ArianneC

Hee bedankt voor jullie reacties!

Ik heb het nu zo gedaan dat ik met ene jongen ga afspreken en dat ik er nadrukkelijk bij heb gezegd dat ik nog geen bedoelingen erbij wil. Hij vindt het helemaal prima. Er is nog een jongen en hij wil ook met me afspreken maar hij is veel ongeduldiger en vindt het moeilijk. Maar ik heb pas 2x met hem op msn gepraat dus vindt het ook wel beetje snel gaan sowieso, dus daar wil ik sowieso al niet gelijk mee afspreken. Dan is er nog een jongen en hij doet ontzettend jaloers want hij heeft wel vermoedens ook omdat ik mn funkyfish heb verwijderd, dus ik weet niet wat ik hem aan moet maar ik denk dat het toch even beter is zo! Met die 3 jongens praat ik dus het meest.

Maar ik vind die ene jongen die ik in echt ken al hartstikke leuk dus ik wil eerst voor hem gaan! Ik hoop wel dat ik een beetje meer duidelijkheid ga krijgen, maar dat kan pas over 2 weken denk ik..

En ja inderdaad, eerst in een situatie waarin je nooit een leuke jongen ontmoet, en nu ineens.. ;p !

Hallo mensen,

Ik heb ben in een echte stomme situatie gekomen door funkyfish. Dat is je een site waar je contact kunt krijgen met christenen, voor date of vriendschap. Mijn liefdesleven was slecht en ik hield altijd van al van goede gesprekken op msn dus ik dacht: nja, waarom niet? Ik kan dan gewoon wat praten enzo en wie weet zie er iemand bij! Dus ik reageer kortzichtig op allerlei mensen en die mensen willen ook contact met jou, en dan zijn er natuurlijk ook allerlei mensen die op jou reageren, die vaak minder leuk zijn. Maar algauw kom je in een situatie waarin je met meerdere jongens tegelijk msnt, mailt, contact heb. En op een gegeven moment willen ze meer van je, dan willen ze afspreken. Al stomme situatie maar nog steeds geen ramp want dan kan het bij ontmoetingen duidelijker worden wie je echt leuk vind. Er is dus nog iets tussen gekomen. Ik ben een jongen ontzettend leuk gaan vinden, buiten funky fish om. Hij heeft ook iets interesse in mij getoond maar duidelijk weet ik het nog niet en ik ben nog afhankelijk van de situatie wanneer ik hem weer tegenkom, dat is pas over 2 weken! Ik ben dus een soort van verliefd, tegelijkertijd in ontzettend veel spanning door schuldgevoel met al die mensen! Nu wil ik met één jongen daarvan afspreken maar de anderen willen dat ook, en daar doe ik nu wat vaag tegen en dat ik liever rustig aan wil doen. Echt serieus hoe krijg je het voor elkaar. Het zijn hartstikke leuke goede jongens en ik loop er gewoon een spelletje mee te spelen lijkt het wel. Dit past ook absoluut niet bij mij en daarom voel ik me vet schuldig. Serieus, wat moet ik doen? Ik hoop dat jullie me willen helpen. Mijn vriendinnen reageren raar dat ik op funkyfish zit en wil dat liever ook niet aan hun vertellen allemaal..

Ik heb alle berichten niet echt gelezen maar om mijn reactie even hierop te geven.

Ik vind het niet christelijk. De hele Bijbel staat er vol mee dat we wijsheid, verstandig nadenken, bezonnenheid etc.

moeten nastreven. Alcohol geeft je het effect dat juist het tegenovergestelde wordt bewerktstelligt. Het maakt je een persoon met minder grenzen, minder radicaliteit voor het geloof, meer beïnvloedbaar voor verleidingen etc.

Zuipen roept ook niet bepaald respect op, terwijl in de Bijbel staat dat we zo moeten leven dat mensen respect voor ons krijgen en hetzelfde leven willen leven als ons. En er is ook altijd de gedachte: Stel je voor dat Jezus terug komt, zou je dan op die plek willen zijn? Ladderzat, in een stampvolle discotheek te lallen?

Maar in het algemeen: Zuipen maakt je minder bezonnen en daardoor meer beïnvloedbaarder voor het kwaad. En ik denk dat wij als christenen het tegenovergestelde moeten doen, wil je radicaal zijn teminste.

Bedankt voor jullie reacties! Ik heb er veel aan. Zouden jullie voor groei in het geloof voor mij kunnen bidden? Ik ben Evangelische Hogeschool aan het doen en ik heb het gevoel dat het veel met mij gaat veranderen. Ik hoop alleen dat het blijvend zou zijn..

Ik heb nog een vraag. Als ik voel dat ik bekeerd ben, moet ik me dan laten dopen om een band met God te krijgen? Ik ben als kind nooit gedoopt en bij m'n kerk doen ze er niets aan..

Dus er moet nog wel een 'ervaring' plaats vinden, waarbij ik echt het gevoel heb: 'Ik weet het zeker. Ik ben bekeerd!' Er wordt veel in de Bijbel over geschreven over die 'ervaring'. Maar aan de ene kant, elke dag bid er oprecht voor? Wat kan ik nog meer voor doen? Zouden jullie voor me willen bidden?

Wat ik trouwens verwacht is een intens gevoel van liefde wat je binnendringt en waarbij je het gevoel heb: 'God is bij me komen wonen en nu ben ik Zijn kind'

Ja, ik ga af en toe naar de kerk, ik lees de Bijbel en bid elke dag tot Hem. Al jarenlang eigenlijk. Ik zit nu op de Evangelische Hogeschool omdat ik met m'n studie gestopt ben maar ook omdat ik wou groeien in het geloofsleven.

Pas 2 dagen terug had ik ineens het besef gekregen dat God liefde is, door het lezen van een boek en het horen van een college. Dat het om een 'band' gaat met God en dat Jezus uit liefde voor mij gestorven is. Het was jarenlang gewoon langs mij heen gegaan! En ineens besefte ik het en besefte dat God realiteit was. Ik kon ook ineens gemeend goed doen tegen m'n naaste zonder dat ik het gevoel het niet meende! Die hele avond was ik vrolijk! Op m'n werk (ik doe kassa) lachte ik tegen iedere klant en op de terugweg toen het keihard regende toen moest ik gewoon alleen maar lachen! Alleen omdat ik eindelijk dat besefte!

Ik heb in m'n leven veel christelijke boekjes gelezen en heb er ontzettend veel mee bezig gehouden. Ik heb zelfs sceptici overtuigd tot het christendom terwijl ik zelf wel zei dat ik de 'liefde' nog moest vinden. Is het feit dat ik eindelijk het evangelie besef, een vorm van bekering? Wat denken jullie?

Hallo mensen,

Ik zit best wel met deze vraag. 'De bekering' is echt een bepaalde gebeurtenis waarbij je opnieuw geestelijk geboren wordt. Ik ben al een aantal jarende zoekende in het geloof maar ik heb nog steeds niet het gevoel dat ik een kind van God ben. Weet je dat zeker als je op Hem blijf vertrouwen en dat je daarna bevestiging krijg? Of is het echt een bepaalde gebeurtenis, waarbij je het dan ineens zeker weet. Ik word bedroefd en ontmoedigd als dat het geval is. Alleen een bevestiging of iets van: 'God houdt van me' maakt het dat ik dit leven aankan. Ik bid er elke dag om tot God maar ik heb nog steeds die bevestiging niet. Hoe zit dat en hoe hebben jullie dat persoonlijk ervaren?

@Eulogia: Hoe bedoel je om geloofsredenen? Zijn er allerlei inzichten in de psychologie waar je het niet mee eens bent?

@CvdBerg: Oke, dat is wel fijn. Ik heb er op zich best wel wat vragen over. Wat heb je ervoor gedaan? Havo, vwo, HBO? Is het een moeilijke studie voor jou? Ik kom van HAVO af en ik hoorde dat je daar een wiskundeniveau van vwo 6 moet hebben? Wat moet je sowieso al goed kunnen om de studie te doen? Is de studie heel theoriegericht? Is de studie ook wel realistisch voor een baan? Want dat was ook een reden dat ik met journalistiek kapte namelijk ;p

Ik heb het heel vaak gedaan. Ik doe het echt elke dag. Ik heb ook heel vaak gevraagd me sowieso te bekeren. Er gebeurt alleen niks en dan baal ik weer omdat ik hem niet vertrouw..

En dit zijn toch moeilijke keuzes die ik moet maken.

Ik zit in een heel erg dilemma en hopelijk weten jullie er meer over.

Ik doe nu HBO journalistiek maar ik wil er mee stoppen. Ik zie geen toekomst in de studie en het beroep is te onzeker voor mij.

Nu zit ik juist te denken aan sociale studies en ik denk aan een andere HBO opleiding: SPH of psychologie aan de universiteit?

Heeft psychologie ook wel toekomst? Heeft iemand er ervaring mee? Of kan ik toch beter voor SPH kiezen? Of toegepaste psychologie (HBO niveau)

Ik hoop dat jullie er meer over weten.

Een ander probleem is dat ik steeds meer van het geloof afval en God niet vertrouw dat hij mij steunt en leidt. Zouden jullie daar voor willen bidden?