Spring naar bijdragen

vrijeFreddy

Members
  • Aantal bijdragen

    451
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door vrijeFreddy

  1. Quote:

    Probleem is tegenwoordig een beetje dat men niet meer snapt dat een geloof een heel leven kan beheersen. Men ziet religie als iet leuks, vreemds, interessants, wat dan ook, maar in ieder geval als iets ernaast. Het hele idee dat men alles kan doen vanuit een religieuze drive snapt men tegenwoordig niet meer.

    Dat klopt, ik merk dat zelf ook wel aan mensen, maar voor mij zou dat dan weer geen probleem hoeven te zijn, want dan gebruik ik m'n geloofsdrive om me op m'n partner aan te passen.

    Kijk, ik geloof dat ik tot vrijheid ben geroepen, maar zelfs als vrije blijf ik een knecht van de Heer.

    Zie je in dat ik mijn vrijheid dan als dienstbaarheid gebruik?

    God is liefde en als 2 mensen door liefde bij elkaar gebracht werden, geloof ik dat ze door God aan elkaar verbonden zijn.

    Zelfs wanneer 2 ongelovige mensen op die manier bij elkaar gebracht zijn, geloof ik dat.

  2. Heb daar geen ervaring mee, maar ik heb ook nog nooit onderscheid gemaakt tussen geloven en houden van.

    Van mij zeggen ze dat ik uitschot ben en ach... ze zeggen zo veel.

    En ja, als je eenmaal een kind neemt, dan is er geen weg meer terug en zul je onherroepelijk zorg dragen voor je kind.

    Als een kind zich tot jou aangetrokken voelt, ook al is het niet eens jouw eigen kind, dan zul je er beslist zorg voor dragen.

    Wat je moet weten, is dat we allemaal kinderen zijn, dat je zelf dus ook een kind bent en dat we allemaal zorg nodig hebben...

    Dat het niet uit maakt wie jullie zijn of wie jullie kind is, we hebben allemaal zorg nodig en God zorgt ook voor ons.

    Denk maar aan Galaten 3, 28. In het geloof ben je één in Jezus, in het geloof is geen onderscheid tusen man en vrouw. In 1e instantie was de wet onze tuchtmeester, maar toen het geloof kwam, werden we vrij.

    Laat je dus niets wijsmaken door je kerk die er zo negatief tegenover staat, want waarom denk je eigenlijk dat er verschillen zijn om mee om te gaan?

  3. Quote:

    [...]Ik kan het me voorstellen dat het op een bepaalde manier destructief werkt. Toch geloof ik dat er een weg is die niet destructief werkt, maar die alleen helend is. Jezus Christus is de Heiland, de Heelmaker. Hij kan een mens volkomen perfect maken naar geest, ziel en lichaam. Kunnen we dan nu al op aarde de perfectie bereiken? Nee, maar we kunnen in Jezus' kracht wel de perfectie benaderen, zodat we aan het eind van het aardse leven bijna helemaal perfect zijn; nogmaals, niet uit eigen kracht, maar door Zijn kracht. Is dit dan een perfectie tot onze eigen eer? Nee, het is een perfectie tot Gods eer. De wereld zal het zien en verbaasd zijn om de machtige werken van God.

    Dat je dat gelooft, vind ik heel mooi, maar kun je dat ook blijven geloven als je hoort dat homo's wegblijven uit de kerk?

    Of als je hoort dat homo's er bijna niets meer over durven te zeggen, terwijl we hier tot voor kort geleden al heel wat erover hadden gepraat zonder dat er überhaupt een homo aan bod is gekomen?

    Nogmaals ik vind het mooi dat je gelooft dat God geneest en wonderen doet, dat geloof ik ook, maar ik wil je verzoeken om ook de woorden van Hongerige Wolf te bewaren.

  4. @ Klaas

    Ik vond je uitleg scherp en alles wat je gezegd hebt, heeft me bemoedigd.

    Het lijkt alsof je de vrijheid in Christus gevonden hebt en als dat is, wil ik je meegeven ook daarin te blijven.

    Als hetero ervaar ik zelf ook steeds dat men onjuist met mensen zoals jou omgaat en het zou eigenlijk heel veelzeggend moeten zijn dat me dit als hetero is opgevallen.

    Ik ben daarom ook erg met je begaan, nu ik heb gelezen over jouw emoties en ik denk dat ik ze ook wel heb begrepen.

    Ik voel met je mee, dat weet ik zeker... ondanks dat ik niet kan weten wat je voelt, toch heb ik het ervaren om discussies te voeren die steeds op twist uitlopen en daarom zal ik het er maar op houden dat ik voor een groot deel kan weten wat je voelt.

    Alles is toegestaan, maar niet alles is nuttig.

    En misschien zul je wel denken dat hetgene wat jij doet niet nuttig is.

    Dan nog, weten we dat het toegestaan is en hee...

    zelfs bij jou kan ik me nog wel situaties indenken waarin jij heel nuttig kunt zijn.

    Adoptie. Voor velen misschien een woord met een negatieve lading, maar in jouw geval kunnen alle partijen er beter van worden.

