27Hearts

Ik ben heel soms bezig met fotografie, hier heb ik alvast een paar foto's staan zodat jullie alvast wat dingen kunnen zien.

http://datenshi.nl/index.php/art/12-fot ... s-avifauna

beter met mijn psychische aandoeningen leren leven en Iers-Gaelisch leren, voor deze zomervakantie

voor het maken gebruik ik artisteer, voor de hosting zit ik bij mijndomein.nl voor 29 euro per jaar. 1GB ruimte +1GB extra per jaar, onbeperkt aantal e-mailadressen, onbeperkt aantal databases en goede service. ben er zelf tevreden mee

Ik heb ook ooit allerlei testen gehad en bij mij is er ook een vrij hoog IQ van 148 toen vastgesteld. Echter werd er zoveel van mij toen verwacht dat ik uit de Latijnse en uit de wetenschappen ben gaan doen en naar een kunstrichting ben overgestapt. Weg druk, weg verwachtingen die ik niet eens wou waarmaken en vooral: weg faalangst! Nu kon ik tenminste iets doen wat ik graag deed, hoog IQ of niet. Het is dus niet omdat iemand een hoog IQ heeft, dat je daarom er veel van moet verwachten, want dat kan dus enorm averechts werken.

Stel nog geen verwachtingen aan kinderen die nog niet eens geboren zijn. Je zit nu een theorie te volgen en voor hetzelfde geld zijn je kinderen bij wijze van spreken oerdom. Dat kan ook nog altijd. Waarom je zo op de zaken vooruit wilt lopen, ontgaat me compleet.

Ik wil ook zeker geen grote verwachtingen stellen, dit is enkel een van de vele mogelijke uitkomsten die mogelijk zijn en hier wil ik graag de meningen van anderen over hebben. Als ik een kind zou krijgen dat zo dom is als maar kan, zullen de meeste mensen ook geen hoge verwachtingen van dat kind krijgen. Als hij/zij dan erg goed blijkt te zijn in nieuwe technische snufjes te bedenken, om maar iets te noemen, zal die met open armen worden ontvangen in een bedrijf dat zich richt op die producten. Dat is ook een mogelijke uitkomst, hetzelfde geldt voor een kind dat dood geboren wordt, of een kind dat sociaal en maatschappelijk als normaal gezien wordt. Het verschil is dat ik me daarbij een beeld kan vormen van hoe mensen er mee om gaan. daarbij kan ik me een voorstelling maken van de mening van andere mensen.

Ons kind heeft een redelijk hoog IQ en het belangrijkste aspect waarop wij (moeten) bijsturen is gemotiveerd blijven. Geen genoegen nemen met een zesje zonder veel inspanning maar gewoon voor de acht of hoger gaan. Dat vraagt ook van school om een kind intellectueel te blijven uitdagen. Dat jij je noodgedwongen op een andere manier je iets eigen gemaakt hebt wil niet zeggen dat het niet anders kan. Zo bereik je bij kinderen bijvoorbeeld veel meer door te belonen dan door te straffen (Waarmee ik niet wil zeggen dat je nooit moet straffen). Anderen gaven ook het advies: neem eens wat boeken op het gebied van pedagogiek tot je, kijk eens naar ervaringsdeskundigen en beperk je gedachtengang niet tot één routine maar bekijk het vanuit zoveel mogelijk gezichtspunten.

Ik denk dat ik nog een keer ga kijken naar de boeken en ervaringsdeskundigen. Ik had al 4 boeken gelezen, maar ik merkte dat die nog te veel uit gingen van de opvoeding van "normale" kinderen. Er zijn echter wel meer dan 4 boeken op de markt, dus ik zal me daar wat verder in verdiepen. Ik heb nog niet met ervaringsdeskundigen gesproken maar dat zal ik wel proberen, bedankt voor die tips.

wie heeft die test afgenomen?

was het één test of heb je meerdere testen gedaan en welke?

m.a.w. hoe kom je aan die score?

deze score zou ver boven het niveau van een genie liggen en komt zelden voor.

