Manu Armata

Ik denk dat God nog steeds tot mensen spreekt. Het antwoord op de vraag of hij dat nog steeds doet ligt volgens mij grotendeels in het feit dat wij als mens door de eeuwen heen Gods stem verleerd zijn te verstaan. Doorgaans is het (er zijn vnadaag de dag nog vast uitzonderingen0 niet zo dat er een stem uit de hemel komt. Wij als mensen maken onderdeel uit van de geestelijke wereld. Een wereld die men vroeger (bv. in de tijd van Jezus, maar ook daarvoor) veel beter begreep.

Ik denk dat God in hele kleine dingen zijn 'stem' laat 'horen'. Ik denk dat God ook spreekt door ons geweten, door mensen om ons heen en soms ook tegen ons zelf. Zo is bij wijze van profetie mij gezegd dat ook ik de gave van profetie heb, later is me dat dan ook gebeurd. Ik zeg bewust dat het me gebeurd is, want je kiest er niet voor om iets te weten te komen, er word je iets kenbaar gemaakt. Maar ook door onze predikanten wordt er gesproken door God. Zo kan je door een preek of een gebed iets duidelijk worden, een keus die je moet maken omdat je dat voor Hem wil doen. Dat gaat overigens niet om dingen die anderen zullen schaden.

... Ongelooflijk!

Catholic... je hebt het over mensen die leven in extremen en kijk wat je zelf doet! Denk je dat je met dit soort lappen tekst werkelijk de liefde uitdraagt? Je zaait haat. Ik hoop dat niet veel mensen je reacties zullen lezen, je werpt een smet op de christen door dit soort dwaze taal uit te kramen. Dat je radicaal wil zijn voor God is prima, graag zelfs. Maar waar je nu mee bezig bent moet je mee stoppen als je jezelf serieus neemt als christen en beweert de boodschap van het evangelie te begrijpen.

Het is onze boodschap het evangelie uit te dragen. Evangelie betekent de goede boodschap. De boodschap dat Jezus voor ons aan het kruis is gestorven en ons heeft vrij gemaakt. Uit liefde. Die boodschap behoort dus ook met liefde gebracht te worden. Als je je dan zo graag bezig wil zijn met moslims die Jezus niet als hun verlosser zien, zorg dan dat je ze de boodschap met liefde brengt, niet met dit getier.

Ging Jezus om met de elite, de superieuren in zijn omgeving? Nee Jezus zocht de tollenaars en de hoeren op. En weet je wat nou zo opvallend is? Hij deedt dat nooit op vermandende toon... Oh ja hij sprak wel op vermanende toon, maar dat was naar de farizeers en schriftgeleerden die het allemaal wel wisten en toch de boodschap niet begrepen.

Gods zegen... Ik bid voor je

"Maar, je bent het toch wel met mij eens dat alles wat niet goed gaat (of is) altijd parallel word getrokken met het boosaardige. Of zoals men gebruikelijk blèrt: “De Duivelâ€. Wat ik natuurlijk klinkklare onzin vind.

Wat betreft het bewuste en het onbewuste kan ik niets anders zeggen dan dat het normale handelingen zijn uit het dagelijks leven."

Ja ik ben het met je eens dat de onaangename kanten van het leven niet zonder pardon gelijk getrokken mogen worden het aangedaan zijn door "het kwaad". Maar dat sluit niet uit dat de mogelijkheid er is dat wij in ons onderbewustzijn niet beinvloed worden door om het even wat. En ja ik ben het met je eens dat het toch vaak gebeurd dat mensen gebeurtenissen erg snel toeschrijven aan actieve machten die dan het kwaad worden genoemd.

In zekere in is het wel zo dat de negatieve kanten van het leven hun kracht ontlenen aan het zogenaamde kwaad, dat gaat de kant van de zondeval op. De oorsprong van de zondige wereld ligt dan in de zondeval. Een wereld die lijkt op het smetteloze origineel, maar dan met ernstige gebreken. Kenmerken zijn terug te lezen in genesis. Dit alles natuurlijk beschreven vanuit christelijk standpunt.

