fritsdegraaff

Of toch nog 1 ding:

Velen denken, dat het paradijs of Koninkrijk Gods een beloning is voor hen die Gods goede werk doen.

Dat is een misverstand.

Wij zijn "vooruitbetaald", noem het een lening, die we moeten aflossen.

De beloning hebben we al gekregen, namelijk Gods zoon.

Nu moeten we God daarvoor "terugbetalen".

Beste Humanist,

Bedankt voor je spectaculaire ontboezemingen.

Terug naar het begin van geloof.

Mij, ook jou, is een hemels konikrijk en een aards paradijs beloofd.

Jij ziet, gezien de foto van het meer dood dan levende kindje, gelukkig ook de ellende in de wereld.

Jij schrijft:

Je bedoelt: je hebt een auto nodig, maar ipv een auto van 15 000 euro te kopen, neem je er een van 70 000. Die (70-15=)55 duizend euro's had je dan beter aan de armen kunnen geven? Of begrijp ik je verkeerd.

Inderdaad geef uit voor wat je nodig hebt en goed gerekend, kun je dan kinderen redden voor 55.000.

De basis van het geloof, althans een van de steunpilaren, is te willen gaan voor een wereld, waarin deze honger, om daar even te blijven, niet meer voorkomt.

Dat kan, zo'n wereld.

Hoe dan?

Jij mag het scenario schrijven.

Lukt dat niet, dan heeft God ( er is maar 1 God) daar een plan voor.

Hou je, je aan Zijn regels dan is het mogelijk om voor de minstbedeelden een paradijs te laten scheppen.

Je doet dat niet voor jezelf, maar voor hen.

een hoop mensen, weten niet goed hoe je de armsten een nieuw prachtig leven kunt helpen.

Jezus Christus heeft dat dan maar uit moeten komen leggen, hetgeen in het OT al aangekondigd werd.

Als je zelf geen deel wilt uitmaken van het beloofde paradijs, dan is dat jouw keus.

De nieuwe wereld komt wanneer alle volkeren in de wereld deze boodschap is verteld.

Jij werkt daar niet aan mee, nou prima.

Wanneer jij sterft, voor de eerste keer, zal het jou een biet zijn wat je verder overkomt.

Dood is dood toch?!

Wat heb je voor je sterft nu eigenlijk voor je allerminstbedeelde naasten gedaan?

Ik geloof in die verantwoording voor de hoogste rechter.

Jouw maakt het niet uit, want jij bent gelukkig zonder dat je geloofd.

Ik heb mijn goede werk gedaan en daar ben ik gelukkig mee.

Jij doet alles om plezier en geluk te hebben en ik lever een deel van mijn begeerten en materialistische / aardse schatten in.

Dat maakt mij niet beter dan jou, behalve voor God.

Ik heb je lief zoals je bent, alleen zullen we het niet eens worden over ons leven met God.

Ik wil je helemaal niet bekeren of overtuigen.

In mijn leven is het vragen om hulp aan God efficienter dan veel aardse hulpverlening.

Vergeef me alsjeblieft, dat ik niet op de hele waslijst in je laatste bericht inga.

Het is voor jou niet weggelegd.... of hopenlijk komt het ooit toch

Waar geen wil is is geen weg.

Heb jij ooit cantact met God gezocht?

Je hoeft niet te reageren hoor.

Het gaat je goed en ik wens je een gelukkig leven toe.

Fijn weekend, groeten Frits

Robert Frans, je slaat de spijker op zijn kop.

Zo'n vreemd verhaal was het toch blijkbaar niet.

Zouden de mensen die, zoals ik, die zo gelukkig zijn met God en keer op keer verhoord worden een ander woord voor getuigenis moeten zien te vinden?

Getuige zijn van Gods Goedheid en liefde, is dat geen getuigenis?

Dank voor je reactie.

Helaas zijn er nog velen:

Johannes Evangelie:

24 Een van de twaalf, Tomas (dat betekent ‘tweeling’), was er niet bij toen Jezus kwam. 25 Toen de andere leerlingen hem vertelden: ‘Wij hebben de Heer gezien!’ zei hij: ‘Alleen als ik de wonden van de spijkers in zijn handen zie en met mijn vingers kan voelen, en als ik mijn hand in zijn zij kan leggen, zal ik het geloven.’ 26 Een week later waren de leerlingen weer bij elkaar en Tomas was er nu ook bij. Terwijl de deuren gesloten waren, kwam Jezus in hun midden staan. ‘Ik wens jullie vrede!’ zei hij, 27 en daarna richtte hij zich tot Tomas: ‘Leg je vingers hier en kijk naar mijn handen, en leg je hand in mijn zij. Wees niet langer ongelovig, maar geloof.’ 28 Tomas antwoordde: ‘Mijn Heer, mijn God!’ 29 Jezus zei tegen hem: ‘Omdat je me gezien hebt, geloof je. Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven.’

