Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 355
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Goede docu's. Als je niet de link wilt kwijtraken tussen het product dat je gebruikt en de dierlijke herkomst. Geen gruwelijke beelden (ze hebben natuurlijk wel de boerderijen uitgezocht en deze boerderijen zorgen er ook wel voor dat ze zo goed mogelijk overkomen in een documentaire, en er is uiteraard flink ge-edit). Het is de KRO, dus veilig voor de tere zieltjes die liever niet willen zien wat de werkelijheid is.

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1365344

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb het alleen over zienm dus de beelden Thorgrem. Een documentaire is ook geluid.

Jij bent verzuurd omdat de door jouw geplaatste filmpjes over dierenmishandeling om goede redenen zijn verwijderd.

En nu doe je net of dat de enige werkelijkheid is terwijl je excessen neemt.

Ik ben het anders redelijk eens met MN (zonder de docu te zien); een deel van de werkelijkheid is er waarschijnlijk bewust uit gelaten. Dat houdt toch in dat wat getoond wordt in de docu niet de hele werkelijkheid is en dus enigszins misleidend kan zijn. Wat overigens niet betekent dat filmpjes met 'de werkelijkheid' geoorloofd zijn om zonder waarschuwing te plaatsen, die werkelijkheid hoeft niet constant erdoor gedrukt te worden.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik heb het alleen over zienm dus de beelden Thorgrem. Een documentaire is ook geluid.

Jij bent verzuurd omdat de door jouw geplaatste filmpjes over dierenmishandeling om goede redenen zijn verwijderd.

En nu doe je net of dat de enige werkelijkheid is terwijl je excessen neemt.

Ik ben helemaal niet verzuurd. Wat typerend dat je dat je denkt. Als je de discussie daarna had gevolgd had je kunnen lezen dat ik (in een reactive op Humanist) het punt uiteindelijk inzag.

Ik vind jou eigenlijk een beetje zuur, met je rare aannames.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gelukkig hebben veel mensen vaak het vermogen om redelijk in te schatten waar wel/niet/gedeeltelijk de waarheid wordt getoond.

Die illusie heb ik niet.

Je kan mensen op een overtuigende manier de grootste onzin voorschotelen en een flink percentage zal het zonder meer geloven. Docu's zijn niet zelden gemanipuleer of belicht vanuit een bepaalde overtuiging of ideologie.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Soms ook goed nieuws. Een oud Amerikaans echtpaar, hij een ex-legerpiloot en daarna een bediener van zware machines in de bouw, maar recentelijk ontslagen, zij huisvrouw en baarmoederhalskanker. Ze zijn hun hele levem lang al zieke en verwaarloosde dieren aan t opvangen: katten, honden, varkens, paarden etc. Toen zij kanker kreeg en hij ontslagen konden ze hun hypotheek niet meer betalen en kwamen ze in n neerwaartse spiraal terecht. Gelukkig zijn ze financieel geholpen en zijn de achterstallige hypotheeklasten voldaan, en is volgens mij zelfs de hele hypotheek afgelost. De man ziet zijn ontslag nu zelfs als een daad van God omdat hij nu zijn vrouw dagelijks kon verzorgen.

LLees onderstaande verhaal, erg ontroeren, wat een mooie mensen:

http://harmonyfund.org/news/help-us-sav ... ce#friends

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...

Een goed artikel over hoe men eindelijk heeft besloten in Nederland varkens niet meer te castreren, de wazigheid van de argumenten voor het castreren, de onnozelheid van het niet eerder komen tot een extreem simpele oplossung (des te meer gezien de kostenbesparing die t afschaffen opleverde) en de macht van de grote supermarktketens (vooral AH).

Bron: http://www.ftm.nl/column/albert-heijn-d ... industrie/

ALBERT HEIJN: DE KEIZER NERO VAN DE VLEESINDUSTRIE22

MRT 2014

HANS BAAIJ Supermarkt Albert Heijn staat bovenaan de voedselketen en gedraagt zich volgens columnist Hans Baaij als een wrede keizer. ‘De duim van Albert Heijn wordt niet gestuurd door ethiek maar door eigenbelang’.

Een tragische gebeurtenis in het leven van elk mannelijk biggetje is de castratie. Om aan de inkoopeisen van onze supermarkten te voldoen castreerde tot 2010 vrijwel iedere boer zijn biggen. Voor de Nederlandse markt betekende dat alleen al 6,6 miljoen castraties en 13,2 miljoen balletjes. Balletjes die overigens niet verloren gaan, maar als voer dienen voor de andere varkens. Vanwege het ijzingwekkende gekrijs van de biggen tijdens de castratie verplicht de Arbowet de varkensboeren gehoorbeschermers te dragen bij het castreren. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ook de meeste varkensboeren een hekel aan dit werk hadden, misschien met uitzondering van CDA Kamerlid Annie Schreijer-Pierik die ooit pochte dat ze wel 100 biggen per uur kon castreren.

Brandende longen

Castratie is pijnlijk: de huid wordt ingesneden, de testikels worden naar buiten gebracht en de zaadstrengen doorgesneden of uitgetrokken. Pas gecastreerde biggen zijn minder actief, beven soms dagenlang van de pijn en stress en zijn daarna vaker ziek en groeien minder snel.

Vanaf januari 2009 werd er door een convenant voor de Nederlandse markt alleen nog verdoofd gecastreerd. Deelnemers aan het Convenant van Noordwijk (plus link) waren o.a. de varkenssectie van LTO Nederland, de supermarkten verenigd in het CBL en de Dierenbescherming. Zij besloten dat de verdoving van de biggen plaats moest vinden met koolzuurgas. Varkens in Nood distantieerde zich van het convenant, want dat wilde een volledig einde aan het castreren. Een verdoofde castratie brengt namelijk nog steeds veel ellende met zich mee.

Op ons kantoor wilden we zelf de proef op de som nemen hoe een big de verdoving ervaart. Via de dierenarts Hans Nieuwendijk kregen wij de beschikking over de zogeheten “pig sleeperâ€, het verdovingsapparaat waarmee biggen bewusteloos worden gemaakt voordat ze gecastreerd worden. De proefpersonen ervoeren het verdovingsgas als volstrekt ondraaglijk. Onze longen leken wel te branden, alsof er een plens cola in was gegoten. Niet alleen hadden we last van brandende longen, het gevoel te stikken ontstond ook al na één of twee keer het gas ingeademd te hebben. Biggen moeten dit veel langer doorstaan, namelijk tot bewusteloosheid.

NB Anders dan de meeste mensen denken, ontstaat het gevoel dat je geen lucht meer kunt krijgen niet door een tekort aan zuurstof, maar door een te hoge concentratie koolzuur.

Op ons verzoek aan de deelnemers van het convenant zelfs eens te proberen wat ze voorschrijven bij die kleine biggen, al zouden ze het gas maar één keer inademen, kregen we nul respons, behalve de opmerking dat we flauw bezig waren.

Spookdiscussie

Zie hieronder hoe de verdoving en castratie werkt en let ook op het standaard shot antibiotica dat NVV (Nederlandse Vereniging van Varkenshouders)-voorman Wyno Zwanenburg de biggen geeft.

De reden om de mannelijke biggen (beren) te castreren is dat berenvlees bij verhitting, in de pan van de consument, in sommige gevallen geweldig kan stinken. Het schijnt dat als je berengeur eenmaal geroken hebt, de lust in varkensvlees je voor weken, misschien wel voor maanden vergaat. Schijnt, want aangezien varkens al 60 jaar gecastreerd worden, kunnen alleen heel oude mensen zich de berengeur nog herinneren. Het enige onderzoek naar berengeur uit Zwitserland concludeerde dat de waardering door consumenten van geur en smaak voor “berig†en gecastreerd varkensvlees nauwelijks verschilde.

Het leek wel een spookdiscussie over een fenomeen waar niemand ervaring mee had.

Probleem opgelost!

Hoe dan ook, Nederlandse (en vele buitenlandse) supermarkten eisten (de facto) via hun inkoopvoorwaarden dat de biggen gecastreerd werden, met één uitzondering: COOP was een supermarkt die al vanaf 2007 vlees van niet gecastreerde varkens verkocht en geen enkele klant die het had gemerkt. Hun leverancier van varkensvlees, slachterij Westfort in Gorinchem, kreeg varkensvlees van boeren die niet meer castreerden en had de geniale oplossing bedacht om aan het einde van de slachtlijn een medewerker het vlees te laten testen. Deze menselijke ruiker snijdt van ieder karkas een klein stukje nekvlees af, verhit dit even en ruikt of het stinkt. Bij ruim 1% van de beren werd inderdaad berengeur geconstateerd. Die karkassen werden gekookt, waardoor de berengeur verdween en vervolgens werd het vlees ingeblikt en verkocht. Probleem opgelost!

COOP WAS EEN SUPERMARKT DIE AL VANAF 2007 VLEES VAN NIET GECASTREERDE VARKENS VERKOCHT EN GEEN ENKELE KLANT DIE HET HAD GEMERKT

Decennia gepraat, ingewikkelde en dure oplossingen met elektronische sensoren, genetische selectie, allemaal opgelost door een mannetje aan de slachtlijn dat alle stinkers eruithaalt. Na enige druk van Varkens in Nood volgden Super de Boer, Lidl, Aldi en Jumbo het goede voorbeeld van COOP. Verdoven was niet meer nodig want castreren hoefde niet meer. Varkensvoorzitter Annechien ten Have van LTO Nederland zag haar convenant langzaam maar zeker in rook opgaan en noemde de acties van Varkens in Nood een dolkstoot in de rug. Albert Heijn, C1000 en diverse andere supers weigerden pertinent hun inkoopvoorwaarden aan te passen.

Albert Heijn beweerde de ene keer te groot te zijn (want de hoeveelheden de hoeveelheden ongecastreerd varkensvlees die zij afnamen zouden niet te krijgen zijn) en vervolgens weer te klein (want ze zouden de macht niet hebben om ongecastreerd varkensvlees bij de sector af te dwingen) en vreesde voor duizenden, zo niet honderdduizenden klachten van consumenten per jaar als er niet meer gecastreerd werd. Vanwege deze weigering werden Albert Heijn en C1000 door Varkens in Nood gedagvaard. De advocaten verdedigden het beleid van AH en C1000 door te stellen dat niet zij castreerden, maar de varkensboeren. Het argument dat de varkensboeren wel moesten castreren omdat ze anders hun vlees niet kwijt konden, maakte geen indruk. Wij castreren niet, dus ons dagvaarden is alleen maar een publicitaire truc, aldus AH en C1000. Het advocatenkantoor Alan & Overy voerde namens de supers ook nog de volgende juridische argumenten aan:

* Dieren hebben geen subjectieve rechten en zijn civielrechtelijk een zaak; aantasting van rechten van dieren is derhalve niet mogelijk.

* Ook kan niet worden gezegd dat een menselijk handelen tegenover een dier in strijd is met hetgeen in het maatschappelijk verkeer betaamt. Het maatschappelijk verkeer is immers het verkeer tussen mensen en rechtspersonen, niet tussen mensen en dieren. De goede zeden en de moraal zijn in het burgerlijk recht slechts relevant voor zover ze betrekking hebben op het onderling menselijk verkeer

* Niet kan worden gezegd dat thans reeds een ongeschreven, door de burgerlijk rechter te handhaven rechtsnorm bestaat volgens welke aan het dier een “respect†toekomt.

Na ongeveer vier volle ordners juridisch getouwtrek maakte Albert Heijn een week voor de zitting voor de rechtbank Haarlem een deal met de Dierenbescherming bekend en paste zijn inkoopvoorwaarden aan. Zo voorkwam AH gezichtsverlies. Albert Heijn liet C1000, waarmee het tot dan toe mee was opgetrokken tegen Varkens in Nood, als een baksteen vallen en C1000 kon niet anders dan een paar dagen later ook instemmen met een castratiestop.

Ruikers aan de slachtlijn

Daarna ging het snel: binnen een paar maanden gingen alle andere supers overstag, binnen iets van 12 maanden was het onmogelijke gelukt: voor de Nederlandse markt werd nauwelijks nog gecastreerd. Alle slachterijen hebben menselijke “ruikers†aan de slachtlijn staan. De honderdduizenden klachten zijn er niet geweest; het varkensvlees etende publiek is deze revolutie geheel ontgaan.

Het voordeel voor de varkensboeren en de biggen is evident: minder arbeidskosten, de biggen hebben een betere voerconversie (voer per kilo vlees). Omdat ze minder voer gebruiken, is er ook minder mest en zijn de kosten van mestverwerking een stuk lager. De biggen zijn levendiger en gezonder en hebben minder medicijnen nodig. Ook dat scheelt geld. Varkenshouder Dekker in Nijkerk constateerde dat door niet te castreren de voerconversie van zijn varkens daalde van 2,7 naar 2,4. Dat scheelt 30 kilo voer per afgeleverd slachtvarken en in zijn geval € 75.000 minder aan voer per jaar. Inmiddels is dat voordeel al lang weer ingepikt door de supermarkten, maar dit terzijde. De castratiestop is de laatste jaren ook aan het uitwaaieren naar onze buurlanden, zodat op dit moment 20 miljoen beren per jaar niet meer gecastreerd worden.

De Nederlandse boeren zijn tevreden. Zo tevreden dat Annechien ten Have het Nederlandse succes wil exporteren naar de rest van Europa. Aan het Reformatorisch Dagblad vertelde ze dat vol enthousiasme dat ze als een zendingswerker Europa in wil gaan om het stoppen met castreren van biggen te bepleiten. Andere EU landen moeten het voorbeeld van Nederland volgen en niet meer zo bang zijn voor een beetje berengeur, aldus Annechien.

Het was natuurlijk allang bekend, maar deze kwestie maakt nog eens heel duidelijk dat de retail bepaalt wat er verkocht wordt in Nederland en aan welke eisen de producten moeten voldoen. De retail bepaalt dus ook voor een belangrijk deel het dierenwelzijn in de stallen. Keer op keer laat marktleider Albert Heijn het bij dierenwelzijn evenwel afweten, bijvoorbeeld bij de plofkippen. Het gevolg is dat ook andere supermarkten de noodzaak tot innovatie niet voelen.

Het castreren van biggen was al decennia een hoofdpijndossier en was binnen no time opgelost toen de supermarkten hun inkoopeisen aanpasten. Zoals Aldi het verwoordde: Wij hebben het thema castratie indringend met onze leveranciers besproken. En dan gaat het snel. Supermarkten zijn de regisseur van de keten en bepalen de kwaliteit van leven van honderden miljoenen dieren. Marktleider AH is als Keizer Nero: duim omhoog of duim omlaag bepaalt het dierenwelzijn van honderden miljoenen dieren per jaar. Helaas is de duim van AH vrijwel altijd omlaag en wordt het duimgebeuren niet gestuurd door ethiek, maar uitsluitend door eigenbelang.

Link naar bericht
Deel via andere websites

t Valt me op dat het citaat van Paulus over vegetariërs wat kort door de bocht wordt uitgelegd. Het gaat Paulus namelijk niet over vlees eten in het algemeen, maar over offervlees. Vlees dat wordt gegeten ter ere van een afgod. Sommige gelovigen weigeren dat te eten omdat het is bestemd voor een afgod. Paulus eet het echter gewoon en wordt er scheef op aangekeken. Paulus ziet namelijk het probleem niet omdat hij zich waarschijnlijk over die gedachte heen zet en het gewoon ziet als een stuk eten zonder 'geestelijke' betekenis. Hij wil gewoon samen kunnen eten met zijn doelgroep, alles voor de verspreiding van het evangelie.

Hij noemt hen 'zwakken' omdat zij dat onderscheid niet kunnen/willen maken. Maar hij kan zich wel voorstellen dat ze er problemen mee hebben vanuit een geloofsperspectief, en respecteert dat om die reden.

Wel een interessante houding van Paulus, hij past zich aan aan de gebruiken van ongelovigen waar andere gelovigen daar uitgesproken moeite mee hebben. Nog steeds een actuele discussie denk ik.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 7 months later...

Mooi en goed artikel op t Nationaal Kenniscentrum Alternatieven voor Dierproeven:

Onder meer vanwege zijn niet aflatende en prikkelende verzet tegen nutteloze en overbodige dierproeven, heeft Huub Schellekens in oktober 2013 de ‘Lef-in-het-lab-prijs’ van de Dierenbescherming gekregen. Schellekens is verbonden als hoogleraar aan de Universiteit Utrecht (UU), farmaceutische wetenschappen en innovatieve medische biotechnologie. In het verleden was hij onder andere directeur van het Gemeenschappelijk Dierenlaboratorium van de UU en lid van de Commissie Beoordeling Geneesmiddelen (CBG). “Ik heb getwijfeld of ik de prijs zou accepterenâ€, vertelt Schellekens bedachtzaam. “Want ik vind het normaal wat ik doe. Het is de plicht van iedere wetenschapper om heel zorgvuldig om te gaan met dierproeven. Die moeten alleen als het echt niet anders kan en dan met zo min mogelijk ongerief voor dieren. Mensen mogen mij een grote bemoeial vinden, maar volgens mij worden de afwegingen bij dierproeven nog altijd niet zorgvuldig genoeg gemaakt.â€

