zrmadeleine

goh, was dat nou zo moeilijk???????????????????????

Ik heb nog geen antwoord op mijn vraag gekregen. RobertF kon mij helaas geen antwoord op mijn vraag geven. Er zal een katholiek moeten zijn die expert is op het gebied van zenmeditatie in katholieke kloosters, om mij antwoord te kunnen geven op mijn vraag.

ik meen dat er ooit een Zuster was uit een RKK klooster, maar die zie ik al maanden niet

Hier ben ik weer - klopt, dat ik er maanden niet was. Eerst was het vastentijd, daarna had ik feestelijk niet veel tijd voor internet en was ik tussendoor ook nog in het buitenland. En vervolgens kon ik niet meer inloggen.

Maar ik hoorde via-via dat ik werd gezocht, alleen is mij de vraag niet duidelijk? Wij hebben onze dagelijkse meditatie-tijd in het klooster, maar dat is geen zen-meditatie. Dat is, in tegenstelling tot zen-meditatie, altijd gericht op God...

Wat is de vraag, of is die al beantwoord?

Hartelijke groet,

zr. Madeleine

Bedankt Computoon en Bonaventura! Maar als ze geen mensen met schulden aannemen (de orden en de Jezuieten), is dat niet een beetje ouderwets? Een meerderheid van de studenten leent tegenwoordig. Die zouden dus in principe niet worden aangenomen. Rijkere mensen hebben dan dus veel makkelijker toegang omdat ze geen schulden hebben. Ze bidden om meer priesterroepingen, maar faciliteren dat vervolgens niet. Of zie ik dit verkeerd?

gr. mackie

Hoewel het al even geleden is, de vraag over in het klooster gaan met studieschuld, wil ik hier toch even op in gaan.

Het klopt dat het niet mogelijk is in een klooster in te treden met een gewone af te lossen schuld. Maar de studieschuld valt daar dus niet onder. Dat werkt dus als volgt:

- in de jaren dat je niet verdient vraag je een formulier draagkrachtmeting aan.

- na 15 jaar wordt de rest kwijtgescholden.

Ik ben in het klooster ingetreden mét zo'n studieschuld. In de jaren dat ik niet verdiende (postulaat en noviciaat, de klooster-vormingsperiode) vroeg ik dus draagkrachtmeting aan, bewees dat ik geen inkomsten ontving en binnenskloosters werkte (valt onder het kopje "werken als vrijwilliger voor kost en inwoning" ) en hoefde in die jaren niet terug te betalen. In de jaren daarna verdiende ik, als lerares op een middelbare school- in totaal heb ik zes jaar in Nederland en zes jaar in het buitenland op scholen lesgegeven- formulier buitenlands inkomen aanvragen en opsturen- en ging een gedeelte van het inkomen, vastgesteld door de bewuste draagkrachtmetingen, naar wat toen nog "Informatie Beheer Groep" heette. Nu heet dat DUO. De rest natuurlijk naar de kloosterrekening, wij hebben geen eigen rekening.

Dat systeem van studiegeld werkt eigenlijk als volgt: je krijgt een beurs, en van wat jij in de 15 "aflosjaren" terugbetaalt, kan de volgende generatie studeren. Kloosters accepteren dat, omdat het na 15 jaar vervalt. Bovendien is het een systeem wat ervoor zorgt dat ook mensen zonder veel geld kunnen studeren, en het is voor kloosters gunstig als de mensen die binnenkomen wat meer ervaring en een opleiding hebben.

Voor priesterstudenten is het al helemaal geen probleem. Priesters leggen de gelofte van armoede niet af en houden hun eigen bankrekening. Als je priesterstudent bent en dus eerst een andere studie hebt gevolgd en daar een schuld van hebt staan, kun je uitstel van terugbetalen vragen omdat je een nieuwe studie bent gaan volgen. Dan gaat de aflosfase dus pas na je studie in.

Nog vragen? Het is dus géén belemmering.

zr. Madeleine

... je een open dialoog van Jezus aan een boeddhist geeft en aan een christen en ze beiden aan het mediteren zetten, doen ze toch echt iets anders dunkt me... Dus waarom is dan die "gemeenschappelijke ervaring" zo mooi.

Maar dat is eigenlijk mijn algemene vraag. Ik snap ook niet zo goed waarom het christendom en het boeddhisme samen kunnen gaan.