Aan het laatste vers heb ik genoeg in mijn leven.

groeten Frits

Even een reactie voor "de humanist".

Grote wonderen, als het openen van de zee voor Mozes, moet je dat in je leven dan eerst meemaken, voor je gelooft in "kleinere" wonderen?

Een "klein wonder" voor jou, wordt door de ontvanger als veel groter ervaren.

Als christen moet ik vergeven. Dat is een zin ergens uit een vers gerukt.

Er zal toch eerst om vergeving gevraagd moeten worden en dan vergeef ik direct.

ook als het om hele grote dingen gaat.

Dan de foto van een stervend kind...

Dat is onze schuld, de mijne en de jouwe en hier heeft God oog voor.

Wij laten die kinderen sterven van de honger, omdat wij verkeerde keuzes maken.

Bijvoorbeeld het kopen van een duur horloge, ten koste van anderen.

Ik mag, of moet zelfs christenen terecht wijzen, want anders begin jij er misschien over.

Bij deze dan. Ik zal voor je bidden en alle andere ongelovige thomassen in de wereld.

Ik blijf op de hoede voor mensen die mij in verwarring willen brengen.Dat hoort nu eenmaal bij de tijd waarin we leven.

Het gaat je goed en laat God Zijn oordeel maar geven.

Ik hoop, dat je eens zielsgelukkig en vol tranen van geluk wil vertellen over wat God allemaal voor je doet, heeft gedaan en nog voor je zal doen.

Ik hoop voor je, dat dat niet te lang duurt.

Groeten Frits

Nou, ik realiseer me nu, dat ik dan, zonder arrogant te willen overkomen, op de een of andere manier een streepje voor heb. Ik kan dat me bijna niet voorstellen.

Wat mij kwetste was, dat een aantal mensen op dit forum, de goedheid van God leken te vergelijken met een placebo-effect.

Met alle respect voor de auteurs, maar het kwam over, alsof wanneer je maar lang genoeg in Gods goedheid gelooft, je nog gaat denken dat God je helpt.

Dit is echt te weinig eer voor Hem. Eigenlijk helemaal geen eer, Het kwam bij mij binnen als een ontkenning van God zelf.

Alsof ik even in een horrorfilm terecht was gekomen, zeg.

Er overkomt je iets en je wordt niet geloofd.

Mijn vrouw had bij de geboorte van een van onze kinderen zo'n verschrikkelijke pijn en ik bad rond 1 uur 's-middags, dat Hij haar niet onmenselijk mocht laten lijden, omdat God niet zo is. Ik bad dat ik volledig op Hem vertrouwde en dat Zijn wil zou geschieden, maar toch..

Er verscheen een klok voor me met kwart voor 2.

Onze dochter werd kwart voor 2 geboren en ik dankte God.

Ik keek in het rond maar er hing geen klok..................

Geloof me, dat God meteen ingrijpt, wanneer je een goede relatie met hem hebt. Iedere dag ondervind ik Zijn ingrijpen. Ik ben toch niet de enige, die God kan vragen wat ik maar wil en bijna direct krijg.

Zolang God vindt dat wij iets nodig hebben, krijgen we het, wanneer we Hem erom vragen.

God heeft mij diverse malen genezen, op momenten dat dokters geen raad meer wisten. Je gelooft toch niet dat ik de enige ben die Hij liefheeft.

Jullie moeten toch ook aan den lijve ondervonden hebben dat Hij in je en door je werkt?

Wanneer ik vroeger lag te creperen van de pijn door IBS, hielp geen pijnstiller, zelfs geen opiaat. Ik heb gesmeekt voor verlossing. Ik voelde 2 warme handen op mijn buik, terwijl ik alleen in bed lag en de helse pijn verdween binnen enkele seconden.

Jullie maken die "wonderen" toch ook mee.

Misschien is het leuk om een apart forum aan te maken voor deze getuigenissen.

Laten we dicht bij God blijven, zo dicht als Hij bij ons is.

De wetenschap is altijd later dan Zijn ingrijpen, echt.

Bedankt voor het verdriet, dat door een aantal mensen bij mij wordt veroorzaakt.

Dit meisje van 15, gelooft onvoorwaardelijk in de hulp van God.

Wanneer geen mens haar kan helpen, weet ze, dat God aan haar kant staat.

Zij kan getuigen van een ingrijpen van God in haar verdriet en onmacht. Dit is deels evangelisatie. Weet, zeker de ongelovigen, dat God al zijn kinderen hoort en er geen mens is, die niet krijgt wat hij of zij aan God vraagt. Ik zal jullie, die de schoen passen vergeven en denken aan de 70x 7 beledigingen.

Lieve mensen,

Het gaat over bidden.

Al sinds mijn jeugd bid ik het Onze Vader, maar ik heb ook altijd een persoonlijk gebed.

Ik dank de Here God voor alles dat Hij voor mij gedaan heeft die dag.

Ik spreek Hem aan als Here God of Dierbaarste in mijn leven.

Hoe mensen denken over Jehovah's getuigen is even niet van belang.

Ik heb fijne ervaringen met Jehovah's getuigen.

Mij werd gevraagd waarom ik Here God zei en niet Jehovah God.

Ik had daar nooit over nagedacht.

De getuigen wezen mij erop, dat God Zijn naam had bekend gemaakt.

God maakte zich aan Mozes bekend in Exodus 3:14

JHWH

Jehova's getuigen hebben met de klinkers uit het woord Adonai een uitspreekbare naam voor JHWH gemaakt.

En Jahweh dan?

Ik ben de paleo-hebreeuwse schrift gaan bestuderen, daarna het Aramees en gecorrespondeerd met een man, die Aramees en andere semitische talen had gestudeerd.

Toen kwam het hebreeuwse vierkantschrift.

De man die Aramees gestudeerd had, vertelde, dat je niet zomaar klinkers tussen de letters JHWH kon zetten, naar eigen believen.

Dat begreep ik wel.

Neem het vierkantschrift:

Allereerst moet je van rechts naar links lezen en de letters JHWH staan in het moderne hebreeuws als HWHJ

De letters hebben een naam, zoals de "F" in het nederlands fonetisch een "ef" is en een

"Z" fonetiswch een "zet"is.

Zo is de naam van de letters HWHJ: van rechts naar links heten

een Jod ( uitspraak is "j"), dan een He (uitspraak is Ha), dan een Wav ( uitspraak is U zoals Oe) en weer een He ( uitspraak is Ha) Zo heten de letters!

De uitspraak van de letters is: J aH U (Oe) aH

"JaHUaH" is letterlijk uit het aramees en hebreeuws.

"JaHWeH"zit er heel dicht bij.

"JeHoVaH"komt ook in de richting, probleem is wel, dat er klinkers bijgezet zijn uit "Adonai".

De 4 medeklinkers JHWH hebben volgens de professor Semitische talen helemaal geen klinkers nodig!

De 4 letters hebben in de uitspraak vanzelf al een klank meegekregen.

De man zei, dat de naam van God is: JaHUaH, dat vanzelf klinkt als: Jahoewah.

Lieve mensen, zouden dan diverse geloofsovertuigingen dan allemaal niet weten hoe God heet?

Bidt Ik: "Lieve Vader in de Hemel"?

Of Here God in de hemel?

Of vraag ik om hulp aan Jehovah God?

Of Dank ik Jahwe(h) voor alles wat Hij voor mij doet?

Of is nu alles ontkracht met de naam Jahoewah?

Ik ben zo in de war geraakt, ik heb God gevraagd om mij alstublieft een teken te geven wat nu Uw naam is en hoe ik U mag aanspreken.

Mijn zoon Rik en dit is heel helder, ze mij:

"Pap, ben jij door God aan te spreken nu dichter bij Hem gekomen?"

Mijn zoon heeft autisme en een gave van mensen met autisme is om logisch te denken.

"Pap is je relatie met God beter geworden, toen je Hem met Jehovah, Jahweh of Jahoewah" aansprak?

Ik moet bekennen, dat Heere God, zo vertrouwd is sinds mijn jeugd en bovendien krijg ik alles waar ik hem om vraag. God is altijd bij me, dat weet ik. Hij bevestigd mij ook keer op keer.

Ik moet bekennen , dat God bij zijn naam noemen, die ik niet eens zeker weet, mij niet dichter bij Hem heeft gebracht en ook is er geen afstand gekomen.

