Anoniem(97)

Toch geloof ik niet dat Jezus is gestorven om zo ervoor te kunnen zorgen dat wij onze zonden (verslavingen) vrijuit kunnen doen zonder ons druk te maken. Dan zouden we er allemaal wel erg gemakkelijk vanaf komen .

Dat is ook de thematiek van Romeinen 6.

Romeinen 7 schetst het dilemma. Je doet wat je niet wil. En eindigt met: Wie zal je verlossen?

Als het antwoord is, dat je jezelf moet verlossen, ga je terug naar de wet en probeer je je aan de regel daarvan te houden.

Maar als het antwoord is: Jezus Christus, wat betekent dat dan? De neiging bestaat om dan toch weer op de wet terug te grijpen als middel tot verlossing. Het motto kan dan zijn: 'bid en werk' of uit dankbaarheid de wet doen. Het geeft een goed gevoel om wat aan de zonde te doen.

Maar als Jezus Christus het doet, omdat je het zelf niet kan, moet je zelf ook niets gaan doen. Ik vind dit lastig om te zeggen, met Romeinen 6 in het achterhoofd. Maar het is destructief om steeds weer te vechten tegen iets waartegen je niet opgewassen bent. De stap van niets eraan doen is denk ik om verschillende redenen heilzaam:

- stoppen met zinloos vechten;

- beseffen dat God je accepteert zoals je bent - de vraag of je jezelf ook accepteert, of dat je "strenger" bent dan God;

- uit handen geven dat God je brengt waar je moet zijn;

- beter onderscheiden tussen gebrokenheid en zonde;

- je richten op Gods Koninkrijk - wanneer je dat doet, dan ontvang je ook alles wat je nodig hebt.

God heeft ons inderdaad sterke lichamelijke impulsen gegeven op een zekere leeftijd, maar die heeft hij zeker niet gegeven om eraan verslaafd te raken. Een goed geweten en een gezond verstand is daarom inderdaad van belang als christen. Het is alleen lastig om je daaraan vast te houden

Ieder mens heeft behoefte aan houvast, maar elk houvast buiten Christus zal niet duurzaam blijken te zijn. In dit geval gaat het naar mijn gevoel over controle en zelfbehoud. Controle is het dat je doet wat je niet wilt - acceptatie zou zijn dat dit is wie jij nu bent. Het hoort bij seksualiteit en seksualiteit maakt deel uit van je identiteit. Jij ervaart het als probleem, je zou kunnen zeggen dat er enige ontsporing is. Maar wat dit betreft ben je zeker niet uniek. En ik noem het woord ontsporing, omdat seksualiteit goed is, iets om blij mee te zijn. Dat moet je in het oog blijven houden. Misschien kan je er later wel om lachen: ik wilde beter zijn dan ik in werkelijkheid ben, ik ben eigenlijk ook maar een mens met menselijke zwakten.

Zelfbehoud is het als je je schaamt en jij de enige bent die weet dat je hiermee worstelt. Zwak zijn is geen schande bij de Heer. Mensen die rijk of gezond zijn hebben geen Heelmeester nodig, maar God vult graag de handen van wie bij Hem hun nood klagen. Ik ben ervan overtuigd dat als je op Hem vertrouwt, dat je ook naar anderen open kan worden over de problemen waarmee je worstelt. Als God voor jou is, wat kan een ander jou nog aandoen (Romeinen 8). Open zijn over jezelf is dan geen bedreiging meer, want jouw zelfbeeld hangt niet meer af van wat anderen van je vinden. Als je daar open over durft te zijn, versterkt en bevestigt dat je geloof (= belijden).

Nog wat beelden uit de Bijbel: wat veel belangrijker is dan steeds maar je huis schoon te vegen, is dat je vervuld wordt met de Heilige Geest. Overwin het kwade door het goede. Vergeet wat achter je ligt, richt je op wat voor je ligt (Fil 3). Besteed niet teveel aandacht aan het oplappen van de oude mens.

Mee eens, behalve het punt van 'niets eraan doen'. God heeft de verslaving, naar mijn mening, door zijn wil laten gebeuren. Ik ben bang dat als ik me gewillig laat overgeven aan de verslaving dat het me koud gaat laten en zo er dus niets meer om geef. Ik denk dat ik moet blijven bidden om hulp van de Heer en dat hij me er wil van verlossen, met vertrouwen op Jezus.

