Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 113
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

wat ik ook typisch anno nu vind, is dat men niet direct een relatie wil, maar eerst een periode van een beetje losse contacten en afspraken hebben, er kennissen of maatjes aan hebben. Anderen weten niet eens of ze wel een relatie op langer termijn willen.

Dat vind ik allemaal heel vrijblijvend en onzeker aan deze tijd.

Ook relaties bieden geen zekerheid.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als je dan zo op zoek bent naar een christelijk meisje zoals God dat bedoelt heeft, leef je je hele leven dan zoals God dat bedoelt heeft of gaat het alleen om de relatie?

Probeer niet te krampachtig te zijn met het vinden van een relatie. Vrouwen moeten daar niks mee. En relaties kunnen ook erg tegenvallen hoor ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites
wat ik ook typisch anno nu vind, is dat men niet direct een relatie wil, maar eerst een periode van een beetje losse contacten en afspraken hebben, er kennissen of maatjes aan hebben. Anderen weten niet eens of ze wel een relatie op langer termijn willen.

Dat vind ik allemaal heel vrijblijvend en onzeker aan deze tijd.

Ook relaties bieden geen zekerheid.

Als we allemaal zo onzeker zijn, waar bouwen we dan nog op?

Ik geloof heilig in de liefde van God die stand houdt, ook in relaties.

In mijn familie heb ik nog geen echtscheiding gezien, behalve bij mijn grootouders bijna.

Voor de rest, zo standvastig als een huis. Het bestaat. Alleen liefde is wel iets waar je voor strijden moet. Dat geloof ik heilig.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Tja, en die relaties voor het vinden van je ware uitgezonderd natuurlijk.

Echter moet je wel eerlijk naar elkaar zijn. Als je twijfeld, dan moet je er niet aan beginnen, want dan is die vonk er gewoon niet echt en als een relatie niet blijkt te werken, dan houdt het gewoon op. Natuurlijk is elk begin moeilijk, maar als je twijfeld of je ergens wel aan beginnen moet, dan is het gewoon niet wat. Als je begint, dan weet je natuurlijk niet of het al wat is, maar je hebt wel dat besluit genomen. Je bent begonnen om het te proberen. Een begin is geen huwlijk.

Daar is volgens mij ook iets mis gegaan. Vroeger trouwde je. Nu hoef je die trouw niet te beloven en weer een stap verder is dus dat je niet eens wat hoeft te proberen. Je kan gewoon een lange tijd iemand aan het lijntje houden, zonder verder te gaan.

Zo ging ik voor een meid vanuit Twenthe helemaal naar Braband. Ze smste me midden in de nacht wakker en ik moest haar bellen, anders werd ze boos. Ze moest het kwijt over iets wat haar dwars zat.

Maar wat de toekomst betreft: ze wilde het los houden. Ze vond het wel mooi zo.

Ze wist niet wat ze wilde, of ze wat wilde beginnen. Eigenlijk wilde ze niets, maar me dus wel als een los contact :?

Dat vind ik verwarrend. Doen alsof er wat is en toch weer zo los.

Ik voelde me aan het lijntje gehouden. Haar speelgoed, eigenlijk.

Ik dacht nog dat dit voorval uniek was en echt wat voor haar, maar het overkwam me met een tweede meid ook zo ongeveer (ze bepaalde wanneer ze met me uit wilde gaan, kon zo 4 weken tussen zitten, dan nam ze de telefoon die 4 weken niet op en hoorde ik niets van haar) en haast met een derde weer (net niet). Om het nog gekker te maken: mijn broertje overkwam het afgelopen jaar ook. Het is deze tijd. Nergens je aan willen binden en overal los van zijn.

Bindingsangst dus. (F)

Het vreemde was, het waren nog christelijke meiden ook (zoals ze zichzelf uitgaven), behalve de meid van mijn broertje dan.

Het kan wel anders, want ook dat heb ik ervaren

Meiden waar ik wel wat aan had en waar ik echt het beste voor uit me zelf moest halen :)

Ik deed er toe om wie ik zelf was. Ook kreeg ik beter hoogte van wie zij zijn. Open boeken, voor me. Geven en ontvangen. *:} Niet geven en genomen worden :@

Link naar bericht
Deel via andere websites
wat ik ook typisch anno nu vind, is dat men niet direct een relatie wil, maar eerst een periode van een beetje losse contacten en afspraken hebben, er kennissen of maatjes aan hebben. Anderen weten niet eens of ze wel een relatie op langer termijn willen.

Dat vind ik allemaal heel vrijblijvend en onzeker aan deze tijd.

Ook relaties bieden geen zekerheid.

Als we allemaal zo onzeker zijn, waar bouwen we dan nog op?

Het aangaan van een relatie vraagt vertrouwen hebben en ergens op vertrouwen is aannemen wat je niet ziet met de ogen. De zekerheid krijg je pas na verloop van tijd.

Ik geloof heilig in de liefde van God die stand houdt, ook in relaties.

In mijn familie heb ik nog geen echtscheiding gezien, behalve bij mijn grootouders bijna.

Voor de rest, zo standvastig als een huis. Het bestaat. Alleen liefde is wel iets waar je voor strijden moet. Dat geloof ik heilig.

Ook ik geloof dat de liefde van God standhoudt, doch is dat met de liefde tussen twee mensen niet altijd zo. En als de liefde geen stand houdt is het een geluk bij een ongeluk dat men kan scheiden van elkaar, want je moet er toch niet aan denken om bij iemand te blijven die niet meer van je houdt? Dat er in jouw familie nooit gescheiden is is mooi als de liefde oprecht is.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat ben ik met je eens. Dat van het vertrouwen ook, helemaal mee eens.

Toch brand ik er liever mijn vingers er niet aan. Ik had er met een kammaraad er over, die net een echtscheiding achter de rug heeft. Hij is heel gelovig en dit is echt een last voor hem. Maar hij kon het niet voorkomen, zij wilde bij hem weg, hoewel hij voor haar wilde vechten. We zaten zo na te denken over de woorden van Jezus over echtscheiding. Ik zei hem: "ik vraag me wel eens af of God alle stellen wel samen brengt."

Hij gaf aan daar ook zo tegen aan te kijken. Achteraf gezien zag hij wat er in de basis al niet goed was. Hij vroeg zich af of hij wel met haar had moeten trouwen en of er wel een echt huwlijk was geweest.

Als God echt immers je bij je partner gebracht heeft, dan is een echtscheiding een pijnlijke ongeluk, het stranden van iets goeds in iets dat gebroken is. Aan stukken ligt.

Dat is het ook met mijn groot ouders, ze gingen gescheiden van tafel en bed leven, maar hij heeft daar nooit mee kunnen leven. Hij is ongelukkig gestorven op 60 jarige leeftijd.

De omgeving gaf hem meestal de schuld van alles. Hij had contactproblemen. Uiteindelijk had hij zelf een eind aan zijn eigen leven gemaakt. Zijn vrouw, stierf 8 jaar later. Volgens de dokter: mogelijk vanuit psygische oorzaken. Ze had op het laatst haast geen contacten meer, problemen met iedereen, werd doodziek en overleed.

Scheiden is nooit goed. Het is een ongeluk. Als je geluk hebt, kan het gerepareerd worden. Als je pech hebt, is het klaar voor de schroothoop.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat is het ook met mijn groot ouders, ze gingen gescheiden van tafel en bed leven, maar hij heeft daar nooit mee kunnen leven. Hij is ongelukkig gestorven op 60 jarige leeftijd.

De omgeving gaf hem meestal de schuld van alles. Hij had contactproblemen. Uiteindelijk had hij zelf een eind aan zijn eigen leven gemaakt. Zijn vrouw, stierf 8 jaar later. Volgens de dokter: mogelijk vanuit psygische oorzaken. Ze had op het laatst haast geen contacten meer, problemen met iedereen, werd doodziek en overleed.

Wat diep triest...

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik zei hem: "ik vraag me wel eens af of God alle stellen wel samen brengt."

Hij gaf aan daar ook zo tegen aan te kijken. Achteraf gezien zag hij wat er in de basis al niet goed was. Hij vroeg zich af of hij wel met haar had moeten trouwen en of er wel een echt huwlijk was geweest.

Zo zie ik dat ook en alleen al daarom zal ik nooit rooms worden.

Als God echt immers je bij je partner gebracht heeft, dan is een echtscheiding een pijnlijke ongeluk, het stranden van iets goeds in iets dat gebroken is. Aan stukken ligt.

Wat God samenvoegt kan een mens niet scheiden (Mat 19,6; Mar 10,9) en daarom is alles, maar dan ook alles wat stukgaat niet uit God.

Dat is het ook met mijn groot ouders, ze gingen gescheiden van tafel en bed leven, maar hij heeft daar nooit mee kunnen leven. Hij is ongelukkig gestorven op 60 jarige leeftijd.

De omgeving gaf hem meestal de schuld van alles. Hij had contactproblemen. Uiteindelijk had hij zelf een eind aan zijn eigen leven gemaakt. Zijn vrouw, stierf 8 jaar later. Volgens de dokter: mogelijk vanuit psygische oorzaken. Ze had op het laatst haast geen contacten meer, problemen met iedereen, werd doodziek en overleed.

Vreselijk zeg, zo'n huwelijk kan toch nooit de bedoeling zijn geweest? Gelukkig is het nog ten goede gekeerd doordat ze nazaten op de wereld hebben gezet.

Scheiden is nooit goed. Het is een ongeluk. Als je geluk hebt, kan het gerepareerd worden. Als je pech hebt, is het klaar voor de schroothoop.

Het is geen pech hebben als je hetgeen wat klaar is voor de schroothoop wegdoet want als je kapotte rotzooi verzameld wordt je eigen huis een sloperij. Zodra je het oude wegdoet is er ruimte voor wat beters! Zo wilde mijn ex ook wat beters en kreeg precies wat ze verlangde: een bouwvakker. :D

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het probleem is dat we een heleboel vrijheid hebben om onze eigen keuzes te maken tegenwoordig. Of het nou om relaties gaat, het moment waarop we ons willen settelen, wat voor carrière we willen, enzovoorts. Dat is aan de ene kant een zegen, maar het kan soms ook vervelend zijn. We moeten nu zelf keuzes maken en dat is heel eng.

Ik denk dat de vrijheid mbt echtscheiding wat dat betreft ook een zegen en een vloek is. Het is jammer dat zoveel mensen tegenwoordig hun relatie eindigen, en ik geloof echt dat mensen dat soms te snel doen. Sommige huwelijken zijn wellicht wel te redden als mensen er iets meer moeite voor doen en niet alleen afgaan op wat "goed" voelt.

Aan de andere kant is het voor veel mensen ook goed om te scheiden. Sommige mensen kunnen gewoon beter niet getrouwd zijn met elkaar. En wat dat betreft is het een zegen dat je tegenwoordig weg kunt uit een slechte relatie en dat je dan (meestal...) niet met de nek wordt aangekeken.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Het probleem is dat we een heleboel vrijheid hebben om onze eigen keuzes te maken tegenwoordig. Of het nou om relaties gaat, het moment waarop we ons willen settelen, wat voor carrière we willen, enzovoorts. Dat is aan de ene kant een zegen, maar het kan soms ook vervelend zijn. We moeten nu zelf keuzes maken en dat is heel eng.

Ik denk dat de vrijheid mbt echtscheiding wat dat betreft ook een zegen en een vloek is. Het is jammer dat zoveel mensen tegenwoordig hun relatie eindigen, en ik geloof echt dat mensen dat soms te snel doen. Sommige huwelijken zijn wellicht wel te redden als mensen er iets meer moeite voor doen en niet alleen afgaan op wat "goed" voelt.

Aan de andere kant is het voor veel mensen ook goed om te scheiden. Sommige mensen kunnen gewoon beter niet getrouwd zijn met elkaar. En wat dat betreft is het een zegen dat je tegenwoordig weg kunt uit een slechte relatie en dat je dan (meestal...) niet met de nek wordt aangekeken.

Dat laatste is inderdaad een zegen. En God kan een vloek in een zegen omdraaien heb ik ontdekt. Die scheiding heeft Hij zeker kunnen gebruiken om mijn karakter te vormen.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dat is het ook met mijn groot ouders, ze gingen gescheiden van tafel en bed leven, maar hij heeft daar nooit mee kunnen leven. Hij is ongelukkig gestorven op 60 jarige leeftijd.

De omgeving gaf hem meestal de schuld van alles. Hij had contactproblemen. Uiteindelijk had hij zelf een eind aan zijn eigen leven gemaakt. Zijn vrouw, stierf 8 jaar later. Volgens de dokter: mogelijk vanuit psygische oorzaken. Ze had op het laatst haast geen contacten meer, problemen met iedereen, werd doodziek en overleed.

Wat diep triest...

Dat was het. Wel met een lichtpuntje aan het eind. Haar wens was altijd om met al haar kinderen om haar heen te sterven. Nu had ze door dit alles geen contact meer met haar oudste zoon en zijn vrouw. Die waren er echter wel weer bij aan haar sterfbed. Al haar kinderen waren er (zonder kleinkinderen). Het gezin was weer bij elkaar en ze hoorden haar de naam van haar man nog een keer roepen (vlak voor ze overleed), terwijl ze een beetje een bijzondere blik kreeg. Mijn moeder noemt het een buiten aardse blik. Ze geloven dat ze weer bij elkaar zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Zo zie ik dat ook en alleen al daarom zal ik nooit rooms worden.

Als God echt immers je bij je partner gebracht heeft, dan is een echtscheiding een pijnlijke ongeluk, het stranden van iets goeds in iets dat gebroken is. Aan stukken ligt.
:#

Wat God samenvoegt kan een mens niet scheiden (Mat 19,6; Mar 10,9) en daarom is alles, maar dan ook alles wat stukgaat niet uit God.

Volgens mij kan hier een valkuil in zitten. De farizeeërs kwamen met de discussie over de scheidbrief, omdat volgens Jezus de mensen met die scheidbrief vaak juist hun eigen zin wilden doordrijven. Met andere woorden: die mannen mochten van Jezus wel eens iets meer aan hun vrouw denken en de kinderen van het gezin. Aan dat wat een scheiding te weeg brengt.

Ik geloof dat in die tijd een echtscheiding nog grotere gevolgen had dan nu.

Vreselijk zeg, zo'n huwelijk kan toch nooit de bedoeling zijn geweest? Gelukkig is het nog ten goede gekeerd doordat ze nazaten op de wereld hebben gezet.

Klinkt gek, maar ik geloof dat het huwlijk wel had gemoeten, maar beter.

Maar die dingen lopen hoe dan ook raar. Als zij niet bij elkaar waren, dan was ik er niet.

In de stamboomonderzoek van mijn andere kant van de familie, ontdekte ik nog zo iets.

Een dochter van een buiten echtelijke zoon trouwde met een man die mijn achternaam aan onze familie gegeven heeft.

Dus eigenlijk, had ik helemaal er niet mogen zijn, als het zuiver gegaan was :|

Het is geen pech hebben als je hetgeen wat klaar is voor de schroothoop wegdoet want als je kapotte rotzooi verzameld wordt je eigen huis een sloperij. Zodra je het oude wegdoet is er ruimte voor wat beters! Zo wilde mijn ex ook wat beters en kreeg precies wat ze verlangde: een bouwvakker. :D

Hahahaha, in deze tijd :+

Link naar bericht
Deel via andere websites

Als je het geslachtsregister van Jezus nagaat, zou je tot dezelfde conclusie kunnen komen overigens. Jakob die opgelicht werd en des morgens, zie het was Lea. Dat was niet echt ware liefde. Juda was van Lea. Juda en Tamar, ook zowat. David verwekte Salomo bij de vrouw van Uria. Mooi toch, de Heer keert alles ten goede.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Heeeee, wat leuks ontdekt!

Je zou dan kunnen zeggen: "Jezus had hier niet mogen zijn, als het allemaal zuiver gegaan was!"

Inderdaad, bittere noodzaak was het, dat Hij komen moest.

Allemaal omdat Eva.. ach, vrouwen!

Oh... Da's niet eerlijk.

Onschuldige, onbeklede Eva kon toch niet opboxen tegen de meesterverleider, die nota bene nog wel moest aandringen en liegen !!

En Adam? Die stond er bij, keek er naar, en nam ook van de vrucht.

Wat een kluns..

;)

Maargoed, het is dan ook Eva die de moeder van alle levenden is geworden.

Adam moest worden vervangen door Jezus.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Mensen dankjullie voor jullie berichten. Ik heb veel nagedacht en het met mensen erover gehad. Het gaat een heel stuk beter met mij. Nog altijd heb ik een sterk verlangen naar een levensmaatje en hoop ik haar nog steeds snel tegen te komen. Ik bid ervoor. Ik hoop het!!

Bid wel altijd eerst: niet mijn wil, maar uw wil geschiedde. :)

Ik had precies dezelfde dromen en angsten als jij. Nu ga ik een celibatair leven tegemoet en dat geeft mij een wonderlijke vreugde. God weet wat goed voor ons is, wijzelf vaak niet. :)

In principe heb je natuurlijk gelijk, maar ik denk dat het voor de meeste mensen niet verkeerd is om er vanuit te gaan dat God je wel een partner wil geven. Wat mij soms een beetje stoort op Credible (in het algemeen, dan doel ik niet specifiek op jou) is dat er een aantal mensen zijn die bewust kiezen voor een celibatair leven en vervolgens steeds weer benadrukken dat anderen ook moeten accepteren dat ze misschien wel nooit een partner zullen vinden, enzovoorts.

De moeite die ik daarmee heb is dat ik denk dat celibatair leven vrij onnatuurlijk is, en dat het volkomen normaal is dat mensen, zeker als ze nog jong zijn, hevig verlangen naar een relatie. Daarmee wil ik absoluut niet zeggen dat het dus voor niemand goed is celibatair te leven. Als jij denkt dat God dat van je vraagt, ga ik niet zeggen dat je het mis hebt. Maar voor de meeste mensen is het echt niet verkeerd om te verlangen en te streven naar een relatie. Het moet alleen niet je hele leven gaan opslokken.

Ik snap wat je bedoelt. In die zin was mijn reactie wat overbodig. Maar ik bedoelde niet te zeggen dat Bart741 mogelijk wel een celibataire roeping heeft, en dat hij daarom zijn alleen zijn moet accepteren. Dat was totaal niet mijn insteek. Ik gaf mijn eigen situatie als voorbeeld om aan te geven dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn en dat het, in het algemeen, beter is te bidden voor kracht om iedere weg die God je geeft te accepteren, dan te bidden dat God jou die weg wil geven die het beste aansluit bij je eigen wensen en verlangens. Dat geldt op elk terrein, niet alleen onze seksualiteit uiteraard. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...

@bart741 Ik las jouw berichtje en had sterk het gevoel dat ik hierop moet reageren...

Ik heb het zelf ook erg moeilijk gehad omdat ik graag een relatie met een christen wil hebben. Nu las ik dus jouw berichtje en ik weet niet waarom maar ik moest hier gewoon op reageren... Jij zegt: Nog altijd heb ik een sterk verlangen naar een levensmaatje en hoop ik haar nog steeds snel tegen te komen.

Ik heb ditzelfde gevoel.

Link naar bericht
Deel via andere websites
@bart741 Ik las jouw berichtje en had sterk het gevoel dat ik hierop moet reageren...

Ik heb het zelf ook erg moeilijk gehad omdat ik graag een relatie met een christen wil hebben. Nu las ik dus jouw berichtje en ik weet niet waarom maar ik moest hier gewoon op reageren... Jij zegt: Nog altijd heb ik een sterk verlangen naar een levensmaatje en hoop ik haar nog steeds snel tegen te komen.

Ik heb ditzelfde gevoel.

ik heb wel zo'n vaag vermoeden waarom. :|

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 months later...
Zaterdag avond heb ik een date gehad met een geweldig leuk en ook christelijke meisje! Ze was ontzettend lief, mooi en grappig. Ik dacht dat ze mij ook leuk vond. Helaas heeft ze mij zondag duidelijk gemaakt dat het niks word. Dat deed erg pijn. nog steeds. Eindelijk een lief meisje ontmoet, wijst ze mij af. terwijl we het heel gezellig hadden. (ik ben niet wat ze zoekt) op dit gebied heb ik er soms de pest in dat ik christen ben en een christelijk meisje wil. want hoeveel christelijke meisjes van mijn leeftijd zijn er nog en zijn ook nog het type waar ik een klik mee heb. ik ben vrijgezel zijn heel erg zat. Er is helemaal niks in deze wereld wat ik liever zou hebben. Dan een meisje waar ik van mag houden en gelukkig mag maken. iemand die ook van mij houd. Iemand waar ik mijn leven mee wil delen. wat droom ik daarvan. elke dag weer. ik zou er werkelijk alles voor over hebben. misschien klink ik wanhopig. ik kan mij gewoon niks mooiers wensen. het zou mijn leven ontzettend verrijken. ik ben gewoon een romanticus iemand met passie. en kan dat gewoon niet kwijt. ik weet het ik ben nog jong (19) maar ik heb echt de angst om nog lang alleen te moeten zijn. of alleen te moeten sterven. dat is iets wat ik vreselijk zou vinden. echt heel erg.

Ik bid God er elke dag voor dat ik haar hopelijk snel tegenkom. waar vind ik dat lieve christelijke meisje, die helemaal bij mij past? zoals God het bedoeld heeft. God alstublieft, hoelang duurt het nog? Elke dag dat ik haar niet ken, betekend een dag korter met haar doorbrengen. Vind ik haar uberhaupt wel? Allemaal angst. God, wilt U mij alstublieft helpen met het zoeken naar haar?

Hoi Bart,

Ik heb en ervaar hetzelfde probleem ... alleen ben ik 10 jaar ouder.

Ik heb 12 verschillende meiden gedate via funky fish gedate (dus christelijk) en ik ben hierbij een aantal keren afgewezen na 1 date ...altijd krijg ik te horen...''je bent zo leuk en zo lief, maar ik voel vriendschap'' met als gevolg dat ze dus ook geen 2de ontmoeting willen ...

Daarnaast ben ik lid geweest van Navigators waar ik ook veel heb gedate (ook nooit iets geworden)

De grote frustratie is dat ik heel makkelijk praat en in het uitgaansleven veel aandacht heb & krijg ... maar je weet het zelf: vaak zijn dit geen christelijke meisjes ...

dus ik zit nu ook te bedenken hoe ik onder de christelijke meiden kom ...

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid