Piet met de Pet

JUSTICE De Eva Kor die ik niet gekend heb

19 april 2018 door Carmen Hinkey (iemand in onze gemeenschap)

Bijna achttien maanden geleden in een blogpost https://www.bruderhof.com/en/voices-blog/justice/would-you-forgive-the-nazis-part-2 noemde ik een aanstaande maar nog steeds verre toekomstfilm over het leven van Eva Mozes Kor, overlevende van de Holocaust. Mijn man en ik hebben haar activiteiten gevolgd en als alumni van haar reizen terug naar Auschwitz, werden we uitgenodigd om de première van Indianapolis op 6 april bij te wonen: een come-to-indy, discount-tickets-aanbod, alumni-reünie-diner inbegrepen nacht van feest en herinnering. Toen we de uitnodiging meer dan zes maanden geleden ontvingen, wisten we niet zeker of we terug in de VS zouden zijn om te accepteren, zoveel als we wilden. Maar dat zijn we, en als je nog een film in je leven bekijkt, bekijk dan Eva A-7063 https://www.thestoryofeva.com/ . Geproduceerd door Ted Green http://tedgreenfilms.com/ en gecoproduceerd door Mika Brown, die op onze reis van 2010 met Eva was, het vertelt haar verhaal krachtig en volledig.

Het kind Eva en haar tweelingzus overleefden de onmenselijke experimenten die de beruchte nazidokter Josef Mengele, onder honderden andere tweelingen, op hen uitvoerde. Ze is een leidende wereldfiguur geworden in de strijd om de lessen van de Holocaust levend te houden en een boodschap over te brengen die tegelijkertijd controversieel en krachtig is: vergeving. Deze verkleinde vierentachtigjarige Terre Haute dame vecht tegen tijd en een slechte gezondheid en reist de wereld rond met haar rollator. Ze leidt nog steeds rondleidingen naar Polen en haar geboorteplaats in Roemenië, doet CNN specials in Londen en boekt signeersessies in Duitsland.

Ik had eerder documentaires over haar bekeken, haar boeken gelezen en in 2010 twee keer met haar mee gereisd, eerst naar Polen en later naar Duitsland, naar het concentratiekamp Buchenwald. Dus ik dacht dat ik haar verhaal kende. Ik had ongelijk. Ik kende het tienjarige meisje dat besloot niet in Auschwitz te sterven. Ik kende de stoere oude dame die de mantel van het slachtofferschap heeft weggegooid. Ik kende niet de Eva van de schaduwen, van de donkere jaren tussen haar bevrijding en haar wedergeboorte.

Nieuw voor mij was de lange periode van eenzaamheid en vervreemding, gekoppeld aan frustratie, die Eva ervoer als een nieuwe Terre Haute bewoner van de jaren zestig: de gekke Joodse overlevende-moeder in het witte en christelijke hart van de VS, die wanhopig probeerde uit te zoeken wie ze was. Eva's s sudderende woede en haar obsessieve behoefte om te weten, bij voorkeur van Mengele zelf, wat er precies met haar en haar tweeling was gedaan, bracht de klopjacht op de nazi misdadiger terug op het wereldtoneel. Onbekwaam en onwillig om geruchten en journalistieke berichtgeving over zijn dood te geloven, werd Eva voor velen (die dat liever vergeten) de stereotiepe overlevende die niet verder kon. Maar hoe kon ze?

Ik huilde (en lachte) mijn weg door de 120 minuten die de film in beslag nam - in goed gezelschap, denk je - in het servet van het restaurant dat ik in mijn zak had gestopt. Soms brak spontaan applaus uit in het enorme publiek. Het genie van de film is echter om de Eva die we niet kenden naar diegenen onder ons te brengen die dachten dat we haar kenden en om diegenen die nog nooit van haar hebben gehoord een portret te geven van de transformatie van gemartelde, boze overlevende naar vreugdevolle voorvechter van hoop en genezing, een transformatie die mogelijk werd gemaakt door Eva's heldhaftige en bewuste daad van het emotioneel loslaten van haar kwelgeesten, met de dood bedreigde mensen, door hen te vergeven.

Eva's onwaarschijnlijke pad heeft haar nu gepositioneerd als een van de weinigen die haar nog de cruciale lessen van de Holocaust kan leren aan een generatie die (hopelijk) nog ontvankelijk is voor haar boodschap. En haar zeldzame perspectief geeft haar de autoriteit om ons allen te waarschuwen dat het ondenkbare, de "nooit meer"-gebeurtenissen, nog steeds kunnen gebeuren. Inderdaad, de humanitaire crises in Syrië, Rwanda, Darfoer en andere regio's zijn voortdurend in haar gedachten. Ze weet hoe deze dingen beginnen.

De première zelf was prachtig. Eva is een geliefde Indiana held geworden en iedereen was er inclusief gouverneur Eric Holcomb en US Senator Joe Donnelly. De mensen kwamen uit Duitsland en Israël. De film, gehuisvest door Butler University, trok een energieke menigte van meer dan duizend. Het leek ons gepast dat we die avond, toen we door de stad reden, veel werfborden in het Spaans, Engels en Arabisch zagen staan: "Waar je ook vandaan komt, we zijn blij dat je onze buurman bent", een boodschap die helemaal overeenkwam met die van Eva.

Eva A-7063 zal het circuit van het filmfestival runnen en zal pas in oktober beschikbaar zijn voor algemene vertoning, maar terwijl we wachten is er gelegenheid om samen te werken. Word lid van #TeamEva. Schrijf je in voor een screeningsevenement op je lokale school. En als je echt weet wat goed voor je is, ga je met Eva mee op reis, want ze gaat zo lang als ze kan. Juni 2018 naar Auschwitz is maxed out, maar het bezoek aan Roemenië in oktober is nog steeds open. De formulieren zijn open voor Auschwitz 2019. Meld je aan https://candlesholocaustmuseum.org/trips/ en bid dat Eva nog steeds hier is om met je mee te gaan.

JUSTICE De Eva Kor die ik niet gekend heb

19 april 2018 door Carmen Hinkey

Bijna achttien maanden geleden in een blogpost https://www.bruderhof.com/en/voices-blog/justice/would-you-forgive-the-nazis-part-2 noemde ik een aanstaande maar nog steeds verre toekomstfilm over het leven van Eva Mozes Kor, overlevende van de Holocaust. Mijn man en ik hebben haar activiteiten gevolgd en als alumni van haar reizen terug naar Auschwitz, werden we uitgenodigd om de première van Indianapolis op 6 april bij te wonen: een come-to-indy, discount-tickets-aanbod, alumni-reünie-diner inbegrepen nacht van feest en herinnering. Toen we de uitnodiging meer dan zes maanden geleden ontvingen, wisten we niet zeker of we terug in de VS zouden zijn om te accepteren, zoveel als we wilden. Maar dat zijn we, en als je nog een film in je leven bekijkt, bekijk dan Eva A-7063 https://www.thestoryofeva.com/ . Geproduceerd door Ted Green http://tedgreenfilms.com/ en gecoproduceerd door Mika Brown, die op onze reis van 2010 met Eva was, het vertelt haar verhaal krachtig en volledig.

Het kind Eva en haar tweelingzus overleefden de onmenselijke experimenten die de beruchte nazidokter Josef Mengele, onder honderden andere tweelingen, op hen uitvoerde. Ze is een leidende wereldfiguur geworden in de strijd om de lessen van de Holocaust levend te houden en een boodschap over te brengen die tegelijkertijd controversieel en krachtig is: vergeving. Deze verkleinde vierentachtigjarige Terre Haute dame vecht tegen tijd en een slechte gezondheid en reist de wereld rond met haar rollator. Ze leidt nog steeds rondleidingen naar Polen en haar geboorteplaats in Roemenië, doet CNN specials in Londen en boekt signeersessies in Duitsland.

Ik had eerder documentaires over haar bekeken, haar boeken gelezen en in 2010 twee keer met haar mee gereisd, eerst naar Polen en later naar Duitsland, naar het concentratiekamp Buchenwald. Dus ik dacht dat ik haar verhaal kende. Ik had ongelijk. Ik kende het tienjarige meisje dat besloot niet in Auschwitz te sterven. Ik kende de stoere oude dame die de mantel van het slachtofferschap heeft weggegooid. Ik kende niet de Eva van de schaduwen, van de donkere jaren tussen haar bevrijding en haar wedergeboorte.

Nieuw voor mij was de lange periode van eenzaamheid en vervreemding, gekoppeld aan frustratie, die Eva ervoer als een nieuwe Terre Haute bewoner van de jaren zestig: de gekke Joodse overlevende-moeder in het witte en christelijke hart van de VS, die wanhopig probeerde uit te zoeken wie ze was. Eva's s sudderende woede en haar obsessieve behoefte om te weten, bij voorkeur van Mengele zelf, wat er precies met haar en haar tweeling was gedaan, bracht de klopjacht op de nazi misdadiger terug op het wereldtoneel. Onbekwaam en onwillig om geruchten en journalistieke berichtgeving over zijn dood te geloven, werd Eva voor velen (die dat liever vergeten) de stereotiepe overlevende die niet verder kon. Maar hoe kon ze?

Ik huilde (en lachte) mijn weg door de 120 minuten die de film in beslag nam - in goed gezelschap, denk je - in het servet van het restaurant dat ik in mijn zak had gestopt. Soms brak spontaan applaus uit in het enorme publiek. Het genie van de film is echter om de Eva die we niet kenden naar diegenen onder ons te brengen die dachten dat we haar kenden en om diegenen die nog nooit van haar hebben gehoord een portret te geven van de transformatie van gemartelde, boze overlevende naar vreugdevolle voorvechter van hoop en genezing, een transformatie die mogelijk werd gemaakt door Eva's heldhaftige en bewuste daad van het emotioneel loslaten van haar kwelgeesten, met de dood bedreigde mensen, door hen te vergeven.

Eva's onwaarschijnlijke pad heeft haar nu gepositioneerd als een van de weinigen die haar nog de cruciale lessen van de Holocaust kan leren aan een generatie die (hopelijk) nog ontvankelijk is voor haar boodschap. En haar zeldzame perspectief geeft haar de autoriteit om ons allen te waarschuwen dat het ondenkbare, de "nooit meer"-gebeurtenissen, nog steeds kunnen gebeuren. Inderdaad, de humanitaire crises in Syrië, Rwanda, Darfoer en andere regio's zijn voortdurend in haar gedachten. Ze weet hoe deze dingen beginnen.

De première zelf was prachtig. Eva is een geliefde Indiana held geworden en iedereen was er inclusief gouverneur Eric Holcomb en US Senator Joe Donnelly. De mensen kwamen uit Duitsland en Israël. De film, gehuisvest door Butler University, trok een energieke menigte van meer dan duizend. Het leek ons gepast dat we die avond, toen we door de stad reden, veel werfborden in het Spaans, Engels en Arabisch zagen staan: "Waar je ook vandaan komt, we zijn blij dat je onze buurman bent", een boodschap die helemaal overeenkwam met die van Eva.

Eva A-7063 zal het circuit van het filmfestival runnen en zal pas in oktober beschikbaar zijn voor algemene vertoning, maar terwijl we wachten is er gelegenheid om samen te werken. Word lid van #TeamEva. Schrijf je in voor een screeningsevenement op je lokale school. En als je echt weet wat goed voor je is, ga je met Eva mee op reis, want ze gaat zo lang als ze kan. Juni 2018 naar Auschwitz is maxed out, maar het bezoek aan Roemenië in oktober is nog steeds open. De formulieren zijn open voor Auschwitz 2019. Meld je aan https://candlesholocaustmuseum.org/trips/ en bid dat Eva nog steeds hier is om met je mee te gaan.

Op ‎13‎/‎04‎/‎2018 om 08:38 zei Piet met de Pet:

Voor mij is Hij het centrum van alles wat ik doe, denk en wil. Het is ongelofelijk wat alles veranderd wanneer je het Hele Leven aan Hem geeft.

Zeker, voor onze God is alles mogelijk en wie weet wat jij alles beleefd hebt dat dit zo is. Mooi van je te horen. Ik zou heel graag meer willen horen.

Heb je vragen? Ik antwoord graag.

Dat iemand de Liturgie mooi kan vinden kan ik mij heel goed voorstellen maar dat niemand ook maar iets tegen roddelen doet was mij altijd een heel groot probleem. Bij de Bruderhof is het ons heel belangrijk dat niemand over wie dan ook roddelt en dat lukt ons, maar alleen wanneer wij allemaal Jezus heel strak in het centrum houden. Wat denk jij hierover en wat heb jij beleefd?

Hier noch eens onze "Gouden Regel" die iemand weggemaakt heeft:

Er is geen andere wet dan die van de liefde (2. Joh. 5,6). De Liefde is de vreugde over de ander. Wat is dan de ergernis over hun? Het verder geven van vreugde, die het aanwezig zijn van anderen brengt, betekent: woorden van liefde.

