De bedelingsleer/dispensationalisme

[Olorin 154]

De bedelingsleer van Darby, ook wel bekend onder de naam dispensationalisme.

Mijn vraag:

- Wat vinden jullie er van?

- Aanhangers: Waarom hangen jullie het aan?

- Degene die het expliciet verwerpen: Waarom?

- En voor degene die er een weg uitgesproken mening over hebben: Waarom is deze theorie zo belangrijk voor het geloof? / Waarom is deze theorie zo gevaarlijk / grote dwaalleer?

_______________________________________

Voor de mensen waarbij dit nieuw in de oren klinkt: wat info over het dispensationalisme:

wikipedia: dispensationalisme NL

wikipedia: dispensationalisme Engels

Info over Darby, de persoon waar de theorie van afkomstig is Engels

Alister McGrath, Christelijke Theologie: een introductie 489-490

Kort voor de mensen die er nog niet van gehoord denken te hebben: Fout, je hebt er wel degelijk van gehoord. Want zodra je iets leest over de Verdrukking en de eindtijd topics hier op credible bekijkt, kijkt naar eindtijdfilms/boeken zoals de laatste bazuin, etc. dan is dat deels op basis van een aspectje van de leer van Darby.

Een ander aspect wat je van die leer tegen komt is bijvoorbeeld de Israël visie.

(De grap is dat ik vermoed een deel van de aanhang van de leer van Darby nooit van Darby gehoord heeft en wellicht die bedelingen ook niet kent.)

_____________________________________________

Kortom, ben benieuwd naar de antwoorden op de vragen van de users, hoe jullie dus denken over die theorie.

[mohamed 0]

Mooi topic, ik heb nu weinig tijd, snel even ter aanvulling:

Cyrus I. Scofield

The Scofield Bible was published only a few years before World War I destroyed the cultural optimism that had viewed the world as entering a new era of peace and prosperity. Thus, Scofield's premilliennialism itself seemed almost prophetic, and sales of his Reference Bible exceeded two million copies by the end of World War II.[2]

The Scofield Reference Bible promoted dispensationalism, the belief that between creation and the final judgment there were seven distinct eras of God's dealing with man and that these eras were a framework for synthesizing the message of the Bible.

Bron: link

[Olorin 154]

Gezien de uitgesproken reacties van sommige users over dit onderwerp had ik wel wat meer reacties verwacht hier.

Heeft niemand een antwoord op mijn vragen?

[audacity 0]

ik heb meer zoiets ik moet ff uitvinden hoe mijn kerk denkt over Israel en de eindtijd, want ik zou het eigenlijk niet weten. Ik weet wel dat de vervangingstheologie waar evangelischen zo op afgeven, niet zo veel met de verbondstheologie te maken heeft. Binnen de discussie over Israel die er nu binnen de PKN speelt, wordt in nota's gesproken van een onopgeefbare verbondenheid met Israel (ik heb helaas geen citaat, want "de waarheidsvriend" waar dat in stond heb ik net vanochtend teruggegeven aan de eigenares, maar volgens mij was het nr. 16).

Ik heb weinig met mensen die de helft van de Bijbel schrappen omdat dat niet meer voor ons zou gelden en dan twee brieven overhouden. Dat is de extreme variant van bedelingenleer.

En hoe ik moet denken over de eindtijd, ja dat moest ik ook nog een keer uitzoeken. Ik zie het wel eigenlijk.

[Renaldo 0]

Er is naar mijn idee geen onderscheid tussen Jood (die gelooft in Christus) en niet-Jood (die gelooft in Christus). De bedelingenleer is naar mijn idee grote onzin die kant nog wal raakt. God heeft een plan met Israel waar wij, door de genade van Jezus, deel van mogen uitmaken.

[Olorin 154]

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 15:13:37 schreef Renaldo het volgende: Er is naar mijn idee geen onderscheid tussen Jood (die gelooft in Christus) en niet-Jood (die gelooft in Christus). De bedelingenleer is naar mijn idee grote onzin die kant nog wal raakt. God heeft een plan met Israel waar wij, door de genade van Jezus, deel van mogen uitmaken.

Waarop baseer je dat er geen onderscheid bestaat? (als je het tegenovergestelde had geschreven zou ik je het ook vragen. )

---

Samengevoegd:

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 15:10:14 schreef marliesje het volgende: ik heb meer zoiets ik moet ff uitvinden hoe mijn kerk denkt over Israel en de eindtijd, want ik zou het eigenlijk niet weten. Ik weet wel dat de vervangingstheologie waar evangelischen zo op afgeven, niet zo veel met de verbondstheologie te maken heeft.

Ik had ook begrepen dat at least een deel van de kerken de vervangingstheologie ook al hadden los gelaten, sinds de staat Israël ontstond. Maar daar weet ik dacht Raido wel meer van.

[Robert Frans 1.537]

Sjaloom Gorthaur,

Je kunt dan ook nog onderscheid maken in vervangingstheologie en, ik noem het maar even zo, voortzettingstheologie. Dat laatste wordt door de katholieke Kerk beleden, namelijk dat het verbond met Israël vernieuwt is, opengesteld voor alle volken is en zo voortgezet is binnen de Kerk. Daardoor zie je veel joodse invloeden, maar ook veel andere culturele invloeden binnen de Kerk.

Over de huidige staat Israël kun je nog wel wat discussies voeren, want het is niet vanzelfsprekend om te geloven dat de huidige staat het of een bijbels Israël zou zijn. En nee, je hoeft geen antisemitist te zijn om aan dat geloof te twijfelen. Immers, er zijn zelfs ook ultra-orthodoxe joden die het huidige Israël niet als zodanig willen erkennen.

Met het dispensationalisme heb ik niets, omdat het strijdig is met het katholieke geloof. Het is een fraai verhaal en ogenschijnlijk knap uit de Schrift geredeneerd, maar zo zijn er wel meer theorieën die heel knap uit de Schrift zijn geredeneerd en evenals totaal geen rekening houden met de gemeenschappelijke christelijke Traditie.

En daar zit dus het probleem. Zulke theologieën gaan uit van een sola sola scriptura, verwerpen alle traditie en moeten het dus hebben van bepaalde manieren van Schriftintepreteren. Alleen, hoe weet je nu welke de goede is? Wat die dispensationalisten kunnen, kunnen Jehovah's Getuigen, Messiasbelijdende Joden en Apostolischen ook bijzonder knap. Daarom kan ik geen vertrouwen geven aan zo'n theorie, die ook pas ergens in de negentiende eeuw opkwam.

[Renaldo 0]

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 15:23:12 schreef Gorthaur het volgende: [...] Waarop baseer je dat er geen onderscheid bestaat? (als je het tegenovergestelde had geschreven zou ik je het ook vragen. )

Rom. 3:21-26

Thans is echter buiten de wet om gerechtigheid Gods openbaar geworden, waarvan de wet en de profeten getuigen, en wel gerechtigheid Gods door het geloof in [Jezus] Christus, voor allen, die geloven; want er is geen onderscheid. Want allen hebben gezondigd en derven de heerlijkheid Gods, en worden om niet gerechtvaardigd uit zijn genade, door de verlossing in Christus Jezus. Hem heeft God voorgesteld als zoenmiddel door het geloof, in zijn bloed, om zijn rechtvaardigheid te tonen, daar Hij de zonden, die tevoren onder de verdraagzaamheid Gods gepleegd waren, had laten geworden – om zijn rechtvaardigheid te tonen, in de tegenwoordige tijd, zodat Hijzelf rechtvaardig is, ook als Hij hem rechtvaardigt, die uit het geloof in Jezus is.

Rom 10:11-13

Immers het schriftwoord zegt: Al wie op Hem zijn geloof bouwt, zal niet beschaamd uitkomen. Want er is geen onderscheid tussen Jood en Griek. Immers, één en dezelfde is Heer over allen, rijk voor allen, die Hem aanroepen; want: al wie de naam des Heren aanroept, zal behouden worden.

[Olorin 154]

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 15:40:13 schreef RobertF het volgende: [...]

Ik had ook niet anders verwacht.

Ik denk alleen dat het in het protestantisme (at least a part of it) de vraag wat spannender is.

Maar ik heb wel een vraagje voor je: Naast het feit dat je het er niet mee eens bent: Hoe sta je er tegenover? Vind je het gevaarlijk, of één van de minst belangrijke puntjes, of ...vul maar in.

En nog een vraag, stel dat de RKK zoiets zou hebben van 'dat laat ik over aan je private mening'. Zou je het dan nog steeds onzin vinden? Of zou je het bejubelen?

[Robert Frans 1.537]

Sjaloom Gorthaur,

Nou, ik vind het dan toch wel wat gevaarlijks hebben zodra zulke gemeenten niet meer zouden gaan dopen. En die gemeenten bestaan; een naaste van me zit bij zo'n gemeente. Gelooft ook dat Avondmaal en Doopsel passé zijn, want enkel voor Israël. Ook als gemeenten in hun bedelingenleer niet meer de nadruk zouden leggen op levensheiliging, wordt het al wat gevaarlijker.

Een gevalletje private mening zou het in de katholieke Kerk nooit kunnen worden, omdat het om nogal fundamentele dingen gaat. Zo'n leer rammelt direct aan de Eucharistie, het Doopsel, de rol van de Traditio, de apostolische successie, dat soort dingen. Dus ik kan me simpelweg dan niet voorstellen hoe de Kerk er dan uit zou moeten zien en hoe ik dan tegenover zo'n leer zou staan.

[Olorin 154]

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 20:26:10 schreef RobertF het volgende: Nou, ik vind het dan toch wel wat gevaarlijks hebben zodra zulke gemeenten niet meer zouden gaan dopen. En die gemeenten bestaan; een naaste van me zit bij zo'n gemeente. Gelooft ook dat Avondmaal en Doopsel passé zijn, want enkel voor Israël. Ook als gemeenten in hun bedelingenleer niet meer de nadruk zouden leggen op levensheiliging, wordt het al wat gevaarlijker.

Maar dat soort dingen maken er geen deel uit. Dat zou hellend vlak zijn.

Het gaat hier puur om de bedelingsleer, niet om wat bepaalde gemeenten die de bedelingsleer aanhangen ook doen. Want verre weg de meesten dopen wel en vieren het H. avondmaal. Ik ben geen Darby kenner, maar het is mij niet bekend dat hij het avondmaal en doop zou willen schaffen.

Quote:

Dus ik kan me simpelweg dan niet voorstellen hoe de Kerk er dan uit zou moeten zien en hoe ik dan tegenover zo'n leer zou staan.

Jammer.

[mohamed 0]

Quote:

Op donderdag 01 mei 2008 15:02:22 schreef Gorthaur het volgende: Gezien de uitgesproken reacties van sommige users over dit onderwerp had ik wel wat meer reacties verwacht hier. Heeft niemand een antwoord op mijn vragen?

John Green, de directeur van het R.C. Bliss-Instituut voor toegepaste politiek van de Akron Universiteit van Ohio specialiseert zich in het monitoren van de politieke invloed van de religie. Hij heeft uitgerekend dat 10 tot 15 miljoen van de 29 à 30 miljoen evangelicale christenen die in naam de Republikeinen steunen (bij de laatste presidentsverkiezingen bedroeg het totaal aantal stemmen voor George Bush jr. 50 miljoen) zijn 'mensen die denken dat het tegen de wil van God is om druk op de Israelische regering uit te oefenen'. Voor dergelijke mensen komt de zorg voor Israel onmiddellijk na de strijd tegen abortus. Deze 10 tot 15 miljoen evangelicalen worden vaak christelijke zionisten genoemd, hoewel ze zichzelf, vaker, als wedergeboren christenen zien, als 'fundamentalisten' in de vroeg-twintigste-eeuwse Amerikaanse betekenis van het woord, of als bijbel-gelovige christenen. Na meer dan 20 jaar grondige bestudering van deze subgroep van evangelicalen geeft Green de voorkeur aan de theologische benaming van 'dispensationalisten'.

Dispensationalisme is een theologische stroming die opkwam gedurende Amerika's religieuze 'grote ontwaken' van het begin van de 19e eeuw en die nu een renaissance doormaakt. Dat laatste is wellicht toe te schrijven aan het feit dat men binnen deze stroming - die de wereldgeschiedenis in zeven onderscheiden perioden of 'dispensaties' indeelt - heeft uitgerekend dat de mensheid thans de zevende en laatste periode is ingegaan. Dit betekent dat het einde van de wereld nabij is en dat de druk toeneemt om tot de geredden te worden gerekend.

Dispensationalisten stellen het moderne Israel gelijk aan het Israel van het Oude Testament. Voor hen zijn de Israeli's de nakomelingen van Abraham aan wie God voor eeuwig het Land Israel heeft geschonken.

Het verschil met religieuze joden is hun geloof dat de wederkomst van Christus niet zal plaatsvinden voordat de joden naar Israel zullen zijn teruggebracht en een aantal van hen tot Christus zal zijn gekomen. De slag van Armageddon en het einde van de wereld, zoals wij die kennen moeten daarop volgen, waarna het tijdperk van Christus' 1000-jarig rijk van vrede zal aanbreken. De instroom van de joden in Palestina in het begin van de 20e eeuw, de stichting van het moderne Israel in 1948 en de verovering van Jeruzalem door de Israeli's in de Zesdaagse Oorlog [israelisch taalgebruik; wij hanteren de term 'Juni-oorlog' (1967); red.] waren even zovele bewijzen van de uitwerking van Gods plan.

Hieruit volgt dat er geen sprake kan zijn van een Palestijnse staat in bijbels Israel; de joodse nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever moeten blijven en zelfs worden uitgebreid. Jeruzalem moet Israels hoofdstad zijn en niet worden gedeeld met een Palestijnse staat. De heiligste moskeeën van de stad, de Rotskoepel en de Aqsa, moeten eens worden verwoest en plaatsmaken voor de in de bijbel voorspelde bouw van de joodse Derde Tempel. In de denktrant van de dispensationalisten is het logisch einde van al deze bijbelse imperatieven dat het Israel van vandaag onvoorwaardelijke steun moet krijgen - financieel, diplomatiek en militair - aangezien het zijn moslimse vijanden bestrijdt voor het recht op een door God beschikt bestaan.

'Deze ideeën zijn gemeengoed in religieuze kringen en binnen organisaties die er in de Verenigde Staten politiek toe doen', aldus Green. 'In een typische Baptisten-kerkdienst is een verwijzing naar het "einde der tijden" en naar de moderne staat Israel een gewone zaak.' Het was Richard Land, een van de leiders van de grote Zuidelijke Baptisten Conventie – een macht van betekenis in de zuidelijke staten – die de slogan bedacht: 'de Bible Belt is Israels veiligheidsgordel.' Tegenover de Los Angeles Times verklaarde Land een jaar geleden dat hij geen Baptisten-kerk kon bezoeken of de mensen smeekten hem Israel niet in de steek te laten.

De zuidelijke televisie-dominee John Hagee stelt op zijn website: 'Wij steunen Israel omdat alle andere naties door mensenhand zijn geschapen, maar Israel werd door Gods hand geschapen!' en hij vervolgt met een lijst van 'solide bijbelse argumenten waarom christenen Israel moeten steunen' – Gen. 12:3, Rom. 15:27, Mt. 25:40, Ps. 122:6, Lk. 7:5. In 1998 rechtvaardigde hij zijn inzamelingsaktie van een miljoen dollar om de nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever te steunen met een simpel beroep op een hogere autoriteit: 'Ik ben bijbel-geleerde en theoloog en vanuit mijn perspectief overstijgt de wet van God de wet van de regering van de Verenigde Staten.' Hagee staat niet alleen in zijn directe steun aan de illegale nederzettingen. De Christian Friends of Israeli Communities (CFOIC) werd in 1995 opgericht en werkt met een soort twinning-programma tussen nederzettingen en Amerikaanse kerken. Zo'n 50 nederzettingen zijn tot dusver op het aanbod ingegaan.

Anders dan de meeste Amerikaanse oplevingen in fundamentalistische godsdienstigheid zijn de dispensationalisten nimmer van het toneel verdwenen. 'Zij stralen een permanentie uit die wellicht samenhangt met hun goed ontwikkelde theologie', aldus John Green. Al in 1979 gooit de populaire dispensationalistische televisie-dominee Jerry Falwell koud water op de pogingen van de toenmalige president Jimmy Carter om een vrede in het Midden-Oosten te bewerkstelligen, door te verklaren dat er 'geen werkelijke vrede in het Midden-oosten zou komen voordat de Here Jezus op de troon van David in Jeruzalem zetelt'.

Falwells inspanningen ten gunste van Israel werden door voormalig Likoed-premier Menachem Begin gehonoreerd door hem een Lear straalvliegtuig te schenken. Ten tijde van de verkiezing van de Republikeinse president Ronald Reagan in 1980 identificeerden de supporters van Falwell zich openlijker met de Republikeinse Partij en zijn Moral Majority vormde een belangrijke lobbycampagne ten gunste van zijn partij. In de jaren negentig is de Moral Majority overgegaan in de Christian Coalition met de dispensationele televisie-dominee Pat Robbertson aan het hoofd, wiens Christian Broadcasting Network vorig jaar een kanaal voor nieuws over Israel in het leven riep.

Green zegt dat in de jaren negentig 'het werkelijke verhaal de politisering van deze mensen was'. Hij nam deel aan conferenties van de Christian Coalition in Washington, waar workshops over fondwerving plaatsvonden en over kandidaatstelling in de Republikeinse Partij, voor het gemeentebestuur of voor het bestuur van de oudervereniging van een school. 'Negentiende van deze evenementen gingen over hechte politieke organisatie - en slechts ééntiende over de christelijke boodschap', aldus Green. In de voorbereidingsronde van de verkiezingen van 2000 kwam de Christian Coalition op het idee om buiten de evangelicale kerken om 70 miljoen stemadviezen te verspreiden ten gunste van Bush jr.

Het feit dat de Christian Coalition thans aan het verlopen is - de cijfers zijn niet eenduidis, maar men schat het aantal aanhangers op 600.000, tegenover 2 miljoen in de topperiode - wordt als een bewijs van succes gezien. 'Het gevoel heerst dat er niet langer aan een Moral Majority of aan een Christian Coalition behoefte bestaat, en wel omdat de Republikeinse Partij als organisatie nuttiger is', aldus Green.

Noch president Bush, noch zijn topadviseurs zijn zelf dispensationalisten. Bush en anderen – inclusief zijn tekstschrijver Michael Gerson – vallen eerder onder het brede evangelicale christelijke kamp. Maar Bush spreekt wel hun taal en het was zijn bekentenis dat hij verzonken was in zonde, voordat hij als christen werd wedergeboren, dat dankzij de evangelicale stem de presidentiële voorverkiezingen van 2000 in zijn voordeel uitvielen. Green stelt vast dat vanwege de doorgaans lage opkomst 'voorverkiezingen geknipt zijn voor goed-georganiseerde ideologische groeperingen'. In veel delen van het land, met name in het zuiden, kunnen de evangelicalen de selectie van de kandidaten bij de Republikeinse voorverkiezingen op alle politieke niveaus beïnvloeden. Evangelicalen maken meer van hun stemrecht gebruik dan de overige Amerikanen.

Ook voor 2004 kan Bush kan redelijk zeker zijn van de stem van de evangelicalen - steun die naar men zegt bijna even belangrijk is als die van de zakenwereld en belangrijker dan die van de wapenlobby, de anti-belastinglobby of de lobby van de libertijnen - lobby's die een belangrijk deel van de Republikeinse coalitie vormen. De enige manier waarop Bush die steun kan verspelen is door te dicht bij het politieke centrum te komen of door Israel te hard de richting van een regeling op te duwen. De stemmers van christelijk rechts zouden in dat geval evenmin op de Democraten gaan stemmen, maar gewoon thuis blijven.

Op de 28e mei dit jaar klaagde Michael Freund in de Jerusalem Post dat Sharon de zionistische visie had verraden door de Routekaart te aanvaarden. Zijn remedie?: 'Alleen door de president duidelijk te maken dat in de campagne van 2004 Amerikaanse christenen en joden een directe link zullen leggen tussen hoe zij stemmen en hoe hij inzake het Midden-Oosten handelt kunnen we hopen uitvoering van dit verradelijke plan te frustreren.'

Zal Bush op zijn schreden terugkeren in geval hij erachter komt dat hij mogelijk een paar miljoen evangelicale stemmen gaat verliezen door Israel de Routekaart op te leggen? Green denkt van wel. Het zal waarschijnlijk afhangen van de vraag of die verloren stemmen vervangen zullen worden door voldoende stemmen van gematigden, van wie het waarschijnlijker is dat zij voor Bush gaan stemmen.

Armageddon moet nog maar even wachten

Niet alle joden in Israel of in de Verenigde Staten voelen zich getroost door de steun van de dispensationalisten. Zij merken op dat tweederde van de Israelische joden verwacht worden te sterven in de grote slag van Armageddon, terwijl het resterende derde deel zich tot het christendom bekeert. Gershom Gorenberg, de Israelische auteur van Het einde der dagen, heeft zijn lezers erop gewezen dat christelijke zionisten 'niet van echte joden houden. Zij houden van ons als karakters in hun verhaal, in hun toneelstuk'. In de Washington Post waarschuwde Gorenberg vorig jaar oktober dat de christelijke zionisten 'in de naam van een fundamentalistische theologie steun bieden aan een politiek van de harde lijn die de positie van Israel in gevaar brengt'. Op grond van het Palestijnse geboortecijfer zullen de Palestijnen in Israel (samen met die van de Bezette Gebieden) snel het aantal joden in aantal overtreffen, tenzij zij een leefbare eigen staat krijgen. Gorenberg is niet de enige liberale Israeli die dit naar voren brengt en de vijandschap van de christelijke zionisten tegen de idee van een Palestijnse staat op de Westelijke Jordaanoever en in de Strook van Gaza ziet als iets dat eerder zal leiden tot het einde van Israel dan tot het einde van de wereld.

Maar Likoed-regeringen verwelkomden de invloed van lieden als Falwell op Reagan. Zolang Israel omgeven is en geterroriseerd wordt door Arabische vijanden, zo redeneren politici van de Likoed, heeft het land behoefte aan alle vrienden die het maar krijgen kan. Armageddon kan wel even wachten. Sharon wist precies hoe hij zijn christelijke supporters in de Verenigde Staten moest aanspreken toen Colin Powell suggereerde dat hij moest stoppen met het uitbreiden van de nederzettingen. 'U wilt dus dat de vrouwen van de kolonisten abortus plegen?', was zijn commentaar.

Toen in 1980 13 ambassades uit protest tegen het feit dat Israel Jeruzalem als zijn hoofdstad uitriep uit Jeruzalem naar Tel Aviv werden verplaatst, nam de christelijke steun voor Israel vastere vorm aan door de vorming van de zichzelf in het leven geroepen 'International Christian Embassy Jerusalem' (ICEJ). Deze officieel klinkende betiteling is door de traditionele kerken van de stad met hun lokale overwegend Arabische congregaties woedend ontvangen. De orthodoxe, katholieke, anglicaanse en lutherse kerken vinden de Palestijnen en de nieuwtestamentische leringen van Christus aangaande gerechtigheid belangrijker dan het goddelijk verbond aangaande het joodse land. Het christendom in het Heilige Land spreekt met twee verschillende stemmen en er is geen twijfel aan, welke stem de voorkeur heeft van de heersende macht.

De entree-hal van de ICEJ hangt vol foto's van Likoed-leiders die de inspanningen van de ICEJ ten behoeve van Israel bejubelen. Opvallend afwezig is een foto van Ehoed Barak, de leider van de Arbeidspartij, die het dichtst in de buurt van een vredesverdrag [sic] met Arafat kwam. Met haar 60-man personeel, een budget van naar schatting 8 miljoen dollar (1999) en met zo'n 100.000 leden, besteedt de ICEJ zonder winstoogmerk het grootste deel van haar middelen en haar energie aan pogingen de profetieën aangaande de joden en hun land te helpen vervullen. Sinds de ineenstorting van het communisme in 1991 heeft de ICEJ het vervoer van 60.000 sovjet-joden naar Israel gesubsidieërd, van wie er 15.000 zijn overgevlogen met jumbo-jets, die door de ICEJ waren gecharterd.

De ICEJ legt niet zozeer de nadruk op de fijne puntjes van het dispensationalisme, maar op de beleidslijn dat Israel steun toekomt, na al het leed dat de joden is aangedaan. Elk nummer van haar Nieuwsbrief bevat een nieuwsoverzicht en een herhaling van haar curieuze missie: 'De kerk uitdagen om zich te houden aan haar bijbelse verantwoordelijkheden jegens het joodse volk, om Israel te herinneren aan de schitterende beloften die haar in de bijbel zijn gedaan, en om een bron van praktische bijstand te zijn aan het gehele volk van het Land Israel.' Een recent nummer bevatte een résumé van wat de organisatie in de achterliggende zes maanden had bereikt. Dit kwam neer op de sponsoring van twee 'waarderingsdiners' voor Israelische soldaten die uit de Westelijke Jordaanoever waren teruggekeerd, het bijeenbrengen van 65.000 dollar voor de aanschaf van een kogelvrije bus voor schoolkinderen in de nederzetting Efrat, en de subsidiëring van de aanleg van twee beveiligde speelplaatsen in de nederzetting Gilo.

David Parsons is een welbespraakte jonge advocaat uit North-Carolina en redacteur van de Nieuwsbrief van de ICEJ. Hij rechtvaardigt het op de bijbel gefundeerde optreden van de ICEJ op de heetste plek ter aarde op de volgende wijze: 'Volgens de bijbel zal dit conflict tot een hoogtepunt komen ten tijde van het einde der wereld. We kunnen niet zomaar aan de kant blijven staan en toelaten dat de islam het joodse volk opnieuw een Holocaust indrijft [sic]. Deze oorlog gaat over het herstel van de joden in Zion naar Gods belofte. Dit conflict is door de profeten aangekondigd!'

Parsons schrijft Arafat toe 'de vader van het wereld-terrorisme' te zijn 'de man die de andere moslims onderwees hoe het moet'. Hij is het met Sharon eens dat Israels strijd tegen het terrorisme even gerechtvaardigd is als die van Amerika. '9/11 was een poging om een wig te drijven tussen de Verenigde Staten en Israel en de boodschap uit te zenden: 'Als jullie Israel opofferen zal dit niet gebeuren.'

De manier waarop hij hoofdstukken en verzen uit de bijbel citeert staat iedere normale discussie in de weg. Maar alvorens hij toegeeft mij niet te kunnen bekeren, vertelt hij me dat de Routekaart veel te genereus is voor de Palestijnen en dat de invloed die de Europese Unie op de tekst heeft gehad veel te sterk is geweest. 'Als het aan mij ligt krijgen de Palestijnen geen enkel deel van de Westelijke Jordaanoever om een staat op te richten. Ik zou ze de Strook van Gaza geven en dan alleen voor een proefperiode van 10 jaar. Na al dat terrorisme verdienen ze toch ook niet meer?' President Bush is een man met wie de ICEJ min of meer gelukkig is om zaken mee te doen. 'Ik denk niet dat hij deel heeft aan de volle openbaring, al denk ik wel dat hij tot ons kamp behoort.' De afgelopen twee jaar van terreur was hij Israel gunstig gezind – hij heeft Israel toegestaan de schuilplaatsen van de terreur binnen te gaan en ze schoon te maken.' Maar, zo denkt Parsons, Bush heeft ook een ernstige fout gemaakt: Hij had de islam nooit mogen aanduiden als een godsdienst van vrede.

Elke herfst - wel of geen Intifada - 'troost' de ICEJ Israel door duizenden christelijke zionisten uit verre oorden bijeen te brengen, zoals de Verenigde Staten, Australië, Noorwegen, Brazilë, Zuid-Afrika en Groot-Brittannië, om het joodse Loofhuttenfeest te vieren, anticiperend op een tijd na de Wederkomst [van Christus] wanneer 'alle volken' naar Jeruzalem zullen komen en zich zullen verheugen. De deelnemers bezoeken daar ook lezingen waarvan sommige gericht zijn op het corrigeren van wat de ICEJ beschouwt als een tendens in de nieuwsvoorziening tot pro-Palestijnse berichtgeving. Niemand zal vervolgens het hoogtepunt van de week missen – de toespraak van Israels premier. Afgelopen september nog was het Sharon, die temidden van 2500 juichende en fluitende mensen benadrukte dat Jeruzalem de eeuwige hoofdstad van Israel was.

De jaarlijkse solidariteitsmars van de christelijke zionisten door West-Jeruzalem trok afgelopen jaar weinig Israelische belangstelling, maar een hoofdartikel in de Jerusalem Post riep de joodse lezers op om de demonstranten te beschouwen als oprechte sympathisanten van Israel, meer dan als christenen op een zendingsmissie, die erop gericht is hen te bekeren. Al hetgeen waarin zij geïnteresseerd zijn, zo werd in het hoofdartikel gesteld, is om te leven 'in overeenstemming met Gods belofte aan Abraham: "Ik zal zegenen die jou zegenen en vervloeken die jou vervloeken".' De christelijke zionisten beweren inderdaad dat de Verenigde Staten er wel bij hebben gevaren door joden aan haar kusten te verwelkomen en door Israel te steunen met inmiddels zo'n 3,5 miljard dollar per jaar. En wie twijfelt er nog aan Gods vloek over de naties die Israel hebben vervloekt? Duitsland is - na de holocaust - in de tweede helft van de 20e eeuw opgedeeld geweest, en Rusland leed 75 jaar onder het communisme, na de pogroms van de 19e eeuw. En het hoeft geen verbazing te wekken dat de moslimwereld geen welvaart kent.

de Achtergelatenen-boeken

De ICEJ is niet de enige die de liefde tussen Israel en de Amerikaanse christenen aankweekt. Een Israelische rabbijn, Yechiel Eckstein, is al 15 jaar bezig met fondswerving ten behoeve van emigratie naar Israel. Zijn Jerusalem Friendschip Fund bracht in 2001-2002 onder christenen 15 miljoen dollar bijeen en zijn Jerusalem Prayer Team rekent procureur-generaal John Ashcroft, Jerry Falwell en Richard Land onder zijn leden.

Een andere leidende steunpilaar is de Californische auteur van de goedverkopende 'Left Behind' boekenserie, Tim LaHaye. LaHaye en co-auteur Jerry Jenkins hebben in de achterliggende jaren meer dan wie ook gedaan om de dispensationalistische visie breed te propageren. Van hun tien boeken zijn in de afgelopen acht jaar 50 miljoen exemplaren verkocht. Het laatst verschenen boek, The Remnant belandde vorig jaar rechtstreeks op de bestsellerlijst van de New York Times. En in 2001 was de roman Desecration: The Antichrist takes the Throne een bestseller.

De dispensationalistische LaHaye ging uit van de oudtestamentische profeten en van het bijbel boek Openbaring met zijn de haren-ten-berge-rijzende voorspelllingen over de periode die voorafgaat aan de Wederkomst van Christus. En hij dacht zich in hoe het einde der wereld zich zou voltrekken in hedendaagse vorm. Jenkins voegt daar nog eens de stijl van een thriller vol vaart en geweld aan toe.

De 'pre-millennium'-vorm van LaHaye's dispensationalisme gaat uit van het geloof dat vóór de slag van Armageddon en de Wederkomst van Christus er een 'rapture' (vervoering, extase) zal zijn waarin diegenen die God zal uitkiezen en belonen met Zijn bescherming tegen de verschrikkingen van de 'eindtijd', veilig zullen worden weggevoerd naar de hemel.

De 'rapture' zoals LaHaye die zich voorstelt, wordt veroorzaakt door een aanval op Israel. In het eerste boek van de serie vindt deze plaats terwijl zijn held zich aan boord van een vliegtuig bevindt. Degenen die achtergelaten worden, moeten tijdens de heerschappij van de antichrist zeven jaren van 'rampspoed' doorstaan. LaHayes antichrist is het Roemeense hoofd van de Wereldgemeenschap – een nauwelijks verhulde toespeling op de Verenigde Naties - welker kwalijke cohorten 'peacekeepers' genoemd worden en wier hoofdkwartier het moderne Babylon is, Baghdad. De achtergelatenen ondergaan bij hem verschillende beproevingen en avonturen in hun gevecht met de antichrist voordat ze uiteindelijk komen tot de erkenning van Christus. De joodse held is een charismatische rabbijn die tot Christus is gekomen. De serie hoont iedereen die zich door de trucs van de antichrist laat beetnemen – in het bijzonder zijn notie van wereldvrede, multicultureel begrip of ontwapening.

LaHaye was medeoprichter en bestuurslid van Jerry Falwells Moral Majority. Toen hij eens te gast was bij CNNs Larry King Live toonde hij zich verheugd dat zijn boeken de mensen weer terugbrachten bij het boek Openbaring. Hij heeft ook zijn opinies over 9/11 met het publiek van Falwells show Luister Amerika gedeeld met de woorden: 'Wij bevinden ons in een religieuze oorlog en een agressie is nodig tegen het seculiere humanisme.' Op zijn website staat dat 'Gods profetische tijdsklok van de gebeurtenissen der eindtijd' begon te tikken op het moment dat de staat Israel werd gesticht.

groeiend of tanend?

'Het dispensationalisme-geloof is niet zoiets als het geloof in UFOs', aldus John Green. 'Dit geloof heeft relevantie voor kwesties op het politieke beleidsterrein. Als Bush de unilaterale actie van de Verenigde Staten identificeert met het plan Gods, dan zou het wel eens kunnen zijn dat de serie van de Achtergelatenen ervoor heeft gezorgd dat zijn oproep als zinnig overkomt.'

De invloed van de dispensationalisten en de grotere wereld van christelijk-rechts moet niet worden overdreven – en hun aantal lijkt in 15 jaar niet te zijn gegroeid. Uit een recent onderzoek bleek dat zes van de tien wedergeboren christenen zich niet op de bijbel of de leer van de kerk als hun voornaamste morele richtsnoer verlaten. Niettemin is hun invloed op de Amerikaanse cultuur en politiek niet te onderschatten en in potentie krachtig genoeg om een regeling van het konflikt in het het Midden-Oosten te verhinderen.

Met een populaire wedergeboren christen in het Witte Huis die opereert in een klimaat van vrees, dat wordt gecreëerd door de oorlog tegen islamitisch-fundamentalistische terreur en met een hernieuwd engagement ten aanzien van het Midden-Oosten, valt nauwelijks in te zien hoe of waarom hun invloed zou afnemen.

uit: Prospect - Politics, Essays, Argument van juli 2003

Victoria Clark doet onderzoek naar de geschiedenis van de christelijke invloed in 'het Heilige Land'.

vertaling: Kees Wagtendonk

bron: link

[LodewijkNapoleon 0]

Op verzoek van Gorthaur;

Wat nu het grote kwaad is van het dispensationalisme? Er zijn meerdere aspecten. Allereerst is het gebaseerd op slechte hermeneutiek en Bijbelkennis, het staat los van ook maar enige lijn in de oude Kerk en de combinatie grote onzin & grote populariteit zou al te denken moeten geven. Dit aspect, het leerstellige vind ik wat minder interessant om uit te werken, maar als jij dat wel vind, dan presenteer ik je wel wat linkjes.

Het inhoudelijke kwaad, het belangrijkste zit 'm in het beperken van de genade van Christus, en dus ook van het lijden dat Hij heeft moeten ondergaan, dit is immers slechts van toepassing op de laatste dispensatie. Ook doet het af aan de betekenis van het martelaarschap van alle Christenen die de meest verschrikkelijke dood zijn gestorven vóór dat er zo'n grote Verdrukking zou komen. Stel je het eens voor; 28 december sterft een noord-Koreaanse Christen, helemaal doodgemarteld en de 29e is de opname. Hoe kun je nu stellen dat het lijden op individueel niveau minder erg is vóór zo'n grote Verdrukking als in die grote Verdrukking?

Daarnaast biedt het artikeltje van Mohamed een aardig inkijkje in wat voor gedachtewereld dit een vrij centraal leerstuk is, en wat voor betekenis dat heeft. De oneigenlijke patronage over de Israeli's (zoals Gorenberg het in dat artikel aangeeft: "Zij houden van ons als karakters in hun verhaal, in hun toneelstuk") ius een aanslag op een serieuse dialoog met de Joden, het gemanipuleer om Armageddon een handje dichterbij te brengen ronduit misdadig. En dan heb ik het nog niet over al die samenzweringstheoriën die het oplevert, en die gewoonweg reëele slachtoffers eist.

En ja, uiteindelijk is de 'bull's eye' vaak het katholicisme.

[Olorin 154]

Quote:

Op maandag 16 juni 2008 17:20:35 schreef Pius_XII het volgende: Op verzoek van Gorthaur;

En daarvoor mijn dank.

Quote:

Wat nu het grote kwaad is van het dispensationalisme? Er zijn meerdere aspecten. Allereerst is het gebaseerd op slechte hermeneutiek en Bijbelkennis, het staat los van ook maar enige lijn in de oude Kerk en de combinatie grote onzin & grote populariteit zou al te denken moeten geven. Dit aspect, het leerstellige vind ik wat minder interessant om uit te werken, maar als jij dat wel vind, dan presenteer ik je wel wat linkjes.

Wat betreft de lijn van de oude kerk: Het heeft een redelijk jonge ontstaansgeschiedenis. Een best vage ook. Maar het valt aan de andere kant dan weer te beargumenteren dat dergelijke voorspellingen in die tijden niet ten volle begrepen zijn, zoals dat zo vaak het geval was. Sterker nog, zelfs op het moment zelf werden dergelijke voorspellingen niet begrepen. Hoe verder de tijd verloopt, hoe meer de puzzelstukjes op hun plaats vallen.

Wat betreft het leerstellige, dat geloof ik wel. Waar ik trouwens wel weer benieuwd naar ben zijn argumenten dat het ook daadwerkelijk onschriftuurlijk is, die interpretatie.

Quote:

Het inhoudelijke kwaad, het belangrijkste zit 'm in het beperken van de genade van Christus, en dus ook van het lijden dat Hij heeft moeten ondergaan, dit is immers slechts van toepassing op de laatste dispensatie.

Zou je dat willen toelichten?

Quote:

Ook doet het af aan de betekenis van het martelaarschap van alle Christenen die de meest verschrikkelijke dood zijn gestorven vóór dat er zo'n grote Verdrukking zou komen. Stel je het eens voor; 28 december sterft een noord-Koreaanse Christen, helemaal doodgemarteld en de 29e is de opname. Hoe kun je nu stellen dat het lijden op individueel niveau minder erg is vóór zo'n grote Verdrukking als in die grote Verdrukking?

Niet, lijkt mij.

Maar ik weet niet of dat wel gesteld wordt.

Wellicht een vraag in het verlengde waarom sommige mensen wel worden genezen en anderen met veel ernstigere ziektes niet.

Quote:

Daarnaast biedt het artikeltje van Mohamed een aardig inkijkje in wat voor gedachtewereld dit een vrij centraal leerstuk is, en wat voor betekenis dat heeft. De oneigenlijke patronage over de Israeli's (zoals Gorenberg het in dat artikel aangeeft: "Zij houden van ons als karakters in hun verhaal, in hun toneelstuk") ius een aanslag op een serieuse dialoog met de Joden, het gemanipuleer om Armageddon een handje dichterbij te brengen ronduit misdadig. En dan heb ik het nog niet over al die samenzweringstheoriën die het oplevert, en die gewoonweg reëele slachtoffers eist. En ja, uiteindelijk is de 'bull's eye' vaak het katholicisme.

Maar dat is niet inherent verbonden er aan. Goed, je ziet het wel bij figuren, maar het zit niet in de package deal. Het lijkt mij wat dat betreft zoiets als christenen die antisemieten zijn ('de Joden' die de verlosser gekruisigd hebben).

En de rkk is wat dat betreft ook zonder die theorie ook al een mikpunt. Genoeg seculiere complot theoriën te vinden. Aan de andere kant zat mensen uit die hoek die geen groot anti-christ gevaar in de rkk zien.

[Ignatius Maria 0]

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 16:41:29 schreef Gorthaur het volgende: Maar het valt aan de andere kant dan weer te beargumenteren dat dergelijke voorspellingen in die tijden niet ten volle begrepen zijn, zoals dat zo vaak het geval was. Sterker nog, zelfs op het moment zelf werden dergelijke voorspellingen niet begrepen. Hoe verder de tijd verloopt, hoe meer de puzzelstukjes op hun plaats vallen.

Apocalyptische literatuur valt volgens de moderne exegese / hermeutiek allerminst onder de noemer 'voorspellingen.' Gezien de populariteit van dergelijke literatuur en de daarbijhorende symboliek in

die tijd is het veel waarschijnlijker dat ze dergelijke teksten prima begrepen, en dat naarmate de tijd en cultuur veranderde wij er steeds minder mee konden, zo erg zelfs dat we een bepaald genre niet anders meer kunnen verklaren dan onder de noemer 'glazen bol.' Het is het (ondertussen oververmoeid) anachronisme bijbelse geschriften met een tegenwoordig historisch bewustzijn te lezen.

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 16:41:29 schreef Gorthaur het volgende: Wat betreft het leerstellige, dat geloof ik wel. Waar ik trouwens wel weer benieuwd naar ben zijn argumenten dat het ook daadwerkelijk onschriftuurlijk is, die interpretatie.

Dat is het zeker. Ten eerste is het uitgesloten om de profeten op het hier en nu te betrekken:

Mat 11,13       

Want al de profeten en de wet hebben tot Johannes toe geprofeteerd.

Luk 16,16       

De wet en de profeten zijn tot op Johannes; van die tijd af wordt het Koninkrijk Gods verkondigd, en een ieder doet geweld daarop.

Ten tweede leerde Jezus een eerste eeuwse wederkomst.

Mat 16,28       

Voorwaar zeg Ik u: Er zijn sommigen van die hier staan, die de dood niet smaken zullen, totdat zij de Zoon des mensen zullen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk.

Mar 9,1       

En Hij zeide tot hen: Voorwaar, Ik zeg u, dat er sommigen zijn van hen, die hier staan, die de dood niet zullen smaken, totdat zij zullen hebben gezien, dat het Koninkrijk Gods met kracht gekomen is.

Luk 9,27

En Ik zeg u waarlijk: Er zijn sommigen van hen, die hier staan, die de dood niet zullen smaken, totdat zij het Koninkrijk Gods zullen gezien hebben.

De verzen staan ze zoals ze er staan en ik kan me goed voorstellen dat iemand dit in eerste instantie onmogelijk acht, doch wil ik in deze benadrukken dat Jezus nooit een visueel Koninkrijk, noch een visuele wederkomst preekte, ondanks het feit dat Jezus zegt dat ze Hem 'zien' zullen. De Farizeeërs verwachten een letterlijk Koninkrijk en tegen hen zei Jezus:

Luk 17,20      

En gevraagd zijnde door de Farizeeën, wanneer het Koninkrijk Gods komen zou, heeft Hij hun geantwoord en gezegd: Het Koninkrijk Gods komt niet met uiterlijk gelaat.

Joh 14,19       

Nog een kleine tijd, en de wereld zal Mij niet meer zien; maar gij zult Mij zien; want Ik leef, en gij zult leven.

De wereld zou Hem niet meer zien, het staat er duidelijk. Nergens herziet Jezus Zijn mening inzake wat Hij gesproken heeft, dus waarom nu wel?

Het dispensationalisme is dus allerminst schriftelijk te noemen, want zij verwachten een fysieke Jezus in de toekomst.

Dat Jezus zou komen om hard te oordelen hebben ze volgens mij wel goed begrepen.

Op 19

11 En ik zag de hemel geopend, en zie, een wit paard; en Hij, die daarop zat, wordt genoemd Getrouw en Waarachtig, en Hij velt vonnis en voert oorlog in gerechtigheid. 12 En zijn ogen waren een vuurvlam en op zijn hoofd waren vele kronen en Hij droeg een geschreven naam, die niemand weet dan Hijzelf. 13 En Hij was bekleed met een kleed, dat in bloed geverfd was, en zijn naam is genoemd: het Woord Gods(Joh 1,1). 14 En de heerscharen, die in de hemel zijn, volgden Hem op witte paarden, gehuld in wit en smetteloos fijn linnen. 15 En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmede de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf en Hijzelf treedt de persbak van de wijn der gramschap van de toorn Gods, des Almachtigen. 16 En Hij heeft op zijn kleed en op zijn dij geschreven de naam: Koning der koningen en Here der heren.

[Olorin 154]

Iets zegt me dat Pius niet gelooft dat de wederkomst al reeds heeft plaats gevonden.

[mohamed 0]

Dat maakt met alle respect niet uit, want Pius heeft de Bijbel niet geschreven.

[Machiavelli 0]

Evenmin heb jij dat gedaan en is jouw interpetatie dus niet per se de juiste.

[mohamed 0]

@ Gorthaur

Als je eerlijk leest, moet je voor jezelf wel concluderen dat Jezus terug gekomen is. Dat Zijn aanwezigheid voor een scepticus niet waar te nemen is kan ik in meegaan, maar waar ik niet in mee kan gaan is dat er fouten in de Bijbel staan.

Mat 16,28

Voorwaar zeg Ik u: Er zijn sommigen van die hier staan, die de dood niet smaken zullen, totdat zij de Zoon des mensen zullen hebben zien komen in Zijn Koninkrijk.

Welke alternatieve uitleg is er voor deze vers en de twee parallenen redelijkerwijs mogelijk?

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 19:57:46 schreef Machiavelli het volgende: Evenmin heb jij dat gedaan en is jouw interpetatie dus niet per se de juiste.

De verzen die ik gepost heb heb ik net zo min geschreven, dus waar doel je op?

[Olorin 154]

Even voor de duidelijkheid wat betreft mijn topic:

Ik wil een discussie voeren over de leer van Darby, niet over of de wederkomst nou wel of niet plaats gevonden heeft.

EDIT: Als je eerlijk leest? pardon? Ik lees eerlijk en ben niet afhankelijk van een paar losse verzen, ben toch in de veronderstelling (net zoals zover ik kan nagaan het grootste deel van het christendom) dat de wederkomst nog niet heeft plaats gevonden. Dat staat wat mij betreft ook geheel los van Darby. Maar dat is een discussie voor een ander topic.

Wellicht 'kruist' dat enigzins dit topic, ik had er nl. niet rekening mee gehouden en ging uit van de consensus dat de wederkomst nog niet plaats gevonden heeft.

Gelieve die discussie in een ander topic verder te voeren, hier graag verder over de bedelingsleer.

[mohamed 0]

Ok mijn excuus, ik dacht dat je vroeg waarom het dispensationalisme schriftuurlijk niet te onderbouwen is en dat is alleen maar omdat de wederkomst al plaatsgevonden heeft.

Wat dispensationalisten leren over dat de een zal worden aangenomen en de ander niet (luk 17,34/36) klopt, alleen de eeuw waarin zij het plaatsen is niet correct. Beide is schriftelijk onderbouwbaar en relevant zoals je zelf ook aangaf, dus waarom zou je de ene vers geloven en de andere verwerpen?

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 20:17:37 schreef mohamed het volgende: Ok mijn excuus, ik dacht dat je vroeg waarom het dispensationalisme schriftuurlijk niet te onderbouwen is en dat is alleen maar omdat de wederkomst al plaatsgevonden heeft.

Nee hoor, ik hang het Preterisme aan en er zijn veel meer gronden waarop het dispensationalisme door de mand valt. De Wederkomst is daarvoor niet zo belangrijk.

[mohamed 0]

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 20:19:44 schreef Pius_XII het volgende: [...] Nee hoor, ik hang het Preterisme aan en er zijn veel meer gronden waarop het dispensationalisme door de mand valt. De Wederkomst is daarvoor niet zo belangrijk.

Veel meer bewijzen dan de Wederkomst? Dat is een beetje dispensationalist zeer zeker niet met je eens!

[LodewijkNapoleon 0]

Quote:

Op woensdag 18 juni 2008 16:41:29 schreef Gorthaur het volgende: Wat betreft de lijn van de oude kerk: Het heeft een redelijk jonge ontstaansgeschiedenis. Een best vage ook. Maar het valt aan de andere kant dan weer te beargumenteren dat dergelijke voorspellingen in die tijden niet ten volle begrepen zijn, zoals dat zo vaak het geval was. Sterker nog, zelfs op het moment zelf werden dergelijke voorspellingen niet begrepen. Hoe verder de tijd verloopt, hoe meer de puzzelstukjes op hun plaats vallen.

Die vlieger zou opgaan áls er dan wel een stuk continuiteit zou zijn aan te tonen. Ook de Reformatoren b.v. zochten toch aansluiting bij de oude Kerk. Maar zelfs die continuiteit is er niet (daar refereer je toch aan? uitdieping?)

Quote:

Wat betreft het leerstellige, dat geloof ik wel. Waar ik trouwens wel weer benieuwd naar ben zijn argumenten dat het ook daadwerkelijk onschriftuurlijk is, die interpretatie.

Als je dat leuk vind, dan kun je hier wat in grasduinen:

klik of hier; dat is nog wat meer gedetailleerd. Al vind ik het een wat moeizaam begrip; onschriftuurlijkheid.