pepperoni

Hoi!

Ik hou zelf van bordspellen. Wie nog meer? En welke spellen spelen jullie normaal gesproken?

En vrouwen kunnen net zo "doof voor hints" zijn als mannen af en toe, daar ben ik wel het levende bewijs van.

Toen mijn (inmiddels vriend) me vroeg wat ik ervan dacht om het "officieel te maken" dacht ik dat hij het over verre toekomstplannen had, en dat hij gewoon wilde polsen wat mijn ideeën erover waren. Ik reageerde dus ook met: "Wellicht kunnen we dat ooit, in de toekomst, inderdaad wel doen." Kwam er pas later achter dat het eigenlijk een heel concreet voorstel was, dus toen duurde het daarna niet zo lang voordat het uiteindelijk ook wat werd.

Ik sluit me aan bij de eerdere berichten: als vrouw mag je best initiatief tonen! Voor de man kan dat net zo lastig zijn als voor de vrouw. Gewoon doen dus!

En laat even weten wat eruit gekomen is.

Tja, waar ik "ooit" ben blijven hangen weet ik niet meer... Sommige levels komen me verdacht bekend voor en bij andere levels vraag ik me echt af hoe het kan dat ik die eerder heb gedaan. Dus nu maar even alles vanaf het begin.

Met emulator en alles eromheen natuurlijk! Ben nu bij level 19 "Crazy Harry", vanavond maar eens kijken of ik weer wat verder kom.

Ik speel wel Diablo 3, heerlijk low-level en supereenvoudig om samen met vrienden on line te spelen!

Verder ben ik meer van die oude games, heb recent Supaplex maar weer eens uit de kast gehaald.

Zelf kijk ik graag Sons of Anarchy (over een motorclub) en the Walking Dead. (Zombies, altijd goed!) Vanaf september komen beide series weer met een nieuw seizoen!

Mijn vriend woont in Noorwegen. Ik wordt er af en toe gek van maar inmiddels heb ik daar een baan gevonden en ga ik over een paar weken ook naar Noorwegen verhuizen. Volgens mij kan het dus wel, maar moet je wel sterk in je schoenen staan om het vol te kunnen houden!

Daar ben ik het helemaal mee eens! Zodra iets "niet mag" en ze er toch bijkomen dan is het effect veel spannender/choquerender.

Ik denk niet dat er echt een groot verband is tussen seksuele voorlichting die door ouders/school wordt gegeven en het kijken van porno. Het kijken van porno komt meer voort uit lust, spanning, fantasie en/of nieuwsgierigheid, en seksuele voorlichting is puur gericht op het verstrekken van standaardinformatie en het promoten van voorbehoedsmiddelen.

Ik vermoed dat het aantal kandidates dat aan je wensenlijstje kan en wil voldoen niet zo groot is.

Even weer ontopic: m'n vriend kijkt ook porno en zelf heb ik er niet zo veel problemen mee als het maar bij films blijft. Ik woon nu nog 1800 km verderop en als ie af en toe even van z'n frustraties af moet komen is dit een vrij eenvoudige methode.

chatten erotisch met andere vrouwen of webcammen.

Moest mijn man dat doen, hij zal snel de deur zien

Persoonlijk vind ik dat ook niet goed als mijn partner dat zou doen. Porno is onpersoonlijk maar cammen en erotisch chatten is naar mijn mening wel persoonlijk.

Interactie met andere vrouwen/chatten/cammen/wat dan ook waardeer ik inderdaad ook niet, maar dat doet hij ook niet.

Moraal van het verhaal :

En als je er gewoon open over bent zou 't toch niet te veel problemen moeten geven? Je zou zelfs kunnen overwegen om samen eens te kijken en er inspiratie uit op te doen.

Bedankt!

22 juli ga ik definitief die kant op, en 1 augustus begint m'n nieuwe baan! Echt super, heb er heel erg veel zin in.

Thanks!

Ja, hij heeft een eigen appartementje in het centrum van de stad. Ik ga daar eerst in een tijdelijke kamer zitten en het plan is om uiteindelijk te gaan samenwonen.

Dat klopt deels, maar inmiddels ben ik vaak genoeg in noorwegen geweest om daar zelf een soort vriendenkring op te bouwen. Dus tja.. Ik ben vooral benieuwd!

Thuis hebben ze er niet zo veel over te zeggen.

Maar ze mogen de jongen en zijn familie erg graag en ze weten waar ik terecht kom, dat is toch mooi meegenomen.

Als eerste van harte welkom op het forum pepperoni!

Bedankt!

Hij was vorig jaar met een groep vrienden in Nederland en kende wat Nederlanders. Een van die vrienden van hem is toevallig ook een vriend van mij, en door hem werd ik uitgenodigd om met z'n allen ergens een biertje te gaan drinken. Tja, en toen kwam van het een toch het ander... (Wat romantisch )

Ik woon in Amersfoort, hij in Trondheim. Dus dat is een goeie 1800 km. Gelukkig is er een rechtstreekse vlucht met KLM die drie keer per dag op en neer gaat, helaas niet de goedkoopste luchtvaartmaatschappij maar qua tijd wel een effectieve. Het is iets meer dan 2 uur vliegen, maar per ticket ben je wel rond de 300 euro kwijt.

Ik ken 'm nu een jaar, dat is wellicht niet ontzettend lang. Maar wat fisscher in z'n oorspronkelijke bericht schrijft herken ik ontzettend. Ik hoef 'm echt niet elke dag te zien, maar als er echt meerdere dagen/weken tussen zitten kan dit je enorm opvreten en leiden tot depressieve neigingen. Bovendien ben ik nog jong en dus flexibel. Ik zie verhuizen als een nieuw avontuur. En tot die tijd? De dagen aftellen maar!

Hoi! Een beetje late reactie, maar ik zocht op google over dit onderwerp en heb me toen maar geregistreerd om me in de discussie te mengen.

Ik heb zelf een relatie met een Noor, hij woont in het midden van Noorwegen. We zien elkaar eens in de twee weken een weekend, en af en toe eens een week. De dagen ertussenin zijn slopend. nu heb ik daar een baan gevonden en ga ik deze zomer die kant op emigreren. Super veel zin in natuurlijk! En ik denk dat dit onze relatie ten goede gaat komen.

Dus ik weet niet waar dat meisje woont en wat de mogelijkheden daar zijn, maar wellicht kan je daar een poos heen voor werk/studie/wat dan ook? Op zich is het een grote stap, maar als je open staat voor de uitdaging kan je er wellicht iets heel moois voor terugkrijgen.