Nou... durf je punt eens te maken! Een beetje suggestief je gal spuien, komop kom eens met argumenten. Dit soort vage dingen moeten voor zichzelf spreken?

Waarin zou het zo moeten zijn dat alles wat niet meewerkt aan dat doel, kwaad is? Dat zou betekenen dat een doel in beginsel goed zou zijn. In ieder geval is de vergelijking niet te trekken op een staatshoofd (of de mens in zijn algemeenheid.

"Dus mijn doel is mensen te overtuigen dat het onbewuste vaak de oorzaak is van onze eigen gedachtes, en niet die van een god."

Snap je punt, maar het hangt er een beetje vanaf tot hoe ver je bewust zijn en onderbewust zijn rekent. Wanneer houdt het onderbewustzijn op en worden we beinvloed door bijvoorbeeld de heilige geest, of misschien wel iets of iemand anders uit de geestenwereld. Of kan dat ook tot het onderbewuste worden gerekend en zijn dergelijke invloeden bewust te maken, zodat we ze kunnen herkennen of onderkennen?

"Dus iemand die verlamd is, en dus niet kan lopen – ook niet na tal van operaties – word veroorzaakt door het kwaad? Want ook hij of zij heeft een doel en dat is ooit weer lopen."

Hierbij ga je er vanuit dat een door mensen gesteld doel altijd te behalen valt, tenzij het kwaad roet in het eten gooit. Vreemde wereld zou dat zijn...

Sommige dingen gebeuren nu eenmaal. Wat niet uitsluit dat er geen invloed kan worden uitgeoefend, buiten beschouwing gelaten van waar of wie die invloed zou komen, naast de wetmatigheden van het leven.

2 Kor. 5:14-18

Wat ons drijft is de liefde van Christus, omdat we ervan overtuigd zijn dat één mens voor alle mensen is gestorven, waardoor alle mensen zijn gestorven, 15 en dat hij voor allen is gestorven opdat de levenden niet langer voor zichzelf zouden leven, maar voor hem die voor de levenden is gestorven en is opgewekt. 16 Daarom beoordelen we vanaf nu niemand meer volgens de maatstaven van deze wereld; ook Christus niet, die we vroeger wel volgens die maatstaven beoordeelden. 17 Daarom ook is iemand die één met Christus is, een nieuwe schepping. Het oude is voorbij, het nieuwe is gekomen. 18 Dit alles is het werk van God. Hij heeft ons door Christus met zich verzoend en ons de verkondiging daarover toevertrouwd.

De rechtvaardig komt hier in een ander daglicht te staan dan iemand die recht spreekt. De rechtvaardige leeft in navolging van de gerechtigheid die Jezus preekt. Door in gerechtigheid van God te leven hoef je zelf geen recht meer te spreken, omdat dat eigenlijk al gebeurd is. Jouw stelling dat je God leert kennen door het lezen van de bijbel, sluit hier naadloos op aan.

Verder vers 21...

God heeft hem die de zonde niet kende voor ons één gemaakt met de zonde, zodat wij door hem rechtvaardig voor God konden worden.

Het lijkt alsof God hier zegt: Omdat zijn zoon heeft doorgemaakt wat jullie hebben doorgemaakt, weet hij dat hij een rechtvaardig oordeel kan spreken, want wat hij dan zegt is gebaseerd op wat hij met ons heeft meegemaakt op aarde. Alsof het nodig is, omdat hij (zichzelf) het verwijt zou kunnen maken als: "hoe kan je dat nou zeggen, je was er niet eens bij!" Misschien dat de zin wat ongelukkig geformuleerd kan overkomen, maar het is met alle eerbied bedoeld.

Volgens mij word er onderscheid gemaakt tussen een stoffelijk sterven en een geestelijk sterven.

Joh. 11: 25-17

(stukje gaat over de dood van Lazarus en heeft het tegen Marta)

Maar Jezus zei: ‘Ik ben de opstanding en het leven. Wie in mij gelooft zal leven, ook wanneer hij sterft, 26 en ieder die leeft en in mij gelooft zal nooit sterven. Geloof je dat?’ 27 ‘Ja Heer,’ zei ze, ‘ik geloof dat u de messias bent, de Zoon van God die naar de wereld zou komen.’

En wat dat voor mij in het dagelijks leven betekent?

Ik weet dat ik mag leven in de wetenschap dat de overwinning is behaald, door zijn dood. Helaas is de gedachte dat ik geestelijk niet sterven zal, niet dusdanig in mijn denken en handelen is geintegreerd, dat ik leef alsof ik niets meer te verliezen heb. Want verliezen zal ik het niet. Maar de wetenschap dat ik geestelijk niet zal sterven maakt wel dat ik zo nu en dan even een moment rust kan nemen, waarop ik tegen God zeg: Hier ben ik, doe uw wil in mij...

Misschien geen volledige beschrijving van wat geloven in het dagelijks leven betekent voor mij, maar ik hoop dat ik je vraag enigzins heb kunnen beantwoorden

Klopt, dat heb ik wat ongenuanceerd ter sprake gebracht. Een beetje omdat ik daar het accent van mijn argument niet wilde leggen

Inderdaad die vraag is een beetje oneerlijk, of liever gezegd niet helemaal realistisch... Tis net zoiets voorstellen als dat je op een flatgebouw staat dat je moet kiezen tussen naar beneden springen en overspringen naar een ander flatgebouw, terwijl je in werkelijkheid ook de mogelijkheid hebt om de trap te nemen.

Vanwaar de vraag eigenlijk?

Waarom word er zoveel met modder gegooid? Er word van alles geroepen over zogenaamde heidense feesten. Dat christenen dingen over zouden nemen en zich daarmee de hel in werken en dat soort fratsen. Mensen laat je toch niet verleiden om mee te gaan in dat soort vreemde beredeneringen. Mensen die niet willen weten zullen niet weten, mensen die niet willen horen zullen niet horen. Sommigen zeggen wel te willen horen en open te staan, maar tonen geen luisterend oor. Sommigen gaan zelfs zo ver dat ze zeggen God te willen volgen, maar veroordelen twee regels verder de medemens om haar gebruiken, zonder na te gaan of enige vorm vermaning wel op zijn plek is...

Wat is nou eigenlijk een heiden? Er word mee gestrooid alsof het een verschrikkelijk vies woord, iets wat je maar beter niet kan zijn. "Ik denk dat kerst heidens is, dus degenen die het vieren zijn heidenen" zo lijkt de stelling kort genomen. Volgens het oude testament is iedere niet-Jood een heiden, kortom de meesten van ons dus.

Wij hebben de wet niet meer nodig om tot God te komen. In het OT hadden ze daar het heilige der heiligen voor, omdat ze de genade nog niet hadden die Jezus ons zou brengen door zijn werk. De tekst is al eerder aangehaald dat je de (oud testamentische) wet kan volgen, omdat jij dat wil doen voor God. Als een ander dat niet doet, dan is dat zijn keus, maar daarom is hij niet minder.

Dé opdracht voor christenen is het uitdragen van het evangelie. Evangelie betekent de goede boodschap en de goede boodschap is dat Jezus voor ons aan het kruis is gestorven, onze zonden heeft meegenomen naar de dood, weer is opgestaan en ons zo vrij heeft gemaakt van zonden. Dáár draait het om en dat zou de leidende gedachte moeten zijn als er gediscusieerd word over recht of krom.

