Magali

Hallo,

Ikzelf ben een christen. Ik ben gelovig opgevoed en heb me tijdens mijn tienerjaren echt bekeerd. Ik ben echter toch verliefd op een niet-christen man geworden en ook met hem getrouwd. Ik wil het er niet over hebben of dit fout was of niet. We hebben samen een dochter van vier.

Mijn probleem is echter: vroeger respecteerde mijn man me volledig in mijn geloof. Hij ging zelf mee naar de kerk. Zelf is hij overtuigd atheïst: God bestaat niet. Naarmate de jaren ging mijn man steeds minder mee naar de kerk. We hebben hier al veel discussies over gehad en elke week toon ik mijn teleurstelling als hij niet mee wil. Daar zijn ook al ruzies over geweest. Vandaag echter kwam hij met het idee om ook onze dochter tweewekelijks thuis bij hem te laten. Hij vindt dat ze te veel geconfronteerd wordt met het geloof en dat ze daardoor geen eerlijke keuze krijgt. Wat natuurlijk onzin is, want zes van de zeven dagen gaat ze niet naar de kerk, op school zal ze wel genoeg te horen krijgen dat God niet bestaat en dergelijke. Dan nog niet gesproken wat haar vrienden van haar geloof zullen zeggen eenmaal ze in haar tienerjaren zit. Ik weet echt niet goed wat ik hier nu aan moet. We hebben hier ruzie over gekregen, omdat ik meteen kortaf en nogal boos reageerde dat ik dit niet wilde. Ik vind het zo moeilijk om hem uit te leggen waarom ik vind dat onze dochter wel mee moet naar de kerk. Zeker nu nog: ze gaat ontzettend graag, ze heeft er haar vriendjes, ze kan er knutselen en ze ziet haar grootouders nog eens. Eenmaal ze dan wat ouder is, zal ik haar wel de keuze geven.

Hebben jullie een idee hoe ik mijn man kan overtuigen om toch onze dochter mee te laten gaan naar de kerk. Ik vind dit zo belangrijk. Laat maar weten.