vera

Quote: Op donderdag 06 oktober 2005 23:29:56 schreef Huisgriezel het volgende: Ik denk dat als je van elkaar houd, het niet moet uitmaken of je gelovig bent of niet o.o je kiest toch voor iemand over hoe ie is en niet wat ie gelooft.. tog? Ja precies. Maar om dat te blijven zien is wel moeilijk. Vooral als alles waar jij voor staat en in gelooft met een paar zinnen compleet onderuit wordt gehaald. Het voelt als een aanval, terwijl hij gewoon zijn mening geeft.

Quote: Op woensdag 05 oktober 2005 17:12:07 schreef danielpunt het volgende: [...] (....) Je komt nu erg dom op me over. dat mag je vinden. Heb je behalve off-topic reacties nog iets zinvols toe te voegen?

ik heb een ongelovige vriend....en dat is lastig, dat zeker. je moet je overal voor verantwoorden. Waarom zorgt God voor oorlog, waarom gaan er goede mensen dood aan kanker...Niemand kan daar antwoord op geven. Dat er dingen zijn die mensen nooit zullen kunnen bevatten, is onacceptabel voor hen. Ze denken niet verder dan het hier en nu. Ze zien dat niet als gemis. Eigenlijk zou ik medelijden met ze moeten hebben....

Jammer dat er soms zo van het onderwerp afgeweken wordt. We hadden het hier over relaties met ongelovigen. Dacht ik.......toch?...

Quote: Op dinsdag 27 september 2005 15:35:43 schreef Johan het volgende: [...] De Bijbel is er dus vrij duidelijk in, dat een span (ik zie het dan als een relatie) tussen een gelovige en een ongelovige hetzelfde is als de vergelijking van appels en peren (om het maar te vertalen naar deze tijd), oftewel het kan niet. Ik hebzelf ook voor deze keuze gestaan en aan de hand van deze tekst ben ik de relatie niet aangegaan. Het was in het begin moeilijk voor me, maar achteraf heb ik er totaal geen spijt van dat ik die keuze gemaakt heb. Maar een stukje daarvoor, in 1 Corinthe 7:14

Ik (gelovig) heb een relatie met een ongelovige. Na 2 jaar kom je op zo'n punt dat je een beetje naar de toekomst gaat kijken enzo. en dat is moeilijk. Ik kan met hem gewoon niet mijn geloof delen. Ik weet niet of ik daar voor altijd bij wil blijven. Maar ja, om hem daarom maar te laten vallen? Hij is een goed mens, alleen hij leeft niet vanuit dezelfde visie als ik. Zijn er anderen die dit probleem ook hebben en hoe ga je daar dan mee om?