Daarom zijn woorden van ergernis en bezorgdheid over an-dere leden van de gemeenschap uitgesloten. Er mag nooit o-pen of verborgen tegen een broeder of zuster – tegen hun karakter eigenschappen – gepraat worden, en onder geen omstandigheden achter hun rug. Ook het praten in de eigen familie vormt hier geen uitzondering op.

Zonder het gebod van zwijgen is er geen trouw, en ook geen gemeenschap. De enigste mogelijkheid is het direct aan-spreken van, de directe liefdesdienst aan diegene, tegen wiens zwakheden iets in ons opstijgt.

Het open woord van iemand direct aanspreken brengt ver-dieping van vriendschap en wordt iemand nooit kwalijk ge-nomen. Het gemeenschappelijke gesprek van de twee met een derde die zij kunnen vertrouwen, in de hoop dat het tot een oplossing en enigheid in het hoogste en diepste voert, is alleen dan noodzakelijk, wanneer men elkaar op de directe weg niet kan vinden (Mt. 18, 15-16).

Dit is voor ons het centrum van ons gemeenschaps leven zoals jullie allemaal op de Bruderhof Website kunnen zien.

God kan oneindig veel meer doen dan wij ooit kunnen bidden of beseffen. Dat blijkt uit de kracht die in ons werkt. Hem komt voor altijd en eeuwig alle eer toe in de Gemeente door Jezus Christus. Amen! Efeziërs 3:14-17a, HTB.

Heer onze God, wij hebben ons verzameld in uw zicht. Wij danken u dat u ons door uw woorden iets van uzelf hebt gegeven om ons te helpen uw discipelen, uw kinderen te zijn, die standvastig zijn in geloof en vertrouwen hebben tijdens ons hele leven, wat ons lot ook moge zijn. Help ons in deze tijden, en wanneer dagen moeilijk en vol verdriet worden, houd uw mensen veilig in uw hand. Help ons om stevig geworteld te zijn in het geloof, hoe donker het ook op aarde is. U kunt ons kracht en moed geven; wij kunnen niets doen in onze menselijke kracht. Maar de kracht van uw Geest kan ons vernieuwen, ons waakzaam maken en met blijvende vreugde vullen. Want wij zijn uw mensen, uw kinderen en wanneer wij in uw hand gehouden worden, kunnen wij ons, ondanks alle verdriet, verheugen. Amen.

C. S. Lewis

Je moet je eens voorstellen hoe ik in mijn eentje in die kamer in Magdalen zat, avond na avond, terwijl ik - steeds als mijn gedachten een moment van mijn werk afdwaalden - voelde hoe gestaag en volhardend Hij me naderde, ook al had ik altijd zo oprecht verlangd Hem niet te ontmoeten. Datgene wat ik altijd zo gevreesd had was me eindelijk overkomen. In het laatste trimester in 1929 gaf ik op en gaf ik toe dat God, God was, en ik knielde en bad. Die avond was ik misschien wel de meest bedrukte en onvrijwillige bekeerling in heel Engeland. Ik zag toen niet wat nu het meest stralende en voor de hand liggende is: de goddelijke nederigheid die zelfs onder zulke omstandigheden een bekeerling accepteert. De verloren zoon liep minstens op eigen benen naar huis. Maar wie kan die Liefde, die de hoge poorten opent voor een verloren kind dat met schoppen wordt gebracht, worstelt, verbitterd is en zijn ogen in alle richtingen dartelt voor een kans om te ontsnappen, naar behoren aanbidden? De woorden compelle intrare, dwing hen binnen te komen, zijn zo misbruikt door goddelozen, dat wij naar hen huiveren; maar, goed begrepen, doorgronden zij de diepte van de goddelijke barmhartigheid door. De hardheid van God is vriendelijker dan de zachtheid van de mensen, en Zijn dwang is onze bevrijding.

Bron: Surprised by Joy: The Shape of My Early Life

59 minuten geleden zei Cybelle Hawke:

Dat zijn een heeeeeeeeeeleboel landen.

Het inspirerende van Romero was niet zozeer het onder de aandacht brengen maar de kant kiezen van de armen (baanbrekend!) en het midden tussenin wonen, leven, werken, steunen, bemoedigen, helpen enz etc. Deze stap van privilege naar misere opdat er een begin met 'to actually make a difference' wordt gezet, is er een, die, ondanks alles wat Jezus leerde en waarin Hij ons voorging, door weinigen gezet wordt.

Je hebt het begrepen!!!

12 uur geleden zei Cybelle Hawke:

Hoi Piet.

Heb je een specifiek land op het oog?

 

Eigenlijk alle landen ter wereld waar ongerechtigheid door gier/geldzucht belangrijker gevonden word dan het heil/gezondheid/zielsrust van de bewoners.

Oscar Romero was natuurlijk in Zuid-Amerika actief en heeft daar veel ongerechtigheid aan de aandacht gebracht.

6 minuten geleden zei JoostG:

Beste Piet, 

Wat is precies de bedoeling van dit topic?

Te bemoedigen, en ook tot nadenken of overdenken te stemmen, zie het als caffeine voor het geweten en het hoopt een fris geluid te zijn voor het geloof leven. Tenminste voor mij is dit zo en daarom geef ik dit graag verder.

Dit is echt een heel mooie uitwisseling waar ik heel veel plezier aan beleef. Voor mij is het ook  altijd een grote oproep ALTIJD zo te leven dat Jezus door mijn leven door schijnt en dat wat ik doe voor anderen een zegen is. Het lijkt op het eerste gezicht heel akelig en moeilijk maar dat is het niet want de God en schepper van het heelal en alles wat hiermee te doen heft WIL ons helpen op alle mogelijke en onmogelijke (voor ons mensen) wijzen en manieren.

Mag ik in dit geval ook een regel aan jullie loslaten die ons als leefgemeenschap heel belangrijk is?

Er is geen andere wet dan die van de liefde (2. Joh. 5,6). De Liefde is de vreugde over de ander. Wat is dan de ergernis over hun? Het verder geven van vreugde, die het aanwezig zijn van anderen brengt, betekent: woorden van liefde.

Daarom zijn woorden van ergernis en bezorgdheid over andere leden van de gemeenschap uitgesloten. Er mag nooit open of verborgen tegen een broeder of zuster – tegen hun karakter eigenschappen – gepraat worden, en onder geen omstandigheden achter hun rug. Ook het praten in de eigen familie vormt hier geen uitzondering op.

Zonder het gebod van zwijgen is er geen trouw, en ook geen gemeenschap. De enige mogelijkheid is het direct aanspreken van, de directe liefdesdienst aan diegene, tegen wiens zwakheden iets in ons opstijgt.

Het open woord van iemand direct aanspreken brengt verdieping van vriendschap en wordt iemand nooit kwalijk genomen. Het gemeenschappelijke gesprek van de twee met een derde die zij kunnen vertrouwen, in de hoop dat het tot een oplossing en enigheid in het hoogste en diepste voert, is alleen dan noodzakelijk, wanneer men elkaar op de directe weg niet kan vinden (Mt. 18, 15-16).

Oscar Romero

Ik ben blij, broeders en zusters, dat onze kerk juist vanwege haar voorkeursoptie voor de armen wordt vervolgd en dat zij probeert geïncarneerd te worden in het belang van de armen en dat zij tegen alle mensen, tegen de heersers, tegen de rijken en machtigen zegt: tenzij u arm wordt, tenzij u zich zorgen maakt over de armoede van onze mensen alsof zij uw eigen familie zijn, zult u de samenleving niet kunnen redden.

Bron: The Violence of Love

2 uur geleden zei Piet met de Pet:

Hier een heel andere wereld, wel in het Engels maar dat is hopelijk geen probleem voor jullie?

https://www.bruderhof.com/en/voices-blog/justice/mlk50-conference-memphis

modbreak Trajecto: 1) Het is de bedoeling om zaken hier te stellen/tonen en te gaan bespreken, niet slechts een link te geven naar elders en te vragen "wat vinden jullie ervan?"

2) We zijn een Nederlands forum; de zaken worden hier dus in het Nederlands voorgesteld en besproken. Hele lappen Engelse tekst zonder vertaling zijn niet de bedoeling, evenmin als het verwijzen naar hele lappen Engelse tekst via link. Zo'n verwijzing naar een Engelse tekst zou hooguit kunnen als bijkomende zaak in een gesprek als hint voor wie er meer over wil lezen; niet als hoofdzaak van het geheel.

Hartelijk dank voor deze waarschuwing; ik zal mij er helemaal aan houden.

Hier een heel andere wereld, wel in het Engels maar dat is hopelijk geen probleem voor jullie?

https://www.bruderhof.com/en/voices-blog/justice/mlk50-conference-memphis

14 uur geleden zei Kaasjeskruid:

Geen probleem. Maar laten we zaken niet onder de pet houden en daarom val ik gelijk met de deur in huis:

Zou jij een definitie van God kunnen geven?

Voor mij is Hij het centrum van alles wat ik doe, denk en wil. Het is ongelofelijk wat alles veranderd wanneer je het Hele Leven aan Hem geeft.

14 uur geleden zei Olorin:

Welkom Piet!

Hé, grappig, beetje omgekeerde van mij (of ja, een stukje dan). Van gelovige evangelikale naar geloven katholiek.

Zeker, voor onze God is alles mogelijk en wie weet wat jij alles beleefd hebt dat dit zo is. Mooi van je te horen. Ik zou heel graag meer willen horen.

13 minuten geleden zei Thinkfree:

Welkom piet met de pet 

Hartelijk dank vrijdenker!

52 minuten geleden zei Kaasjeskruid:

Welkom Piet.

Gooi er niet met de pet naar in het leven en wie de pet past zette hem op. Althans dat doe ik wel regelmatig.

Daarom ook een groet met de Pet en geen weg met die Pet! Ik heb heel graag petten. Dank voor je begroeting.

11 minuten geleden zei JoostG:

Welkom, Piet!

Zou je kunnen vertellen hoe je nu staat in je geloof? Bezoek je bijvoorbeeld een gemeente?

Zeker, ik geloof helemaal dat de Bijbel een liefdesbrief van God aan ons mensen is en dat hierdoor het hele leven heel anders kan en zal lopen. Ik ben lid van een leefgemeenschap die over de hele wereld actief is en die je door mijn oppeppers voor een levend en daadkrachtig geloof wat helemaal en voor alle mensen is zult leren kennen. Hier is dan de eerste:

Søren Kierkegaard

Although the scribes could explain where the Messiah should be born, they remained quite unperturbed in Jerusalem. They did not accompany the Wise Men to seek him. Similarly we may be able to explain every article of our faith, yet remain spiritually motionless. The power that moved heaven and earth leaves us completely unmoved.
What a contrast! The three kings had only a rumor to go by. But it spurred them to set out on a long, hard journey. The scribes, meanwhile, were much better informed, much better versed. They had sat and studied the scriptures for years, like so many dons. But it didn’t make any difference. Who had the more truth? Those who followed a rumor, or those who remained sitting, satisfied with all their knowledge?

Hoewel de Schriftgeleerden konden uitleggen waar de Messias geboren moest worden, bleven ze in Jeruzalem tamelijk onbewogen. Zij vergezelden de wijzen niet om hem te zoeken. Evenzo kunnen we elk artikel van ons geloof uitleggen, maar toch geestelijk onbeweeglijk blijven. De kracht die hemel en aarde bewoog laat ons volkomen onberoerd.
Wat een contrast! De drie koningen hadden slechts een gerucht gehoord. Maar het spoorde hen aan om op een lange, harde reis te gaan. De Schriftgeleerden waren ondertussen veel beter geïnformeerd, veel beter bedreven. Ze zaten en bestudeerden de Schriften jarenlang, zoals zoveel dons. Maar het maakte geen verschil. Wie had meer waarheid? Degenen die een gerucht volgden, of degenen die bleven zitten, tevreden met al hun kennis?

Bron: Watch for the Light

Hartelijke groeten aan iedereen hier. Om mij iets voortestellen wil ik jullie zeggen dat ik van een ongelovige Rooms Katholiek tot een overtuigde volgeling van Jezus Christus gegroeid ben en dat ik na mijn bekering en zoektocht naar wat werkelijk daadkrachtige navolging van Christus betekend door veel 'werelden' gereisd ben. Als voormalige Rooms Katholiek had ik bijvoorbeeld geen iedee wat de evangalikale wereld inhoud; ook was mij de wereld van geloof aan iets of iemand die je niet kunt zien maar wel beleven ook helemaal vreemd maar mijn ervaring is dat God heel wel in deze Zijn wereld bezig is in veel verschillende manieren. Zo zou ik noch heel lang veel bezig kunnen blijven en ik hoop dat veel positiefs met jullie mogelijk zal zijn.

Groet met mijn pet.