Ja natuurlijk "doen ze toch echt iets anders". Maar ze verdiepen zich beiden in de woorden van Jezus.

De Boeddhist zal dat doen op zoek naar waarheid en wijsheid.

En ikzelf mediteer om me open te stellen voor God.

Zoeken naar waarheid is niet fout... die ervaring om zoiets met andere religies samen te doen (net als de actie om gezamenlijk te bidden voor vrede in het jaar 2000) is een goede omdat we van elkaar kunnen leren. En ik sluit niet uit dat God zich, door de dialogen van Jezus, ook wil openbaren aan die Boeddhistische monniken. Wie ben ik om dat uit te sluiten? En zelf kan ik leren van de vriendelijkheid, verdraagzaamheid en het zoeken naar waarheid die ik daar heb gezien.

Je schreef dat je niet snapt waarom het Christendom en het Boeddhisme samen kunnen gaan.

Ik denk helemaal niet dat ze samen kunnen gaan... dat heb ik ook nergens geschreven.

Met hartelijke groet,

zr. Madeleine

Even voor de duidelijkheid, ik had het dus niet over oecumene.

Ik had het over wederzijds respect en over gezamelijk mediteren over de dialogen in het Nieuwe Testament, de dialogen van Jezus.

Niet dus over wat veel mensen in het westen tegenwoordig onder meditatie lijken te verstaan...

Olorin schreef het mooi: je hebt inderdaad in verschillende religies

a. zaken die je beiden hebt (en daar doelde ik op)

en Olorin, je en c) punten kloppen ook, waarbij je ook van de punten kunt leren.... want het laat je nadenken over je eigen Godsrelatie.

Een gezegend weekeind voor iedereen!

Zr. Madeleine

Op de voorkant van het ND van vandaag staat een raamschildering van Jezus die met zijn hand een teken maakt. Hij drukt zijn ringvinger en duim tegen elkaar. Is dit een christelijk teken of een spastisch trekje?

Deze vraag was al een paar dagen geleden, maar ik ga er nog even op verder, omdat het méér is dan een zegenend gebaar.

Het komt inderdaad uit de iconografie,

- zegenend gebaar

- de vingers spellen "IC XC" (de I is de opgeheven ring vinger, dan de C in de ringvinger en de duim die tegen elkaar worden gedrukt, en de X zijn de gekruisde opgeheven volgende vingers) IC XC is de in de Griekse iconen gebruikte afkorting voor Jezus (IHCOYC) Christus (XPICTOC). We worden gered en ontvangen zegen door de naam van Jezus: Phil 2:10.

- tegelijkertijd (iconenschilders houden van meervoudige betekenissen) verwijzen de drie opgeheven vingers naar de Drie-éénheid: Vader, Zoon en Heilige Geest. De ringvinger en de duim, elkaar rakend, verwijzen bovendien naar de Menswording: de Goddelijke en menselijke natuur van Christus raken elkaar.

Iconen zijn spannend. Hoe langer je er naar kijkt, hoe meer je ziet en wilt weten.

Voor wie Engels kan lezen kan ik http://iconreader.wordpress.com/2010/07/05/jesus-christ-the-icon-of-the-father/ aanraden.

Zr. Madeleine

Interessant topic.

Ik heb drie jaar in Zuid-Korea gewoond - in ons klooster in Sangsam-li, ik ben een missiezuster - en verschillene malen in Boeddhistische kloosters geweest. Nou kun je niet echt spreken van 'het Boeddhisme', er zijn er bij het Boeddhisme nogal wat verschillen, als je alleen al kijkt naar de tripitaka Koreana - die je de Koreaanse Boeddhistische wet of geschriften zou kunnen noemen. Indrukwekkend, oud, uit hout gesneden (foutloos) en enorm omvangrijk, maar dus alleen in Korea.

Katholieke kloosterlingen (zoals ik er één ben) en Boeddhistische kloosterlingen respecteren elkaar in Korea, en dat is dusdanig, dat ik diverse malen spontaan ben uitgenodigd voor een thee-ceremonie.

We verschillen natuurlijk ook gezellig van mening (ik geloof niet in re-incarnatie, en geloof in een persoonlijke, liefhebbende, Drie-ene God, zó dichtbij ons dat je Hem niet kunt zien) maar, en nou kom ik op een belangrijk punt in deze discussie, we hebben diverse malen met katholieke kloosterzusters en boeddhistische monniken samen gemediteerd.

Want ook in ons klooster mediteren wij iedere dag, en dat is géén leegte zoeken, maar juist God zoeken. Je open stellen voor God.

De Boeddhisten in Korea (en ik ben in drie verschillende tempels geweest dus het was geen unieke situatie) mediteren bij voorkeur over dialogen. Bij voorkeur open dialogen.

En de dialogen uit het Nieuwe Testament, van Jezus met de leerlingen, zijn daarvoor bij uitstek geschikt. En worden ook veelvuldig bij meditaties gebruikt.

Ik heb goede herinneringen aan deze ontmoetingen, schaars als ze waren.

"Wie niet tegen Mij is, is vóór Mij..."

Zr. Madeleine

Leuke draad. intussen is het dus Frans geworden. Mocht iemand anders nog doorwillen met Iconen, stuur maar een mailtje - is een geweldig onderwerp..

Ikzelf had, lang geleden, een nogal vooruitstrevende school en heb ook een profielwerkstuk gedaan. Over Egyptische goden. Het cijfer was goed genoeg, maar het onderwerp iconen is geweldig, alleen wist ik dat toen nog niet!

Eh... in Korea, vroeg je?

Als je in Seoul zou komen (of bent) zou je eens bij Myeongdong Cathedral kunnen vragen (de Engelse RK viering was altijd om 09.00 op zondag, als ik me goed herinner, in de ruimte rechts op het terrein, naast de winkel).

Ook kun je in Sogang University eens gaan vragen, direkt rechts naast de kerk op het terrein zitten paters die prima Engels spreken.

Seoul is groot, misschien is er daar toch animo?

zr. Madeleine

Komt eigenlijk van de kloosters....

het algemene gebruik om kerken te voorzien van klokken dateert van de middeleeuwen, maar de allereerste is waarschijnlijk in Nola in Campania, Italië geweest. Ongeveer in de 5e eeuw. Dat breidde zich daarna langzaam uit.

De eerste klokken in kloosters werden (net zoals nu nog steeds) gebruikt om kloosterlingen bij elkaar te roepen voor de getijdengebeden. De bisschoppen vonden dat een goed idee en bruikbaar ook voor niet-klooster-kerken! Later kwamen er ook klokken zoals bijvoorbeeld bij stadstorens, om aan te geven dat poorten dichtgingen, of om bijvoorbeeld te waarschuwen voor brand.

Enne... nu luidt de klok hier... dus ik ga naar het middaggebed! Hartelijke groet.

Toevoeging:

Via mensen uit Italië kwam het idee zeer waarschijnlijk in Ierland terecht. Daar vind je, na Italië, nu nog de oudste klokken! Ook weer in kloosters.

Ierse monniken vertrokken vervolgens naar het noorden van Europa als missionaris, en namen het klokken-idee mee.

Europeanen namen het vervolgens mee op hun reizen naar bijvoorbeeld Afrika, veel later..

dus nee, de basis is niet Germaans.

De congregatie waartoe ik behoor (de kloosterfamilie, zeg maar) is in 1885 in Zuid-Afrika gesticht door een oostenrijkse pater. Hij was daar abt van een door hem gesticht Trappistenklooster, maar dat zijn monniken die hun werk zoveel mogelijk zwijgend doen, en veel bidden.

Hij zocht dus hulp - en stuurde met een draagbare stencilmachine (toen net zo modern als facebook, twitter en dergelijke nu) oproepen naar Europa "Moedige jonge vrouwen gevraagd om te komen werken, daar waar het nodig is..."

Dus ja, we zitten al lang op internet... ikzelf ben nu tien jaar op internet actief.

Daarvóór, dus vóór het jaar 2000, woonde ik in klooster zonder internet - we hadden daar eigenlijk vooral kaarslicht, en als alles meewerkte, stroom. Met zo'n onbetrouwbaar voltage dat computers daar niet tegen konden!

Tegenwoordig heb je 'buffers' die je aansluit om dat probleem op te vangen....

maar, ik ben sinds vier jaar terug in Nederland, en dus is het wat gemakkelijker geworden wat dat betreft.

Een uitspraak van onze stichter abt Franz Pfanner: "Het Koninkrijk Gods heeft geen grenzen. De zusters kunnen juist daarom overal actief zijn, en zij moeten zich vooral inzetten daar, waar dat het hardste nodig is."

Past zeer goed bij internet... the world-wide-web!

Ja, ik ken de methode CaFE, en ik heb hem ook gebruikt, hoewel niet helemaal volgens het model waarvoor het eigenlijk bedoeld was, maar in een andere setting. Ik heb er wel redelijk goede ervaringen mee - gebruikt bij 15-17 jarigen, ik denk eerlijk gezegd dat de methode niet iedereen zal aanspreken, het is erg flitsend en onrustig soms, maar de inhoud is beslist goed en discussies komen goed op gang.

Dank, Dingo! Ik laat nu de andere een tijdje staan, maar deze heb ik wel opgeslagen voor toekomstig gebruik. Bedankt voor de moeite!

Ha, dan laat ik deze avater maar staan! Vond hem zelf ook leuk. Bedankt voor de vele´welkom's...!

Niet de bedoeling natuurlijk... het is eerlijk gezegd ook een beetje snel gemaakt. En da's ook al weer een tijdje geleden, ik doe dit soort dingen om uit te proberen. Maar ik laat het hier wel staan. Tenslotte vind ik het rondlopen wel passen!

Bedankt voor de vele welkomstberichtjes die ik al heb gevonden! Leuk.

(nu kan ik hier dus echt rondlopen)

Bedankt.

Ja, da's altijd een goede tip, Bonaventura, maar die afweging heb ik al langer geleden gemaakt. Ik ben graag wie ik ben en post alleen dingen waar ik ook 100% achter sta... en vindbaar op internet ben ik toch al wel.... maar internet is ook één van de taken die ik in het klooster heb. Inclusief onze eigen site. Dit jaar ben ik tien jaar actief op internet (jubileum! Feestje!) en dat was altijd onder mijn eigen naam...

Nu ga ik weer even verder proberen of ik een ander gif-plaatje wat een beter formaat heeft erop kan zetten!

Ha, gelukt.

Enne, Kurt, rondlopen zei je?

link

Andere Jas, hoe kan ik nou, in plaats van deze (werkende) link, het plaatje eropzetten zodat het direct zichtbaar is?

Ja, precies, die! Bedankt!

Ziet er wel een beetje dikker uit zo, plaatje is niet vierkant genoeg. Ik zoek later naar een andere. Nu ga ik eerst naar het middaggebed.

bedankt... tot nu toe nog niet gelukt (link werkte niet) maar daar kom ik nog wel achter. Ik ga vanmiddag verder proberen.

Bedankt! Ik ben nog even aan het rondsurfen om te kijken hoe ik zo'n afbeelding erop krijg... en een avater.

Ik kom me ook even voorstellen... mijn naam is zr. Madeleine Bouman, Missiezuster van het Kostbaar Bloed, ook geen jongere meer - ben 43! Maar omdat ik jarenlang (tot 15 juli) op middelbare scholen heb lesgegeven, ken ik nogal wat jongeren, en een aantal leest hier mee *stuurt groetje naar meelezers* en enkele van hen hebben mij gevraagd of ik hier eens wil komen kijken en liefst ook nog reageren.

Om te reageren moet ik me wel aanmelden, dus dat heb ik vandaag gedaan.

Om in te haken op de voorgaande berichten: ik ben een deel Fries, maar woon nu in Brabant!

Verder: vragen staat vrij, natuurlijk....

Ik zat eerst in een al bestaande draad, maar bij deze dus, zoals aangeraden, een nieuwe. Sorry voor de dubbele post, dus!

Bedankt, zal ik doen!

Ik kom me ook even voorstellen... mijn naam is zr. Madeleine Bouman, Missiezuster van het Kostbaar Bloed, ook geen jongere meer - ben 43! Maar omdat ik jarenlang (tot 15 juli) op middelbare scholen heb lesgegeven, ken ik nogal wat jongeren, en een aantal leest hier mee *stuurt groetje naar meelezers* en enkele van hen hebben mij gevraagd of ik hier eens wil komen kijken en liefst ook nog reageren.

Om te reageren moet ik me wel aanmelden, dus dat heb ik vandaag gedaan.

Om in te haken op de voorgaande berichten: ik ben een deel Fries, maar woon nu in Brabant!

Verder: vragen staat vrij, natuurlijk....