Helemaal waar. De bijbel leert ons ook niet dat het allemaal zo gemakkelijk is. Maar ik wil je graag nog één ding meegeven. Paulus schrijft over een doorn in zijn vlees. Hij heeft drie keer gebeden om daarvan af te komen (meer is ook echt niet nodig want God is niet doof). Waarom die doorn? "Zodat ik me niet ga verbeelden heel bijzonder te zijn". Het antwoord van God op zijn gebeden was telkens weer: "Mijn genade is genoeg voor U. Want kracht ontplooit zich ten volle in zwakheid." Lichamelijke zwakheden en tekortkomingen houden ons nederig en afhankelijk, en dat is een goede zaak want de allergrootste zonde die een mens kan begaan is hoogmoed. Zoiets als: "Ik ben beter dan een ander". Door onze lichamelijke zwakheden wordt dus iets veel ergens voorkomen. Daarom was Paulus dan ook in staat om God zelfs te danken voor zwakheden."

Zo had ik het nog niet bekeken. Ik vroeg me altijd af waarom God me niet van deze verslaving afhielp. Ik denk ook dat hij het gebruikt om me klein te houden voor Hem. Het voorbeeld van de doorn spreekt me aan en kan ik nu met mijzelf vergelijken. Ik vroeg ook telkens waarom God me niet wilde helpen, maar zijn genade is genoeg voor ons.

Bedankt voor het begrip en medeleven.

[quote name="Anoniem(97)

Misschien moet je jezelf niet zo met Paulus proberen te vergelijken. Die had me nogal een taak' date=' zeg! Maar zelfs Paulus was nog niet volmaakt. We kunnen aan ontzettend veel dingen verslaafd raken]

Bedankt voor je reactie, erg hulpzaam,

Toch geloof ik niet dat Jezus is gestorven om zo ervoor te kunnen zorgen dat wij onze zonden (verslavingen) vrijuit kunnen doen zonder ons druk te maken. Dan zouden we er allemaal wel erg gemakkelijk vanaf komen . God heeft ons inderdaad sterke lichamelijke impulsen gegeven op een zekere leeftijd, maar die heeft hij zeker niet gegeven om eraan verslaafd te raken. Een goed geweten en een gezond verstand is daarom inderdaad van belang als christen. Het is alleen lastig om je daaraan vast te houden

Paulus schreef ook dat hij deed wat hij niet wou doen, en niet deed wat hij wou doen. Je bent een mens. Je worstelt met zonde, je zou n heilige zijn als t niet zo was

Blijf bidden, vraag om vergiffenis en wellicht kun je via je huisarts ergens een therapie regelen?

Klopt. Zonde doen we allemaal en dat zullen we blijven doen. Paulus verwijst hier ook naar dat we zonde doen, terwijl we dat niet willen doen. Het punt is dat je je niet laat leiden door een zonde, wat bij mij het geval is. Ik zal blijven vragen aan Hem of hij deze zonde wil wegdoen. (Hoop dat jullie ook willen bidden voor me)

Hoi,

Ik ben nu al vier jaar verslaafd en zie de verslaving als een belemmering van mijn christelijk geloof. Ik bid vrijwel iedere dag (soms meerdere malen) om het tegen te gaan, maar toch lijkt het soms alsof mijn gebeden dan niet verhoord worden. Ik probeer nu weer 'clean' te worden en blijf bidden. Gelukkig zie ik dat ik niet de enige ben .

Nee, je bent zeker niet de enige. Je moet je er niet zo druk over maken. Het is zeker geen doodzonde en schuldgevoel erover is al helemaal uit den boze. Dat kan je leven behoorlijk verpesten. Dat is niet wat God voor je wil. Het offer van Jezus is ook vooral bedoeld om ons van onze schuldgevoelens te bevrijden. Wees dus vrij en dank Hem dat je vrij bent. Be happy!

Dat dacht ik inderdaad eerst ook. Maar toen ik in de bijbel las over Paulis bij name, hoe hij spreekt over dat hij zich niet door een zonde zal laten lijden, begon ik me te realiseren dat ik het niet meer kon meenemen in het geloof. Daarbij kun je naar mijn mening sowieso een verslaving niet meenemen in je geloof. Ook blijft mijn geweten spreken als ik weer val in deze zonde.

Hoi,

Ik ben nu al vier jaar verslaafd en zie de verslaving als een belemmering van mijn christelijk geloof. Ik bid vrijwel iedere dag (soms meerdere malen) om het tegen te gaan, maar toch lijkt het soms alsof mijn gebeden dan niet verhoord worden. Ik probeer nu weer 'clean' te worden en blijf bidden. Gelukkig zie ik dat ik niet de enige ben .