Het is afgenomen via tests die ik kreeg via psychologen en psychiaters, de soort test is voor mij onbekend, maar ik kwam er sowieso dingen tegen die uit de Raven's Progressive Matrices test en de De Wechsler Adult Intelligence Scale test. Voor mij is het gewoon een nummer, en veel waarde heeft het niet voor mij, ik vind gewoon dat ik anders denk dan anderen. ik ben er bekend mee dat zo'n hoog IQ bijna nooit voorkomt, maar dat wil niet zeggen dat het niet voorkomt en ook niet dat het niet kan kloppen. Bij mij is er ook begonnen met algemene tests, tests die niet verder dan 130 of 155 gaan of bij hogere waarden te onnauwkeurig zijn volgens de gemiddelde lijn.

en ja, Einstein had een geschat IQ van 160, heel leuk en aardig maar dat wil alsnog niets zeggen als ik eerlijk mag zijn. Einstein was erg uniek, met zijn manier van denken wist hij een realistische verklaring voor de beweging van licht én zwaartekracht te vinden te ontdekken. Newton had een geschat IQ van 190 maar hij kon geen realistische verklaring voor die dingen vinden, hij had een nieuw medium nodig voor zijn theorie. Dat is de zogeheten ether, een medium dat zorgt voor de voortbeweging van elektromagnetische straling en voor de beweging van objecten in de ruimte (wat bij alleen de planeet Mercurius niet volgens zijn berekeningen verliep). Ja, ze leefden in een andere tijd, maar als je kijkt naar hoe ze beide zijn begonnen en wat ze gebruikt hebben kun je zeggen dat ze beide enkel een theoretische vallende appel hadden.

Om gelijk maar op de anderen in te gaan. Globaal bekeken klopt de beredenering niet, vanuit een net ander perspectief klopt het wel. Door mishandeling zal niet iedereen leren wat ik heb geleerd, maar zonder mishandeling kun je die dingen niet leren op dezelfde manier als ik het heb geleerd. De mishandeling zorgde er voor dat ik bewust werd van wat er bij mij gebeurde én dat ik dat bewust aan kon passen. Ik had een motivatie die voor mij van groot belang was, voor mij was er geen andere manier. Als ik mijn kinderen de theorie en praktijk er van zou leren ontbreekt de motivatie, waardoor ze er minder moeite in zullen steken, de drijfveer ontbreekt er gewoon.

Daarbij is er ook altijd een invloed op de opvoeding die buiten het kind en de ouders ligt, de omgeving speelt ook een belangrijke rol. Ik had het grootste deel van mijn kindertijd alleen mijn gedachte om mee te spelen, als ik geluk had kreeg ik een luciferdoosje om mee te spelen. Door mijn gebrek aan fantasie kon ik daar dus niets anders mee doen dan het doosje open en dicht doen. Dat is niet de omgeving waarin ik mijn kinderen wil laten opgroeien.

Ik stel de vraag omdat ik niet weet hoe anderen er over denken. Bij opvoeding zijn er altijd meer dingen dan alleen de ouders, er zijn ook leraren op school, er is familie, er zijn kennissen van de ouders, die hebben ook allemaal invloed. Dat is mijn reden voor dit topic, om te weten te komen hoe anderen er over denken, om te weten hoe mensen die de situatie van buitenaf kunnen bekijken er over denken.

Voor het leven met een hoge intelligentie heb ik ook een paar voorbeelden. William Sidis had een IQ dat mogelijk boven de 250 uit kwam, Grieks en Latijn kende hij op z'n derde al en op 16-jarige leeftijd werd hij professor. Een paar jaar later werd alles hem te veel en heeft hij enkel de meest simpele baantjes gedaan waar hij amper hij hoefde na te denken, met die baantjes was hij gelukkig. Ik heb ook een conciërge op school gehad met een ver bovengemiddeld IQ, hij heeft meerdere universitaire studies afgerond maar hij was de gelukkigste man op aarde met zijn baan als conciërge, enkel omdat hij dan niet veel na hoefde te denken.

Even voor de duidelijkheid, over wat voor IQ praten we dan in een cijfer uitgedrukt.

bij mij is het 175

Ik zie het probleem eigenlijk ook niet.

Je bent zelf hoogbehaafd, je weet hoe het is als hoogbegaafde. Wie kan dan jouw (hoogbegaafde) kinderen beter begeleiden, helpen, dan hun eigen vader, die weet hoe het voelt/gaat?

Ik zou mijn kinderen er in kunnen begeleiden, maar ik heb geen idee hoe. Ik heb zelf nooit geleerd om er mee om te gaan, ik werd mishandeld waardoor ik het na een tijdje kon beheersen. Mijn kinderen mishandelen is het laatste wat ik ooit zou willen doen

Of dit de juiste plek hiervoor is weet ik niet, mocht het ergens anders thuishoren dan mag het verplaatst worden.

Om als eerst maar iets duidelijk te maken, het is niet echt een probleem-probleem, maar meer een ik-wil-graag-weten-hoe-anderen-er-over-denken-probleem. Ik heb hetzelfde al op andere forums staan maar ik zou graag willen weten hoe de gelovigen er over denken omdat ik de meningen hierbij graag over een breed spectrum wil horen.

Ik heb een hoge cognitieve intelligentie, of zoals het in de volksmond genoemd word: ik heb een hoog IQ ('slim' wordt ook vaak gezegd). Ja, het is zo dat ik dingen heel snel kan leren, maar nee, het is niet zo dat ik er blij mee ben. Het nadeel aan een hoog IQ is dat ik ook veel weet, te veel. Veel mensen zouden dat leuk vinden maar ik denk verder dan dat. Voor mij is het leuk omdat ik er mee om kan gaan door mijn grote kennis van psychologie en gedragsobservatie waardoor ik mijn mind (om het zo maar even te noemen) kan besturen. Ik kan tot in de kleinste details waarnemen, herkennen en veranderen wat ik denk en doe. Die kennis heb ik gekregen door een jarenlange fysieke en mentale mishandeling. Zonder die kennis zou ik letterlijk gek worden van mijn eigen gedachten, waardoor ik na een bepaalde tijd nooit meer na wil denken omdat het letterlijk pijn doet.

Oké, bij mij is het dus zo. Maar de stelling waar ik jullie mening over wil is: 'Als ik later kinderen krijg is er een kans dat die ook een hoge intelligentie hebben en dus ook dezelfde moeilijkheden die daarbij horen. Ik ben niet van plan om mijn kinderen te mishandelen dus ze zullen geen natuurlijke kennis van psychologie en gedrag ontwikkelen waardoor ze waarschijnlijk meer moeite gaan hebben om met hun intelligentie te leven. Hierdoor is het mogelijk een betere optie om gedurende mijn leven geen kinderen te nemen.'

zelf heb ik er nog lichte twijfels bij, wat er hier nu staat is ook nog oppervlakkig en er zijn nog veel meer dingen die ik ook meereken. Dit is echter wel waar ik mee begon, dit was mijn eerste stap bij dit "probleem". Dat heb ik expres gedaan omdat ik graag wil weten hoe jullie hier naar kijken, ik wil dus dat jullie reactie ook echt van jullie is en dat ik daar weinig invloed op heb.

Dus mijn vraag aan jullie is, vinden jullie het voor mij wel of niet een slim idee om kinderen te nemen en waarom?

(p.s. Voor de komende jaren staan kinderen sowieso niet bij mij op de planning aangezien ik daar nog geen vrouwelijke wederhelft voor heb kunnen vinden)