Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Hoooi!

Al een hele tijd ben ik vrienden met een hele leuke jongeman. Sinds anderhalf jaar, vind ik hem stiekem toch wel heel erg leuk. Ik heb het idee dat we toch wel een beetje flirten zo nu en dan, maar zoals het een vrouw betaamt, zoek ik ook overal wat achter (zie overal hints in etc.)

Ik vraag me even af; Mag je als jongedame initiatief nemen op het gebied van relaties? Ik doel dan vooral op het 'de liefde verklaren' aan de heer.

Heel snel wordt gezegd; 'Ja, gewoon doen!' Maar in boeken lees je ook vaak dat het juist goed is om de heer het te laten zeggen, omdat dit goed is voor zijn zelfvertrouwen. Daarnaast ben ik bang dat je je, doordat je als vrouw de eerste stap zet, je ook aangeeft 'wat voor' relatie het wordt; en ben ik bang dat ik altijd degene zal blijven die begint met iets.. ( en in het ergste geval dus zelfs degene zal zijn die hem na 6 jaar ten huwelijk vraagt, omdat hij het niet doet.. haha)

Ik ben benieuwd wat jullie vinden! (vooral mannen? :E )

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • Antwoorden 89
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Eerst en voorla: sinds anderhalf jaar...

echt, al anderhalf jaar gevoelens en nog niks mee gedaan? ik zou gek worden.

Toen ik gevoelens had voor mijn vriendje, en hij wist het nog niet, dacht ik ook altijd dat er hints van hem kwamen, maar dan deed hij soms iets en dan denk je van: nee toch niet.

Maar ik werd gek, en toen heb ik wel het heel duidelijk laten blijken, en hij heeft dan overgenomen, zodat hij het toch eerst zei :) en nadien heeft hij mooi gevraagd of ik zijn vriendin wou zijn. :)

Dus tuurlijk kan je het zelf doen, maar als hij het doorheeft, laat hem dan overnemen.^^

En jah, hij moet me ten huwelijk vragen, dat doe ik niet.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Het verhaal van Joon klinkt bekend.

En het is onzin dat het altijd van de man moet komen. Anno 2012 is het wel leuk als een meisje het initiatief neemt. Ik zou het gewoon met hem bespreken, dan heb je ook meteen duidelijk antwoord of hij hetzelfde voelt.

Over het algemeen zijn vrouwlijke hints te subtiel voor mannen. (Of we kiezen ervoor om ze te negeren.)

Good luck. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Mannen kunnen behoorlijk blind zijn inderdaad. Beter om alle subtiliteit achterwege te laten, want dat snappen we toch niet. Ikzelf vermeld altijd met enige trots dat zij het was die mij aan de haak heeft geslagen. Het kan zijn dat het zijn eer schaadt, dat zal per persoon verschillen. Wil je dat per se voorkomen, dan kun je bijv. een derde partij inschakelen, een gezamenlijke vriend(in), die dan in vertrouwen hem vertelt dat jij hem toch wel erg leuk vindt. In ieder geval, succes met alle fladderende vlinders! Probeer er ook van te genieten. ;)

Lastly, welkom op Credible!

Link naar bericht
Deel via andere websites
Mannen kunnen behoorlijk blind zijn inderdaad. Beter om alle subtiliteit achterwege te laten, want dat snappen we toch niet. Ikzelf vermeld altijd met enige trots dat zij het was die mij aan de haak heeft geslagen. Het kan zijn dat het zijn eer schaadt, dat zal per persoon verschillen. Wil je dat per se voorkomen, dan kun je bijv. een derde partij inschakelen, een gezamenlijke vriend(in), die dan in vertrouwen hem vertelt dat jij hem toch wel erg leuk vindt. In ieder geval, succes met alle fladderende vlinders! Probeer er ook van te genieten. ;)

Lastly, welkom op Credible!

Ja, uiteindelijk was dat de kortste klap. :+

Het verschilt per persoon natuurlijk. Zelf werd ik er op een gegeven moment zo gek van dat ik niet wist of Ursa mij ook leuk vond, dat ik in een vlaag van dapperheid maar heb meegedeeld dat ik verliefd op hem was. Dat was doodeng, maar ik wilde gewoon weten waar ik aan toe was.

