer waar ik begonnen ben. Jezus stelt zichzelf gelijk aan JHWH door zijn naam in te vullen in de profetieën. Hij stierf voor mijn zonden, en dat kon hij, omdat hij God was, maar ook omdat hij volmaakt mens geworden was. Meer bewijs heb ik niet nodig.

Overigens: het woord 'personen' kan misschien verwarrend klinken, misschien heldert het op met een latijnse spreuk die zegt: 'tot qualitates, tot personae', in het Nederlands: zoveel betrekkingen in de mens, zoveel personen in hem.

@ lailahaillallah.

Eens met Danny! Die tekst is niet anti-trinitarisch. Hopelijk dringt het tot je door dat christenen ook geloven in 1 God. Maar daarin onderscheidende 3 Personen, namelijk Vader, Zoon en Heilige Geest. Dat is iets wat door de kerk na vele onderzoekingen gestalte heeft gekregen in de term drie-eenheid. Op deze manier kunnen wij over God spreken, omdat we Hem zo leren kennen in de Bijbel. Als jij niet gelooft in het gezag van de Bijbel, moet je ook niet deze Bijbel met jouw ogen willen lezen. Als jij jouw maatstaven langs de Bijbel legt, samen met jouw beeld van God (Allah) zul je inderdaad tot vreemde conclusies komen.

Terug naar de tekst:

Hoor, Israël, de Heere (enkelvoud = YHWH), onze God (meervoud = Elohim = letterlijk 'Goden'); de Heere (opnieuw enkelvoud = YHWH) is één!

In het O.T. wordt n.b. 2550 keer het woord 'Elohim' gebruikt, wanneer God genoemd wordt (bijv. Gen. 1:1). Dit is een meervoudswoord. 'Elowahh' is het enkelvoud. Letterlijk zou men dus 'Goden' moeten lezen. De Schrift doet dit om duidelijk te maken dat God uit drie personen bestaat en toch één is.

En als het vet is afgekoeld, vet lauw man.

@ WEG2

Geen enkel moment van je leven is het verkeerd om hulp te vragen!

"Wie Hem aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot."

(berijmde psalm)

Idd, solcon helaas niet.

@ Joelle, als je met nieuwsgroepen bekend ben, en gebruik makend van FTD en GrabIt, kun je de speciale programma's (o.a. NBV dacht ik ook) voor je PDA/smartphone downloaden, zij het illegaal. Het gebruik van nieuwsgroepen is niet illegaal, maar wel als je die programma's download en op je PDA zet. Maar trouwens, je had het al, dus in dit geval mag het

Op vrijdag 05 oktober 2007 10:31:40 schreef Dave het volgende: [...] Laat ik het zo zeggen, je tot God wenden als je zondigt is het meest logische, je van God afwenden als je zondigt is onlogisch. Zijn genade heb je juist nodig als je zondigt. Toch is het heel krachtig als je midden in je zonde je kan losmaken en God aanroepen om je hiervan af te helpen. Makkelijk is het in elk geval niet

Absoluut niet makkelijk nee. Ik ben het met je eens Dave, dat het inderdaad logisch is als je je tot God wendt als je zondigt. Logisch, in de zin van vergeving vragen. Eigenlijk is dat weer onlogisch, want 'van nature' hebben we daar niet zo'n behoefte aan...

Je tot God wenden, is dan vaak in de vorm van een (schiet)gebed. Het vervelende aan de situatie is echter, dat als je masturbatie ervaart als een steeds terugkerende zonde, dat je je weer voelt aankomen als je er vergeving om vraagt (en soms daarom ook niet meer durft). En je in die zin op dat moment ook niet tot God durft te bidden, maar dat achteraf doet wanneer je je er berouw over hebt. Het zou zoals je zegt heel krachtig zijn om je midden in je zonde tot God te bidden om verlossing...

Echter, ervaar je masturbatie als geen zonde, dan ben ik het met Pius eens, dat je zou moeten kunnen bidden, omdat je niet meer in jezelf maar in Christus leeft, in verbondenheid met Hem. Om het anders te zeggen, Christus leeft in mij. Maar dat geldt evengoed zo voor de mensen die masturbatie wél als zonde ervaren.

Eigenlijk zou voor mij de poll vraag veranderd moeten worden naar:

Zou je moeten bidden tijdens het masturberen?

Dan geef ik voluit ja aan