Spring naar bijdragen

ChatGPT gaf me dit onderwerp voor dit forum


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 67
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Popular Posts

Ik herken dat wel, het leven in deze wereld voelt als een wandeling in een dorre woestijn.  Een woestijn waar je eigenlijk niet wilt zijn.  Dat kan gevoelens van eenzaamheid, teleurstelling en depress

In het Engels was het “unmerited favor”. Ik heb het misschien wat krom vertaald. Het is juister om van onverdiende gunst te praten. Wat iedereen “verdient” weet ik niet, sommigen ontvangen de

Jeetje DBI je bent wel genadeloos zeg. Noel geeft toe dat het niet helemaal goed vertaald was en dat het onverdiende gunst moet zijn. We maken allemaal taalfouten; jij ook. ~ Hoe kan je onve

8 minuten geleden zei Hopper:

Ik snap de vraag eigenlijk niet goed, kun je hem verduidelijken of anders stellen?

Ik vond de link die ChatGPT suggereerde met moraliteit wel interessant. Wat voor invloed heeft een onverdiende gunst als genade op de moraliteit van iemand? Of wat doet het met de redding van iemand? Blijkbaar is dit voor het taalmodel een belangrijk aspect als het gaat om genade.

Persoonlijk denk ik dat positief benaderd worden (met genade) een positief effect kan hebben op de wens tot moreel handelen of de wens om gered te zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites
39 minuten geleden zei Noel2:

Ik vond de link die ChatGPT suggereerde met moraliteit wel interessant. Wat voor invloed heeft een onverdiende gunst als genade op de moraliteit van iemand? Of wat doet het met de redding van iemand? Blijkbaar is dit voor het taalmodel een belangrijk aspect als het gaat om genade.

Persoonlijk denk ik dat positief benaderd worden (met genade) een positief effect kan hebben op de wens tot moreel handelen of de wens om gered te zijn.

I.m.o. gaat ieder mens uit zichzelf  moreel juist handelen als het wensen verdwijnt, dus ook de wens om gered te zijn c.q. gered te worden.  Dan schenken we de medemens een onbevooroordeelde gunst 'om niet'.   Een van die gunsten kan het vergeven zijn, merk op dat in het woord 'vergeven' het woord 'geven' zit.

En omdat deze moraliteit 'om niet' is, is het tevens vrij van denkbeelden.  Op deze wijze kan de mens een uit zichzelf ontwikkelende moraliteit zich eigen maken.  Deze moraliteit bezit  een aantrekkingskracht waardoor de moraliteit zich bestendigd.  Op deze wijze heeft iets wat volstrekt onzichtbaar is een invloed op mijn denken.

bewerkt door Hopper
Link naar bericht
Deel via andere websites
9 minuten geleden zei Hopper:

I.m.o. gaat ieder mens uit zichzelf  moreel juist handelen als het wensen verdwijnt, dus ook de wens om gered te zijn c.q. gered te worden.  Dan schenken we de medemens een onbevooroordeelde gunst 'om niet'.   Een van die gunsten kan het vergeven zijn, merk op dat in het woord 'vergeven' het woord 'geven' zit.

En omdat deze moraliteit 'om niet' is, is het tevens vrij van denkbeelden.  Op deze wijze kan de mens een uit zichzelf ontwikkelende moraliteit zich eigen maken.  Deze moraliteit bezit  een aantrekkingskracht waardoor de moraliteit zich bestendigd.  Op deze wijze heeft iets wat volstrekt onzichtbaar is een invloed op mijn denken.

Het argument om de ego los te laten is, denk ik, dat de ego een verkeerd moreel besef heeft. Laten we zeggen dat het “doel” een juist moreel besef is. Hoe kom je dan daar?

Link naar bericht
Deel via andere websites
6 minuten geleden zei Noel2:

Het argument om de ego los te laten is, denk ik, dat de ego een verkeerd moreel besef heeft. Laten we zeggen dat het “doel” een juist moreel besef is. Hoe kom je dan daar?

Grosso modo kun je zeggen dat de mens aangetrokken wordt door twee krachten.  Als je dat ziet als twee lichamen met beiden een zwaartekracht/aantrekkingskracht, waarvan de ene heel goed bekend is en de ander niet.   De ene welke bekend is noemen we 'ego', de ander is in feite naamloos.  Beide lichamen hebben hun eigen moraliteit.  Als je je laat aantrekken door het onbekende dan ga je tevens een onbekend avontuur aan.   De uitkomst is ongewis.    Als je je laat aantrekken door het ego (zelfzucht) dan weet je wel wat je hebt.

Maar het ego kan zichzelf nooit los laten, het zal zich steeds weer in een nieuw hokje verschansen en onder andere naam verder gaan.  Het zelf denkt zichzelf als een gedachte en die gedachte bevestigd weer het zelf (ego).   Dat is het lastige van moraliteit. Als ik ergens ga vertellen over moraliteit welke niet uit het ego voortkomt, dan is het het ego wat daar prat op lijkt te gaan.   Dan bevestig ik mijzelf als 'goedmens' (ego).   Vandaar het 'laat de linkerhand niet weten wat de rechterhand doet'.

Link naar bericht
Deel via andere websites
3 minuten geleden zei Hopper:

Grosso modo kun je zeggen dat de mens aangetrokken wordt door twee krachten.  Als je dat ziet als twee lichamen met beiden een zwaartekracht/aantrekkingskracht, waarvan de ene heel goed bekend is en de ander niet.   De ene welke bekend is noemen we 'ego', de ander is in feite naamloos.  Beide lichamen hebben hun eigen moraliteit.  Als je je laat aantrekken door het onbekende dan ga je tevens een onbekend avontuur aan.   De uitkomst is ongewis.    Als je je laat aantrekken door het ego (zelfzucht) dan weet je wel wat je hebt.

Maar het ego kan zichzelf nooit los laten, het zal zich steeds weer in een nieuw hokje verschansen en onder andere naam verder gaan.  Het zelf denkt zichzelf als een gedachte en die gedachte bevestigd weer het zelf (ego).   Dat is het lastige van moraliteit. Als ik ergens ga vertellen over moraliteit welke niet uit het ego voortkomt, dan is het het ego wat daar prat op lijkt te gaan.   Dan bevestig ik mijzelf als 'goedmens' (ego).   Vandaar het 'laat de linkerhand niet weten wat de rechterhand doet'.

Ik probeer te volgen wat je zegt, dat is logisch (voor de zelf). Wat is het argument om niet te volgen wat je zegt, maar het gewoon te laten? Dat je het onbekende moet willen?

Link naar bericht
Deel via andere websites
Zojuist zei Noel2:

Ik probeer te volgen wat je zegt, dat is logisch (voor de zelf). Wat is het argument om niet te volgen wat je zegt, maar het gewoon te laten? Dat je het onbekende moet willen?

Dat is een vraag welke onmogelijk is om te beantwoorden en die ik mijzelf ook al vele malen heb afgevraagd.  De logica van het ego is mij volstrekt helder.  Het ego is het gedachte centrum van het universum en handelt in de belangen van dat centrum.  Het is onlogisch om die logica te verlaten.  Het ego heeft 'iets' nodig buiten zichzelf, maar buiten het ego zijn slechts begeerlijke zaken die het ego wil hebben of afschuwelijke zaken welke het ego juist niet wil hebben.

Link naar bericht
Deel via andere websites
5 minuten geleden zei Hopper:

Dat is een vraag welke onmogelijk is om te beantwoorden en die ik mijzelf ook al vele malen heb afgevraagd.  De logica van het ego is mij volstrekt helder.  Het ego is het gedachte centrum van het universum en handelt in de belangen van dat centrum.  Het is onlogisch om die logica te verlaten.  Het ego heeft 'iets' nodig buiten zichzelf, maar buiten het ego zijn slechts begeerlijke zaken die het ego wil hebben of afschuwelijke zaken welke het ego juist niet wil hebben.

Ik had dus recentelijk gevoelens van teleurstelling bij de momenten van wakker worden ‘s ochtends, dan kwam het bewustzijn van het ego weer terug en werd weer dominant. Het liet zich niet vervangen door het onbestemde. Die teleurstelling voelt als oordeel. Genade is dan zonder teleurstelling. God laat zich niet teleurstellen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 minuten geleden zei Noel2:

Ik had dus recentelijk gevoelens van teleurstelling bij de momenten van wakker worden ‘s ochtends, dan kwam het bewustzijn van het ego weer terug en werd weer dominant. Het liet zich niet vervangen door het onbestemde. Die teleurstelling voelt als oordeel. Genade is dan zonder teleurstelling. God laat zich niet teleurstellen.

Ik herken dat wel, het leven in deze wereld voelt als een wandeling in een dorre woestijn.  Een woestijn waar je eigenlijk niet wilt zijn.  Dat kan gevoelens van eenzaamheid, teleurstelling en depressiviteit oproepen.  Door deze gevoelens niet eigen te maken (ego maakt eigen) kiert er soms wat genade naar binnen.   In die (geestelijke) woestijn alleen kan God zich openbaren (te kennen geven).   Ga ik die gevoelens mij wel eigen maken dan ga ik vertroosting zoeken in drank of weet ik veel wat voor vermaak.   Iedere vertroosting zoeken in de wereld is een vlucht voor de werkelijkheid en zal het ego bestendigen/bevestigen.

Overgave aan God is geen gemakkelijke weg, God geeft zich te kennen als de mens berooft is van zichzelf en de voorstellingen.  De mens (eigenlijk de ziel) is dan in een ontvankelijke staat.  Maar als het een tijdje stil is dan kan de vertwijfeling wel eens toe slaan.  Dan kan de aantrekkingskracht van het ego weer gaan werken.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Lastig onderwerp zoals je het stelt.

'Onbevooroordeelde gunst' lijkt mij een contradictio in terminis (een verbinding tussen woorden waaruit kan worden afgeleid dat het onmogelijk is).
Want een gunst is iets dat je voor een ander doet terwijl dat niet had gemoeten, en is dus per definitie niet onbevooroordeeld.
Dat geldt helemaal als het de bedoeling is om iemand er mee te redden, en anderen die gunst niet krijgen en dus niet worden gered.

2 uur geleden zei Noel2:

Een interessante vraag toch?

Helaas niet dus, tenzij je graag over gebakken lucht discussieert.

bewerkt door Dat beloof ik
Link naar bericht
Deel via andere websites
3 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Lastig onderwerp zoals je het stelt.

'Onbevooroordeelde gunst' lijkt mij een contradictio in terminis (een verbinding tussen woorden waaruit kan worden afgeleid dat het onmogelijk is).
Want een gunst is iets dat je voor een ander doet terwijl dat niet had gemoeten, en is dus per definitie niet onbevooroordeeld.
Dat geldt helemaal als het de bedoeling is om iemand er mee te redden, en anderen die gunst niet krijgen en dus niet worden gered.

In het Engels was het “unmerited favor”. Ik heb het misschien wat krom vertaald.

Het is juister om van onverdiende gunst te praten.

Wat iedereen “verdient” weet ik niet, sommigen ontvangen de onverdiende gunst.

Link naar bericht
Deel via andere websites
7 minuten geleden zei Noel2:

In het Engels was het “unmerited favor”. Ik heb het misschien wat krom vertaald.

Het is juister om van onverdiende gunst te praten.

Hoezo vertaald?
ChatGPT is geen vertaalmachine en kan gewoon Nederlands verwerken.
Als je een stelling wilt bediscussiëren en het begint al met: sorry, verkeerd vertaald, dan verdient het wellicht aanbeveling om eerst even goed na te denken wat je schrijft voordat je het neer zet.
Een discussie beginnen met knippen en plakken uit een vertaalapp is nu  niet bepaald een intrinsieke manier van discussie voeren.

bewerkt door Dat beloof ik
Link naar bericht
Deel via andere websites
5 minuten geleden zei Dat beloof ik:
11 minuten geleden zei Noel2:

In het Engels was het “unmerited favor”. Ik heb het misschien wat krom vertaald.

Het is juister om van onverdiende gunst te praten.

Hoezo vertaald?
ChatGPT is geen vertaalmachine en kan gewoon Nederlands verwerken.
Als je een stelling wilt bediscussiëren en het begint al met: sorry, verkeerd vertaald, dan verdient het wellicht aanbeveling om eerst even goed na te denken wat je schrijft voordat je het neer zet.
Een discussie beginnen met knippen en plakken uit een vertaalapp is nu  niet bepaald een intrinsieke manier van discussie voeren.

Jeetje DBI je bent wel genadeloos zeg. Noel geeft toe dat het niet helemaal goed vertaald was en dat het onverdiende gunst moet zijn. We maken allemaal taalfouten; jij ook.

~

Hoe kan je onverdiende gunst (genade) zien in het licht van moraliteit en redding?

Genade is daar m.i. de essentie van. Ondanks dat je het niet verdient, krijg je het.

Romeinen 11: 6 en 30-32.

Link naar bericht
Deel via andere websites
20 minuten geleden zei Ferry_Tassie:

Jeetje DBI je bent wel genadeloos zeg. Noel geeft toe dat het niet helemaal goed vertaald was en dat het onverdiende gunst moet zijn. We maken allemaal taalfouten; jij ook.

~

Hoe kan je onverdiende gunst (genade) zien in het licht van moraliteit en redding?

Genade is daar m.i. de essentie van. Ondanks dat je het niet verdient, krijg je het.

Romeinen 11: 6 en 30-32.

Als ik genadeloos ben geweest tegen iemand, zal die het hebben verdiend.
Maar dat heb ik niet bewust gedaan, ik heb alleen discussie gevoerd op inhoud.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik stelde een Nederlandse vraag en kreeg een Engels antwoord. Ik heb niet meer om de vertaling gevraagd, maar mijn eigen vertaling gedaan voor deze site.

34 minuten geleden zei Ferry_Tassie:

Genade is daar m.i. de essentie van. Ondanks dat je het niet verdient, krijg je het.

Romeinen 11: 6 en 30-32.

Hetgeen mij motiveert om beter mijn best te doen om de genade te verdienen. De vraag is of dit voor iedereen zo is…

Link naar bericht
Deel via andere websites
33 minuten geleden zei Noel2:

Hetgeen mij motiveert om beter mijn best te doen om de genade te verdienen.

En dat kan dus niet; genade is per definitie onverdiend.

Citaat:

Concordant Commentaar op het NT door A.E. Knoch

Genade en werken mengen niet. Zodra werken samengaan met genade wordt het slechts barmhartigheid en verliest het z’n essentiële aard. Je kunt genade niet meer verdienen dan welke andere gunst dan ook door te betalen voor geleverde diensten. De zondaar of heilige die probeert de gunst van God te kopen of verdienen zal ondervinden dat ze niet gekocht kan worden. Genade is er alleen voor hen die het tegendeel verdienen. Het geval van Paulus zet de toon. Omdat hij excelleerde in het vervolgen van Gods heiligen, verdiende hij de diepste doem. Toch ontving hij de grootste genade!

Bron: https://www.schriftwoord.nl/bijbel/frames.htm

bewerkt door Ferry_Tassie
Link naar bericht
Deel via andere websites
40 minuten geleden zei Noel2:
1 uur geleden zei Ferry_Tassie:

Genade is daar m.i. de essentie van. Ondanks dat je het niet verdient, krijg je het.

Romeinen 11: 6 en 30-32.

Hetgeen mij motiveert om beter mijn best te doen om de genade te verdienen. De vraag is of dit voor iedereen zo is…

Het verkrijgen is onverdiend, maar het hebben legt een juk en een last.

Romeinen 6:19 
Ik spreek op menselijke wijze, om der zwakheid uws vleses wil; want gelijk gij uw leden gesteld hebt,
om dienstbaar te zijn der onreinigheid en der ongerechtigheid, tot ongerechtigheid,
alzo stelt nu uw leden, om dienstbaar te zijn der gerechtigheid, tot heiligmaking.

Link naar bericht
Deel via andere websites
4 uur geleden zei Noel2:

Hoe kan je onbevooroordeelde gunst (genade) zien in het licht van moraliteit en redding?

Een interessante vraag toch?

Genade wil zeggen dat je niks meer kwalijk wordt genomen.  Maar als het ego is verdwenen is er niemand meer over om nog wat kwalijk te nemen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
45 minuten geleden zei Hopper:

Genade wil zeggen dat je niks meer kwalijk wordt genomen.  Maar als het ego is verdwenen is er niemand meer over om nog wat kwalijk te nemen.

Want dan is er niemand meer om iets kwalijk te nemen. Okay duidelijk. Genade is dan dus de uitdrukking van egoloosheid voor jou. Pas dan ben je in genade, anders niet.

40 minuten geleden zei Ferry_Tassie:

Als het ego is verdwenen is er geen sprake van een mens maar van een leeg omhulsel.

Mogelijk kan het wel dat je dan leeft, maar dan vanuit genade. Voor de omstanders ben je dan ontlast.

Link naar bericht
Deel via andere websites
1 uur geleden zei Noel2:

Want dan is er niemand meer om iets kwalijk te nemen. Okay duidelijk. Genade is dan dus de uitdrukking van egoloosheid voor jou. Pas dan ben je in genade, anders niet.

Egoloosheid is ook de afwezigheid van genade.  De mens draagt dan 'an sich' geen enkele last meer.  Dat gezegd hebbende, verschijn je dan toch weer in deze wereld als een afgescheiden persoon.  Waarbij er allerlei situaties zich voor kunnen doen welke conflict met zich mee brengen.

Egoloosheid kan zich alleen als existentie voordoen omdat 'zijn' en 'hebben' gescheiden zijn.   Het 'zijn' kan dus per definitie nooit een conflict 'hebben'.   De praktijk is weerbarstiger.  Ik kan wel egoloos zijn, daarom zijn mijn medemensen het nog niet.  Naar hen wijzen helpt mij niet verder, er dient wel steeds een weg gevonden te worden in de omgang met de ego-hebbenden.  

1 uur geleden zei Noel2:

 

Mogelijk kan het wel dat je dan leeft, maar dan vanuit genade. Voor de omstanders ben je dan ontlast.

Omstanders kunnen maar zelden vast stellen dat je ontlast bent, dat is alleen mogelijk wanneer een omstander zelf ook ontlast is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   Opmaak herstellen

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.


×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid