Marieke

He lieve mensen,

Bizar!

Bizar dat credible stopt, bizar om al die bekende namen voorbij te zien komen.

Hartverwarmend om te lezen hoe ieder 'uit die goeie ouwe tijd' terecht is gekomen. Hoe credible direct en indirect zo'n grote invloed heeft gehad op ons (geloofs)leven!

En dat geld zeker ook voor mij. Inmiddels in de 30, getrouwd, huisje boompje beestje compleet

Credible heeft me na lang zoeken bij een fijne kerk gebracht en een hele bijzondere vriendschap!

Ik denk zeker ook terug aan de meetings met Oogje, gezellige avondjes bij Erna en vooral de roadtrip met Diejana en Salty naar JohnM! Dat was echt fantastisch!!!

Lieve mensen, hoewel ik hier al jaren niet meer actief was heeft credible en haar geweldige users een zeer warm plekje in mijn hart. Bedankt iedereen die op welke wijze dan ook dit forum heeft gesteund. Met tijd, met gebed... Het gaat jullie goed!

God Bless...

Marieke

Oja, helemaal vergeten: Er zijn een aantal users waar ik het over had later mod geworden en daarbij van naam veranderd:

Oogje= RobertF

jmvriessen=JohnM

Diejana=Diana

Erna=Erna

Lieve Crediblers,

Vandaag kreeg ik onderstaande mail. Een grote glimlach verscheen op mijn gezicht.

Credible!!!

In 2003 kwam ik voor het eerst op dit forum. Er waren toen denk ik zo'n 100 geregistreerde users, waarvan er 20 actief elke week posten. Als je 2 dagen niet was geweest, kon je in 10 minuten bij lezen...

Het grappige daarvan was, dat je het gevoel had je mede users echt te kennen, af en toe bijna te kunnen voorspellen wie hoe zou reageren. (Zowel in de serieuze toppics als in de minder serieuze). Ik had altijd het gevoel dat we echt een gemeenschap waren die, hoe verschillend ook, echt met elkaar samen leefde.

Hele warme herinneringen heb ik aan Diejana, die ik later ook een aantal keer in real life meette. In het bijzonder aan ons weekendje dat we Salt4Christ gingen op halen en bij jmvriesen gingen logeren

Verder heel veel persoonlijke (mail)contact gehad met Oogje. Hij heeft een belangrijke bijdrage gehad aan mijn christelijke ontwikkeling. (Waarschijnlijk weet ie dat alleen zelf niet, dus bij deze...) en Erna niet te vergeten!

In mijn credible tijd was ik actief dagelijks online te vinden. Ik was 20 jaar, woonde net op mezelf, en was heel erg zoekende op welke manier ik mijn geloof handen en voeten kon geven.

Inmiddels ben ik 28 (de vraag is of je dat nog jongere kan noemen), ben getrouwd, heb een drukke baan en een druk huishouden en (oa door credible) mijn weg gevonden in mijn huidige kerk met een grote groep mensen met wie ik (in real life) van gedachten kan wisselen. De tijd en noodzaak om dagelijks met credible bezig te zijn, zijn een beetje weg gevallen.

Wat niet weg neemt dat ik met heel veel blijdschap aan jullie denk en absoluut Gods zegen toe wens.

Vandaar dat ik in de afgelopen jaren met regelmaat voor het forum ben blijven bidden en dat ook zeker blijf doen!

Heel veel liefs

Marieke

Op 2 augustus 2011 20:18 schreef het volgende:

Onderstaande e-mail werd naar jou gestuurd door een beheerder van "Welkom

op Credible.nl • Het christelijke jongerenforum van Nederland én België!".

Als dit bericht ongewenste gegevens bevat, neem dan contact op met de

beheerder van dit forum op het volgende e-mailadres:

info@credible.nl

Sluit de volledige mail (inclusief header) bij.

Verzonden bericht:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Beste Credibler,

In ons gebruikerssysteem is naar voren gekomen dat je sinds maart 2011, -of

misschien nog wel langer-, niet meer online bent geweest op Credible.nl.

Dat terwijl wij denken dat het de moeite waard is om nog een keer terug te

komen naar onze frontpage en forum.

Op het forum van Credible zijn er altijd interessante en verrijkende

discussies gaande over zaken die een verband hebben met het Christelijke

geloof. Daarnaast is er natuurlijk ook genoeg ruimte om even niet deel te

nemen in de discussies en bij te praten met de andere deelnemers op het

forum.

In de afgelopen maanden zijn er een hoop veranderingen doorgevoerd, waarvan

wij denken dat ze de moeite waard zijn om voor terug te komen. Zo heeft het

forum van Credible.nl een compleet nieuwe outfit gekregen, is er een

samenwerking met IKON welke artikelen voor op de frontpage verzorgt. Ook

zijn we bezig met een nieuw jasje voor de frontpage en wordt het

discussiëren over spraakmakende artikelen die op de frontpage staan erg

simpel en leuk.

Kom gerust een keer langs en zie zelf wat er allemaal veranderd is!

Mocht je ondanks bovenstaande veranderingen twijfelen over het terugkomen

en zou je liever andere veranderingen zien? Dan zouden wij dat graag willen

weten!

Wij hopen je weer terug te zien op het forum!

Credible.nl Crew

PS. Mocht je je wachtwoord kwijt zijn, kan je hier een nieuw wachtwoord

opvragen: ucp.php?mode=sendpassword

--

Vriendelijke groeten,

Credible.nl

51 punten = 8,5.

Ben helaas mijn scores van vorige jaren kwijt (tenzij ik zo slim was die ook hier te posten, maar dan moet ik ze ff gaan opzoeken).

Even beginnen met de mededeling dat ik niet het hele topic gelezen heb, alleen de openingspost. Ik zocht namelijk wat op internet over de vijf zuilen van de PKN en kwam uit op mijn oude vertrouwde forumpje van long time ago..

Wat ik alleen even kwijt wil is dat de PKN rond december een boekje zal uitgeven in de serie "toer" over deze vijf zuilen.

Misschien leuk voor degene die het intersant vinden en er meer over willen lezen. En wie weet komt één van de auteurs je nog bekend voor

Nadat ik vandaag op een begrafenis stond van een leeftijdsgenoot besloot ik nog eens kritisch te kijken naar mijn eigen "wensen bij overlijden" die ik op papier heb staan. Ff surfen op internet wat andere mensen daarmee doen. Kom ik zowaar op google mijn oude forumpje van ik weet niet hoelang geleden tegen. Na even diep in mijn geheugen te hebben gegraven naar mijn inlogcodes, kan ik het niet nalaten er een reactie bij te zetten...

Ja, ik heb mijn wensen bij overlijden uitgebreid op papier staan. Aangezien mijn moeder en ik beide met terminaal zieke mensen hebben gewerkt weten we erg goed hoe moeilijk het soms is voor nabestaanden in hun verdriet dit soort praktische zaken te beslissen. Daarnaast wil mijn moeder misschien zelf begrafenisondernemer worden en zijn dit soort zaken bij ons dus heel goed bespreekbaar (gewoon als je aan tafel zit te eten ofzo...)

Wat ik op papier heb staan is wie er over mij moet beslissen (met gescheiden ouders die niet met elkaar willen communiceren een must), algemene wensen, globale opzet van de kerkdienst, kleding, kaart, bezittingen en in het bijzonder wat bijbelteksten en muziek (aangezien ikzelf een stuk actiever met mijn geloof bezig ben als de rest van mijn familie zie ik het als een must om op dat gebied helderheid te verschaffen).

Inderdaad ook inlogcodes van fora en mail, zodat mijn familie mensen kan bereiken waar ik mee bevriend ben, zonder dat mijn familie ze kent.

Ongeveer één keer per jaar (meestal als ik weer een begrafenis/crematie meemaak) kijk ik weer eens kritisch naar die lijst en pas het één en ander aan. Tja, terwijl je ouder wordt, veranderd je smaak, ook op dat gebied.

PSje voor wie mij nog kent: Sorry, ik hou het voorlopig ff bij deze post, te druk om actief aan fora mee te doen...

Kijken naar mensen

Maar dan ook echt zien

Niet alleen het uiterlijk

Maar ook onzekerheid misschien

Luisteren naar mensen

Maar dan met andere oren

niet alleen wat we willen

ook wat we niet willen horen

Praten met mensen

Maar dan ook echt spreken

Bemoedigen en troosten

ipv wijzen en preken

Delen met mensen

vreugde en verdriet

soms is het heel moeilijk

soms ook niet

Geloven met mensen

Samen zijn in naam van Hem

bidden en stil zijn

Het mooiste wat ik ken!

Aangezien ik christen ben is het logisch dat ik zeg dat mijn geloof het belangrijkste in mijn leven is.

Maar daarnaast ben ik een wel denkend mens, die dus ook realistisch nadenkt. Nadenkt of dingen wel logisch zijn.

Ik denk dat voor mij, en misschien wel voor veel christenen, deze dingen niet echt los te koppelen zijn. Dat deze dingen hand in hand gaan en elkaar (zoals eerder gezegd) aanvullen of aanscherpen.

Mmm dit is eigenlijk een best filosofisch verhaal, terwijl ik altijd hou van concrete zaken om dingen te verduidelijken.

Ik ga dus even opzoek naar een concreet voorbeeld.

Ik zit hard te verzinnen, maar kan er zo snel niet echt eentje bedenken. Pruim, omdat jij dit onderwerp heb aangehaald, kan jij niet een voorbeeld geven wat je op het idee bracht dit topic te starten?

Die bijbeltekst is al regelmatig aangehaald in deze disussie. Lees maar even terug op de 3e pagina en verder wat met name Robert daarover geschreven heeft.

Verder stel ik voor om de discussie over alcohol hier even te laten voor wat het is, aangezien dat in mijn ogen een heel ander onderwerp is (valt in tegenstelling tot roken onder harddrugs) en volgens mij al een ander topic over is of het in iedergeval waard is een ander topic over te starten voor degene die de behoefte hebben deze discussie verder te voeren.

Dat roken slecht is voor je gezondheid geef ik eerlijk toe. Toch heb ik in dit hele topic nog steeds geen argument gehoord waardoor roken mijn relatie met God in de weg zou staan. En ben ik btw nog steeds niet gestopt.

(Een aantal post waar ik aan refereer, maar voor de volledigheid kun je misschien beter het hele topic even doorlezen.

http://forum.credible.nl/topic.php?id=3312&singlepost=110135

http://forum.credible.nl/topic.php?id=3312&singlepost=111442

http://forum.credible.nl/topic.php?id=3312&singlepost=111864)

Hoi Kate,

Eigenlijk ben ik al een tijdje geleden wegens tijdgebrek gestopt met dit forum. Maar door een vriendin van me die hier nog wel actief is werd ik geatendeerd op de lopende (hernieuwde) discussie over Taizé en het artikel daar over in het reformatorisch dagblad.

Ik heb met intresse je post gelezen en kan het nu toch niet laten daar een reactie op te typen. Wat ik wel bijvoorbaad wil zeggen is dat ik niet voor niks met credibe gestopt ben en dat het voor mij dus niet haalbaar is nu intensief dit topic te volgen en echt met je indiscussie te gaan. Zie het als een eenmalige reactie, waardoor je misschien iets meer zult begrijpen van wat de mensen bedoelen die wel positief over Taize denken.

Mijn mening reactie op dit artikel heb ik al eerder gegeven in dit topic:

Om meteen te beginnen met een beetje duidelijkheid te creeeren: Wat doe je nou eigenlijk als je in Taize ben? Je bent te gast bij een broedergemeenschap. Zij nodigen je uit om daar een week met hen mee te leven. Dat wil zeggen dat wat voor hen het belangrijkste is, ook centraal voor jou staat die week, namelijk de 3 gezamelijke gebedsmomenten per dag in de kerk. Verder besteed je 1 dagdeel aan een bijbelinleiding door een broeder. Na deze bijbelinleiding praat je verder in kleine gespreksgroepjes van zo’n 8-10 jongeren uit verschillende landen na over onderwerpen die de broeder heeft aangereikt in zijn inleiding. Het andere dagdeel word er van je gevraagd mee te helpen in een practische taak. Er zijn in de zomer per week zo’n 4.000 jongeren en geen professionele leiding. Dus omdat iedereen meehelpt lukt het om alles voor elkaar te krijgen.

Wat is er vaag? De leer van Christus komt heel duidelijk aanbod in de dagelijkse bijbelinleidingen. Ik heb daarin nooit iets horen zeggen wat niet Christelijk is. Eerlijk gezegd zijn die juist vaak heel duidelijk. In Taize komen ook jongeren die niet zo gelovig zijn, of een beetje ‘oppervlakkig’ in hun geloof staan, en het feit dat mijn ervaring is dat die toch soms de bijbelinleidingen erg christelijk vinden is voor mij een bewijs dat er aan die inleidingen niks vaags of onduidelijks is. De bijbel word uitgelegd, en er is daarna ruimte om met elkaar je daar in te verdiepen. En het is helemaal fantastisch dat daardoor niet-christenen Jezus leren kennen!

Ik ben zelf katholiek, dus dit is een standpunt wat voor mij best ingewikkeld is om te beoordelen. Ik herken in Taize inderdaad een boel katholieke elementen, maar heb niet het idee dat die overheersen. Ook dat de Paus grote invloed heeft op Taize is iets wat ik in deze stukjes voor het eerst hoor, en nooit in de praktijk ervaren heb.

Inhoudsloos vind ik niet, o.a. door zoals ik hierboven al beschreven heb de bijbelinleidingen. Die maken heel goed duidelijk waar het om draait. Dat Taize op je gevoel werkt is waar, absoluut, de vraag is alleen of dat negatief is. Er is niks mis mee om je te verdiepen in je gevoel, als je maar wel in je achterhoofd houd waar het uiteindelijk allemaal om draait. Voor mij persoonlijk past verdiepen in mijn gevoel meer bij mij om God te ontdekken dan allemaal dingen met mijn verstand te benaderen. Daarom vind ik het denk ik juist zo fijn dat ik in Taize een plek heb gevonden waar me die ruimte geboden word, een plek van rust, waar ik God kan ontmoeten, zonder met allemaal dagelijkse prestatiemaatschappijgedrag te worden geconfronteerd, waarin je alles weer met je verstand moet bewijzen. Ik erken dat ik in de eerste jaren dat ik daar kwam ook wel veel met mezelf bezig ben geweest, persoonlijke en emotionele ervaringen enz. Maar dat heeft ook met de leeftijd te maken, denk ik. Ik was toen 16/17, een fase in je leven waarin je juist heel erg met dat soort dingen bezig ben en die komen op een plek als Taize aan de oppervlakte. Maar nu ik wat meer rust in mezelf heb gevonden en ook steviger sta in mijn relatie met God ervaar ik nog steeds Taize als de mooiste plek op aarde, met andere woorden: Het draait daar niet om je emotionele dingen, het draait uiteindelijk om God.

Ik denk dat hier sprake is van een misverstand. Ten eerste word er niet, zoals het 2e artikel beweert elke gebedsdienst eucharistie gevierd. Elke ochtend voor het ochtendgebed is er een katholieke mis. In die mis worden de hosties gezegend op de manier zoals de katholieken dat gewend zijn. In de ochtenddienst zelf is er een moment dat deze in de kerk uitgedeeld worden. Op dat zelfde moment is er ook op 1 plek de mogelijkheid om deel te nemen aan een protestant avondmaal. En op dat zelfde moment wordt er op verschillende plekken in de kerk het zogenoemd ‘gezegend brood’ uitgedeeld. Dit zijn stukjes brood die niet zijn gezegend in de katholieke mis, bedoeld voor degene die dus niet willen of niet mogen deelnemen aan de eucharistie, maar toch de behoefte voelen om mee te delen. Het is geheel vrijblijvend of je dus ter communie gaat of niet, en zo ja, op welke wijze je dat wenst te doen. Deze dingen worden je bij aankomst en later vooraf aan de bijbelinleiding uitgelegd, dus degene die beweren dat ze geen verschil zien, hebben toen niet zo goed opgelet, denk ik. En bij het avond en het middaggebed word er geen eucharistie gevierd, daar draait het gewoon allemaal om de psalmen, de bijbellezing, de stilte en het gebed.

Ja, in Taize komen ook anders gelovigen. Ik kan me namelijk voorstellen dat in een gebed wat vooral draait om stilte, ook iemand die Jezus niet aanvaard heeft zich thuis voelt. Deze mensen zijn ook van harte welkom in Taize, juist om een plek te zijn om mensen in aanraking te laten komen met Hem. Ik denk dat dit alleen maar iets heel positiefs is. Mijn ervaring is dat juist door in gesprek te gaan met mensen die anders denken over het geloof, je je eigen geloof ontwikkeld. Daar is credible uiteindelijk ook een goed voorbeeld van. Iedereen is hier welkom, wat voor achtergrond je ook heb. En met elkaar in discussie gaan helpt hier om tot de conclusie te komen dat het allemaal draait om die Ene God. En dat dat in Taize de christelijke God is, laat geen twijfel mogelijk voor iedereen die een bijbelintroductie heeft meegemaakt, of een gesprek aan is gegaan met een broeder.

Mijn reactie op een aantal van jouw uitspraken:

In Taize worden het katolicisme en het protestantisme niet met elkaar vermengd. Er zijn katholieke broeders en protestante broeders. Katholieke gebruiken en protestante gebruiken (katholieken zijn wat ritueler ingesteld, dus die vallen een protestant waarschijnlijk veel meer op dan andersom). Maar in Taizé is de intentie van verzoening. Niet om ze gelijk te maken, maar om hand in hand met elkaar in vrede verder te gaan. Omdat je samen sterk staat. Met respect voor elkaar je samen sterk maken voor God, bereik je namelijk meer dan als christenen elkaar in de haren zitten en je steeds opnieuw af te scheiden en zo vooral verwarring stichten onder christenen en vooral niet-christenen. Het is niet de bedoeling dat het in elkaar overvloeit en één pot nat wordt, maar dat je met respect voor elkaar je samen hard maakt voor waar je in geloofd en God de eerste plaatst geeft in je leven.

Dat er ook heel af en toe een Maria liedje gezongen word, is dus één van de katholieke gebruiken. Omdat God ons leert respect en liefde voor je mede mens te hebben, verwacht ik van een protestand dat hij/zij respect heeft voor het feit dat een katholiek daar behoefte aan heeft. Een protestand hoeft niet enthousiast mee te zingen. Die heeft zelf de keus om te zingen of zijn/haar mond te houden. Maar een katholiek in zijn waarde laten, is toch niet zo moeilijk? Een katholiek is een mede-christen, geen vijand!

En respect hebben voor een ander betekend niet dat je je eigen geloof verloochend. Je hoeft niet mee te zingen. Als je een ander zijn ding laten doen, zonder daar zelf aan mee te doen, verloochen je je eigen geloof toch niet?

Maar nu gaat het eigenlijk meer om wat jij en ik over oecumene vinden, dan echt over Taizé. Ik ben voor oecumene, jij (zo begrijp ik uit je post) tegen. Als je daar over verder wilt discuseren lijkt het me handig daar een nieuw topic aan te besteden (als er niet al eentje is)

Een ander punt in jouw kritiek is dat er in de stilte ook tot andere Goden gebeden wordt. Zoals ik al eerder heb gezegd, er komen inderdaad ook anders-gelovigen. En niemand kan voor hun bepalen wat zij doen/denken/bidden in de stilte. Jij niet, frere Roger niet, niemand niet. Jouw redenatie volgend zouden er dus eigenlijk geen anders gelovigen naar Taize mogen komen. Maar Taize is juist een plaats waar niet-christen in aanraking komen met Jezus. Door middel van de bijbelstudies, lezingen in de dienst, psalmen die gezongen worden, is het niet mis te verstaan tot welke God de broeders bidden. En is het niet juist ontzettend mooi dat er een plek is waar niet/anders-gelovigen in aanraking komen met Christus en zich bekeren?

De paus was een persoonlijke vriend van frere Roger, de oprichter van Taizé. Maar hij word in Taize niet beschouwd als leider. Natuurlijk wel door de katholieke broeders, maar niet door de leer in Taizé.

Dat jij de paus de hoer van Babylon noemt, vind ik beledigend, zelfs discriminerend, tegenover katholieken. Ik zou je willen vragen voor hen wat meer respect te tonen. Uit naasteliefde.

Ik hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt. Het is niet bedoeld als kritiek op jou of jouw mening, maar gewoon om je te laten kennismaken met de mening van anderen dan alleen de schrijver van het al eerder genoemde artikel.

Nog een korte boodschap voor Gods Child:

Meid, je gaat zo voor het eerst naar Taizé, de verhalen die je inmiddels heb gehoord zijn zeer tegenstrijdig en het lijkt me dan ook wel een beetje verwarrend voor je...

Ga gewoon en wees kritisch voor jezelf. Je heb al het een en ander kunnen ervaren in de Taize diensten die je inmiddels hebt mee gemaakt. Ik wens je in ieder geval een geweldige week toe. Dat je er net als vele andere jongeren mag groeien in je geloof. En neem de waarschuwing van Kate ter harte dat je je niet laat meeslepen door je gevoel, maar dat je in de stilte mag ervaren dat het uiteindelijk allemaal draait om die Ene God.

Ben benieuwd hoe je het hebt gehad en reken op je verhaal als je terugkomt. (en don't worry about exams!)

1. Mijn ideale partner zit met mij op dezelfde golflengte. Daarmee bedoel ik niet dat hij precies dezelgde dingen leuk vind maar dat we op hetzelfde niveau kunnen communiceren. In mijn ogen is communicatie het belangrijkste in je relatie. Met goed of niet goed communiceren staat of valt je relatie. En om goed te communiceren, moet je eerlijk zijn. Verder zou het fijn zijn als die persoon op de een of andere manier iets heeft dat mij rustig maakt, aangezien ik van mezelf een nogal druk persoontje ben. Maar mij dus ook voldoende tegengas kan bieden. Spontaan zijn, en mee kunnen gaan in mijn gekke acties, lijkt me handig voor hem, anders houd hij het niet lang bij me vol Kunnen nadenken over, maar ook kunnen genieten van het leven in alle opzichten.

2. In principe vind ik niet dat je als christen alleen een christelijk partner kan hebben. Maar als ik naar mezelf kijk, heeft het feit dat ik christen ben zo'n grote invloed op mijn manier van leven en de keuzes die ik maak, dat ik het me moeilijk kan voorstellen hoe het is om gelukkig met iemand te zijn die deze levenhouding niet heeft, of deze keuzes niet maakt. Juist van mijn partner verwacht ik dat hij mij voor mij opbouwend kan zijn in mijn geloof. Dat hij me kan bemoedigen en motiveren in mijn christen zijn. En dat hij met mij kan discusieren op gelijk niveau over de dingen waar je als christen tegen aan loopt (en het is nog lastig om iemand te vinden die op dezelfde manier in het geloof staat als ik, dus deze eis sluit bijvoorbaad al zo ongeveer elke kandidaat uit)

3. Zoals eerder gezegd, vind ik niet dat hij exact dezelfde intersses moet hebben als ik. Ik hou zelf heel erg van mijn eigen dingen doen, naast mijn relatie ook dingen voor mezelf te hebben. Het lijkt me gezond, dat hij die ook heeft. Maar het zou wel fijn zijn als er wederzijds begrip en intresse is voor elkaars bezigheden. In mijn persoonlijke geval zou het dus fijn zijn als hij bijvoorbeeld mijn liefde voor Taizé zou delen, en met mij daar naar toe zou willen gaan, maar daar aangekomen rustig een andere bijbelstudie kiest als ik, omdat die hem meer aanspreekt. (hebben we meteen weer stof tot discussie )

4. Maakt me helemaal niks uit, als het maar iets is waar hij gelukkig in is. Maar wat ik wel belangrijk vind is dat hij op hetzelfde niveau zit als ik. Vanwege de communicatie (zoals al eerder gemeld). Maar niveau kan niet worden bepaald aan studie of beroep. Ik heb zelf een VWO denk niveau, maar heb een baan op MBO niveau.... Maar in mijn persoonlijke geval ga ik toch voor een beetje intelligente jongen die graag op mijn niveau de discussie met mij aangaat, zodat ik veel van hem kan leren.

5. Uiterlijk zegt mij niks, interseerd mij niks, boeit me dus ook totaal niet. Als iemand er maar verzorgt uitziet. En ik val voor ogen... Ogen zeggen namelijk hoe iemand echt is, hoe ie zich voelt. Ogen zeggen alles wat met woorden en lichaam verborgen word geprobeerd te houden.

over veeleisend gesproken ...

Ik weet niet of wat ik doe werkelijk mediteren is, ik noem het zelf altijd 'de stilte opzoeken'.

Daarvoor gebruik ik niet één bepaalde methode, iig geen zen.

Wat ik doe is gewoon stil woorden voor mezelf, om tot rust te komen. Ik ga op de grond zitten (zoals ik in Taizé gewend ben) in mijn huiskamer, voor mijn kruibeeldje en iconen. Daar probeer ik alle dagelijkse dingen uit mijn kop te zetten en tot rust te komen.

Alle dagelijkse drukte te vergeten en stil te staan bij wie ik ben, wat ik eigenlijk doe, waarom, wat ik wil, etc.

Tijd vrij te maken om bij God te komen.

Soms aan de hand van een bijbeltekst, om die te overdenken. Soms aan de hand van een andere 'gewone' tekst die ik toevallig ergens heb gelezen en me aanspreekt. Soms om tot gebed te komen. Soms om gewoon even tot rust te komen van het dagelijkse hectische prestatie-maatschappij leventje.

Maar visualiseren probeer ik niet. Heel soms overkomt dat me wel opeens tijdens zo'n stilte. Maar dat is niet het doel waarvoor ik in stilte ga.

Ik weet wel dat een (katholieke) voorganger in mijn oude kerk ook veel aan zen-meditatie deed. Het komt dus vaker voor dat christenen deze methode gebruiken om tot meditatie te komen.

Zelf ben ik echt van mening dat meditatie vooral gericht moet zijn tot inspiratie van je christelijke leven. Niet om te visualiseren of buiten je lichaam te treden oid. Eigenlijk gewoon om je bewust te worden van waar je mee bezig bent en waar je voor God mee bezig zou moeten zijn.

Ideeen heb ik niet voor je, ben ik niet zo creatief in. Maar wil best morgen ff met je mee helpen, als mentale ondersteuning

Haha, je doet maar

Voorlopig ben je nog niet van mij af! Enne een beetje mentale ondersteuning voor jou tijdens drukke kinderkerken kan nooit kwaad, dus blijf ik voorlopig lekker achter jou aanhobbelen als jij kinderkerk heb en ik ook die zondag in de kerk zit... (en die kans is toch wel groot, over thuis voelen gesproken )

Leuk idee, al zie ik mezelf niet echt de kinderkerk doen, word helemaal gek als ik in mijn eentje 8 koters moet vermaken, you know, kinderen zijn niet mijn sterkste kant

Brugkerk is dan een stuk interesanter, maar zoals je weet ga ik eerst maar even al mijn andere activiteiten in die 3 andere kerken een beetje afbouwen, voor ik er nog een taak bij neem...

Maar wie weet, in de toekomst, we zien wel!

Is een beetje off topic maar vind het wel leuk om te melden: Ik doe in mijn kerk geen kinderdienst, maar wel de soos (leeftijd 13-16 jaar) Dus niet echt inhoudelijk maar wel leuke activiteiten organiseren (filmavonden ed)

En verder vind ik het leuk om tigerente af en toe bij te staan in haar kinderdienst.

http://forum.credible.nl/topic.php?id=2999

Uit het volgende topic blijkt dat Tessa in ieder geval inmiddels de stap heeft genomen om zich te laten dopen.

Meis, een bekend verhaal, een bekend probleem!

Mijn eerste grote winterdip is al geweest (meestal eind november, begin december) En eind januari/begin februari komt meestal de tweede.

De tips over licht, zijn echt waar! Zoveelmogelijk daglicht, en wat je mist meepakken onder de zonnebank. Het helpt echt! (moet je alleen niet net als ik bang zijn voor zonnebanken )

Wat mij het meeste helpt is echter het acepteren dat ik die periode wat minder lekker in mijn vel zit. Gewoon toelaten en rekening mee houden. Je voelt het zelf meestal al aan dat het gaat komen. Maak dus niet te veel afspraken, maar zorg voor voldoende tijd en rust voor jezelf. Doe vooral dingen die je zelf echt fijn vind, gun jezelf te relaxen en geef jezelf af en toe een kadootje.

Wat mij deze keer het meest heeft geholpen is een dag uitwaaien op het strand van Scheveningen. Toen ik thuis kwam voelde ik me herboren! En blijf vooral de lieve mensen in je omgeving zien, die jou altijd uit je dipje zullen proberen te halen!

Ik hoop dat wij hier op credible voor jou een van de personen kunnen zijn die je er door heen gaan slepen, deze winter!

Waar staat dan volgens jou in de bijbel dat je je lichaam rein bewaren moet? En waarop baseer je precies dat een verslaving een afgod is?

Even een schop omhoog! Wie komt me as zondag helpen? Het word een onwijs gave dienst!

Jacco, ik denk dat ik net als Robert de tekst van dat je je lichaam rein moet bewaren anders uitleg als jij. Het staat inderdaad letterlijk in de bijbel, maar als je de hele tekst erbij pakt lees je:

...Ga ontucht uit de weg! Geen enkele andere zonde die een mens kan begaan tast het lichaam aan, maar wie ontucht pleegt zondigt tegen het eigen lichaam. Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de heilige Geest... (1kor6:18 NBV)

Dit gaat dus specifiek over ontucht, in mijn ogen. En soms heb ik gewoon een beetje het gevoel dat de tekst: Uw zult uw lichaam rein houden voor de Heilige Geest, te pas en te onpas door christenen gebruikt word om allerlei regeltjes op te leggen van wat hoort en wat niet hoort, vandaar mijn misschien wat heftige aversie tegen het aanhalen van deze tekst. Dat is niet persoonlijk naar jou toe bedoeld, maar dat is meer door het feit dat ik daar in het algemeen een beetje moe van word.

Zoals ik al eerder schreef ervaar ik roken niet als een afgod. Een afgod is in mijn ogen iets wat je van God weg houd. En zoals ik al uilegde in mijn post op de vorige pagina, ervaar ik niet dat roken mijn relatie met God in de weg staat. Ik houd niet minder van Hem, ik houd niet minder van mijn medemensen, het weerhoud me niet om te bidden of in de bijbel te lezen.

Ook legde ik al uit dat ik, hoewel ik rook, wel degelijk rekening houd met mijn medemensen. Juist. Ik vind roken mijn verantwoordelijkheid, waar anderen geen last van hoeven te hebben.

Ik denk dat wij over dit onderwerp gewoon duidelijk van mening verschillen. Jij intepreteert de bijbel op een andere manier dan ik. En dat kan, dat is mogelijk. Laten we het er dan maar op houden dat we het niet eens zullen worden over dit onderwerp, maar elkaars mening respecteren. Ik vind het goed van jou dat niet rookt. Ik ben het niet eens met de argumenten die je aandraagt, maar heb respect voor het feit dat je met mij hier over van gedachten heb willen wisselen.

Hierin probeerde ik al eerder uit te leggen dat je in sommige gevallen wel een tatoo zet, puur en alleen voor jezelf. En ik heb er in (inmiddels) 5 jaar nog geen 1 moment spijt van gehad. Maar zoals je kan lezen vind ik wel dat je er heel bewust voor moet kiezen en niet zomaar moet doen.

Overigens, bij mij heeft het zetten helemaal geen pijn gedaan, was in 1 minuutje gebeurd.

off topic... dit was nog een laatste stuiptrekkinkje van een ex-mod

on topc.. ik hoop zo snel mogelijk weer tijd vrij te hebben om een serieuze reactie te plaatsen, maar ik ga nu eerst slapen (en voor ik mijn bed in duik .... nog ff roken )

Ik legde net de vraag voor aan een niet christen of hij vond dat je als christen mag roken. Zijn antwoord vond ik wel grappig:

Hij: Rookte God?

Ik: Geen idee, staat niks over in de bijbel.

Hij: Dan zal die vraag nooit beantwoord worden en is het een eindeloze discussie

tegenarumenten van een rokende christen:

1) Als je dat zover doortrekt kan je ook niet in een auto gaan zitten, omdat je dan je lichaam blootstelt aan al het gevaar op de weg, ivm ongelukken (is maar een overdreven voorbeeld, kan er nog wel een paar verzinnen)

2) Een afgod zie ik als iets dat tussen jou en God instaat. Zoals ik eerder al schreef ervaar ik niet dat roken tussen mij en God instaat en zie ik dus niet als afgod. Graag iets concreter voorbeeld waarom dat zo zou zijn, want de opmerking dat het een verslaving is, dús automatisch maar een afgod, vind ik geen concrete uitleg.