Yoshua

Komt dit door satan of kan God gewoon niet alle details bepalen zoals hij wil? En wat heeft satan te maken met de vrije wil van de mensen? Is hij de oorzaak van de vrije wil? Zorgt satan ervoor dat God niet helemaal almachtig is?

Moeilijk, maar ik zal het proberen

Volgens mij is het onmogelijk om te weten wat er gaat gebeuren als dit niet al van te voren vast ligt. Als er variabelen in het spel komen die werkelijk willekeurig zijn wordt het onvoorspelbaar.

Een mogelijke optie die al genoemd is dat er ontelbaar veel mogelijke lotsbestemmingen bestaan, maar dat is in strijd met de opvatting dat alles uiteindelijk naar de Bron terugkeert (dit kan ook onzin zijn, maar mij lijkt het logisch). Het lot zou dan dus altijd de oorsprong zijn. Je kunt eventueel wel stellen dat de weg naar het lot niet bepaalt is, maar dat betekent dat God niet alles moment voor moment bepaalt. Ik denk dat dit het geval is.

Wat mij betreft is alles zowel wel als niet deterministisch bepaalt. Je kunt er de vinger niet opleggen en dat vind ik moeilijk. Ik wou dat ik de betrekkelijkheid zou kunnen doorbreken. Dit lijkt per definitie onmogelijk of toch niet?...

Op het niveau van de quantumfysica gaat het om waarschijnlijkheid, dat bedoel je misschien. Volgens mij komt ook waarschijnlijkheid op determinisme neer, maar dat is speculatie. Ik vind het zowiezo moeilijk te geloven dat God alles weet zonder een deterministisch systeem. Sterker nog, ik zie het determinisme als een soort van voorwaarde voor allerlei Goddelijke of mystieke zaken. Als de keuzes die een mens maakt werkelijk 'aan de mens zijn' en niet aan het determinisme, kan God niet almachtig en alwetend zijn.

Toeval bestaat wel, maar het een is niet toevalliger dan het ander. Alles is zoals het toevalt zoals Yloony al opmerkte.

De vrije wil en het lot zijn net zoals elke tegenstelling zijden van dezelfde munt. Een vrije wil bestaat zowiezo alleen bij gratie van het lot, beide zijn waar. Er moet dus een metafysische constructie zijn die de verhoudingen tussen tegenstellingen bepaalt denk ik dan. Iets dat alle plusjes en minnetjes op elkaar in laat werken. Dit proces verloopt dan weer deterministisch denk ik, maar het blijft een moeilijke en zeer boeiende kwestie.

Het hoeft volgens mij ook niet zo te zijn dat alles wat gebeurt bedacht is. Alles vloeit op logische wijze uit elkaar voort, dit maakt dat het einde in het begin aanwezig is.

Metallica is mijn favoriete band. Ik hoop dat ik er heen kan.

Andere dimensies of de geestelijke wereld lijken me niet materieel. Of zouden er meerdere materiele werkelijkheden zijn?

Meestal wordt er met 'bestaan' iets bedoeld dat materieel (geworden?) is. God is volgens mij niet materieel en dus 'bestaat' hij niet, maar iets niet materieels zou heel goed de oorsprong van onze werkelijkheid kunnen zijn.

Mooi topic. Ik denk dat de wereld een stuk vrediger zou zijn als meer mensen een innerlijke leer zouden volgen. De weg van gehoorzaamheid en verering heeft voornamelijk tot conflicten geleid, want waarheid kan niet worden opgedrongen.

Kan iemand helder onder woorden brengen wat de verschillen zijn tussen God volgens het cristendom en G'd volgens kabbala? Het lijkt mij dat er heel veel overeenkomsten zijn.

Bedankt voor jullie reacties. Ik begin er pas net een klein beetje van te begrijpen. Ik vraag me zelf ook heel erg af hoe diep ik er op in moet gaan. Aan de ene kant wil ik heel erg graag het hoe en waarom van het leven weten, aan de andere kant weet ik nu al dat deze zoektocht en een enorme impact op je dagelijks leven heeft. In het beste geval vind of vorm ik mezelf een religie/filosofie waar ik echt in geloof en dan? Hoe breng je dat in de praktijk? Wil ik dat?

Mijn grootste probleem is de overschilligheid over het aardse bestaan. Zo van ik heb overal vrede mee en niets kan me wat schelen. Sommige dingen kunnen me wel wat schelen. Erkenning bijvoorbeeld. Ik ben iemand die graag praat over waar ik over nadenk. Alleen veel mensen (o.a. mijn beste maten) vinden esoterie voor zweverige lui en je wordt eigenlijk niet serieus genomen. Voor mij is dit reden om af te haken. Als er niets of niemand meer is waar ik me aan kan spiegelen wordt ik gek denk ik. In je eentje zonder polariteit lijkt me het leven eigenlijk ook maar leeg.

Kortom als ik twijfels heb over de praktijk van deze kennis, is het dan wel verstandig me erin te verdiepen? Het is niet zo dat ik er niet in geloof, maar ik denk dat ik gewoon te bang of te lui ben om echt te veranderen.

Zou het mogelijk zijn religie en filosofie te bestuderen om er vervolgens nog niet echt wat mee te doen? Misschien dat ik in de toekomst wat meer aansluiting bij de mensen in mijn omgeving kan vinden.

Stel dat ik er toch voor kies om mijn wil aan die van God gelijk te stellen, welke opties heb ik dan?

Uiteindelijk moet iedereen het gewoon zelf weten, maar als je het mij vraagt zijn van die hoog opgetrokken sportsokken onder een veel te korte spijkerbroek met smalle pijpen geen gezicht. Sandalen en witte sokken vind ik ook een beetje vreemd, maar mode is betrekkelijk. Wanneer iemand hier gewoon lak aan heeft, moet hij dat zelf weten. Probleem is alleen dat sommige mensen niet met je gezien willen worden. Wanneer je ook hier lak aan hebt is er geen probleem denk ik.

Ik denk eerder met elementaire informatie, maar als het om eigenschappen van esoterische aard gaat, spreekt men vaak van energie. Ik vind deze term te breed, energie kan van alles zijn. Ik snap wel dat je de krachten die vrijkomen bij het 'spel' van + en - energie zou kunnen noemen. Dit spel is volgens deze filosofie in heel onze werkelijkheid aanwezig en dus heeft eigenlijk alles met energie te maken.

Als ik het stukje van Tom lees, denk ik dat het wel erg wennen is als je niet gewend bent naar de kerk te gaan. Ik zou overal het waarom van willen weten. Is er ook gelegenheid om vragen te stellen?

Een homeopathisch middel bevat geen werkzame bestanddelen van materiele aard. Dit verklaard waarom je het makkelijk als nep kunt afdoen en het maakt bedrog eenvoudig. Door het vele verdunnen wordt de atomaire structuur van de werkzame stof afgebroken zodat de informatie die nodig is voor het lichaam om te genezen vrijkomt. Het gaat uitdrukkelijk niet om het verhelpen van symptomen, maar om het genezen van de aard van ziekheid opzich.

Waar kan ik bewijsvoering tegen homeopathie vinden?

Ik heb anders al veel sceptici gesproken die wel toegaven dat het werkt terwijl ze er niet in geloofden. Het placebo effect opzich al is bijzonder maar dat is niet waardoor homeopathie werkt. Ik vind de theorie erachter een hoop verklaren. Wanneer de homeopathische werking bewezen is, is de hele esoterische filosofie erachter dat eigenlijk ook. Ik heb zelf nooit homeopathie gebruikt, maar ik ga het zeker een kans geven. Kan ik gelijk zien of het werkt of niet. Met dingen naar het land der fabelen te verwijzen ben ik voorzichtig.

Ik was ook niet van plan om er verder op in te gaan. Deze filosofie roept zelfs bij mijn vrienden deze reactie op en dat begrijp ik.

Wat jij schrijft is ongeveer de strekking van het boek. Verder stond er ook in:

Dat onze werkelijkheid in polariteit (dualiteit) is vervallen en dat dat onze zonde is. Deze polariteit is de oorzaak van alle goed en kwaad en maakt eigenlijk alles relatief. We gebruiken een tegenpool altijd als spiegel. De bedoeling is je van de polariteit los te maken.

Een uitleg van de werking van astrologie, hypnose en homeopathie.

Hermetische filosofie en een stuk over de inhoud van de Smaragden Tafel.

Het boek eindigd met een hoofdstuk over reincarnatie.

Of bedoel je dat de logica achter mystiek onjuist is? Dat is een discussie die ik graag wil voeren.

Zo is het dus totaal niet gegaan, maar goed. Ik snap ook wel dat DDVC maar een roman is, de logica achter mystiek staat hier los van.

Ik heb net een boek uit:

Esoterische psychologie Het lot als levenskans van Thorwald Dethlefsen. Het heeft me een heleboel verklaard.

Ik zoek nu ongeveer een jaar actief naar antwoorden op al mijn vragen. Dat is begonnen toen ik de Da Vinci Code gelezen had. Ik wist wel van het bestaan van mystieke kennis af, maar kende de inhoud ervan niet. Van huis uit stond ik er sceptisch tegenover. Ik heb dus ook bewust geen boeken over tarot, astrologie, kabbala enz. gelezen. Ik was bang dat het mijn beeld zou vertroebelen. Ik begon op aanraden van mijn moeder in de Bijbel, maar daar heb ik tot vandaag nooit wat van begrepen. Met brandende vragen over God, het lot, de schepping en de vrije wil, besloot ik toch wat boeken over mystieke kennis te lenen. Had ik dat maar gelijk gedaan toen ik DDVC uithad. Alles waar ik me suf over gepiekerd heb de laatste tijd is me ineens duidelijk.

Ik moet het geen wat ik gelezen heb nog op me laten inwerken. Ik weet ook niet of het gepast is om mijn bevindingen op dit forum te delen.

Ik hoop echt heel erg op reacties. Ik blijf er maar over nadenken. Vandaag liep een discussie met mijn broertje en een vriend hoog op vanwege mijn twijfels over de vrije wil. Ik kan er maar niet over uit, als toeval niet bestaat en alles heeft een reden, welke rol speelt de vrije wil hier dan in? En als je geloofd dat God een plan met alles heeft, wat blijft er dan nog van de vrije wil over? Ik hoop echt dat iemand me van de vrije wil kan overtuigen, want het idee dat de mens zijn lot niet in eigen handen heeft vind ik eng.

Wat vind de RKK eigenlijk van theosofie?

Die VKK lijkt me wel wat en ik had niet gedacht dat ik dat ooit van een Katholieke Kerk zou zeggen. Ik had er nog nooit van gehoord. Ik was aan het surfen op wikipedia en toen las ik dit

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vrij-katholieke_Kerk

Dus ik dacht eens kijken wat er op credible over staat.

De mystieke inslag en het esoterisch Bijbel lezen spreken me enorm aan en ik kan me goed vinden in hun opvattingen.

@La Rosa: Ik kan me goed voorstellen dat de VKK wel wat voor je is. Echt tof voor je. Schrijf nog eens wat over je ervaringen, ik ben wel benieuwd. Volgens mij is er geen VKK in Zeeland, anders was ik ook wel eens gaan kijken.

Ik begrijp wat je wilt zeggen en vooralsnog heb je gelijk, maar uiteindelijk geloof ik in een kenbare en echte waarheid achter de werking van de werkelijkheid. Jij en ik zijn onderdeel van hetzelfde meesterwerk en dus moet jouw beleving naar de zelfde waarheid leiden. De waarheid is naar mijn mening niet in principe afhankelijk van geloof, je bewustzijn wel.

Het is een mooi compromis, maar werkt het ook echt zo?