Spring naar bijdragen

Ragan

Members
  • Aantal bijdragen

    9
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door Ragan

  1. Het ging me inderdaad speciaal om openbaring 12, robertf. Ik zal wat specifieker zijn in mijn vragen:

    Het gaat mij er vooral om wat jullie ervan denken met betrekking tot de schrijver, de tijd waarin het geschreven is en de boodschap die gegeven wordt. Het is vermoedelijk geschreven in de regeerperiode van keizer Domitianus. Johannes en de zijnen werden in die tijd onderdrukt (hij is zelf een banneling). In dit hoofdstuk zijn enkele zaken op te nemen als hoopvolle boodschappen voor zijn medegelovigen. Ik moet nu bijles geven, maar zal later nog enkele opnoemen.

  2. Ik heb voor godsdienst openbaring 12 geanalyseerd en pff.. dat was me nogal een klus. Nu wou ik vragen, als jullie openbaring 12 lezen, of het boek in het algemeen, wat denk je dan dat we ervan kunnen lezen? Waarom spreekt Johannes over draken, hoeren en andere monsters? Het blijft een beetje een vreemd bijbelboek, dus vandaar dat ik jullie er wel eens over wil horen. Voor de liefhebbers, heb ik er de tekst even bijgevoegd:

    Quote:
    De vrouw, de draak en de twee beesten

    12

    1 Er verscheen in de hemel een indrukwekkend teken: een vrouw, bekleed met de zon, met de maan onder haar voeten en een krans van twaalf sterren op haar hoofd. 2 Ze was zwanger en schreeuwde het uit in haar weeën en haar barensnood. 3 Er verscheen een tweede teken in de hemel: een grote, vuurrode draak, met zeven koppen en tien horens, en op elke kop een kroon. 4 Met zijn staart sleepte hij een derde van de sterren aan de hemel mee en smeet ze op de aarde. De draak ging voor de vrouw staan die op het punt stond haar kind te baren, om het te verslinden zodra ze bevallen was. 5 Maar toen ze het kind gebaard had – een zoon, die alle volken met een ijzeren herdersstaf zal hoeden –, werd het dadelijk weggevoerd naar God en zijn troon. 6 De vrouw zelf vluchtte naar de woestijn. God had daar een plaats voor haar gereedgemaakt, waar twaalfhonderdzestig dagen lang voor haar gezorgd zou worden.

    7 Toen brak er oorlog uit in de hemel. Michaël en zijn engelen bonden de strijd aan met de draak. De draak en zijn engelen boden tegenstand 8 maar werden verslagen; sindsdien is er voor hen in de hemel geen plaats meer. 9 De grote draak werd op de aarde gegooid. Hij is de slang van weleer, die duivel of Satan wordt genoemd en die de hele wereld misleidt. Samen met zijn engelen werd hij op de aarde gegooid. 10 Toen hoorde ik een luide stem in de hemel zeggen: ‘Nu zijn de redding, de macht en het koningschap van onze God werkelijkheid geworden, en de heerschappij van zijn messias. Want de aanklager van onze broeders en zusters, die hen dag en nacht bij onze God aanklaagde, is ten val gebracht. 11 Zij hebben hem dankzij het bloed van het lam en dankzij hun getuigenis overwonnen. Zij waren niet aan het leven gehecht en hebben hun dood aanvaard. 12 Daarom: juich, hemel, en allen die daar wonen! Maar wee de aarde en de zee: de duivel is naar jullie afgedaald! Hij is woedend, want hij weet dat hij geen tijd te verliezen heeft.’

    13 Toen de draak zag dat hij op de aarde gegooid was, achtervolgde hij de vrouw die een zoon gebaard had. 14 Maar de vrouw kreeg de twee vleugels van de grote adelaar om naar haar plaats in de woestijn te vliegen, waar gedurende een tijd en twee tijden en een halve tijd voor haar gezorgd zou worden, buiten het bereik van de slang. 15 Toen spuwde de slang een stroom water als een rivier achter de vrouw aan om haar daarin mee te sleuren. 16 Maar de aarde schoot haar te hulp: de aarde sperde haar mond open en dronk de rivier op die de draak had uitgespuwd. 17 De draak was woedend op de vrouw en ging weg om strijd te leveren met de rest van haar nageslacht, met allen die zich aan Gods geboden houden en bij het getuigenis van Jezus blijven.

    18 Hij ging op het strand bij de zee staan.

    Bron: www.biblija.net, NBV

  3. Op de eerste pagina wordt door meerdere christenen gezegd dat zij het verschrikkelijk vinden dat hun geloof - het Christendom- niet gerespecteerd wordt door niet-gelovigen. Respecteren is volgens de van Dale 'blijk geven van respect', wat weer 'eerbied uit hoogachting of angst' betekent. 'Eerbied' kan uitgelegd worden (weer volgense De Dikke) als 'gevoel van bewondering op op geestelijk en christelijk vlak.' Het lijkt mij duidelijk dat de meeste niet- gelovigen moeilijk bewondering voor het christendom an sich kunnen opbrengen. Immers, zij (wij) zien het zeker niet als De Waarheid. Ik hoogacht iemand die christen is echt niet meer dan een ander persoon. Ik kan een persoon wel bewonderen om hoe hij handelt, maar niet omdat hij toevallig gelooft. Ik denk niet dat je van niet-gelovigen veel meer kan verwachten dan aanvaarding: Ik aanvaard wel dat iemand christen is, ik laat hem zijn geloof belijden en zal hem daarbij niet in de weg staan. Ik veroordeel hem er ook niet om. Ik respecteer geen enkele godsdienst, maar aamvaard het van vrijwel alle dat zij bestaan. Net als ik niet alle mensen echt respecteer, ik hoogacht niet iedereen. Dat is alleen weggelegd voor bijzondere mensen.

  4. God EISTE verering, God stelde één volk boven alle andere, God werd woedend als een ander vereerd werd, God liet vele mensen doden en gaf zijn zegen als er door zíjn volk oorlogen werden gevoerd. Klinkt weinig goddelijk, eigenlijk. Snap er dus ook niks van.

    Ik weet niet hoe het zit met de mensen die God doodde, aangezien geloof in Jezus toen (OT) nog niet mogelijk was.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid