thomasvdalen

Alles is goed gekomen dank voor al jullie steun, vrouwtje woont thuis en we hebben hele serieuse gesprekken gehad. Ik ga tregenwoordig naar Stichting de Hoop om een afkick programma te starten voor het blowen en roken. Nogmaals bedankt jullie hebben mij eht ondersteund God Bless!

wederom dank voor jullie reacties, ik ben volledig gestopt met blowen. Kane r niet meer aan denken om het wel te doen, nu al een hele week! Ik heb het gezegd tegen dr en vergiffenis gevraagd. Nu is het aan haar om stappente maken, doet ze dat niet dan weet ik zeker dat God mij zal zegenen met een andere vrouw. Al is het wel moelijk! groetjes vanuit Rotterdam!

Ik ben niet meer bang, ik heb haar alles verteld! alles, mijn angst! en ze reageerde er rustig op. Ze heeft verder niet echt gereageerd erop. Maar ze heeft ook tijd nodig en die geef ik haar. Ik ga al niet meer met die mensen om, al een lange tijd niet. Ik wil nu gewoon graag met haar bidden en bidden en bidden en bidden. En uiteraard zelfverzekeerd staan! dank je!

Vanuit privacy-overwegingen raad ik je aan je naam en de foto weg te halen.

En wat je ook doet, doe nu niet iets stoms met die Sinas, daar komt alleen maar meer ellende van. Focus er op je vriendin terug te winnen.

Hee Sinas spreek ik nooit, ze stond opeens voor me neus :S echt vaag, ik heb met vele mensen gebeden en ik twijfel nog steeds maar ik ben van plan het te gaan zeggen, haar broertje zei zelf tegen mij, joh beter zeggen dan er mee zitten, anders blijft het er maar. Ik probeer het.

Vanuit privacy-overwegingen raad ik je aan je naam en de foto weg te halen.

En wat je ook doet, doe nu niet iets stoms met die Sinas, daar komt alleen maar meer ellende van. Focus er op je vriendin terug te winnen.

Hee Sinas spreek ik nooit, ze stond opeens voor me neus :S echt vaag, ik heb met vele mensen gebeden en ik twijfel nog steeds maar ik ben van plan het te gaan zeggen, haar broertje zei zelf tegen mij, joh beter zeggen dan er mee zitten, anders blijft het er maar. Ik probeer het. Ik vroeg me af of er mensen zijn in Rotterdam die misschien een keer maatjes wil worden. Groetjes Thomas!

Haj Thomas,

Ik heb eerder nog nooit een christelijke vriendin gehad en wel wereldse, zei lachtten mij ook uit, die angst is in mij gaan binden en stroomd door mijn aderen.

gr thomas

Gewoon een tip. Je zegt haar privacy te willen respecteren, dan is het toch niet zo slim om al je gegevens plus een foto te posten.

Daarnaast snap ik niet goed waarom de duivel en voodoo er bij betrokken moeten worden. Zo te horen had de relatie genoeg problemen, misschien was er gewoon een druppel die de emmer deed overlopen en zag ze het niet meer zitten. Zo gaan die dingen.

Verder geen raad of wat dan ook. Al zie ik ook niet echt een vraag in je post.

Over de duivel en voodoo, dit is wat ik hoort en ik heb van wel christelijke vriendin gehoren te krijgen dat de duivel er alles aan doen om er voor te zorgen dat je angst krijgt. Voodoo heb ik het meer over de ruzies. Ik snap niet waar dat vandaan komt omdat zei een schat van een meid is en ik ben ook echt geen ruziezoeker.

Tot de dag van zaterdag was ik hier blind voor en toen we er voor gingen bidden kreeg ik dan ook veel sneller het idee dat dat niet van God kwam.

gr Thomas

Beste allen,

Ik verkeerd me in een tegenstrijdige situatie.

Mijn naam is Thomas van Dalen en ik ben 21 jaar. Wat ik nu ga posten is iets wat diep in mijn hart ligt en iets waar ik niet vooruit op kan komen.

Sinds 3 jaar geleden ging ik naar een kerkje in Omoord. Hier leerde ik het liefste meisje van me leven kennen. Ik noem haar Cola in mijn bericht omdat ik haar privacy niet wil schenden.

Ik was vroeger Christelijk opgevoed tot dat er iets mis ging in de kerk, voor zever ik weet ging de voortganger vreemd en er zijn toen heel veel mensen daar weggegaan.

Ik weet niet precies wat er is gebeurd omdat ik toen een jaar of 6 was.

Daar in de tussentijd van 11/12/13 jaar heb ik in Rotterdam west gewoon. Hier leerde ik niets van het geloof of iets dergelijks. Nee daar ging het op je status, hoe mensen tegen je opkijken. Ik was rijk aan vrienden. Ging altijd met heel veel personen hangen etc en ik begon te blowen.

Toen ik verkering kreeg met Cola ben ik met haar regelmatig naar de kerk gegaan.

Hier hadden wij plezier en deden we ook weleens kinderwerk (oppassen).

Na ongeveer een half jaartje heb ik besloten om mij te dopen (evangelische).

Zonder twijfel deed ik dit en had ik passie voor God.

Het ging nog goed in het begin, maar daarna kreeg ik mijn twijfels die ik eerder niet had voor God. Ik had vaak geen zin meer om naar de kerk te gaan en kreeg al steeds vaker ruzies met Cola als ik wel mee ging.

Ik vertelde mijn gehele vriendenkring, wat mijn passie voor Jezus is en ik kreeg hele nare reacties. Mensen hebben mij keihard uitgelachen, niet meer geaccepteerd en zelfs niet meer met me omgegaan. Zoals ik al zei was ik rijk aan “vrienden†en 1 voor 1 lachten ze mij uit.

Daarin heb ik een angst ge ontwikkeld in mijn hard. Ik durfde niet meer tegen de andere “vrienden†te zeggen wat mijn passie voor God is. Hierin heb ik God laten vallen en het duurde niet lang meer dat ik niet naar de kerk wou. Ik wachtte mijn vriendin altijd op zondag ochtend voor de kerk en ik was bang dat “vrienden†mij naar binnen zouden zien gaan.

Tegen Cola heb ik nu na 2 jaar na mijn angst nog niets durven zeggen hierover. Mijn angst is zo groot dat zei mij ook zou verlaten. Ze is zelf Christelijk Evangelisch opgevoed maar toch was mijn angst zo groot, omdat ik zo zielsveel van haar hou en zei de meest belangrijke persoon op aarde is wilde/kon ik het haar maar niet vertellen. Hoe zal ze reageren? Zal ook zei me uitlachen? Zal ze wegrennen? Zal ze me troosten en ondersteunen? Wat zou zij doen?

Nu 2 jaar laten hebben zijn wij inmiddels verloofd en wonen samen. Tot heden durf ik haar niet te vertellen wat mijn ware gevoelens zijn voor God. Ik Bid dan ook stiekem wanneer zei ligt te slapen.

Zodra ik stoned was kon ik haar wel wat meer vertellen over mijn gevoelens, maar dan heeft zei zoiets van het zal wel je bent stoned.

Hierdoor bleef ik maar blowen en blowen zodat ik toch nog over mijn gevoelens durfde te praten tegen Cola.

Ik heb nog een tijdje op een studentenkamer gewoond en mijn passie verteld tegen een kamergenoot. Hij was zo geïnteresseerd dat hij wel een keer wou proberen mee te gaan naar een vriendin van Cola om daar te bidden etc. Nadat ik hem bijna zover had gekregen kapte hij er mee en begon hij het ook maar sullig te vinden. Hierdoor verloor ik zelfvertrouwen en we zijn nog wel vrienden. Ik heb nu nog maar 3 vrienden die me niet uitlachen en maar 2 christelijke vrienden die mij begrijpen en van dit alles afweten, onder ander Cola d’r broertje en een vriendin van Cola.

We kregen steeds meer ruzies en ik kon er niet 100% voor haar zijn omdat mijn angst te groot is geworden om het d’r te zeggen. Ik heb dan ook heel veel documenten op mijn computer waarin ik het probeer uit te leggen. Maar ik heb ze nooit durven geven.

Toen we op vakantie gingen met mijn ouders naar Oostenrijk, nam ik geen wiet mee. Het was echt een gave vakantie, totdat mijn vader een geestelijke aanval kreeg in de vakantie. Hierdoor is de hele vakantie verziekt. Ik neem het hem niet kwalijk ik hou van hem met hart en ziel. Alleen Cola en ik waren echt toe aan een vakantie omdat we steeds vaker ruzie kregen en het steeds meer uit de hand liep. Ik snap niet dat het eindelijk echt tegen het perfecte aan is en dat dit opeens gebeurd.

Sindsdien is mijn angst alleen maar groter geworden terwijl mijn vader gelukkig herstellende is.

We wouden echt heel graag trouwen, toen haar moeder ervan wist dat we verloofd waren kregen wij te horen, ik zie jullie echt niet trouwen. Dit heeft mij echt gedemotiveerd om hierin verder stappen te kunnen nemen. De pijn die om mijn hart ligt doet zon ontzettend veel pijn. Altijd als we iets leuks gingen doen samen kwam er ruzie. Om de kleinste rare dingen denk je dan achteraf. Haar ouders hebben mij nooit in ze geheel kunnen accepteren. Vanaf de dag dat ik daar binnenkwam en me netjes voorstelde had ik dat gevoel al. Echter bleef ik strijden voor Cola.

Dit ook reden geweest dat wij samen gingen wonen. Cola wou graag eerst een studentenkamer en dan als we getrouwd waren samen wonen. Ik vond dat niet een fijn idee dat ze de wereld op ging in d’r eentje zonder mij. We waren verloofd en we hadden al gemeenschap.

Nu 2 jaar later zijn we nog steeds niet getrouwd, sterker nog ze is afgelopen vrijdag bij mij weggegaan.

