eenvoudige_katholiek

Maar ook dat gaat niet buiten een zekere wetmatigheid om. Een alcoholist drank geven kan heel barmhartig bedoeld zijn, maar is toch niet juist. Het gaat er niet zozeer om dat wij bepalen wat Hij vind, maar dat we Hem goed verstaan.

Dat of/of-denken is dan wel weer heel Protestants. Nee, maar zonder gekheid; idealiter moet daar toch geen verschil tussen zitten? Liefde zonder de juiste leer is op z'n best goedbedoelde, maar gemankeerde liefde. Omgekeerd hetzelfde.

Maar dat doe jij toch de facto ook? Zie de relativismeparadox waarover ik sprak. Het is -volgens mijn geloof- een wijze waarop de H. Geest werkt. Dat is hoe jij de Bijbel leest, katholieken leggen 'm anders uit. Dat is een lezing die op zichzelf niet zoveel bewijst, maar ze is wel intern consistent, terwijl jouw lezing dat noodzakelijkerwijs niet kan zijn. Maar dan blijven we nog steeds zitten met 30000 verschillende splitsingen binnen de Protestantse minderheid in het Christendom. Maar dat is het punt nu juist; dogma's zijn, naar hun aard, nu juist geen door mensen opgelegde regels. Daar dra

Het klinkt inderdaad wat belerend en ookal zou ik er inhoudelijk naast zitten, dan wil dat nog niet zeggen dat ik niet besef wat ik schrijf. Maar dit is wel precies wat ik bedoel; relativisme zal noodzakelijkerwijs altijd moeten ontaarden in persoonlijke aanvallen c.q. het in twijfel trekken van de vermogens van de ander om jouw visie te (h )erkennen, omdat er geen gezamelijk 'taalveld' is. Alle tekst, waaronder ook de tekst in de Schrift, maar alle tekst. Heb je wat basis in hermeneutische studies? Ken je b.v. het werk van Dilthey? Gadamer? Daarbij komt ook nog dat de Schrift waarschijnlijk

Dat zou dan betekenen dat er een soort 'onfeilbare' standaard voor het 'goede doen' is die los staat van het Christendom? Dat is inderdaad een voorbeeld van hoe men beter met meningsverschillen om had kunnen gaan (met de wijsheid van nu weliswaar), maar dat neemt niet weg dat een oplossing, n.l. het (er)kennen dat we het hier over twee verschillende zijden van dezelfde medaille hebben, wel de mogelijkheid (en de grenzen) van het kennen van die medaille veronderstelt

Ik lees hier geen relativisme in, slechts een waarschuwing tegen particularisme. Dat verplaatst toch alleen maar het probleem? Want wat is dan in concreto het fundament(=hoofdzaak, de leer van Jezus) en wat is bijzaak waarover je van mening kan verschillen? Bijna iedereen zal een voorstander zijn van eenheid-in-verscheidenheid, maar de meningsverschillen gaan er nu juist over wat hoofdzaken zijn (noem het 'Bijbels', noem het 'God's Wil') en wat bijzaken zijn ('menselijke leringen' zo je wil).

Dat is dus maar de vraag. Er zijn aardig wat theologen in Oost en West die gebruik maken van het denken van Levinas (b.v. John Zizioulas) om dit mysterie nader te verklaren en hun stelling is, kort door de bocht, dat juist volledige eigenheid relatie veronderstelt. En als God dus absoluut een is, dan moet er dus relatie in God Zelf zijn, anders dan verval je in procestheologie. Ze vormen geen nieuwe Ik, dat is nu net het punt. De drie personen zijn totaal Anders, maar toch (of juist) totaal in communio. Dat geldt in een andere mate ook voor Theosis of Deificatie; in de hemel heeft de mens tota

M.a.w. niet op menselijke maar wel Goddelijk geinspireerde dogma's. Tekst is immers multipretabel.

Maar op jouw manier lukt het ook niet zonder in relativisme te vervallen. God wil dat we Zijn wil doen niet waar? Dan zul je toch moeten weten wat dat dan is. Maar goed, zie het topic wat ik geopend heb.

Het is er in zoverre onderdeel van, dat ook liefde gedefinieert moet worden. Voor de een is b.v. abortus een daad van liefde voor een moeder in moeilijkhedenb, voor de ander is het juist moord enz. enz.

@VI: viewtopic.php?f=12&t=28893

Volgens VI is het mogelijk: viewtopic.php?f=17&t=28868&start=80#p1114775 Mijn vraag is dus: hoe dan? Hoe kan zoiets mogelijk zijn zonder te vervallen in relativisme?

Ja dat is zo. Dat kan zelfs heel eenvoudig. Deze Kerken hebben (ook al is het soms nog zo rudimentair) catechismussen/andere leerstellige documenten waarin je terug kan vinden dat het geloof in de Drie-eenheid een verplicht geloofsstuk is. Kijk maar even terug wat ik precies zei. Het is niet alleen 'Heere Heere' roepen he? Waar het om gaat is of het leerstuk waar is of niet. Als het waar is en je verwerpt het, dan verwerp je Christus ook. Als het niet waar is, uiteraard niet. Het punt is nou juist dat deze Christenen niet geloven dat het 'een leer van mensen' is. Juist en wat is het alternat

Ik denk dat het misschien 5% is, die zich er druk over maakt. Voor de rest is het gewoon een dogma waar men geen jota van snapt. En het is nog maar de vraag of die 5% het dan wel snapt, want uitleggen lukt ze óók niet. Is het dan misschien veel praktischer om je te richten op zaken die er werkelijk toe doen én die je ook begrijpt: Christus volgen, bijvoorbeeld? Iets begrijpen of verwerpen zijn geen tegengestelden van elkaar. Bovendien geloven die Christenen nu juist dat je, als je de Drie-eenheid verwerpt, ook Christus verwerpt.

Hoeveel mensen die zichzelf als Christen betitelen, maar niet in de Drie-eenheid geloven, zullen er eigenlijk zijn in totaal op 2 miljard Christenen? 5% hooguit?