multivitamine

Waar je de belangrijkste persoon bent als je er voor eerst bent en je gewaardeerd wordt, hoe veel of weinig je ook zegt.

Dit klinkt geweldig, maar (niet als aanval bedoelt) is dat niet wat vele (jeugd)kerken al proberen? En waar er altijd groepjes zullen ontstaan onder leden/bezoekers die vaker komen? Waarna het een gezellig samenkomen wordt van bekenden en je als nieuweling niet gezien wordt? Mensen be en veroordelen elkaar altijd, hoe mooi het idee ook is. Als je niet genoeg zegt, als je te weinig zegt, als je té kritisch bent of juist helemaal niet.

Het plan is schitterend, maar is het niet beter te werken met wat er is en te zorgen dat er daar plek voor iedereen is?

Je hebt gelijk wat betreft groepjesvorming en misschien ben ik naief in mn streven en is het moeilijk te realiseren. Een groep is niet voor niets een groep, als je nieuw bent bij die groep ben je automatisch een vreemde en dat is eigenlijk ook wel logisch, niet iets wat mis is met de kerk maar gewoon een feit. Al ben je van harte welkom in de kerk, je kunt niet verwachten direct onderdeel uit te maken van de groep. Maar bij een kerk is dat toch ingewikkelder dan bijvoorbeeld in een nieuwe werkomgeving. Bij een nieuwe baan kun je je richten op projecten en doelstellingen, waar je samen moet werken met collega's en er vanzelf een band ontstaat etc. Bij een kerk ben je er voor God, zeg je in principe niks tegen elkaar tijdens de dienst en na de dienst drinken bekenden met elkaar koffie. Daar praat je over het weer en de aankomende rommelmarkt.

Daarom moet ik misschien het woord 'kerk' even laten vallen en zou de quote hierboven van mij meer passen bij een pre kerk groep oid, waarbij je samen eerst verdieping zoekt in het geloof, wereldbeeld en dergelijk en daarna vorm geeft aan die verdieping door er een kerk bij te zoeken. Ik zou het alleen wel allebei willen denk ik. Een kerk waar je op zondag met elkaar samen bent voor God en doordeweeks een samenkomst waar je er voor elkaar bent en een gezamenlijk doel hebt, namelijk dichter bij God komen in een wereld waar je zoveel afleiding hebt dat je soms op maandag al vergeten bent waar je gisteren zo vol van was..

Kijk eens of er bij jou in de buurt een Lifenet is, is zeker aan te raden.

Het lijkt er op dat het niet heel actief meer is klopt dat? Als ik de site bekijk is er veel oud nieuws en weinig actueel, of is het enkel de site die niet meer up to date is?

Alleen is mijn ervaring wel dat het nog best moeilijk is die dingen te vinden als je van buiten af komt. Dat op zondag de kerk open is, is best helder. Maar juist die zaken zijn moeilijker te vinden en loop je minder snel naar binnen. M.i. zou juist daar wel wat aan gedaan kunnen worden.

Er zou wat mij betreft wel een ‘light church’ moeten zijn. Niet als iets onafhankelijks, juist niet. Maar als een portaal en als element van de gevestigde kerken.

Light church, dat vind ik wel een mooie term En inderdaad niet onafhankelijk maar als portaal. En de dienst van zondag misschien had ik daar niet over moeten beginnen, ik bedoel inderdaad meer een portaal, een ingang voor 'buitenstaanders' met een lage drempel. Ik zou bijvoorbeeld wel wat zien in een 'Gesprek met en over God'-avond. Waar je met een aantal mensen een kop koffie drinkt en vervolgens praat over eventueel vooraf bepaalde onderwerpen. Ik zou daar best initiatief in willen nemen, maar dan moeten er natuurlijk wel mensen zijn die dat interessant zouden vinden.

Dat gebrek in weten waar ik thuishoor ervaar ik in veel aspecten van mijn leven, maar ik geef daar niet de gemeente de schuld van.

Ik wil ook zeker niet de 'schuld' leggen bij de kerk of de gemeente. Misschien had mijn betoog iets objectiever gemoeten. Zelf kan ik wel kiezen voor andere manieren dan de kerk om mijn geloof en relatie met God vorm te geven. En een kerk biedt natuurlijk naast de zondag ook de catechese en sing-in etc. Maar het ging me misschien meer om de drempel die de kerk soms heeft en de vraag of er niet meer behoefte is aan iets waar er meer een gesprek ontstaat, een dialoog in plaats van aanbidding (die komt later?). Ik probeer hier zeker niet de kerk af te vallen, ik ben meer benieuwd naar hoe Christenen hier zonder kerk toch meer diepgang kunnen vinden in iets wat misschien wel onderdeel van een kerk kan zijn. Ik kan met vrienden en familie goed praten, maar ik zou het ook interessant vinden om met onbekenden, anders denkenden en leeftijdgenoten over God en geloof te praten.

Allemaal verschillende mensen op verschillende punten van hun reis in het levend die elkaar ontmoeten en ondersteunen.

Ik heb mijn vraagtekens bij het gedeelte wat ik hier quote en dat heb ik geprobeerd toe te lichten in dit topic. Ik begrijp wat je zegt over de kerk en over wat het kan en zou moeten zijn maar ik denk dat het vaak minder toegankelijk is. Vrijwilligerswerk of een taak vervullen binnen de gemeente kan prima bijdragen aan het onderdeel zijn van een gemeenschap en dan maakt het inderdaad niet uit hoe oud je bent of in welke fase van je geloofsleven je zit. Mijn punt is echter dat er 'iets' mist wat wellicht de reden is dat kerken minder vol zitten en veel mensen van (van mijn leeftijd?) Christen zonder kerk zijn.

Dat 'iets', dat probeer ik te benoemen of hier bespreekbaar te maken.

Ik snap wel ongeveer wat je bedoelt. Denk ik Welke regio woon je?

In woon in regio Utrecht.

Ik ben een denker, een gelovige denker. Ik geloof in God en tegelijkertijd zoek ik God. Het zoeken naar God is iets wat ik graag doe, waar ik eerst nog mn twijfels had en ik dacht 'had ik Hem ondertussen niet eens moeten vinden?' zijn die twijfels er nu veel minder. Ook wel dankzij Blaise Pascal, die Descartes antwoordde op zijn 'Ik denk dus ik ben' met 'Ik zoek God, dus heb ik Hem gevonden'.

Tot zover een inleiding die nog totaal niet duidelijk maakt waarom ik dit topic start. Wel geeft het een kleine impressie van hoe mijn Christelijke leven er uit ziet of mijn relatie met God misschien. Het woordje 'kerk' is alleen nog niet gevallen en de titel is toch echt het onderwerp van dit topic. Ik ga niet naar de kerk. En hier heb ik redenen voor, redenen die ik wil delen en redenen die ik voorlopig voor mezelf houdt.

Ik ben tussen de 25 en 30 jaar oud, ben tot mijn 20e elke zondag naar de kerk geweest en heb daarna periode gehad van kerkbezoeken, periodes van kerkloosheid en periodes van een variatie op de kroegentocht; mijn eigen kerkentocht. Omdat ik meerdere kerken bezocht heb, meerdere stromingen heb ervaren en vooral veel om me heen heb gekeken heb ik denk best een idee van wat de kerk is. En dan misschien meer van wat de kerk voor mensen is.

Wat me opgevallen is, is dat er vaak een focus is op enkele doelgroepen. Er is een focus op de kinderen, een focus op de jongeren /jongvolwassenen, focus op gezinnen en de ouderen worden niet vergeten. En dat is top, zonder sarcasme vind ik het goed als een kerk zicht richt op een grote variëteit. Maar in mijn ogen mist er een klein stukje in de doelgroepbepaling en die zou zijn 'de 25plussers', de exstudenten, de ‘mijneerstebaan’-ers en zeker in deze tijd ook de ‘ik wil werken maar kan geen werk vinden’ (werkloos heeft zo’n nare smaak).

Na het afronden van je studie, je eerste baan of misschien de eerste 3 jaar op de arbeidsmarkt gaat er het een en ander veranderen. Misschien wel vooral als je het aardig op de rit hebt. Je hebt een eigen huisje of kamer, je krijgt loon naar werken en heb meerdere mogelijkheden om van a naar b te komen. Oftewel, je hoeft je niet zo druk meer te maken om de randzaken van het leven en gaat je drukker maken om je plek op de wereld. Doe je het werk wat je leuk vind, woon je in de juiste stad, waarom zie je die vriend of vriendin nog zo weinig, waar ga je de tijd vandaan halen om.. Etc.

Ok, ik heb een poging gedaan de doelgroep te schetsen en misschien herken je jezelf, misschien een beetje of totaal niet. Waar het mij eigenlijk om gaat is dat er denk ik een groep mensen is (en daar reken ik mezelf onder) die God zoekt tussen alle bedrijvigheden door maar niet goed weet hoe daar invulling aan te geven. We praten meer over de nieuwe Facebook privacy instellingen, de nieuwe iPad of DWDD. Waar ik zelf meer en vaker behoefte aan heb is praten over God, over Christen zijn in een wereld waar we in enkele jaren tijd steeds meer individuen geworden zijn. Leuk die sociale netwerken maar misschien moeten we die benaming aanpassen naar asociale netwerken, kijkmijeens netwerken of almijnvriendenzijndigitaal netwerken. Een beetje flauw allemaal maar het lijkt wel het huidige antwoordt op Descartes 'ik denk dus ik ben' wij maken er van 'ik zit op Facebook dus ik ben'.

De kerk. Voor mij is de kerk op dit moment vooral voor de mensen die al keuzes hebben gemaakt, God al hebben gevonden en op zondag hun God willen aanbidden en samen sterk te worden in de relatie met God. En dat is fantastisch voor deze mensen maar een stap te ver voor sommige zoekenden. Ik heb hier ook topics voorbij zien komen waarbij iemand wel naar de kerk wil maar niet durft of niet weet hoe en waar. En dat begrijp ik heel goed, de kerk lijkt toch meer voor de 'gevorderden'. En volgens mij is daar ook een kans of misschien moet ik het oplossing noemen. Het is namelijk ook feit dat de kerkgang al jaren afneemt en ik denk vooral in leeftijd 25-35.

Ik ga niet naar de kerk. En ik denk dat er hier wel meer zijn. Tegelijkertijd denk ik wel dat er behoefte is naar een kerk, maar een kerk die er wel wat anders uit ziet. Misschien een overbruggingskerk, een kerk waar je met elkaar praat en waar er over God gesproken wordt. Waar er wordt gepraat over een aflevering ‘Adieu God’ of ‘Zomergasten’ of een goede film. Waar iedereen kan zeggen wat hij of zij wil en waar we van elkaar leren. Waar je de belangrijkste persoon bent als je er voor eerst bent en je gewaardeerd wordt, hoe veel of weinig je ook zegt.

Als je dit nu gelezen hebt en je wilt er wat over zeggen dan zou ik interessant vinden als je je leeftijd meldt (al is dat niet specifiek maar bijvoorbeeld tussen de 25 en 30).

Ook als je er verder niets over te zeggen hebt maar eventueel interesse zou hebben mee te denken in de toekomst laat dan een kort bericht achter met je leeftijd. Dan weten we in ieder geval dat je meeleest.