Benedictus17

Dinsdag zijn we 4 maanden samen. En het voelt heel erg goed. Alleen jammer dat hij nu de hele zomer op vakantie is.

Aanbidden doe je door je hart op Christus te richten?

En dat mag niet via muziek (= emotie / stijl)?

En dat terwijl vele harten juist spreken via muziek?

Daarnaast, als je muziek- of zangleider bent lijkt het me van groot belang om je te richten op de kwaliteit van de muziek, anders kan je net zo goed niemand voor de groep zetten zeg maar.

Ik snap er echt geen bal van.

Er zijn ook mensen die zowel werken als studeren.

Hij is echt heel erg leuk.. Hihi....

Anderhalve dag.

Is dat je record?

Nee mn record is 3,5 jaar.

Gefeliciteerd, Benedictus17!

thx

Met de jongen waar je over bezig was? joepie!

ja

uiteindelijk de knoop doorgehakt. we MOETEN het gewoon proberen.

Anderhalve dag.

Word helemaal gestoord van dat nadenken. Ergens wil ik wel maar ik ben gewoon continu bang voor (stomme...) dingen........

Daarnaast heb ik hoogstwaarschijnlijk last van bindingsangst ofzoiets.....

Ik ken hem al sinds mijn 15e (ben nu 20). In die tijd had ik nog een relatie met iemand anders, maar er was een moment dat er wel degelijk wat aantrekkingkracht tussen ons was. Hij heeft al die tijd vaag in mijn hoofd gezeten, maar ik had een relatie, en hij woonde ver weg, dus ja, het zou toch niks worden.

Toen het uitging vertelde ik het aan mijn vrienden (ook aan hem), en hij had zoiets van 'dit is mijn kans'. Ik durfde toen niet echt een relatie aan te gaan, omdat ik na 3,5 jaar net 3 weken single was.. En daardoor liep het vorige keer fout. Omdat ik eigenlijk nog niet toe was aan een relatie en omdat hij heel graag een relatie wilde. Hij dumpte me en ruilde me in voor een ander, en toen pas voelde ik me vreselijk. Toen pas besefte ik me dat ik zo vreselijk veel van hem hield. Na een paar maanden ging het uit tussen hem en haar, en sinds 2 maanden ofzo zijn we weer in gesprek gegaan, toegegeven dat we elkaar hebben gemist.

Maarja, wil ik een relatie of wil ik het niet? Ik het moeite met het maken van een keuze. We zijn een goeie match alleen ik denk teveel na.. denk ik... De ene dag denk ik 'ja' en de andere dag denk ik 'nee'. En dan is het moeilijk beslissen.

Als ik het wel doe dan blijf ik waarschijnlijk twijfelen of het wel echt is wat ik wil, maar als ik het niet doe blijf ik de rest van mijn leven twijfelen of ik het niet toch iets moois heb weggegooid.

Ik heb het er met hem over gehad hoe we een relatie zien. Iemand met wie ik een relatie heb, moet iemand zijn met wie ik op dat moment het idee heb dat we heeeeel lang samen kunnen zijn. En niet dat het vluchtig leuk is of even leuk. (Wat in de toekomst gaat gebeuren weet je natuurlijk nooit.)

We mailen best wel veel en ik heb hem sinds het uitgegaan is pas 1 keer gezien (vorige week) maar het was zo ontiegelijk gezellig...

Misschien moet ik het nog wat tijd geven en niet te ongeduldig zijn...?

vorige keer kostte het me een jaar om zoveel gevoelens voor hem op te bouwen.. nu heeft hij mijn vertrouwen wel geschonden en ik weet nie thoe lang het nu gaat duren etc etc etc.......

hij is gewoon zo'n leuk persoon...

ik weet het echt niet!

Ik weet echt niet wat ik met hem moet.

Het is een ontzettend leuke jongen en we passen zeker goed bij elkaar. Ik ben alleen niet verliefd (als in de vlinders en de kriebels enzo waar iedereen het altijd over heeft.) Is dat een voorwaarde om een relatie te kunnen beginnen? Als ik op internet lees dan zijn er mensen die zeggen dat ze nooit een relatie zouden beginnen zonder kriebels, en er zijn mensen die beweren dat kriebels helemaal niet nodig zijn om gelukkig samen te kunnen zijn.

We zijn wel heel erg aangetrokken tot elkaar. Hij is (tot nu toe) de meest sexy jongen die ik ken. ^^

Ik weet het niet meer. Hij woont ook nog eens ver weg. (Afstand Groningen - Amsterdam is niet echt grappig.)

Ik wil gewoon niet een superleuke jongen laten lopen, alleen vanwege 'stomme' redenen.

En ik ben ook bang dat als ik dan iets met hem begin, dat ik dan alsnog continu loop te twijfelen, of 'echt verliefd' (als in kriebels en vlinders enzo...) word op iemand anders. En dat ik hem dan alleen maar wil vanwege aandacht ofzo. Maar daar ben ik het ook weer niet helemaal mee eens. Hij is gewoon wel heel erg leuk..... Maarja....

What to do............

Wat is liefde.....

Op basis van wat kan je een relatie beginnen.

Ik weet het echt niet meer.

Ik denk teveel, waarschijnlijk.......

mja ik vertoon op zich wel die verschijnselen maar voel me toch niet echt verliefd ofzo...?

Dat is, zo te lezen in jouw geval, een retorische vraag.

Nee sorry dat was geen retorische vraag.

en nog een vraag uit nieuwsgierigheid:

kan je liefdesverdriet hebben terwijl je niet echt verliefd bent (dus geen kriebels)?

Alles heeft weer een interessante wending genomen. Na ruim een half jaar zijn we weer aan de praat geraakt. Hij heeft toegegeven dat hij nog steeds verliefd op mij is en staat open voor een relatie (maar ook voor vriendschap).

Maar ik ben heel voorzichtig. Ik ben nou al 3 keer in dezelfde valkuil gestapt en ik ben niet van plan om dat nog een keer te doen.

Aan de ene kant wil ik me voor hem openstellen, maar aan de andere kant ben ik er bang voor.

Daarnaast heb ik geen idee hoe verliefdheid voelt. Hij denkt dat ik wel verliefd op hem ben, omdat ik wel naar hem verlang, hem leuk vind, hij de leukste jongen is die ik tot nu toe heb ontmoet en we willen graag bij elkaar zijn en hij geeft me een extreem zonnig humeur.

Maar ik voel niks kriebelen in mijn buik. Wat is verliefdheid? Hoe voelt het? Als je verliefd bent, weet je het dan zeker, of kan je daar zo zwaar over twijfelen?

Maak ik hier nou echt zo'n big deal van of zijn we gewoon niet voor elkaar gemaakt?

help....

@WS en Nynthe: Inderdaad. Dat was mijn reactie ook een beetje. Heb gezegd dat ik, NATUURLIJK, niet de toekomst kan voorspellen en dus ook niks uit kan sluiten, maar dat hij er niet op moet rekenen dat ik over een paar jaar denk: 'ja, nu lijkt het me het juiste moment om het nog eens te proberen'

Pfft.

Maarja, ben in ieder geval blij dat hij heeft toegegeven dat hij een idioot is geweest.

Hahaha.... hij geeft nu toe dat hij een *** is geweest en dat ik gelijk had. En hij stelt het voor om het over een aantal jaar nog een keer opnieuw te proberen. (Wat.....?! 'Are you serious....?' -__-)

hahahahha!

ik weet niet wat voor figuur dat is maar ik deel die ervaring nou niet bepaald...

ik trek rare types aan denk ik ^^

Wat moet jij een bijzonder onaangenaam persoon zijn om in de buurt te hebben.

Ik mag jou wel.

Als mannen dingen "gewoon" zeggen hebben ze binnen de korste keren een handtasje tussen hun ogen zitten. Dan zeggen ze namelijk dingen die vrouwen niet willen horen.

Ja, omdat sommige vrouwen blijkbaar liever alleen maar leuke dingen willen horen ipv de waarheid.

Ik heb liever de waarheid. En ja, die wil ik horen, en nee geen gedoe met handtasjes tussen hun ogen.

Sjeeeemineeee.

Mannen zijn gewoon eigenwijs. Ze luisteren ECHT niet.

Ligt er natuurlijk ook een beetje aan wie er praat natuurlijk Niet uit ervaring, maar uit een lichte inschatting kan ik je wel vertellen dat mannen in combinatie met sommige vrouwen het soms erg lastig kunnen hebben om fulltime naar het getetter te luisteren van het wederhelft. Wanneer iets zich in een natuurlijke vorm aanneemt, kan het zijn dat het niet meer opvalt omdat je hersenen zich er op aanpassen.

En de rest zal ik maar niet op reageren

Ja ik weet ook wel dat ik meer praat, maar er moet toch wel IETS van communicatie mogelijk zijn?

In de meest diepzinnige communicatie die ik ooit met hem heb gehad, zei hij dat hij nog huiswerk moest maken en dat hij er daarna niet over wilde praten en er niet aan wilde denken.

That's it.

En het kostte me letterlijk een kwartier om dat eruit te trekken.

Mannen zijn gewoon eigenwijs. Ze luisteren ECHT niet.

Eergisteren wederom ervaren.

Het gaat dan ongeveer zo:

Ik: Het zit zus-en-zo

Hij: dat geloof ik niet / [geen reactie]

Na 6 of 12 maanden hij: het zit zus-en-zo en daarom ben ik boos op jou

Dat is niet fijn, aangezien ik het dus eigenlijk wederom voorspeld had. ZUCHT.

Mannen stop eens met eigenwijs doen ofzo. :S Denk na. Heb hersens. Wees eens rationeel. Zeg eens wat je bedoelt. En dan zeggen ze dat vrouwen onduidelijk zijn. Vrouwen zijn hartstikke duidelijk. Mannen blijven maar vaag met wat ze willen en wat ze denken. ZEG het gewoon zeg... pffft...