Michaël

Ik ben pro wetenschap, maar ik ben tegen wat ik "Spock-isme" noem, naar het personage dr Spock van de tv-serie Star Trek. Ik verwerp het idee dat de wetenschap logisch, puur rationeel, onafhankelijk en waardevrij is. En dat het om al deze redenen moreel superieur zou zijn.

Ik heb nooit naar star trek gekeken dus ik loop gewoon elk blokje af, oké.

Wetenschappers kunnen met de redenen die genoemd worden nog steeds testen uitvoeren op onschuldige mensen, dus nee het is inderdaad niet moreel superieur. Maar ik heb een atheïst ook nog nooit horen zeggen dat wetenschap betere morele waarden heeft dan religie. Wetenschap streeft enkel naar het ontdekken van de waarheid, dus mocht je willen kijken wat het effect van radioactieve straling op mensen is dan kun je dat gewoon op ze uitproberen zonder dat ze het weten. Dat is niet moreel, maar wetenschap zelf zou je niet tegenhouden.

Ik heb nog nooit van atheïsten gehoord die zeggen dat wetenschap om bovenstaande redenen moreel superieur is. Wetenschap is in mijn ogen wel superieur omdat het niet vasthoud aan oude ideeën wanneer blijkt dat deze niet langer kloppen. En het is in dat opzicht ook wel iets eerlijker dan religie, toch zou ik nooit zeggen dat wetenschap moreel superieur is. Wetenschap is een proces, het hoeft geen moraal uit te dragen, het hoeft alleen maar bij het meest correcte antwoord op een vraag uit te komen.

Toch is er wel wat te zeggen voor het idee dat wetenschap moreel superieur is. Indoctrinatie is in mijn ogen schadelijker wanneer het op religie aankomt. Een geïndoctrineerd kind van een wetenschapper zal weten dat het overal aan moet twijfelen en dat niets vaststaat voordat er redelijk bewijs is. Het kind van een gelovige durft soms niet eens te twijfelen. (Persoonlijke ervaring) En dan heb ik het nog niet eens over het feit dat mensen over de hele wereld te horen krijgen dat ze slecht geboren zijn, nota bene middels een boek dat niets tegen het bezitten en aftuigen van slaven heeft.

Spock-ianen doen graag alsof dat de wetenschap heeft bewezen dat er geen God is, of dat de fundamentele werkelijkheid alleen bestaat uit materie. Maar beide beweringen zijn onwaar. De eerste is niet waar omdat de wetenschap zich niet, op wat voor een manier ook, bezig houdt met God. Wat betreft het tweede: De wetenschap heeft niet meer bewezen dat er alleen materie is, als dat het heeft bewezen dat er niet zoiets bestaat als liefde, humor, zonsondergangen of knuckleballs (bepaalde manier van gooien met effect bij honkbal).

Wetenschap zal nooit met bewijs komen op de vraag of er een God is, elke atheïst die slechts de wetenschappelijke methode aanhangt zal eerlijk moeten zeggen dat het bestaan van een God mogelijk is. En zelfs als je die claim maakt op grond van een wetenschappelijk proces, moet die claim open staan voor verandering wanneer er nieuw bewijs komt.

Atheïsten wijzen God denk ik niet af slechts omdat ze in de wetenschap geloven. Zo ging het bij mij in ieder geval niet, de wetenschap kwam er in mijn geval pas veel later bij. Toen ik eenmaal aan de autoriteit van de bijbel durfde te twijfelen vielen mij dingen op die ik eerder niet wou zien, of gewoon domweg niet zag. Dat was zo'n geweldig iets, ik hoefde niet meer met woorden te draaien of naar de "juiste context" te zoeken. Wáárom zou dat ook moeten bij het lezen van een boek dat voor God gemaakt is?! Ik begon steeds meer te denken dat de bijbel enkel en alleen door mensen geschreven is en dat is voor mij nog steeds de enige conclusie die ik kan trekken als ik naar de bijbel kijk. Ik ben uiteindelijk naar bewijs van beide kanten gaan kijken en ik gaf mezelf nog heel lang het "agnostisch atheïstische label". Ik kwam ik pas veel later tot de conclusie dat ik er eigenlijk wel heel erg van overtuigd ben dat er geen god is.

Wetenschap had er voor mij persoonlijk niets mee te maken. Maar ik geef toe dat de slechte argumenten waarmee mijn creationistische kennissen kwamen, het vaarwel zeggen tegen het geloof wel stukken makkelijker maakte. Niet dat ik door elk argument heen kan prikken, dat hoeft helemaal niet. Het was meer hoe makkelijk ze de argumenten van een ander overnamen, zonder zelf ook maar enig onderzoek te doen.

De religieuze mens, moet worden opgemerkt, is niet veel beter af. God verklaart betekenis of waarde niet beter dan de wetten van de fysica. Maar in één opzicht kan de religieuze mens een voordeel hebben t.o.v. atheïsten. Voor zover deze atheïsten volgelingen van Spock zijn: hoe uit te leggen de betekenis en waarde van deeltjes? Of als alternatief, uit te leggen waarom betekenis en waarde illusies zijn.

Ik ben zelf dus waarschijnlijk geen spockvolgeling, maar ik zou dat kunnen zijn en dan zou deze vraag nog steeds geen probleem zijn. Want zelfs als spockvolgeling hoef je niet overal een antwoord op te hebben, je hangt immers de wetenschap aan. Vragen mogen onbeantwoord zijn. Als je de waarde van het leven in ziet dan heeft je leven al betekenis, ongeacht of het een illusie is.

Ik zie zelfs trouwens maar één voordeel voor de religieuze mens; de uitstekend georganiseerde gemeenschap met andere mensen.

Wat we nodig hebben, is een Kirk-iaan met begrip van de wetenschap en haar plaats in ons leven. De wereld is voor Captain Kirk en zijn ontologische volgelingen een speelveld en de wetenschap een vorm van actie.

(Ontologie is de leer van het zijnde. Het vraagt zich af of bepaalde objecten en verschijnselen bestaan en op welke wijze zij bestaan)

Uit mijn persoonlijke ervaringen blijkt dat gelovigen (de kirkianen neem ik aan) zich niet echt afvragen hoe dingen ontstaan. Ik ben er zelfs van overtuigd dat het sommigen helemaal niets uitmaakt, ze kennen 1 mogelijk antwoord en dat is genoeg. Ik ken niet veel gelovigen waarvan ik denk dat zei zichzelf die vraag stellen, ik ken vrijwel geen gelovigen die het daadwerkelijk onderzoeken.

Mijn vraag is in hoeverre men dit herkenbaar vindt, zowel de gelovigen als de atheïsten hier op het forum.

Ik ben het schijnbaar niet helemaal met je eens, maar ik vind je gedachtegang wel leuk bedacht. Misschien moet ik toch maar eens naar star trek gaan kijken, je hebt me wel nieuwsgierig gemaakt.

Interessant topic dit! Ik heb meteen maar een account aangemaakt om eventjes te reageren.

Ik heet zelf Michaël en ik ben wel eens Jezus genoemd.

Ik vond dat maar raar want ik kon er geen enkele reden voor bedenken. Tot nu!

Dus hartelijk dank voor deze uitleg.