Lieve broeders en zusters in Jezus Christus op dit forum,

Kan iemand mij uit deze verwardheid helpen.

Ik maak misschien een probleem, dat er helemaal niet hoeft te zijn.

Ik ben jullie erg dankbaar voor iedere reactie.

Alvast heel erg bedankt,

Warme groeten, Frits

Dag allemaal,

Ik zou jullie kunnen overspoelen met getuigenissen, maar het feit, dat God ieder moment van mijn leven bij mij is zou al genoeg zijn.Een getuigenis uit het dagelijks leven:

Toch was er vorige week een blijk van Gods liefde, dit maal voor mijn dochter.

Mijn dochter had vorige week een basketbaltoernooi en zij was bang dat ze een bal tegen haar bril zou krijgen. Ze vroeg mij of ik daglenzen voor haar wilde kopen.

Ik heb dat gedaan en gezegd, dat het verstandig was, ze de middag ervoor er een paar keer in en uit moest doen, zodat ze niet in de vroege ochtend daarna misschien uren zat te stumperen met die dingen.

Ze kreeg de eerste lens er maar niet in. Hij bleef maar niet op haar ooglens plakken.

Na haar een poosje te hebben laten ploeteren, kwam ze trots vertellen, dat het toch gelukt was. Vlak voor het slapen gaan, moesten die lenzen er natuurlijk uit.

En het licht bleef maar branden in haar kamer, terwijl wij naar bed wilden.

Er klonk gehuil....ze kreeg er een niet uit.

Haar oog was helemaal rood en deed enorm pijn. Wat wij ook probeerden, de lens wilde er niet uit.

Ze was volkomen in paniek en bleef maar huilen.

Ik liep naar beneden om op internet te zoeken of er nog een oplossing was.

Ze werd helemaal hysterisch van dat ding.

Na een paar minuten kwam ze vol trots vertellen dat hij er toch uit was.

Op de vraag, hoe ze dat nou gedaan had, had ze geen antwoord.

Ze was zo hopeloos en verdrietig, dat zij als enige uitweg vond, om het God te vragen.

Ze was helemaal "op".

Opeens, tijdens haar gebed, viel de lens zo op haar kussen.

Ze was er niet meer aangeweest.

Als een Godswonder en dat was het ook.

Je hoeft je gebed niet eens voltooid te hebben klaarblijkelijk.

God weet al voor je Hem ergens om vraagt, wat je Hem vragen wil.

Dit klopt exact met: Matteus hoofdstuk 6:

"7 Bij het bidden moeten jullie niet eindeloos voortprevelen zoals de heidenen, die denken dat ze door hun overvloed aan woorden verhoord zullen worden. 8 Doe hen niet na! Jullie Vader weet immers wat jullie nodig hebben, nog vóór jullie het hem vragen."

Wat mij betreft staat in het Marcus evangelie H7 het duidelijkste antwoord.

Hier de tekst uit de GrootNieuws Bijbel 1996

18 ‘Ook jullie missen dus elk inzicht?’ zei hij. ‘Begrijp je niet dat wat bij de mens van buiten naar binnen gaat, hem onmogelijk onrein kan maken? 19 Want het komt niet in zijn hart terecht, maar in zijn buik en gaat op zekere plaats er ook weer uit.’ Zo verklaarde Jezus dus al het voedsel rein.

En de vertalingen in de Nieuwe Bijbelvertaling, Statenvertaling, NBG vertaling etc, geven met andere woorden toch echt dezelfde conclusie.

Het strookt niet met de woorden in Leviticus 11, maar Jezus is God en God is Jezus, dus ik ga er blindelings vanuit, dat Jezus het juiste zegt.

Het is juist om de Bijbel te blijven bestuderen, maar soms, bij tegenstrijdig lijkende teksten, ga ik niet op zoek naar welke woorden juist zijn of niet.

Dat kan ik niet en ik vind ook dat ik dat niet mag.

Ik mag niet aan Jezus woord twijfelen, dus vind ik het ook zonde van de tijd, hoe gek dat ook mogen klinken.

Ik ga er steevast vanuit, dat Jezus de waarheid spreekt.

Dat er overleg over bijvoorbeeld deze woorden, tussen God en Jezus heeft plaatsgehad, staat voor mij vast.

De boeken of papierrollen daarvan zijn misschien nog niet gevonden en worden wellicht ook nooit gevonden.

Mogelijk is God met Zijn Zoon overeengekomen, dat voorheen onreine dieren niet gegeten mochten worden, maar vanaf een bepaald moment wel en Jezus vertelt ons dat.

Verder is daar niemand, zelfs geen profeet over ingelicht.

Het klinkt van mijn kant uit zo gemakkelijk, maar ik blijft toch geloven als een kind, dat onvoorwaardelijk gelooft in wat God zegt.

Vat dit alles niet te streng op, ik bedoel het goed hoor.

Respectvolle groeten,

Frits de Graaff

Ik wil jullie bedanken voor de fijne hulp, het afgelopen jaar.

Ik, mijn vrouw en kinderen wensen jullie een fijne kerst en een gezegend nieuwjaar toe.

Groetjes, Frits

Hallo Dingo,

Ook deze tekst is het niet, helaas.

Er zit een apostel gevangen en er hangt de dood boven zijn hoofd, dat denkt hij zeker te weten.

Dit is natuurlijk het gevolg van zijn prediking.

Hij probeert ons / het volk dat hij toespreekt op dat moment de angst voor marteling en de aardse dood weg te nemen door te zeggen, dat het voor hem niet uitmaakt of hij gedood zal worden of niet.

In gevangenschap is de Heer, of God bij hem om hem kracht te geven en wanneer hij gedood zou worden, dan is hij bij de Heer of bij God.

Hij zegt dat in 1 zin en geeft voor mij duidelijk de overtuiging, dat het helemaal niet van belang is of je hier Gods bescherming geniet of in de hemel.

Je kunt zeggen, nou ja, het is een detail, maar die uitspraak blijft mij al jaren achtervolgen.

Wellicht vraagt het van mijn kant om berusting in de wetenschap, dat een apostel in gevangenschap of benarde situaties niets te vrezen heeft van de aardse dood; het gedood worden door andere mensen. Ik denk dat ik het ga zien als een levensovertuiging.

Al is het best moeilijk te aanvaarden, denk ik, maakt het ook niet uit, of God tijdens ontberingen bij jou / mij is, of dat ik bij veilig Hem mag zijn.

Min of meer komt dat heel erg in de buurt de regels in Filippenzen 1 vers 20., wat betekenis betreft.

Dat was jouw eerste gedachte en ik denk, dat ik die regels ergens sterk vereenvoudigd gelezen heb.

Misschien wel in een bijbeluitgave van 1 van mijn kinderen.

Ik ga nu ook sterk twijfelen of het wel nuttig is, die specifieke regels ergens te vinden.

Brengt mij dat dichter bij God?

Brengt dat mij dichter bij de Here Jezus?

Ik denk het niet.

Mocht ik het ergens vinden, meestal op een moment dat je het niet zoekt, dan laat ik het je weten.

Ik stel je hulp ontzettend op prijs en bedank je daarvoor.

Mocht je toch ergens onverwacht die regel(s) tegenkomen, zou je mij dan op de hoogte willen brengen alsjeblieft, maar je hoeft niet als een razende te blijven zoeken hoor.

Ik voel me toch al enorm gelukkig met de teksten die jij me doorspeelde.

Het weer opnieuw lezen en beseffen, dat God altijd bij mij / ons is, waar wij ons ook mogen bevinden is Zijn genade aan ons.

Tot schrijfs,

Groeten Frits

evt: f.c.de.graaff@hetnet.nl

Hallo Dingo,

Bedankt voor je hulp.

Ik ken de passage, die je me doorgeeft.

Ik ken hem uit de "gewone" Bijbel.

Toch is het niet de passage die ik zoek.

Wellicht staat het in "Het Boek" anders beschreven.

Ik ga snel kijken en ik laat van me horen.

Groetjes Frits

Hallo allemaal,

Ik ben op aanraden van mijn zoon bij jullie terecht gekomen.

Ik heb ooit gelezen in "Het Boek", een uitspraak van een gevangen genomen apostel.

Ik weet niet meer of het Paulus was of Johannes of wie dan ook.

Tijdens de gevangenschap zegt de apostel opeens iets in de trant van: "zolang ik leef is God bij mij en als ik sterf ben ik bij God", het maakt hem dus niet waar hij is en wat hem zal overkomen.

Al jaren, echt waar, zoek ik die passage, maar kan hem al die jaren niet meer vinden.

Spreekt iemand van jullie dit aan?

Kan iemand mij vertellen, waar ik die passage vinden kan.

In ieder geval gaat het om een apostel, die gevangen zit.

Ik zou erg blij zijn wanneer iemand mij kan helpen.

Hartelijke groeten,

Frits de graaff