Questionsoflife

De katholieke kerk zet de deur open voor homoseksuelen en mensen die samenwonen of zijn gescheiden. In een officieel verslag wordt een radicale koerswijziging van Rome zichtbaar. Het is maar een tussenstand, maar er wordt al gesproken over ‘een pastorale aardbeving’. Bisschoppen uit heel de wereld zijn vorige week zondag in Rome begonnen aan een bijzondere synode over het gezin. Dat gebeurt achter gesloten deuren. Maar in de officiële samenvatting van een week praten wordt duidelijk dat onder regie van paus Franciscus een enorme ommezwaai aan de gang is. Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/2

Wat ik 1 van de lastigste punten van het christelijk geloof vind is de kloof tussen emotie en ratio. De uitdaging voor een christen ligt in het rationeel aannemen van een andere onzichtbare) werkelijkheid. Emoties worden volgens mij vaak onder de oude mens geschaard, ze zijn dan ook vaak gericht op omstandigheden hier. Schuld, schaamte en boosheid als iemand ons iets heeft aangedaan vind ik daar een mooi voorbeeld van. Door het rationeel beseffen wat Jezus heeft gedaan, moeten we in combinatie met de HG leren omgaan met deze gevoelens. Voor mij zit het risico in het rationeel platleggen van

Ik verlang ernaar om Jezus te zien zoals hij is. Niet het geromantiseerde, suffe, saaie, knuffelige, imagojasje wat hem zo vaak in mijn kringen opgespeld wordt. Niet het overtransparante geloof, wat zo concreet en ingekaderd lijkt en vervolgens in jargon doorgestuurd wordt naar haar volgelingen. Ik doe een pleidooi vanuit mijn positie, subjectief tot het bot, maar misschien ben ik niet alleen. Ik vind dat de ruimte voor mystiek, magie en de echte grootheid van zijn persoon in vele kerken vergaat tot pulp. Ik geloof dat de grootsheid en symboliek van zijn persoon vandaag de dag beter vertol