Link naar bericht
Deel via andere websites

ik heb nog nooit het initiatief genomen - playing hard to get... :E

ik zou er zelf geen aardigheid in hebben als ik dat wel zou doen.

bovendien als ik verliefd ben ben ik ook onzeker en bang voor afwijzing...dan blijf ik liever die gevoelens koesteren ipv. er voor uit te komen, want dan kan het ook opeens voorbij zijn.

maar ja, datzelfde kan een man ook voelen natuurlijk en daarom geen stappen ondernemen.

uiteindelijk zit het volgens mij nog steeds in de genen dat de man het initiatief neemt in het eerste stadium.

de man als jager en veroveraar. :#

maar in de meeste gevallen lost dit vanzelf wel op denk ik - door lichaamstaal; door oogcontact etc...weet je wel of het goed zit of niet en of er wederzijdse aantrekking is.

maar als je verliefd bent ga je zelfs daaraan twijfelen.

het is allemaal niet zo gemakkelijk

Link naar bericht
Deel via andere websites

Frustratie alom: waarom snappen mannen dat niet? (ik heb hem zelfs meegevraagd naar een gala met een hele goede smoes, maar blijkbaar geloofde hij die smoes:s helaas kreeg hij geen vrij:( )

en wat maakt dat namen dan niet zelf zo'n stap maken? is dat niet ook een reden dat hij er niet over begint (stel dat het wederzijds is?)

Bedankt voor jullie reacties!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Och, dat jullie relatie zo zou kunnen beginnen hoeft niet de toon te zetten. Je bepaalt zelf hoe het wordt.

Ik heb initiatief genomen omdat ik begon te barsten. Mijn man en ik waren al langer bevriend en begonnen samen dingen te ondernemen (kado'tjes kopen voor sinterklaas, etc.) toen ik verliefd op hem werd. Vlak voor we elkaar weer zouden zien (een paar uur ervoor) vertelde ik hem dat ik verliefd aan het worden was en dat hij het moest aangeven als dit niet wederzijds was. Ik was wel chicken genoeg om dat per mail te doen, haha. Kreeg binnen enkele minuten een mail terug hoe dapper hij het wel niet vond en dat hij het ook had willen zeggen. Een paar dagen later vroeg hij me verkering.

Bekennen dat je iets voor iemand voelt hoeft niet meteen 'verkering vragen' te zijn. En zelfs dan is het nog geen punt. In ons geval is hij echt de touwtrekker van ons twee. Hij vroeg me ten huwelijk en komt nog steeds met veel verrassingen. Hoe langer we samen waren, hoe beter we konden praten over wat we wilde zijn voor de ander en wat we van de ander verwachtte. Dus ik ben blij dat ik dat initiatief genomen heb :)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Klinkt als situatie waar mijn schoonzus in gezeten heeft. Zij was al heel lang verliefd op mijn broer en begon wel gesprekken met hem, hij was alleen niet verliefd. Gelukkig heeft ze voet bij stuk gehouden en uiteindelijk heeft zij verkering gevraagd, en weer veel later heeft hij haar ten huwelijk gevraagd. Waarom sommige mannen het zelf niet de eerste stappen zetten geen flauw idee, ik kan het aan me broer vragen XD

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik vroeg het gisteren zelf aan mijn vriend: wat als ik niks liet weten? zou jij dan de eerste stap gezet hebben?

Hij zei van wel, omdat hij toch ook gevoelens had. dus hij zou ook wel een stap hebben gezet.

Maar er is toch niks mis om zelf een eerste stap te zetten? Pinkeltje en Ursa zijn het bewijs daarvoor. soms hebben sommige mannen wel eens een schop onder hun kont nodig :E

Maar hoe zit het bij jullie? hoe gaan jullie met elkaar om? Kijken jullie er naar uit elkaar telkens te meeten? vaak praten, ook al zijn jullie niet live bij elkaar?

hoe ging hij om met het feit dat je hem uitnodigde voor het gala? hoe ging het daar? vond hij het leuk, stond hij er met een zuur gezicht?

hoe ervaar je het geflirt van zijn aknt? misschien kan je het hier in de groep gooien en vragen aan de jongens hier hoe zij dat zien.

of het misschien gewoon een jongentaal is, en dat wij als meisjes verstaan als geflirt.

Maar ik zou toch een stapje zetten hoor, je wacht al anderhalf jaar.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Frustratie alom: waarom snappen mannen dat niet? (ik heb hem zelfs meegevraagd naar een gala met een hele goede smoes, maar blijkbaar geloofde hij die smoes:s helaas kreeg hij geen vrij:( )

en wat maakt dat namen dan niet zelf zo'n stap maken? is dat niet ook een reden dat hij er niet over begint (stel dat het wederzijds is?)

Bedankt voor jullie reacties!

Bij een gala hoeven er toch niet per se amoureuze implicaties te zijn? Misschien denkt hij juist wel dat je een goede vriend mee wilt. Bij ons op de studentenvereniging gebeurt dat vaak genoeg, en heb je gewoon een leuke avond. Duidelijker zou zijn als je hem op een soort van 'date' vraagt, of een activiteit gaat doen die toch meestal geassocieerd wordt met stelletjes.

PS. Je kunt nu natuurlijk nog reageren van 'oh wat jammer, het had me leuk geleken samen arm in arm te lopen', zoiets.

Bedenk maar wat, ik weet 't ook niet allemaal. (H)

Link naar bericht
Deel via andere websites
soms hebben sommige mannen wel eens een schop onder hun kont nodig :E

Zoiets ja...

Nog een andere tip: gewoon vaak aanwezig zijn. Jezelf uitnodigen enzo, lid worden van Credible omdat *hij* er op zit, dat soort dingen. :#

Link naar bericht
Deel via andere websites

En vrouwen kunnen net zo "doof voor hints" zijn als mannen af en toe, daar ben ik wel het levende bewijs van. ;)

Toen mijn (inmiddels vriend) me vroeg wat ik ervan dacht om het "officieel te maken" dacht ik dat hij het over verre toekomstplannen had, en dat hij gewoon wilde polsen wat mijn ideeën erover waren. Ik reageerde dus ook met: "Wellicht kunnen we dat ooit, in de toekomst, inderdaad wel doen." Kwam er pas later achter dat het eigenlijk een heel concreet voorstel was, dus toen duurde het daarna niet zo lang voordat het uiteindelijk ook wat werd. ;)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Pepperoni, mijn idee is dat mannen "doof zijn voor hints" dat vrouwen hen zien zitten, en dat vrouwen eerder "doof zijn voor hints" dat mannen hen niet zien zitten. Vrouwen maken toch vaak meer van dingen dan dat ze zijn, of die zelfs helemaal niks te betekenen hebben.

Bij mijn vriend heb ik het initiatief moeten nemen, als ik op hem gewacht zou hebben, zou er denk ik niks van gekomen zijn. Ik vermoed dat hij dat niet gedurfd had.

Link naar bericht
Deel via andere websites
soms hebben sommige mannen wel eens een schop onder hun kont nodig :E

Haha, agree! Dat mannen bekend staan als 'initiatiefnemers' wil niet zeggen dat ze niet onzeker zijn. Voor het geslacht dat meestal wat minder bedreven is met romatische gevoelens bespreken (over het algemeen kunnen dames dat onderling al delen, erover praten, etc.) lijkt het me knap eng om als eerste je nek uit te steken!

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hij is dus uit eindelijk niet mee geweest naar het gala. Ik had hem een roze brief geschreven, waarop hij wel heel leuk reageer, maar hij kreeg geen vrij ervoor. Hij kan het inderdaad vriendschappelijk opgevat hebben, bij ons worden er ook bak vrienden meegenomen maar meestal is dat uiteindelijk stiekem toch meer dan een vriend:p

We praten vrij veel, sporten af en toe samen, eerst smsten we wel eens, maar dat is tegenwoordig niet het geval meer..

Hij heeft trouwens ook een keer gezegd dat hij niet zo goed is in subriele hints/vrouwen begrijpen, ik had toen het idee dat hij zich versprak, hij zei iets als: 'dan weet je dat voor later', iets in die richting..

Link naar bericht
Deel via andere websites
Frustratie alom: waarom snappen mannen dat niet? (ik heb hem zelfs meegevraagd naar een gala met een hele goede smoes, maar blijkbaar geloofde hij die smoes:s helaas kreeg hij geen vrij:( )

en wat maakt dat namen dan niet zelf zo'n stap maken? is dat niet ook een reden dat hij er niet over begint (stel dat het wederzijds is?)

Bedankt voor jullie reacties!

och, dat kan zoveel redenen hebben. variërend van het écht niet door hebben tot "het wel goed vinden zo", geen zin in relatie maar wel de vriendschap waarderen en bang zijn dat die vriendschap weg gaat als het verlangen naar meer uitgesproken wordt met confrontatie met die nieuwe situatie tot gevolg. En verlegenheid kan het ook nog zijn. Of weet ik veel hoeveel andere factoren.... Je zult het hem toch echt zelf moeten vragen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Maar het vervelende van de situatie is, dat als het niet wederzijds is, onze vriendschap niet meer zal zijn als eerst, en het samenwerken in het bestuur waar we in zitten, ook erg lastig kan worden..

Ja, maar de vraag is: is de situatie zoals die nu is niet net zo lastig? Het houd je bezig, zelfs zo erg dat je anderen om hulp vraagt.

Natuurlijk neem je een groot risico door het initiatief te nemen, maar uiteindelijk zul je toch willen weten waar je aan toe bent. Het wordt er weinig anders van als je dat uit blijft stellen lijkt me.

Maar goed, ik spreek ook alleen maar uit eigen ervaring. Het is een lastige beslissing.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid