Verwachtingen van een godsdienstleerkracht

[silke.peeters 0]

Dag iedereen

Als studente secundair onderwijs met de onderwijsvakken rooms-katholieke godsdienst en Nederlands moet ik tal van taken tot een goed einde brengen. Als een opdracht voor het vak bijbelstudie moeten we een artikel schrijven in verband met onze verwachtingen van een leerkracht godsdienst. Hieronder kunnen jullie mijn artikel lezen. Alle feedback en bedenkingen zijn welkom!

Groetjes
Silke

De godsdienstleraar in opleiding

Welke visie heeft deze leraar in opleiding ten aanzien van het vak Rooms-Katholieke godsdienst?

De vraag is volgens mij niet welke visie de leraar heeft ten aanzien van het vak, maar wel ‘welke visie heeft de leraar ten aanzien van de maatschappij en het maatschappijbeeld tegenover religie?’

 

Een leerkacht godsdienst moet sowieso de liturgie onder de knie hebben. Hij moet ook in staat zijn om diepere levensbeschouwelijke betekenissen uit de Bijbel te halen en dit over brengen op jongeren.

 

Het is niet de bedoeling dat de leerkracht godsdienst de rooms-katholieke godsdienst gaat predikken, die tijd zijn we al lang gepasseerd. Het is de bedoeling dat de leerkracht godsdienst aan de slag gaat met de katholieke waarden en normen en dat de leerlingen effectief iets zijn met een stoffig boek dat niemand meer leest.

 

De Bijbel is het meest gekochte, maar het minst gelezen boek. Daar wil ik iets aan veranderen! De Bijbel is toevallig mijn lievelingsboek. Zeker de Kinderbijbel van Nico Terlinden. Hij slaagt erin om de Bijbelse verhalen toegankelijk te maken voor leken en wat wil een godsdienstleerkracht nu nog meer?

 

Laten we de prachtige verhalen van de Bijbel niet verloren gaan, maar laten we ermee aan de slag gaan. De Bijbel hoeft helemaal geen saaie en taaie materie te zijn. Het is dan aan de leerkacht om hier iets leuks van te maken. De leerkacht moet voor een recontextualisering van de Bijbel zorgen.

 

Welke plaats heeft het omgaan met Bijbelverhalen en meer in het bijzonder het Nieuwe Testament in de visie op het vak?

Ik had nooit gedacht dat ik zoiets als dit ging zeggen, maar het lezen van de Bijbel geeft je een klaardere kijk op de wereld. De verhalen vanin de Bijbel bevatten een kern van waarheid. Het is aan jou als persoon om deze kern te zoeken en te vinden. Niet iedere tekst is even makkelijk om te ontsluiten, maar het is zeker en vast niet onmogelijk om Bijbelverhalen te onsluiten.

 

Met het Nieuwe Testament wouden de evangelisten zorgen voor een recontextualisering van het Oude Testament en dat is hen, in hun tijd, goed gelukt. Hetgene waar wij nu nood aan hebben is een recontextualisering van het Nieuwe Testament. Wanneer de Bijbelteksten worden herschreven en ze toegankelijker gemaakt worden, valt er al een groot deel van het probleem weg.

 

Jongeren denken vaak dat de Bijbel een boek is dat ver van hun werkelijkheid staat, maar dat is het niet. Neem nu het verhaal van de verloren zoon. Even kort door de bocht… De ene zoon gaat lopen met een deel van de erfenis en komt daarna terug. Hij krijgt een groot feest omdat hij terug is. De andere zoon heeft zijn vader de hele tijd geholpen en heeft de erfenis nog niet opgedaan. Is dit niet herkenbaar in het dagelijkse leven van de jongeren?

 

Welke betekenis(sen) geeft het schuren met Bijbelverhalen voor de godsdienstleraar en voor de leerling?

Zoals ik eerder al gezegd heb, is het ontsluiten van Bijbelteksten niet altijd even makkelijk. Maar hé, wiskundevraagstukken zijn ook niet altijd even makkelijk en toch worden ze opgelost. Het aan de slag gaan met Bijbelverhalen is echt iets fijns. Lekker in de zetel met een koffietje en ondertussen een verhaal lezen.

 

Het mooie aan Bijbelverhalen is dat ze voor interpretatie vatbaar zijn. Jij hoeft er niet in te lezen wat iemand anders erin leest.

Als je opzoek gaat naar de betekenis van zo’n verhaal, kom je jezelf soms tegen. Je herkent jezelf in de teksten. Bijvoorbeeld het verhaal van de Samaritaanse vrouw. Ze is gekwetst en iedereen loopt haar zomaar voorbij. Ik durf wedden dat er ook al mensen jou voorbij zijn gelopen wanneer je hen nodig had.

 

Dat is nu een betekenis dat ik geef aan Bijbelverhalen, maar ik denk dat dit voor leerlingen niet anders is.

 

Wat geeft inspiratie voor de levensbeschouwelijke ontwikkeling van de leerlingen én de leraar?

Daarop kan ik een zeer simpel antwoord geven. De Bijbel…

Het is aan de leerkracht rooms-katholieke godsdienst om de Bijbel op één of andere manier toegankelijk te maken voor leerlingen.

Als ik ooit één leerling hiermee diep in het hart kan raken, dan zal ik een zeer tevreden persoon zijn.

[ZENODotus 142]

Dag Silke,

Toch nog even nalezen hoor, er staan verschillende taalfouten in... (Ben je Vlaams trouwens?)...

Verder vind ik dat je verschillende stukken mooi uitwerkt, maar in het geheel niet verder gaat dan de oppervlakte, en dat is spijtig... Ik lees te weinig over je aspiraties, en als ik daar iets over lees ga je niet verder dan wat ik van een doorsneeleerkracht godsdienst verwacht... Ook enkele bedenkingen bij je stukken uit de bijbel... In het verhaal van de verloren zoon is b.v. ook de zoon die wel blijft en doet wat zijn vader van hem verwacht duidelijk een leerstelling in het verhaal die zeer zeker de Farizeeën zouden hebben aangesproken (hij handelt namelijk zoals de Farizeeën en schriftgeleerden, maar aan de andere kant heel menselijk: willen we niet allemaal beloond worden als we iets goeds doen?). Op het einde van dit specifiek stuk zeg je: Is dit niet herkenbaar in het dagelijkse leven van de jongeren? maar wat is er dan herkenbaar aan, je herkent het wel, maar je benoemt het niet. (Dat bedoel ik met de oppervlakte).

[silke.peeters 0]

Dag Christen

Hartelijk bedankt voor de feedforward. Ik gebruik deze zeker bij het herwerken van mijn taak.

Ja ik ben Vlaams

Ik vind het zeer moeilijk om mijn mening omtrent religie en mijn verwachtingen van de godsdienst leerkracht te verwoorden. Ik vind de juiste woorden niet. Ik wil net heel veel zeggen terwijl er slechts weinig uitkomt.

 

Alvast zeer hartelijk bedankt voor je reactie.

[Thorgrem 430]

Citaat

Het is niet de bedoeling dat de leerkracht godsdienst de rooms-katholieke godsdienst gaat predikken, die tijd zijn we al lang gepasseerd. Het is de bedoeling dat de leerkracht godsdienst aan de slag gaat met de katholieke waarden en normen en dat de leerlingen effectief iets zijn met een stoffig boek dat niemand meer leest.

Mij viel bovenstaande op. Als voormalig leerkracht die een onderwijskundig onderzoek naar het katholieke basisonderwijs in Nederland heeft gedaan.

Waarom zou het niet de bedoeling kunnen zijn om het katholieke geloof te prediken, de blijde boodschap te verspreiden? "Die tijd zijn we al lang gepasseerd" vind ik niet echt sterk overkomen. Waarom zijn we die tijd al lang gepasseerd, en indien dat het geval is waarom niet terug willen naar die tijd? Als je bijvoorbeeld "de morele opvoeding van het jonge kind" leest van schrijfster Els Lodewijks-Frencken dan zal je zien dat veel van de huidige problematiek met 'jongeren' te danken is aan de ontkerkelijking en het gebrek van ouders om die taak die de kerk vroeger op zich nam over te nemen. Het boekje, waar nog veel meer in staat, was overigens verplichte kost op mijn openbare Pabo.

[ZENODotus 142]

20 uur geleden zei silke.peeters:

Dag Christen

Hartelijk bedankt voor de feedforward. Ik gebruik deze zeker bij het herwerken van mijn taak.

Ja ik ben Vlaams

Ik vind het zeer moeilijk om mijn mening omtrent religie en mijn verwachtingen van de godsdienst leerkracht te verwoorden. Ik vind de juiste woorden niet. Ik wil net heel veel zeggen terwijl er slechts weinig uitkomt.

 

Alvast zeer hartelijk bedankt voor je reactie.

dag Silke,

Ik heb eventueel wel enkele artikelen die misschien voor wat inspiratie en verwoording kunnen zorgen op dit vlak van professoren aan de kuleuven (vooral uit mijn vak catechetiek dan) waar je misschien iets aan hebt... Als je wilt dat ik ze je even doorzendt, stuur maar een seintje.

[silke.peeters 0]

Dag Christen

Dat zou zeer fijn zijn! Wat inspiratie kan nooit kwaad. Hartelijk bedankt!

 

[ZENODotus 142]

okikoki, Silke,

Ik zoek ze weer even op... Zal wel waarschijnlijk pas vanavond zijn...

[Olorin 154]

Op 13-12-2017 om 22:28 zei Thorgrem:

Mij viel bovenstaande op. Als voormalig leerkracht die een onderwijskundig onderzoek naar het katholieke basisonderwijs in Nederland heeft gedaan.

Waarom zou het niet de bedoeling kunnen zijn om het katholieke geloof te prediken, de blijde boodschap te verspreiden? "Die tijd zijn we al lang gepasseerd" vind ik niet echt sterk overkomen. Waarom zijn we die tijd al lang gepasseerd, en indien dat het geval is waarom niet terug willen naar die tijd? Als je bijvoorbeeld "de morele opvoeding van het jonge kind" leest van schrijfster Els Lodewijks-Frencken dan zal je zien dat veel van de huidige problematiek met 'jongeren' te danken is aan de ontkerkelijking en het gebrek van ouders om die taak die de kerk vroeger op zich nam over te nemen. Het boekje, waar nog veel meer in staat, was overigens verplichte kost op mijn openbare Pabo.

Hangt van je visie af. Inderdaad, iets is niet ouderwets, uit de tijd, of een gepasseerd station. Discussie gaat om argumenten. En als een idee van 1500 jaar oud een goed idee is, dan is dat een goed idee. En als een idee van 50 jaar oud een slecht idee is, dan is dat een slecht idee. Er zijn best argumenten om alleen openbaar onderwijs te hebben. En vervolgens zijn er argumenten om het op een bepaalde manier wel en niet in te vullen. En er zijn argumenten om dat allemaal niet te willen. En daar moeten keuzes in gemaakt worden. Maar ik kan niet met dingen ouderwets zijn ofzo. Vroeger waren sommige dingen beter en sommige dingen slechter. Maar wat goed en slecht maakt, is niet bepaald door de periode in de tijdlijn, maar door de inhoud.