Eén van de problemen is volgens Schellekens dat in de wetenschap de laatste jaren te veel focus op succes ligt. De wetenschap moet bijdragen aan innovaties en er moet veelvuldig gepubliceerd worden in vooraanstaande tijdschriften. Dat legt een enorme druk op wetenschappers om te scoren. Er moeten snel conclusies getrokken worden die gepresenteerd moeten worden als een doorbraak. Dit zorgt volgens Schellekens voor te haastige en slordige interpretaties van onderzoekgegevens, ook wat betreft dierexperimenteel onderzoek.

Illustratie interview Huub Schellekens

Onderzoek nauwelijks reproduceerbaar

Schellekens verwijst naar onderzoek waarbij geprobeerd is om dierexperimenteel onderzoek dat voor doorbraken zou hebben gezorgd, te reproduceren. Daarbij is gekeken naar onderzoek op het gebied van kanker. Eerst is op basis van de theorie het onderzoek opgezet. Toen dat niet lukte, is gekeken naar de gepubliceerde modellen, vervolgens zijn protocollen opgevraagd en uiteindelijk is overleg geweest met het desbetreffende lab over de opzet van het onderzoek. In maar vijftien procent van de onderzoeken was het mogelijk dat onderzoek te reproduceren. “Dat is natuurlijk een bedroevend resultaatâ€, vindt Schellekens. “Het geeft ook weinig vertrouwen in het nut en noodzaak van heel veel andere dierproeven. Volgens mij is dit wel een direct gevolg van de enorme druk op de wetenschap om veel en snel te scoren.†Schellekens pleit dan ook voor ‘Slow Science’, waarbij tijd en ruimte is om gedegen onderzoek te doen. “En gelukkig sta ik niet alleen in dat pleidooi.â€

Vanaf vandaag stoppen

Als lid van de CBG heeft Schellekens veel kritische vragen gesteld over de dierproeven die worden gedaan bij geneesmiddelenontwikkeling. Dat heeft geleid tot het TIPharma project ‘The use of animals in development of pharmaceuticals’ dat Peter van Meer en Marlous Kooijman van de UU uitvoeren. Van Meer richt daarbij op de meerwaarde en de voorspellende waarde van dierproeven. Kooiman onderzoekt de ontwikkeling, validatie en implementatie van 3V-alternatieven voor dierproeven. Bij het onderzoek maken ze gebruik van registratiedossiers. “Uit dit onderzoek blijkt dat bepaalde proeven, bijvoorbeeld met apen op het gebied van biotech, helemaal niets opleveren. Met dit soort proeven kun je dus vanaf vandaag stoppen.â€

Geen grote problemen

Schellekens voorziet geen grote problemen als per 2020 alle dierproeven worden verboden. “Noodzaak is de sterkste motor voor innovatie.†Ook gelooft hij in het belonen van het niet inzetten van dierproeven. “Geef een farmaceutisch bedrijf een half jaar langer databescherming voor een geneesmiddel dat zonder dierproeven is ontwikkeld. Moet je zien hoe snel dat dan gaat.†Volgens Schellekens is nu het probleem dat er geen straf staat op te veel testen, maar wel op te weinig. “Als bedrijven hun dossier indienen, willen ze zo snel mogelijk toestemming om hun middel op de markt te brengen. Als er iets mist aan het dossier en de beoordeelaars eisen een extra test, dan kost dat heel veel tijd en dus geld. Bedrijven willen geen enkel risico lopen dat beoordeelaars om extra testen gaan vragen. Dus elke mogelijke test wordt gedaan, ook als het weinig of niets toevoegt. “

Overleg

Een oplossing voor dit te veel testen zou volgens Schellekens zijn als bedrijven vooraf met regelgevers overleggen wat er nu echt nodig is aan (dier)proeven. Dat vereist ook bij regelgevers een andere houding. “Regelgevers willen zich vaak volledig indekken dat als er iets fout gaat, zij in ieder geval er alles aan gedaan hebben om dat te voorkomen. Dat werkt ook onnodige dierproeven in de hand. In Amerika hebben ze daar bij vaccins een mooi systeem voor. Voor elk goedgekeurd vaccin gaat geld in een soort calamiteitenpot. Die pot zit inmiddels bomvol en is nog nooit aangesproken. Maar als er iets mis gaat, is er in ieder geval geld om maatregelen te nemen. Zoiets zou in Europa met geneesmiddelen ook kunnen.â€

Bewuster nadenken

Regelgevers leggen heel veel nadruk op veiligheid, vindt Schellekens. “Ze beroepen zich er op dat mensen niet bereid zijn om enig risico te nemen. Maar uit eigen onderzoek blijkt dat mensen wel bereid zijn om risico’s te nemen, zeker bij medicijnen. Mensen beseffen best dat die laatste paar procent veiligheid heel veel geld en dierproeven kost. Van de meeste mensen hoeft 100% veiligheid dan ook niet. “ Schellekens vindt dat er nog veel bewuster nagedacht moet worden over hoe we met dieren omgaan. Wetenschappers moeten niet blijven steken in het uitleggen wat het nut van dierproeven is, maar echt gaan nadenken het nut. “Belangrijk is ook dat je blijft luisteren, echt luisteren, naar mensen die het niet met je eens zijn. Het is gemakkelijk die mensen weg te zetten als dom of niet deskundig. Maar je raakt al snel verblind in je eigen werk. Buitenstaanders zien dingen die je zelf niet meer ziet.â€

Rol dierenverzorger groter

In de hele discussie rond dierproeven vindt Schellekens dat het welzijn van de dieren voorop moet staan. “Dat mis ik vaak, ook in de hele wetgeving rond dierproeven. Die gaat vooral over bureaucratische formulieren die ingevuld moeten worden. Natuurlijk is toezicht nodig, maar dan niet met nadruk op formulieren, maar met nadruk op de dieren.†Schellekens ziet daarbij een belangrijke taak weggelegd voor de dierverzorgers. “Zij kennen de dieren en weten als geen ander wat nog wel kan en wat zeker niet kan in verband met het welzijn van het dier. Door deze mensen goed op te leiden en ze de bevoegdheid te geven om wetenschappers aan te spreken op de proefopzet, kan er nog veel verbeteren aan het welzijn van de dieren.â€

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

Ik krijg trouwens vandaag of morgen (gratis, hulde!) het boek "V voor Verhalen" binnen, van t NKCA binnen. De titel (met de 3 'v's) refereert natuurlijk aan het concept 3V (vervanging, verminderen en verfijnen).

Ik vermoed dat de online-versie hetzelfde is: http://www.nkca.nl/object_binary/o5465_ ... rhalen.pdf

Mij wordt iig toch bevestigd dat dieren niet alleen lijden door de natuur van de proeven zelf, maar ook door commerciele belangen, drang om n artikel in n gerenommeerd wetenschappelijk journal te publiceren, het niet uitwisselen van data en andere schrijnende zaken. Bah

Link naar bericht
Deel via andere websites

dieren zijn gelijk aan de mens al dragen zij een ander lichaam,zo kunt u wachten tot u gegeten heeft en dan de hond voeren maar u kunt hem ook gelijk de broodkruimels van tafel geven....dat is u eigen keuze...

ik behandel mijn dier wel als 2e en niet als gelijken maar ik weet dat een dier dezelfde gevoelens en emoties heeft aan een mens gelijk.

zo heeft hij dezelfde verlangens en behoefte als een mens,zelf de hond droomt...zou hij ook geloven?

of zal een hond met volkomen waarheid leven? in ieder geval is een hond meer gelijk aan god dan een mens,een hond volgt trouw god zijn bevelen op de mens niet...

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 4 weeks later...

we hebben elk dier een naam gegeven en we hebben onszelf mens genoemd.

waar neer je 2 papegaaien in mensen taal met elkaar ziet praten begrijp je wel dat we niet zoveel verschillen van dieren.

dat soort goddelijke inzicht krijg je gewoon via YouTube.

we zijn niet de enigste intelligente dier soort op aarden.....

een dier gehoorzaamt god wel beter dan ons vanuit mijn oog punt.

een mens echter kan hier van afwijken dat is wat ons bijzonder maakt,wij dagen de wereld uit. :Z

maar ik zie een vrouw gelijk aan baviaan gewoon de kont schudden.

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid