snappie

Het gaat er meer om, denk ik, dat als je volmaakt (perfect, compleet) bent je niets meer nodig hebt. Anders zou je, per definitie, niet volmaakt zijn. Hierom vind ik het ook vreemd dat God aanbidding nodig lijkt te hebben.

Ik denk ook niet dat God iets nodig heeft, maar Hij wil het.

Adam en Eva hadden in het paradijs ook niet meer nodig dan ze hadden, maar ze wilden meer.

Als je iets wilt, heb je een behoefte, als je volmaakt bent, heb je toch geen behoefte aan iets? Wat is het nut?

Iets willen maakt je toch niet behoeftig lijkt mij.

God is liefde, en hoe kan iemand (Hij of wij) liefhebben zonder iemand aan wie je dat kwijt kunt.

Toen Hij de mens nog niet geschapen had was God ook liefde.

De Vader, Zoon en Heilige Geest geven elkaar liefde. Is God dan behoeftig?

Als Hij zegt dat alles zeer goed geschapen is, dan houdt dat in dat het perfect aan Zijn doel beantwoorde.

Hij heeft dus gewild dat de mens een vrije keus heeft, dat de keuze consequenties heeft doet daar niets vanaf.

Misschien vinden wij Zijn idee van de mens niet volmaakt (omdat hij kon zondigen), maar daar denkt Hij dan blijkbaar anders over.

Het gaat er meer om, denk ik, dat als je volmaakt (perfect, compleet) bent je niets meer nodig hebt. Anders zou je, per definitie, niet volmaakt zijn. Hierom vind ik het ook vreemd dat God aanbidding nodig lijkt te hebben.

Adam en Eva hadden in het paradijs ook niet meer nodig dan ze hadden, maar ze wilden meer.

Iemand die volmaakt is kan geen begeerte voelen.

God heeft alles zeer goed geschapen, Hij is niet de auteur van de zonde.

Volgens mij is het heel goed mogelijk om van -in zichzelf goede dingen- wat slechts te maken.

Kijk maar in het normale leven, atoombommen en gif bijv. worden gemaakt van oorspronkelijk in zichzelf goede materialen.

Markus 4:3

En Hij zeide tot hen: Weet gij deze gelijkenis niet, en hoe zult gij al de gelijkenissen verstaan? De zaaier is, die het Woord zaait.

En dezen zijn, die bij de weg bezaaid worden: waarin het Woord gezaaid wordt; en als zij het gehoord hebben, zo komt de satan terstond, en neemt het Woord weg, dat in hun harten gezaaid was.En dezen zijn evenzo, die op de steenachtige plaatsen bezaaid worden: die, als zij het Woord gehoord hebben, het terstond met vreugde ontvangen; En hebben geen wortel in zichzelf, maar zijn voor een tijd; daarna, als verdrukking of vervolging komt om het Woord, zo worden zij terstond geërgerd. En dezen zijn, die in de doornen bezaaid worden: namelijk zij, die het Woord horen; En de bekommernissen van deze wereld, en de verleiding van de rijkdom, en de begeerlijkheden omtrent de andere dingen, inkomende, verstikken het Woord, en het wordt onvruchtbaar. En dezen zijn, die in de goede aarde bezaaid zijn: die het Woord horen en aannemen, en vruchten dragen, het ene dertig-, en het andere zestig-, en het andere honderd voud.

Wie het Woord in het hart gezaaid krijgt, die gelooft.

Wie het Woord met vreugde omarmt, die gelooft.

Wie het Woord navolgt en in verdrukking komt, die gelooft.

Ik heb het over het geloof dat verbonden is met de wedergeboorte.

De tekst uit Rom. 9 zegt ook niet wat het op het eerste gezicht lijkt.

Haten betekent hier achter gesteld aan, op de tweede plaats zetten.

Net als in Lukas 14:26 Indien iemand tot Mij komt en niet haat zijn vader, en moeder, en vrouw, en kinderen, en broeders, en zusters, ja, ook zelfs zijn eigen leven, die kan Mijn discipel niet zijn.

Jezus zegt hier niet dat we onze familieleden en onszelf moeten haten, maar dat we God boven alles moeten liefhebben.

Het gaat in Rom. 9 over de verkiezing van Israël.

Markus 4:30

En Hij zeide: Waarbij zullen wij het Koninkrijk Gods vergelijken, of met wat gelijkenis zullen wij het vergelijken? Namelijk bij een mosterdzaad, dat, wanneer het in de aarde gezaaid wordt, het minste is van al de zaden, die op de aarde zijn. En wanneer het gezaaid is, gaat het op, en wordt het meeste van al de moeskruiden, en maakt grote takken, alzo dat de vogelen des hemels onder zijn schaduw kunnen nestelen.

Het zaadje dat zo klein is, dat is genoeg. Ik spreek je dus niet helemaal tegen. Maar het moet bij leven en welzijn nog opgroeien tot eer van God en tot groeiende versterking in het geloof. Die versterking is niet gegarandeerd, want er wordt gezaaid op harde bodem, in doornen en struiken en in vruchtbare aarde. Waartoe jij behoort blijkt niet uit je geloof, maar uit waar dat geloof jou toe brengt.

En de vruchten van het geloof zijn de kentekenen van het geloof, waarmee het geloof wordt gewogen.

Of met de woorden van Paulus: je bent niet gearriveerd, maar staat aan het begin van een wedren; en de roeping is om voor goud te gaan. Het vertrouwen is voor wie gelovig de geloofsweg gaat. Maar wie achterover leunt in zelfgenoegzaamheid, die is als de priester Eli die achterwaarts van zijn stoel viel.

Je kunt wel zeggen dat je uitverkoren bent. De christenen zijn de heiligen, de kinderen van God. Ook het volk Israël was een heilig volk, het volk van God. Maar de joden die zich verhieven en zich op de borst sloegen werden door Gods Zoon zelf als adderengebroed weggezet.

Ik zeg niet dat iemand hier zich op de borst slaat. Maar ik zeg dat wie zegt gearriveerd te zijn, rechtstreeks kwalificeert als degene die zegt dat hij staat, en niet om kan vallen.

Dat is gewoon niet een heel bijbelse gedachtengang. In mijn beleving.

Verder heb ik nergens beweerd dat iemand die gelooft 'gearriveerd' is en achterover in zijn of haar stoel kan gaan leunen. Hoe kom je daarbij?

Wanneer we tot geloof/wedergeboorte zijn gekomen dan zijn we een geestelijke baby in het geloof, en moeten we opgroeien tot volwassenheid. (zie o.a. Heb. 5 en 1 Petr. 2.)

Aan de vruchten kent men de boom, dus met het opgroeien zullen we vrucht gaan dragen door de Heilige Geest.

Broer Konijn schreef in mijn voorsteltopic, die een beetje uit de hand ging lopen en daarom plaats ik het maar hier, het volgende:

Uitverkiezing is niet een onderwerp van de gelovige dienaars, maar een onderwerp over wie in opstand komt tegen God. God geeft een leven en een smalle weg en een uitzicht op licht aan het einde van de tunnel. Welk Licht in Christus héél dichtbij komt, zo dichtbij dat we ons in een goede gezindheid ermee mogen identificeren. Hoewel de zonde ons niet verlaat.

En de uitverkiezing gaat over degenen die in die tunnel halverwege zijn, en dan beginnen te klagen over de weg die God geeft, en de eigen vrijheid om af te wijken. En dan is het antwoord dat God de weg zelf heeft gelegd, en de mens heeft geen andere keus dan deze te volgen. En dat gaat zover, dat zelfs de keuze van de mens de mens wordt afgenomen. Want God heeft alles voorzien en zodanig geleid als hem behaagde. En dat is de boodschap voor alle christenen maar ook in het bijzonder voor de mens die op die weg staat en in verzet begint te redetwisten met God. De pot komt tegen de pottenbakker in opstand. Maar er is geen keuze en God houdt de touwtjes strak in Eigen Hand.

Maar voor wie de Heere dienen, geldt de diepere waarheid dat God graag veel concrete keuzes ziet voor Hem en graag ziet dat de mens in de worsteling met het leven voortdurend tot God komt, en Hem in alles erkent en Hem in alles de eer geeft. De mens is geroepen een weg van voortdurend kiezen te gaan, tot verheerlijking van Gods Naam.

En de boodschap van de uitverkiezing is voor alle gelovigen om niet te verharden zoals de joden zich verhardden, maar om te buigen voor de Weg die God heeft gegeven.

-------------------------------------------------------------------------------------

Misschien kun je aangeven waar ik je stellingen in de Bijbel kan terugvinden?

Ik zie de uitverkiezing zo: God heeft Jezus uitverkoren van voor de grondlegging der wereld: Joh. 17:24 Vader, Ik wil, dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt; want Gij hebt Mij liefgehad, voor de grondlegging der wereld. (zie ook 1 Petr. 1:20)

God roept nu alle mensen op tot bekering en geloof.

En iedereen die gelooft is in Hem uitverkoren: Efz. 1:4 omdat Hij ons vóór de grondlegging van de wereld in Hem uitverkoren heeft, opdat wij heilig en smetteloos voor Hem zouden zijn in de liefde.

M.a.w. God verkiest geloof.