DJB

Allereerst sorry voor de lengte van deze post. Heb soms een beetje veel woorden nodig om mijn punt te maken.

Wanneer we dat doen om op zoek te gaan naar argumenten om Zijn macht, of sterker nog, Zijn bestaan in twijfel te trekken dan zijn wij, zacht uitgedrukt, niet goed bezig.

Kan je me voorbeelden geven van onderzoek dat met dit motief gestart is?

Nee, omdat je, om het werkelijke motief te beoordelen, afhankelijk bent van de motivatie die de betreffende onderzoeker geeft. En die laat zich, logischerwijs, niet al zijn/haar kaarten zien. Als na onderzoek de uitkomst volledig voldoet aan de motivatie die de wetenschapper vooraf heeft gecommuniceerd, zal er over deze uitkomst een zweem van subjectiviteit blijven hangen.

Maar dit terzijde, objectief uitgevoerd onderzoek of niet, het gaat mij om de conclusie die je als christen trekt wanneer je wordt geconfronteerd met dergelijk "wetenschappelijk bewijs". Heeft dat menselijk geïnterpreteerd bewijs invloed op ons beeld over hoe groot God is? Ik geloof dat onze God zo almachtig is dat daarom alle verhalen in de bijbel, die ons Zijn machtige daden vertellen, inclusief het scheppingsverhaal, echt waar zijn. Hij is er toe in staat. Dus waarom twijfel? Wetenschappelijk onderzoek naar het hoe/wat/waarom hebben daarom geen enkele relevantie.

Wanneer wij, als christenen, de bijbel niet volledig als waar beschouwen, waar is dan de grens? Is Jezus wel echt de Zoon van God? Is Hij wel echt opgestaan uit de dood? Als deze vragen bij ons leven, wat is dan nog de inhoud van ons geloof?

Dus als ik het goed begrijp beschouwt men de bijbel pas volledig waar als men alles letterlijk neemt wat er staat? Maar.... sommige stukken nemen we dan weer niet letterlijk, en andere weer wel, maar als iemand vragen stelt bij de uitleg van Gen. 1 en 2 dan is dat verkeerd, want dat moeten we letterlijk nemen??? Het wordt wel een beetje moeilijk hoor op deze manier.

Als opmerking bij de laatste zin uit de quote: Dit soort vragen leven zeer sterk bij mij, maar daar kan ik zelf weinig aan doen. De intelligentie hebben we van de Schepper meegekregen en ik zie niet in waarom ik daar geen gebruik van zou mogen maken als ik bepaalde vragen heb over bijv. onze oorsprong. Waarom bang zijn om het geloof te verliezen? Is het geloof dan werkelijk slechts gebouwd op het geloof in een bepaalde uitleg van het scheppingsverhaal? En hoe moet dat dan als er over 50 jaar misschien wel onweerlegbaar bewijs wordt aangevoerd voor een evolutie (let op. geen evolutietheorie of darwinisme waarbij de mogelijkheid van God wordt uitgesloten.)? Raken we dan al ons geloof kwijt?

Groeten, Kees

Waar, in de zin van feitelijk gebeurd, en letterlijke interpretatie met daaruit voortvloeiend gedrag zijn 2 verschillende dingen.

Ik zeg niet dat de bijbel slechts alleen letterlijk te interpreteren is. Ik deel dan ook je mening dat het dan wel erg moeilijk, zoniet onmogelijk wordt om zo in onze tijd te leven. Dit zal dus ook niet Gods bedoeling zijn.

Ook ben ook ik ervan overtuigd dat evolutie plaatsvind. Daar zien we inderdaad dagelijks bewijs van. Maar ik geloof dat de start plaatsvond na de schepping.

Vragen over onze oorsprong? Daar is de bijbel toch duidelijk over? Klinkt misschien wat belerend of afgekauwd maar leg deze vragen in geloof bij God neer. Hij kan je rust......geven.

Bang om het geloof te verliezen?

Nee, je kop in het zand steken of je afsluiten van de rest van de wereld is zeker niet wat God van ons vraagt. Wel zie ik om me heen erg veel christenen die zo opgeslokt worden door alle info en prikkels die de wereld ons biedt dat zij daardoor God volledig uit het oog verliezen of zelfs al verloren zijn. Hier maak ik me zorgen om.

En stel... over 50 jaar?

Hopelijk ben ik dan nog steeds zo sterk in mijn geloof dat ik Gods Woord en Zijn Belofte aan ons in de bijbel nog steeds vele malen overtuigender vind dan welk, menselijk beredeneerd, onweerlegbaar bewijs dan ook.

God heeft m.i. niets tegen wetenschap en nieuwsgierigheid. De daarvoor benodigde intelligentie hebben we tenslotte ook van Hem gekregen. Daarbij heeft God ons ook de verantwoordelijkheid gegeven om hiermee te doen wat Hij van ons vraagt. Een goed voorbeeld hiervan is hier al genoemd door Spons: de mogelijkheden die door de wetenschap zijn gecreëerd voor meer landbouwopbrengsten per m2. Fantastisch dat Hij ons deze mogelijkheden geeft!

Het punt is wel hoe wij deze mogelijkheden gebruiken. Wanneer we dat doen om op zoek te gaan naar argumenten om Zijn macht, of sterker nog, Zijn bestaan in twijfel te trekken dan zijn wij, zacht uitgedrukt, niet goed bezig. Ik geef eerlijk toe: vaak genoeg loop ik tegen feiten aan waaarvan ik niet goed weet hoe ik ze moet plaatsen mbt. Gods Woord. Bv. idd. de schepping of de zondvloed. Maar waarom zou ik twijfelen? Nogmaals ik ben maar klein ten opzichte van God. Ben ik dan in staat om Hem te doorgronden? Bij dit soort vragen/onzekerheden moet bij ons geloof leidend zijn. Niet ons verstand.

Wanneer wij, als christenen, de bijbel niet volledig als waar beschouwen, waar is dan de grens? Is Jezus wel echt de Zoon van God? Is Hij wel echt opgestaan uit de dood? Als deze vragen bij ons leven, wat is dan nog de inhoud van ons geloof?

Om te geloven en God te dienen zullen we eerst onze eigen ik moeten laten vallen.