We hadden weer eens ruzie, net op het moment dat we hadden afgesproken dat ik eens in de 4 weken maar haar mee zou gaan naar de kerk. Vorige week zondag was dan ook de dag dat we samen zouden gaan, alleen vrijdagochtend is het uit de hand gelopen. We hadden een puppy gekocht en hij had gepoept omdat ik wat later uit me bed was gegaan. Hier is een enorme ruzie vanuit gekomen en heeft zei zaterdag al d’r spullen opgehaald.

Nu wilt ze me nooit meer zien spreken of horen, terwijl wij een hele sterke liefde voor elkaar hebben. Zo sterke liefde heb ik nog nooit van een vrouw gehad.

Ik vind het erg moeilijk. Ze was een jaar lang er mank aan het lopen, de reden hiervan is onbekend. Na veel ziekenhuis onderzoeken had ze te weinig kalium in haar bloed. Sinds ze kalium tabletten slikt gaat het al beter en kon ze weer na een jaar rennen en springen. Hierin heb ik haar ontzettend moeten steunen, met al mijn energie en kracht. Het ging al niet zo goed tussen ons toen ze in het ziekenhuis lag omdat wij altijd van die onverklaarbare ruzies hadden. Ook met mijn werk is het apart gegaan. Elke keer als ik ergens was aangenomen kreeg ik een keelontsteking of longontsteking. Sinds februari werk ik bij OxfamNovib en heb ik het erg naar mijn plezier daar. Tevens weer een keel en longontsteking gehad. Waar dit vandaag komt is tot dat dag van vandaag nog onbekend. Echter heb ik het hier wel volgehouden door mijn proeftijd heen te komen. We hadden eindelijk een stabiele sfeer en ik ga nog steeds meer veel plezier elke dag naar mijn werk.

Sinds de dag dat ik gedoopt ben en met haar ben heb ik haar deze angst nog steeds niet kunnen vertellen. Deze angst is gegroeid en diep verstopt geweest voor haar. Ik kon niet volledig voor haar zijn omdat ik niet me volledig kon uitten naar haar. Omdat ik bang ben voor Cola d’r reactie. Ik sprak met een vriendin van haar en zei verteld mij dat dit geestelijk is en dat het kwaad, ja de duivel dus, mijn liefde wilt blokkeren met angst en haat. Toen ging zei bidden voor mij en gingen mijn ogen weer open. Ik zag dat inderdaad in maar nu is het te laat, Cola is weg. ïŒ Ik heb nog steeds veel angst om haar dit te zeggen en zou graag eerst wat reacties van jullie willen hebben.

Cola ging wel altijd naar de kerk en naar avondgroep om te bidden. Twee weken geleden voelde haar vriendin (80 jarige vrouw) een sterke geestelijke vrouw, dat er voodoo over haar werd uitgesproken. Ik vind het jammer dat ze dat niet eerder had verteld tegen mij om mij hiervoor te beschermen.

Dat maakt verder niet uit want Cola die heeft daar angst voor om dat te zeggen omdat mijn angst naar haar is overgaan tot een angst die ook diep in haar zit. Hierdoor is het vertrouwen geschonken in elkaar.

Ik weet even niet meer wat ik moet doen en hoe ik dit verder kan uitleggen, ik kan dan lekker keihard Hillsong Muziek luisteren en mee zingen (al ken ik de teksten niet ). Maar zodra zei d’r is durf ik dit niet. Ook als ik naar mijn werk ga luister ik lekkere Hillsong Muziek van aanbidding omdat ik er van geniet. Het is rustgevend en ik voel dan de kracht van God.

Mijn (ex) vriendin noem ik bij deze Sinas. Zei was altijd al gek op mij geweest en heeft mij ook jaren achterna gezeten. Ik had haar niet verteld dat het uit was met mij en Cola. Maar ze kwam opeens met een whatsapp (tekstbericht op de telefoon) van, kan ik bij jou slapen ik heb geen slaapplek en ik weet dat het uit is tussen jou en Cola. Ik dacht natuurlijk hoe moet zei dat weten, en toen had ik afgesproken met een maat van mij. En je raad al wie daar stond, Sinas, helemaal gothick en met zwarte nagels etc. Ik kreeg gewoon in me hoofd geprent dat zei dat was die de Voodoo heeft gedaan. Naar mijn ogen kan het niet anders zijn geweest dan haar.

Ik zit in een hele hele hele hele lastige situatie, Ik weet dat ik Cola moet vertellen over dit, maar ik ben er bang voor dat ook zei me uitlacht, terwijl ik aan de andere kant weet tegen wie ik praat. Het is erg strijdig en het sloopt al meer dan 2 jaar me hele energie en me blijdschap.

Ik vraag uw mening hierover en ik hoop dat ik serieuse reacties krijg waarbij mensen hier serieus over willen nadenken.

Met vriendelijke groet,

Thomas van Dalen

BTW GAAF DAT JE HIER GEEN POSTLIMIET HEBT