Ben je verkeerd bezig als je herdenkt dat Jezus is geboren en je noemt het kerst? Als de discussie zou bestaan om het ontstaan van bepaalde gebruiken op de kaart te zetten om vervolgens te bekijken wat we daarmee kunnen om voor ons zelf ons leven beter in te richten... Niet omdat een ander dat vindt of op wil leggen, maar omdat je voor jezelf op die manier dichter bij God kan komen.

De wet van het oude verbond is niet ineens waardeloos, maar is ook niet meer een vereiste om direct in het aanzien van God te zijn. Goed stelt maar één voorwaarde en die is dat je Jezus aanneemt als je verlosser...

Afgezien hoe het woord heiden gedefinieerd wordt en of we dat wel of niet zijn, zijn we vooral heiligen. Wij zijn heilig in de ogen van God. Niet dat wij zonder zonden zijn, maar God beschouwt ons niet meer als zondaars. We leven misschien wel mét zonde, maar niet langer ín de zonde. Tenminste... degenen die Jezus werkelijk aannemen als hun verlosser.

Ik ben het eens met de stelling dat je niet in de bijbel gelooft, maar in God.

Daarnaast vind ik het verder gaan dan de geruststelling dat je niet naar de hel gaat of je zorgen maken over de dood. Dat zou lijken op geloven uit angst.

Voor mij is het de geruststelling dat ik straks op een veel mooiere plek ben, een plek waar ik naar verlang, omdat het daar volmaakt is. Als je aan zo'n plek denkt denk je niet, hehe wat ben ik blij dat ik neit in de hel ben... Verder is het ook de wetenschap dat je niet over je dood hoeft na te denken, het leven vraagt al zoveel aandacht

Hmm lijkt een beetje negatief als ik het zo terug lees... Maar wat ik bedoel te zeggen is, geloof is meer dan een uitzicht op het hiernamaals. Het is een enorme verrijking voor het hiernumaals om te leven met een almachtige waarmee je zij aan zij staat.

Ja er is een grens tussen goed en kwaad. Het feit dat de vraag in zijn algemeenheid veel gesteld wordt, geeft wel een beetje aan dat een eenduidig antwoord lastig te geven valt. Dit geldt zeker als je voor een ander de scheidslijn van goed en kwaad zou moeten definieren...

Praktisch voor jezelf is het een grens die je moet leren kennen. Ik hoorde Willen Ouweneel daar wel een aadige gelijkenis van geven:

Een jongen is mee op kamp. Zijn ouders (die ver weg en niet te bereiken waren) hadden hem de instructie gegeven om de laatste week niet te blijven en naar huis te gaan, want de jongen had nog veel te doen. Uiteraard had hij daar geen zin in en deelde de kampleider mee dat hij het niet zo nodig vond om naar huis te gaan en zijn vader zou dat vast niet zo erg vinden...

Waarop de kampleider tegen de jongen zei: "jongen ga het bos maar in en ga een half uur na zitten denken over wat je vader daar nou echt van zou vinden." De jongen kwam terug en vertelde de kampleider dat hij toch maar naar huis zou gaan.

"Waarom?"

"Nou mijn vader kennende..."

Oftewel, als je je afvraagt wat wel of niet goed zou zijn, neem dan een moment rust en bedenk je wat je vader er van zou vinden (God de Vader dus). Door in je bijbel te lezen kan je weten hoe hij is, zodat je kunt zeggen: "mijn vader kennende..."

Hallo allemaal,

Ik ben H-J en ik kom ook eens een kijkje nemen op dit forum. Eigenlijk een beetje naar aanleiding van een ander lid in jullie midden. Zij vertelde mij van interessante discussie en gesprekken. En aangezien ik de vrije tijd tegemoet ga, hoop ik hier wat vertier te vinden

Mij in het kort:

- (eeuwige) Student P&A

- 25 jaar

- getrouwd met mijn topperjte Judith

- ...

Naja kort dus