    Kan dus heel positief zijn!

    Aangenaam dat je hebt gereageerd, ik wens je kracht en geluk toe!

    En blijf in je vrijheid!

    Laat je niet ongewild meevoeren in het soort discussies die je vroeger verdriet hebben toegedaan!

    Ook erg dapper van je dat je, ondanks je schroom, toch nog iets over jezelf hebt gezegd en dat ik me daardoor nu prettiger voel.

  5. Oke, ik wil het best zo zien dat het zonde is.

    Een homo zelf zal net als ieder ander ook wel weten dat er iets aan hem ontbreekt.

    Of je nu homo bent of niet... aan ons valt ook altijd wel iets op of aan te merken.

    Ik ben er op uit hoe ik een homo het best zou kunnen begeleiden als christen. Of de ts... wat moet hij zijn vrienden dan zeggen?

    Ik ken zelf ook homo's, maar ik ga hun niet zeggen dat ze dat achterwege moeten laten.

    Als ik zelf een vriendin had, zou ik me er niet gemakkelijk bij voelen als anderen negatief zouden doen over mijn relatie.

    Als het mij gevraagd werd, zou ik zeggen; accepteer elkaar en ga niet meteen zeggen dat homofilie niet mag.

    Ik zou het leuker vinden als ik mensen eerst eens beter kan leren kennen, maar wat moet ik dan doen als ik zie dat jongens homofilie willen praktiseren?

  6. Maar de kopjes, waar wij hier nu over spreken, waren al kapot bij aankomst en die kopjes konden daar niks aan doen.

    En als het ze tijdens hun bestaan niet lukt om te helen, kun je hun dat niet kwalijk nemen.

    Als je je teveel op het genezen fixeert, gaat een homo misschien krampachtig ernaar streven om te genezen, maar niet omdat ie wil genezen, maar omdat je hem het gevoel geeft dat ie fout is.

    Ik zou daar maar goed mee uitkijken!

    Dit kan een vorm van manipulatie zijn.

  7. Maar kun je volgens jou zeggen dat homofilie zonde/misdaad is?

    Want wie lijdt er onder als 2 mannen sex met elkaar hebben?

    Bij zonde is er meestal sprake van een dader en een slachtoffer.

    Als 2 mannen bevriend zijn en de een gaat vreemd, kun je nog zeggen dat de ander zich gedupeerd voelt en dat het onder echtbreuk valt.

    Maar als 2 mannen gewoon netjes bij elkaar blijven, hun leven lang, dan kan ik al nooit zeggen dat een van de twee tegen mij gezondigd heeft.

    Ik geloof dus niet dat het hier bij deze teksten om homofilie op zich gaat.

    Het gaat daar om gruweldaden.

    Net zoals dat een drinkpartij geen meerwaarde meer heeft.

    In de bijbel lees je toch over feesten waarbij drank geschonken wordt, maar je gaat geen feest organiseren om te vieren dat er drank is.

    Geen drinkpartijen dus!

    Toch kun je je eens eentje drinken om lekker in de stemming te komen, of Paulus zegt zelfs; omdat het tegen ouderdomskwaaltjes helpt.

    Matigheid wordt als een deugd gezien.

    Hetzelfde geldt voor trouw zijn aan elkaar.

  8. Barbapapa, ik zie dat je het goed bedoelt met je schrijven.

    Toch denk ik dat de ts er wel eens gelijk in zou kunnen hebben met wat hij suggereert over liefde tussen 2 mannen of zomaar sex met iemand van hetzelfde geslacht.

    Ik denk in deze hetzelfde als de ts dat God alleen de laatste afkeurt en dat de bijbelverhalen dus een waarschuwing zijn voor het Sodom en Gomorra cultuurtje.

    Ik weet niet of jij dat er ook mee wilt zeggen.

    Je blijft over het algemeen erg voorzichtig en dat is niet verkeerd, maar dat maakt wel dat je soms twijfelachtig overkomt.

    Nu heb ik bijvoorbeeld weer de indruk dat je zegt; homo zijn is toch wel een keuze, maar een onbewuste keuze.

    Maar ja, ik denk dat dat is omdat je diplomatiek wilt zijn en dat is verder een zeer goede eigenschap, maar het zaait toch ook wat twijfel. Je komt dan over als iemand die het zelf ook niet zo goed weet, maar dat maakt niks uit (heb ik zelf ook), want je wilt er tenminste op een aangename manier over praten.

    Maar als je zegt dat alleen God hun kan veranderen, dan zeg je dus eigenlijk dat je de dingen gewoon accepteert zoals ze zijn, want als het bestemd is om goed te komen, dan zal het goedkomen.

    En in de tijd dat het nog niet goed is, blijf je hoop in iemand zien.

  9. Cornelius, het gaat zich mij erom dat Dingo een sterk punt heeft.

    Of homo's nu een lichamelijke- of een geestelijke afwijking, of überhaupt een aantoonbare afwijking hebben, als je die mensen verkeerd behandelt, kan dat tot zelfmoord lijden.

    Vaak zijn die mensen verpest door hun verleden en om gevoelens die ze misschien zelf niet eens begrijpen, wanneer ze dit in verband brengen met de dingen die over hun gezegd worden.

    En vaak begrijpen anderen hun ook niet en een depressie kan een logisch gevolg hiervan zijn.

    De mogelijkheid tot genezing zal wel bestaan. Zeker dat ontken ik niet. Maar wat als het voor een homo een leerproces van 30 jaar zou zijn...

    dan is het de vraag of wij ook de tijd, de toewijding en het geduld voor homo's kunnen opbrengen?

    Of zullen we al snel concluderen van; Nee, ze willen niet!

    of;

    Ze staan er niet voor open en dus sluiten we ze buiten!

    Dat kun je toch niet maken?

  10. Quote:

    [...]

    Documentaires tonen niks aan. Het onderwerp is nogal gevoelig, en wetenschappelijk is er nou niet bepaald een overdaad aan sterke argumenten of theoriën. Opmerkelijk in dat verband is "het geval Swaab" (zie o.a.
    )

    Toen prof. Swaab eind jaren '80 beweerde dat homo's een afwijking in de hersens hebben tov hetero's was Nederland te klein. Met name vanuit de homo-belangen-hoek werd Swaab keihard publiek afgemaakt, omdat het idee dat de homosexuele geaardheid een lichamelijke "afwijking" was niet paste in de wensen van de belangenclubs.

    Even makkelijk wordt uit deze hoek zonder veel verdere onderbouwing beweerd dat diezelfde geaardheid wel degelijk aangeboren is (en dus wel degelijk een lichamelijke afwijking moet zijn) als dat beter uit komt in debatten met bijvoorbeeld vrij extreme christelijke clubs, die menen dat de homosexuele geaardheid "genezen" kan worden.

    Als je de, link volgt, kom je bij een artikeltje uit dat minstens het vermoeden oproept dat inderdaad sprake is van een fysieke oorzaak, een lichamelijke afwijking tov heterosexuelen dus, voor homosexuele geaardheid. Dat levert vervolgens overigens totaal geen voortgang in dit debat. Immers, Barbapapa zal betogen dat als homosexualiteit inderdaad veroorzaakt wordt door een fysieke afwijking, het dus genezen kan worden, zoals ook een missend been weer kan aangroeien met dank aan God. Dingo zal er de onderbouwing in vinden die hij nodig had voor zijn stelling dat het aangeboren is, onderdeel van de persoonlijkheid, en dus niet "te genezen". En wie zich liever niet in dit soort mijnenvelden begeeft zal opgelucht kunnen ademhalen: het is allemaal maar een kwestie van wat correlaties, harde causale verbanden zijn nog helemaal niet aangetoond, we kunnen dus nog alle kanten op.

    Intussen is het wellicht goed te constateren dat homosexuelen, mensen met rood haar en Europeanen weliswaar allemaal een aangeboren afwijking hebben van de meerderheid van de mensheid, maar daar slechts last van hebben voorzover anderen hen daar last mee bezorgen.

    Documentaires tonen misschien niets aan, nee dat klopt, maar ik wil zeggen dat het genoeg zegt als je een homo onderzoekt.

    Als iemand van zichzelf al zegt dat ie van kinds af aan homosexuele gevoelens heeft, dan heb je toch je onderbouwing?

  11. Als ik jou goed begrijp, dan kun je dus niet echt veel doen tijdens zo een begeleiding.

    Ten eerste leg je iemand uit dat ie volmaakt kan worden.

    En dan is het ten tweede een kwestie van geduldig wachten tot iemand er klaar voor is om die verandering te ondergaan.

    In principe geen slechte begeleiding, maar in de praktijk zul je toch zien dat homo's over het algemeen mensen zijn die deels verpest zijn door alle vooroordelen die ze op hun boterham hebben gekregen.

    En als ze aan ons ook maar een enige vorm van afwijzing bespeuren, zullen ze zich bij ons weghouden en zich eerder naar hun lotgenoten toetrekken.

    Oké, dit is dan niet wat wij willen (wij vinden dat ze ook bij ons horen), maar als je in het verleden al veel kritiek hebt gehad, zul je sneller beslissen om bij pestkoppen weg te blijven.

    Ook zul je bepaalde opmerkingen veel eerder als afwijzing ervaren, wanneer je in het verleden al vaak uitgescholden bent.

    En dit lijkt me bij homo's toch een actueel probleem.

  12. Feit blijft dat ook homo's ons medeleven nodig hebben zolang zich die verandering voor hun nog niet heeft voorgedaan.

    Want wat moet ik me voorstellen van de begeleiding waar je het over had?

    Je kunt ze wel uitleggen dat een volmaakte mens anders hoort te zijn, maar je gaat ze natuurlijk niet krampachtig daar naartoe werken of hun leren dat ze anders moeten denken.

  13. Het kruis is de vloek der wet en met deze vloek zul je ongetwijfeld geconfronteerd worden als je Jezus volgt.

    In de dagelijkse praktijk beteknde dat voor Paulus bijv. dat hij wel vaker de 40 min 1 stokslagen kreeg voor een pietluttig overtredinkje.

    Je familie of jezelf haten; wil zeggen dat je uit God ontstaan bent.

    Van jezelf uit ben je dus niets en heb je geen enkele waarde, maar omdat God je de waardigheid geeft, heb je hem.

  14. Maar als je toch met een bepaalde geaardheid geboren wordt?

    Hoe kun je verwachten dat iemand dat verandert?

    Er bestaan documentaires waarmee ze aantonen dat homo zijn niets te maken heeft met je opvoeding.

    Als je een homo met zijn afwijking wilt laten leren om er christelijk mee om te gaan, dan ga je hem toch niet leren dat ie op meisjes moet gaan vallen?

  15. Quote:

    De bijbel ken ik erg goed. Komt omdat ik christelijk opgevoed ben. Ik heb elk verhaal wel een keer gehoord en ook weet ik wat jezus zijn verhaal inhield. Als je naar het verhaal van jezus kijkt als een christen dan kan je concluderen dat jezus gestorven is voor onze zonden. Dus hij leed voor wat wij verkeerd gedaan hebben. Ikzelf vind dit een zeer vreemd iets. Omdat in mijn ogen goed en kwaad niet bestaan. Waarom niet? Omdat ieder jaar deze gedachtes over goed en kwaad weer veranderen door de context waarin wij leven. Voorbeelden: Slavernij was vroeger normaal, net zoals het haten van homo's en het verbranden van ongelovigen (in de bijbel word dit als goed gezien, oude testament). Dit is allemaal veranderd. Dus hoe kunnen wij zondig zijn volgens bepaalde vaste regels die in de bijbel staan. Als we deze regels zelf, in onze maatschappij, steeds veranderen.

    Mijn naam zondaar heb ik gekozen omdat ik volgens christelijke mensen een zondaar ben. Omdat ik niet in god geloof, omdat ik black metal luister, omdat ik mensen niet stenig als ze op zondag werken en omdat ik geen afkeur voor homo's en heidenen heb.

    Ik vind het ook zwaar ***** dat de wetten steeds veranderen. Op die manier kun je in deze maatschappij niets fatsoenlijks opbouwen, terwijl de wetten ervoor bedoeld zijn om elkaar op te bouwen.

    De wetten van God echter blijven hetzelfde, ik bedoel de 10 geboden, en daarom kun je daar weer wél op bouwen.

    Zonder wetten zou er inderdaad geen goed en slecht bestaan, daarom ga je dus ook een verbond aan met God om met hem te kunnen leven. En binnen dat verbond is gelijkheid; en inderdaad niet toepasselijk om onderscheid te maken tussen goed en slecht.

    Het is fijn als ik dan wel altijd de mogelijkheid blijf houden om jou te kunnen aangeven dat iets als onprettig ervaren wordt, want je kunt nog altijd iemands grenzen overschrijden. En andersom moet dat voor jou ook mogelijk blijven wanneer iemand jouw grenzen overschrijdt.

    Even terug naar Jezus... omdat God's wetten voor eeuwig blijven, zijn wij zondaars en die nodige redding vinden we in Jezus. De redding is alleen mogelijk door Jezus, omdat het niet mogelijk is om een gedane zonde ongedaan te maken met een straf.

    Als je zegt; God's wet is er niet, dan is er ook geen zonde voor jou, maar als je daar verder op doordenkt, dan kom je er toch op uit dat er geleden wordt.

    En door dat lijden zul je heerlijkheid verkrijgen.

  16. Ik vind Zondaar juist een hele oprechte naam.

    Dat Freedom zegt, jammer dat je deze naam hebt gekozen, vind ik neerbuigend overkomen.

    Het zou me niets verbazen als Zondaar zelf zich daar nog meer aan ergert.

    Vooral omdat hij al aangaf dat veel christenen je proberen te overtuigen, omdat je anders naar de hel gaat. Om niet naar de hel te hoeven vind ik een neerbuigende opstelling en geen reden om te geloven. Dat vind ik belachelijk. Je gelooft om God te kunnen danken voor het leven waar niemand van ons zelf voor gekozen heeft.

  17. Quote:

    [...]

    Ik heb ff dat spiritualisme weggehaald, want dat bedoel ik niet echt. Was een verkeerde omschrijving. Ik wil namelijk weten ofdat christenen mij kunnen overtuigen. Omdat ik meestal heb dat als ik met christenen in discussie ga het een gesprek wordt waarbij degene mij alleen behoed voor de hel zonder ook maar het onderwerp: of de hel wel bestaat, aan bod te brengen.

    Hahaha dat heb ik nou ook heel vaak als ik met christenen een gesprek voer.

    Ik ben zelf gewoon een christen, maar ik stoor me mateloos aan bezorgde mensen; dus ook aan de bezorgde niet-christenen.

    En je hebt gelijk, op alle punten van geloof valt een tegenargument te bedenken en dat zal altijd zo blijven.

    Overal valt namelijk een tegenargument op te bedenken.

    Je kunt zeggen: een friet is gezond omdat er vitamine en koolhydraten in zit.

    Maar je kunt ook zeggen: een friet is ongezond, want er zit heel veel verzadigd vet in en dat zorgt voor meer cholesterol en dat zorgt er weer voor dat de aderen dicht slippen.

    Om je uit te leggen waarom ik zo zeker ben van het bestaan van God, is te veel om je in één keer te zeggen.

    Voor mezelf is dat ook te veel om allemaal tegelijk in m'n geheugen vast te houden.

    Voor mij is het geloof een zekerheid en het enige bewijs dat ik je daarvoor kan leveren ben ik zelf (vanwege God, de heilige Geest, die in mij woont en als jij dat ook wil, zál het je gegeven worden).

    En het gedrag van de mensen in het algemeen zijn voor mij een bevestiging op God's woord en al de dingen die God over ons heeft uitgelegd.

    Zelfs de dood (in het algemeen) geeft me bevestiging; vergeving is er alleen door bloedvergieting.

    En heerlijkheid kan er alleen maar zijn door lijden.

    Heb je er ooit eens bij stil gestaan waarom Jezus, de zoon van God, gekruisigd is geworden?

    Als je daar diep over gaat nadenken, dan krijg je een eindeloze overstroming van gedachten.

    Daarom is het voor mij te veel om alles te onthouden en daarom kan ik het je niet uitleggen.

    En het is ook niet alleen mijn gebrekkige geheugen wat me belemmert, want het is ook nog eens zo dat je het geloof op 1001 verschillende manieren kunt uitleggen, die allemaal kloppen.

    En ik wil er best over praten met je, maar dan is het misschien het handigst als je me even kort samenvat wat je tot nu toe weet over Jezus en waarom hij volgens jou sterven moest.

    Dan zullen anderen van hier (of ik zelf) daar waarschijnlijk wel weer verder op inspringen.

    Tip: Laat je geen wetten opleggen, want de wethouders overtreden hun wetten zelf ook!

    Sommigen zullen je proberen wijs te maken dat het mogelijk is om je aan de wetten te houden, maar ik zeg dat dat niet is.

    De wetten behoren er te zijn, maar ze zijn niet bedoeld om elkaar aan te klagen.

    Sterkte!

  18. Quote:

    [...]

    Sjaloom Freddy,

    Weet je dat wel zo zeker?

    Aangekomen bij de plek die de Schedelplaats heet, werd hij gekruisigd, samen met de twee misdadigers, de een rechts van hem, de ander links. Jezus zei: ‘Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ De soldaten verdeelden zijn kleren onder elkaar door erom te dobbelen.

    (Lucas 23:33-34)

    Hallo Robert,

    Volgens mij wel, omdat ik er vanuit ga dat Jezus geen zondaar is.

    Rekening houdend met mijn logica zijn de Farizeeën en de Romeinen dan agressors, en geen mensen die Jezus vergolden omdat Hij iets verkeerds heeft gedaan.

    De Farizeeën wilden een stelsel van zonden opstarten door zich samen te zweren met de Romeinen. Uiteraard weer wel onder het mom van "Jezus is slecht en dat gaan we bewijzen", maar iemand als Pilatus hebben ze in ieder geval niet kunnen overtuigen.

    Pas toen de Farizeeën zelf gingen zondigen (door doodwensen), zondigde Pilatus mee of eigenlijk lieten ze hem geen keus en daarom verkondigde Pilatus openlijk dat Jezus' bloed aan hún handen kleefde.

    Pilatus oordeelde dat Jezus onschuldig was en in feite hebben ze Jezus dan ook vermoord, zoals Jezus zelf aan zijn discipelen heeft geprofeteerd dat ze Hem zouden overleveren en doden.


    Samengevoegd:

    Quote:

    Ik wil hier graag het volgende aan toevoegen. Hoewel God geen mens is, zijn we naar zijn beeld gemaakt.

    Ik heb afstand gedaan van het onbehagelijke gevoel dat God niet blij met me zou zijn of dat ik tekort vergeving heb gevraagd enfin, zoiets.

    En dan nu de vergelijking hoewel iemand dan kan zeggen "God is geen mens."

    Een kind dat bang is voor zijn vader, dat denkt: "Stel dat ik niet voldoe, of dat ik zo stout ben, dan ga ik dood!"

    Hoe goed is de vader-kind verhouding bij bovenstaande angst?

    Wat voor zonde zou een kind moeten begaan, dat die vader zegt: "Nu ga ik je doodmaken!" Zoiets is toch onvoorstelbaar?

    Stel nu, dat het kind moordend en verkrachtend / plunderend het dorp/stad rondgaat. Wat zou een rechtvaardige vader dan doen?

    Dus, eigenlijk heb ik geen bijbelteksten nodig om mij het gevoel te geven dat bij het -kind van God- zijn, ook de vergeving, veiligheid en geborgenheid hoort die een Christen normaal gesproken mag hebben (Galaten 4:6).

    En wat betreft het onderlinge vergeven. Een ouder wil ook niet dat zijn bloedeigen kinderen elkaar voortdurend dwarsliggen vanwege gemaakte fouten. Juist omdat de ouder het kind accepteert, ondanks zijn onervarenheid en 'stout' zijn, laat geen enkele ouder kinderen onderling een ruzie voortzetten die dagen duurt.

    De praktijk van het onderling vergeven is echter lastiger. Zo heb ik in één klap alle goede vrienden en familie verloren, omdat ik Christen ben geworden, terwijl die vrienden zelf ook Christen waren, alleen van een specifieke 'christelijke' religie. Moet ik hen vergeven? Weten ze niet wat ze doen?

    Je zou je inderdaad afvragen of ze niet stiekem toch weten waar ze mee bezig zijn.

    Maar zolang mensen de dingen gewoon in het openbaar doen en die dingen algemeen geaccepteerd blijven, kun je aannemen dat die mensen inderdaad niet weten waar ze mee bezig zijn.

    Als je weet dat je zondigt, kun je 2 dingen doen; of je krijgt spijt en laat dat merken, of je gaat je zonden indekken zodat het niet bekend wordt (en dan maar hopen dat het slachtoffer zwijgt).

    Een seriemoordenaar weet dus waar hij mee bezig is.

    Een burocraat weet ook waar ie mee bezig is.

    Maar er zijn situaties waarin mensen echt kunnen denken dat ze goed bezig zijn, omdat bepaalde ideologieën nou eenmaal door de rest (of een groot deel) van het volk gekoesterd worden.

    Toen ik een kind was, had ik een strenge opvoeding nodig. Als kind was ik me niet bewust van alle gevaren en huisregels waren daarom hard nodig.

    Ook het toezicht, of ik die regels wel zou volgen, was hard nodig, ik was een kind.

    Maar nu ik volwassen ben, heb ik die regels in hun geheel niet meer nodig en dat is eigenlijk ook wat de bijbel mij heeft duidelijk gemaakt.

    Ik weet nu hoe ik moet doen om liefdevol met mijn medemens om te gaan, daar heb ik geen regels meer voor nodig.

    En ik weet ook wanneer ik respectloos ben en dat dat dus fout is, daar heb ik ook geen regels meer voor nodig om dat te snappen.

    In feite heb ik ook geen bijbel nodig, want als iemand van goede wil is, dan is het goed.

    Toch ben ik van mening dat iedere mens de ruimte nodig heeft om fouten in te kunnen maken, want we zijn nou eenmaal onvolmaakt.

    Vandaar het vergeven.

  19. Quote:

    Is dat een gedragslijn die je ook voor vergeven kunt hanteren? En als we dat volgen waar kijken we dan naar, de daad of het ontkennen van schuld. Dat laatste doe je namelijk als je geen vergeving wil vragen. Kan de daad onvergeeflijk zijn? Een equivalent van de zonde tegen de Heilige Geest waar geen vergeving voor bestaat?

    Vragen waar ik voor mezelf nog niet uit ben. Hoe denk jij daarover en waar baseer je dat op?

    Zelf sta ik ook wel vaker stil bij dit thema, het vergeven.

    Tevens zou ik ook een aanvullend vers in je topic willen toevoegen, want toen Jezus was gekruisigd, opgestaan uit de dood en weer bij zijn discipelen was, zei Hij tot hen: Ontvangt de heilige Geest.

    Daarop volgde de woorden: Als u iemands zonden vergeeft, die worden zij vergeven; als u iemands zonden houdt, die zijn zij gehouden.

    Uit Joh. 20, 23

    Persoonlijk vergeef ik iemand nogal snel zijn zonden, maar dat is waarschijnlijk omdat ik zelf een kerfstok van hier tot Tokyo heb, dus als iemand er moeite mee heeft om anderen te vergeven omdat ie zich altijd heeft ingezet om zich fatsoenlijk te gedragen, kan ik dat best begrijpen.

    Maar wat je vraagt over het hanteren van die gedragslijn, lijkt me niet helemaal juist. Ik zit met hetzelfde vraagstuk als jou, maar de hantering die ik nu volg verloopt iets anders.

    Om je die uit te leggen, moet ik je eerst uitleggen dat er meerdere situaties zijn waar je in verzeild kunt raken. Een zonde kan een actie zijn, maar een zonde kan ook een reactie zijn. Als mijn ouders mij hadden verkracht, dan was dat hun actie, maar als reactie zou ik hun (als ik eenmaal oud en sterk genoeg was) bijv. kunnen ombrengen uit wraak.

    Mijn ouders zijn de agressors die met hun actie mijn reactie-proces in gang hebben gezet.

    Wat ik je nu wil uitleggen, is dat wanneer er iemand tegen mij zondigt, ik geen wraak behoor te nemen (zie Hebr. 10, 30), maar ik hem het beste kan vergeven. Maar stel ik zou mijn ouders wreken door ze in de gevangenis te leiden, dan kunnen zij zeggen: Wij zijn niet vergeven, dus vergeven wij hem ook niet.

    Onze Heer vergeeft namelijk ook alleen vergevingsgezinde mensen.

    Wanneer iemand niet vergeeft, dan vergeeft God diegene ook niet, dus ik kan me best voorstellen dat je als gelovige net zo doet als Degene die je volgt (ervan uitgaande dat mijn ouders in de cel in God geloven).

    Maar het wordt moeilijker wanneer je de lotsbestemming erbij gaat betrekken, want ik heb in het verleden ook wel es iemand niet vergeven. En pas later... nadat ik tot een hoger inzicht kwam, ben ik die mensen toch allemaal gaan vergeven (misschien niet mondeling, maar dan wel vanuit het hart).

    Laat ik het anders zeggen; ik laat de dingen gewoon lopen, omdat ik weet dat ze zo behoren te lopen.

    God heeft alles onder zijn liefde besloten.

    Wanneer iemand nog niet begrijpt dat ie maar beter vergeven kan, is het voor mij geen punt.

    En oke, ik zeg je eerlijk dat ik bijv. ook een hekel heb aan mensen die maar doen wat hun gezegd wordt.

    Ik ben meer een voorstander van de onafhankelijk denkende mens.

    In Openbaring staat bijv.: Indien iemand in de gevangenis leidt, die gaat zelf in de gevangenis (13, 10).

    En volgens mij is God dan degene die zulk een type in de gevangenis laat en dat lijkt me een serieus probleem voor zoiemand.

    Kortgezegd: Als iemand mij in de gevangenis werpt, heeft ie me niet vergeven en zo ene zou ik ook niet vergeven. Mijn Heer vergeeft immers ook alleen de vergevingsgezinde mens.

    Maar zoals ik al zei: Het hele plaatje ziet er wat complexer uit als je de lotsbestemming erbij betrekt.

    Daarom zou ik een gevangenis bewaarder bijvoorbeeld wel uitleggen dat ie tegen mij gezondigd heeft en ook dat ie niet moet denken dat ie daar maar ongestraft vanaf kan komen.

    Als ie dan ooit spijt krijgt, is ie als broeder gewonnen en als hij mij dan vrijlaat, zal ik hem beslist vergeven, ook al heb ik lange tijd vastgezeten.

  20. Quote:

    Wat betreft het gelijkstellen van het eeuwig leven aan een eeuwig leven in het paradijs zoals Adam en Eva (tenminste, als ik je goed begrijp. Ik hoor het graag als ik je niet goed weergeef): dat is slechts een deel van het plaatje. De nieuwe hemel en nieuwe aarde zijn anders dan de oude (Opb.21-22) en God woont bij ons (Opb.21) dus dat is dichterbij dan in het paradijs. Verder is ons verheerlijkt lichaam van een andere aard (1 Kor.15) dan ons huidige lichaam, en zullen we na de opstanding (wat betreft het huwelijk) zijn als engelen (Mat. 22) en dus niet zoals Adam en Eva sexueel verbonden. Het leven na de opstanding is dus veel meer dan het leven voor de zondeval.

    Aan de ene kant denk ik dat je hier wel eens gelijk in zou kunnen hebben, maar aan de andere kant heb ik soms ook wel twijfels.

    Als je gelijk hebt, dan betekent dat dus dat Adam en Eva bestemd waren om te sterven.

    Toch twijfel ik, omdat ik denk dat het voor Adam en Eva ook mogelijk geweest moet zijn om zonder te sterven in de hemel te komen; zoals je ook in 1 Kor. 15 kunt lezen dat aan het einde der tijden, (in een punt van tijd bij de laatste bazuin) de doden opgewekt worden en de vergankelijkheid onvergankelijkheid aandoet.

    En op dat moment zullen er nog mensen zijn die niet gestorven zijn en die zullen op dat moment dan niet sterven, maar 'veranderd worden' zoals dat in 1 Kor. 15 omschreven staat.

    Toen Adam en Eva van de verboden vrucht aten, veranderde er ook iets voor hun en ze stierven ook niet ter plekke, maar hebben eerst nog voor heel veel nageslacht gezorgd.

    Iets anders waar ik zelf ook nog niet over uit ben, is dat er in Gen. 6 ook iets staat vermeld over zonen Gods die zich met de dochters der aarde kruiste, waardoor er reuzen verwekt werden.

    Persoonlijk vraag ik me af wie met 'Gods zonen' bedoeld worden en ik zou haast denken dat dat grote engelen waren. Een Cherub zou vleugels hebben en zo 'n 4 meter hoog zijn.

    Het lijkt me sterk dat engelen geslachtsloos zijn en ik kan me ook niet voorstellen dat Jezus geslachtsloos was toen Hij na zijn opstanding met zijn verheerlijkte lichaam nog bij zijn discipelen is geweest.

    Een tekst die jouw gedachte weer zou kunnen bevestigen, is het stuk waar Jezus zegt dat er mensen zijn die zich om het Koninkrijk der hemelen gecastreerd hebben, maar deze uitspraak kun je volgens mij ook weer op 2 manieren opvatten. Je kunt zeggen dat er in het Koninkrijk niet meer wordt voortgeplant en daarmee is jouw gedachte bevestigd, maar je kunt het ook zo opvatten dat een gecastreerde geen kinderen in deze boze aardse wereld wil zetten, maar dat ie dat wel zou doen als de omstandigheden hier beter waren (denk aan vreemdgaan).

    Want een ander stukje tekst dat ik zeer frapant vind, is de uitspraak van de discipelen die in hetzelfde stukje (Mat. 19 over de echtscheiding) zeggen: Indien de zaak van de man met de vrouw zo staat, dan is het niet raadzaam te trouwen.

    En daarna zegt Jezus dat van die castratie...

    Om terug te komen op de disciplen; zelfs zij zeggen dat je beter maar niet kunt trouwen en dan hebben ze het over het leven op aarde.

    Ja en zelf weet ik nu niet wat ik ervan moet denken, omdat ik jouw verhaal ook zeer aannemelijk vind.

    Misschien dat jij nog ideeën hebt...

  21. Maar, Aimé, als je stelt dat de dieren eerder dan mensen geschapen werden en de dood door slechts één zonde van Adam is gaan heersen, dan klopt je verhaal toch niet meer als je zegt dat de dood ook al vóór Adam heerste?

    Aangezien er ook een tekst is die zegt dat Jezus in alles de eersteling is, veronderstel ik dat Jezus ook de eerste sterveling is en dat Adam aan Jezus kon zien wat de dood inhoudt (en dus niet aan de dieren zoals jij veronderstelt).

    Ik geloof dat God in staat is om zijn eigen dood aan Adam te kunnen vertonen, want God is een profeet, maar omdat Adam God's dood ook heeft kunnen zien en begrijpen, was Adam dus ook al een profeet.

    Zo is het dan een beetje hoe ik het zie.

    En omdat het hier een profetie over God's dood betreft, zou ik er weer een principe kwestie van kunnen maken, want Jezus stierf chronologisch gezien pas later in de tijd, maar principiëel gezien moet Jezus' offer al vanaf de 1e zonde van Adam zijn werking hebben gehad, want anders had Adam al meteen tot de verdoemenis veroordeeld kunnen worden en was het voor God niet eens nodig geweest om Adam, Eva en de gehele mensheid überhaupt te scheppen.

    Dat geldt eveneens voor het dierenrijk, want satan was in staat om bezit te nemen van het slimste dier, de slang, dus als satan daar bij het slimste dier al in slaagde, dan zou hem dat bij alle andere dieren ook gelukt zijn.

    Vandaar dat het niet onrechtvaardig is dat God ook het gehele dierenrijk onder de vloek van de zondeval gebukt laat gaan.

    Met als uitzondering dat de slang extra vervloekt is geworden door voortaan te moeten kruipen.

    Daarmee is de slang tot een symbool gesteld.

    En zo is ook de vrouw tot een symbool gesteld... samen met de man.

    Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik denk dat God van ons allemaal weet dat we tot falen gedoemd zijn.

    Het is nou eenmaal onze bestemming om fouten te maken, te leren en te sterven.

    Uiteindelijk zou ieder mens en ieder dier zonde doen, en klinkt idd raar als je weet dat je eerst gestraft wordt voor iets dat je pas later fout gaat doen, maar anderzijds kan het ook heel mooi zijn om te weten dat God ons daartoe heeft voorbestemd, want welke mens accepteert zichzelf nou zoals hij is?

    Als je gelooft dat dit je lot is, kun je jezelf tenminste ook accepteren en de macht over het leven bij God laten, omdat je weet dat God rechtvaardig is en dat die macht dan ook veiliger is bij God in plaats van bij jou of mij.

    Al met al kunnen we met de bijbel niet bevestigen dat de dieren volmaakt- of onvolmaakt geschapen zijn, maar over één ding zijn we het waarschijnlijk allemaal eens, en dat is dat de dieren er eerder waren dan de mensen.

    Zelfs atheïsten beweren dat.

  22. Quote:

    De dieren hebben altijd gestorven naar mijn weten,maar over de dood bundeld de volgende tekst alles samen denk ik:

    (Romeinen 5:12) . . . Daarom, zoals door één mens de zonde de wereld is binnengekomen en door de zonde de dood, en aldus de dood zich tot alle mensen heeft uitgebreid omdat zij allen gezondigd hadden —.

    Om nog even kort op mens, dier, zonde en dood terug te komen hè Aimé... in Romeinen staat dat de dood door de zonde van ene mens in de wereld is gekomen of om nog preciezer te zijn: de zonde is door 1 mens binnengekomen.

    Maar jij zegt dat de dieren voordien al altijd zijn gestorven, terwijl je dat dan al eigenlijk niet meer kunt zeggen vanwege de uitleg van dit vers.

    Denk je echt dat de dieren al altijd gestorven zijn vóór dat de mens zondigde?

    Of ben je inmiddels al van gedachten veranderd?

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid