Robert Frans

Wij zijn Adam en Eva.

Je krijgt dan een meer standaard-koninklijk evangelie. Koningskind, geboren in een paleis in een machtig rijk, ver van alle armoede en leed, en veroverd zo volgens de gebaande paden de wereld. Zonder kruisdood, daar zulke machtige Romeinen natuurlijk al helemaal niet gekruisigd werden. Een beetje zoals Mohammed van de islam dus. Terwijl we nu een Evangelie hebben zoals prachtig verwoord in een gedicht van Lyle C Rollings III:
The Greatest Man in History... Jesus;
Had no servants, yet they called Him Master.
Had no degree, yet they called Him Teacher.
Had no medicines, yet they called Him Healer.
He had no army, yet kings feared Him.
He won no military battles, yet He conquered the world.
He did not live in a castle, yet they called Him Lord,
He ruled no nations, yet they called Him King,
He committed no crime, yet they crucified Him.
He was buried in a tomb, yet He lives today.
I feel honored to serve such a Leader who loves us!

Je krijgt dan een meer standaard-koninklijk evangelie. Koningskind, geboren in een paleis in een machtig rijk, ver van alle armoede en leed, en veroverd zo volgens de gebaande paden de wereld. Zonder kruisdood, daar zulke machtige Romeinen natuurlijk al helemaal niet gekruisigd werden. Een beetje zoals Mohammed van de islam dus. Terwijl we nu een Evangelie hebben zoals prachtig verwoord in een gedicht van Lyle C Rollings III:
The Greatest Man in History... Jesus;
Had no servants, yet they called Him Master.
Had no degree, yet they called Him Teacher.
Had no medicines, yet they called Him Healer.
He had no army, yet kings feared Him.
He won no military battles, yet He conquered the world.
He did not live in a castle, yet they called Him Lord,
He ruled no nations, yet they called Him King,
He committed no crime, yet they crucified Him.
He was buried in a tomb, yet He lives today.
I feel honored to serve such a Leader who loves us!

Dan had je alleen een totaal ander Evangelie gehad.

Het komt op mij over als een soort tweede, lichtere versie van Vaticanum II, met al die onderwerpen op de agenda en de hervormingsdrang van de huidige paus. Ongetwijfeld zullen zowel hardcore-conservatieven als hardcore-progressievelingen de uitkomsten bij voorbaat teleurstellend vinden. Dat houd je nu eenmaal altijd bij zulke grote vergaderingen.
Belangrijkste vraag lijkt mij hoe je het geloof in Christus, de kerk en de sacramenten levend en authentiek kunt behouden en uitdragen, in een tijd met al die schandalen binnen de kerk en al die soms agressief seculiere ontwikkelingen. Want je kunt vernieuwen of juist verstarren tot je een ons weegt, maar zonder een levend, vurig en compassievol geloof in de dood en verrijzenis van Christus en in zijn werkelijke tegenwoordigheid vandaag de dag, blijft het inhoudsloos en leeg. En dat hebben juist buitenstaanders echt wel in de gaten. Als je als kerk je teveel vervreemd van de wereld of juist teveel met haar meegaat, dan ondergraaf je de relevantie en de transformerende, mystieke kracht van het Evangelie.
Moge God deze synode en alle deelnemers eraan zegenen en behoeden.

Ook door middel van de Kerk?

Alstublieft!

Hangt van het verhaal af. Er is niet een boek 'bijbel'.  De Bijbel is een verzameling boeken (dat betekent notabene het woord bijbel: "boeken").
Symboliek en letterlijk zijn geen tegenpolen. Het zijn verschillende lagen. Stel, een dictator valt letterlijk van het podium en zijn macht stort in elkaar rond die tijd. Dan is die letterlijke gebeurtenis best symbolisch. Zelfde met Jezus die sterft aan het kruis. Doordrengt van symbolisme, maar ook letterlijk. Een offer het zelfde. De Joodse offerritus is iets wat ze letterlijk deden maar een en ander symboliek is.
En hoe de bijbel lezen? Het is een verzameling van boeken uit verschillende tijden en geschreven in verschillende genres. Ik zou zeggen, neem dat ook mee. Lucas past methodiek van de griekse geschiedschrijving toe, dus wellicht is het als geschiedschrijving bedoeld. Hooglied lijkt toch meer poezie te zijn. Dus wellicht is het poezie. 

Er is geen verband tussen Bennu en een landing op de maan. Kennelijk is @Hermanos2 weer eens ergens tegen aan het schoppen en zet hij iedereen met wie hij het niet eens is op negeren. 
@Robert Frans, dat is mooi geschreven. De meesten zullen dit niet van mij verwachten, maar dit vind ik één van de grote symbolische momenten uit de bemande ruimtevaart.
De bemanning van Apollo 8 leest voor uit Genesis 1.
 
 

Ik zou willen dat we allemaal meer als astronauten werden opgevoed en onderwezen. Dus als buitengewoon zelfredzame, creatieve, nieuwsgierige, dappere, zelfverzekerde, sociale, stabiele en ecologische mensen. Ken je de film The Martian (aanrader!)? Daarin weet een astronaut op realistische wijze lange tijd op Mars te overleven. Op Mars. Met zulke mensen krijg je een postapocalyptische samenleving wel opgebouwd. Elke astronaut is een technicus, bioloog, timmerman, survivalist, bemiddelaar, medicus, ontdekkingsreiziger, sociaal dier, leider, volger en creatief denker in één.
Ik zou willen dat ieder mens verplicht kon worden om minimaal één keer in de ruimte rond te zweven en naar de aarde te kijken. Niet alleen vanwege het absoluut gelukzalige gevoel dat zo'n ruimtewandeling geeft en de absolute schoonheid van dat uitzicht, blijkens vele getuigenissen van astronauten. Maar ook omdat het je in één ogenblik laat beseffen hoe mooi en ontzettend kwetsbaar de aarde is en dat we echt alleen die aarde hebben om op te leven. Vrijwel elke astronaut die in de ruimte is geweest, is ecologisch van aard geworden. Zo'n ruimtewandeling blijkt je leven en je kijk op de wereld echt op de kop te zetten. Je zou prima nog kunnen stellen dat God inderdaad echt ook letterlijk boven in de hemel is en daar een ervaring geeft die wij hier beneden vaak node moeten missen.
Fundamentele wetenschap, waar ruimtevaart grotendeels onder valt, heeft altijd met dezelfde kritiek te maken als kunst en cultuur. Het zou geldverspilling zijn, het levert geen direct toepasbare vondsten op, het gaat ten koste van andere problemen, noem maar op. Maar toch horen wetenschap, kunst en cultuur net zo goed tot het hart van de mensheid als de onverzettelijke wil om te overleven. Bouwden we vroeger imponerende kathedralen die duizenden gebeden meegaan, nu bouwen we imponerende raketten die duizenden lichtjaren meegaan. De mens onderscheid zich juist doordat ze níét enkel met overleven bezig is. En dat moet je niet willen temmen, als dat al mogelijk zou zijn. Ook de zonde dáárin moet niet het laatste woord krijgen, moet niet de gelegenheid krijgen onze menselijkheid hierin te onderdrukken.

Ik zou willen dat we allemaal meer als astronauten werden opgevoed en onderwezen. Dus als buitengewoon zelfredzame, creatieve, nieuwsgierige, dappere, zelfverzekerde, sociale, stabiele en ecologische mensen. Ken je de film The Martian (aanrader!)? Daarin weet een astronaut op realistische wijze lange tijd op Mars te overleven. Op Mars. Met zulke mensen krijg je een postapocalyptische samenleving wel opgebouwd. Elke astronaut is een technicus, bioloog, timmerman, survivalist, bemiddelaar, medicus, ontdekkingsreiziger, sociaal dier, leider, volger en creatief denker in één.
Ik zou willen dat ieder mens verplicht kon worden om minimaal één keer in de ruimte rond te zweven en naar de aarde te kijken. Niet alleen vanwege het absoluut gelukzalige gevoel dat zo'n ruimtewandeling geeft en de absolute schoonheid van dat uitzicht, blijkens vele getuigenissen van astronauten. Maar ook omdat het je in één ogenblik laat beseffen hoe mooi en ontzettend kwetsbaar de aarde is en dat we echt alleen die aarde hebben om op te leven. Vrijwel elke astronaut die in de ruimte is geweest, is ecologisch van aard geworden. Zo'n ruimtewandeling blijkt je leven en je kijk op de wereld echt op de kop te zetten. Je zou prima nog kunnen stellen dat God inderdaad echt ook letterlijk boven in de hemel is en daar een ervaring geeft die wij hier beneden vaak node moeten missen.
Fundamentele wetenschap, waar ruimtevaart grotendeels onder valt, heeft altijd met dezelfde kritiek te maken als kunst en cultuur. Het zou geldverspilling zijn, het levert geen direct toepasbare vondsten op, het gaat ten koste van andere problemen, noem maar op. Maar toch horen wetenschap, kunst en cultuur net zo goed tot het hart van de mensheid als de onverzettelijke wil om te overleven. Bouwden we vroeger imponerende kathedralen die duizenden gebeden meegaan, nu bouwen we imponerende raketten die duizenden lichtjaren meegaan. De mens onderscheid zich juist doordat ze níét enkel met overleven bezig is. En dat moet je niet willen temmen, als dat al mogelijk zou zijn. Ook de zonde dáárin moet niet het laatste woord krijgen, moet niet de gelegenheid krijgen onze menselijkheid hierin te onderdrukken.

Waarom niet?

Zelf begreep ik uit de openingspost dan ook niet dat het forumdeel niet enkel voor deze fundamentalistische christenen bedoeld hoeft te zijn. Maar in deze tijd zal het, zoals ik hier al schreef, wel sneller daarop neerkomen. Ook dit topic verzandt helaas alsnog in polariserende off-topic discussies.
Met een forumdeel voor alleen christenen in het algemeen hoeft echter mijns inziens dus niets mis te zijn. Zoals ik al zei: in het verleden was heel Credible daarop gericht, met hier en daar een deelnemende niet-christen. Ook als christen wil je je soms verdiepen in en je voeden met je geloof, zonder ruis van buitenaf.
In het algemeen gesproken lijkt het mij een kwestie van fatsoen om altijd de primaire doelgroep van welk internetforum dan ook te respecteren en jezelf niet als extra doelgroep op te dringen. Het is niet aan jou of aan mij te bepalen wat een forum wel of niet zou moeten zijn, maar aan haar crew. Hoogstens kun je ervoor kiezen te vertrekken als je je er niet meer thuisvoelt.

Ik zou daar geen bezwaar tegen hebben en vroeger was Credible.nl ook grotendeels zo; alleen in één subforum waren niet-christenen redelijkerwijs vrij om het geloof kritisch te bevragen vanuit hun eigen levensbeschouwingen. Er is een tijd om rekenschap af te leggen van je geloof en een tijd om je ermee te voeden en dat laatste wordt niet altijd begrepen. Het is voor christenen heel gezond om bij tijd en wijle echt onder elkaar te zijn en (intiemere) geloofszaken te bespreken. Nu zijn daar natuurlijk kerken voor, maar niet iedereen kan of wil naar een kerk en kerken vormen evenmin zulke besloten gemeenschappen (hoewel je bínnen kerken wel zulke gemeenschappen kunt tegenkomen). En moeten dat ook niet willen. Sommige niet-gelovigen menen dat een forum dan toch heel saai zou worden, maar zij overschatten daarmee natuurlijk enigszins hun rol: die kan zeker van grote waarde zijn, maar we kunnen uitstekend ook zónder hen ons verdiepen in en discussiëren over en vanuit het geloof. Het christendom is daar rijk en veelzijdig genoeg voor.
Ik weet alleen niet of Credible.nl daar nog het forum naar is. Ze is de afgelopen jaren heel erg veranderd, zodanig dat ook christelijke discussies vaak toch weer vervallen tot dezelfde polariserende, vruchteloze stokpaardjes of tot allerlei extreme complottheorieën. Waardoor veel goed onderlegde users inmiddels allang vertrokken zijn of zich niet meer aanmelden. Ook is het aantal users en crewleden te klein om verschillende, echt onderscheidende subfora aan te houden en ik zie Credible.nl ook niet veel groter worden dan zij nu is.

Ik zou daar geen bezwaar tegen hebben en vroeger was Credible.nl ook grotendeels zo; alleen in één subforum waren niet-christenen redelijkerwijs vrij om het geloof kritisch te bevragen vanuit hun eigen levensbeschouwingen. Er is een tijd om rekenschap af te leggen van je geloof en een tijd om je ermee te voeden en dat laatste wordt niet altijd begrepen. Het is voor christenen heel gezond om bij tijd en wijle echt onder elkaar te zijn en (intiemere) geloofszaken te bespreken. Nu zijn daar natuurlijk kerken voor, maar niet iedereen kan of wil naar een kerk en kerken vormen evenmin zulke besloten gemeenschappen (hoewel je bínnen kerken wel zulke gemeenschappen kunt tegenkomen). En moeten dat ook niet willen. Sommige niet-gelovigen menen dat een forum dan toch heel saai zou worden, maar zij overschatten daarmee natuurlijk enigszins hun rol: die kan zeker van grote waarde zijn, maar we kunnen uitstekend ook zónder hen ons verdiepen in en discussiëren over en vanuit het geloof. Het christendom is daar rijk en veelzijdig genoeg voor.
Ik weet alleen niet of Credible.nl daar nog het forum naar is. Ze is de afgelopen jaren heel erg veranderd, zodanig dat ook christelijke discussies vaak toch weer vervallen tot dezelfde polariserende, vruchteloze stokpaardjes of tot allerlei extreme complottheorieën. Waardoor veel goed onderlegde users inmiddels allang vertrokken zijn of zich niet meer aanmelden. Ook is het aantal users en crewleden te klein om verschillende, echt onderscheidende subfora aan te houden en ik zie Credible.nl ook niet veel groter worden dan zij nu is.

Suïcide is niet strafbaar, omdat je bij een geslaagde poging überhaupt niet gestraft kan worden en bij een niet-geslaagde poging een straf alleen maar de neiging daartoe extra zal opwekken. Mensen met suïcidale neigingen hebben professionele hulp nodig, al dan niet in een gedwongen kader, geen straf. Suïcide is meestal het symptoom van een zeer ernstige ziekte, die feitelijk je hersenen tegen je opzet. Met therapie en of medicatie kan die neiging worden ingedamd tot verholpen, zodat de strijd ertegen vergemakkelijkt tot gewonnen wordt.
Stel dat je iemand tegenkomt die op de brug staat, klaar om te springen. Dan ga je diegene ook niet een extra duwtje geven, maar probeer je hem of haar te overtuigen het niet te doen. Dat is de enige geaccepteerde reactie op een suïcidepoging. Mocht degene dan toch de poging ondernemen, dan heb jij in elk geval alles binnen je mogelijkheden eraan gedaan om het te voorkomen en draag je geen schuld.

Suïcide is niet strafbaar, omdat je bij een geslaagde poging überhaupt niet gestraft kan worden en bij een niet-geslaagde poging een straf alleen maar de neiging daartoe extra zal opwekken. Mensen met suïcidale neigingen hebben professionele hulp nodig, al dan niet in een gedwongen kader, geen straf. Suïcide is meestal het symptoom van een zeer ernstige ziekte, die feitelijk je hersenen tegen je opzet. Met therapie en of medicatie kan die neiging worden ingedamd tot verholpen, zodat de strijd ertegen vergemakkelijkt tot gewonnen wordt.
Stel dat je iemand tegenkomt die op de brug staat, klaar om te springen. Dan ga je diegene ook niet een extra duwtje geven, maar probeer je hem of haar te overtuigen het niet te doen. Dat is de enige geaccepteerde reactie op een suïcidepoging. Mocht degene dan toch de poging ondernemen, dan heb jij in elk geval alles binnen je mogelijkheden eraan gedaan om het te voorkomen en draag je geen schuld.

Suïcide is niet strafbaar, omdat je bij een geslaagde poging überhaupt niet gestraft kan worden en bij een niet-geslaagde poging een straf alleen maar de neiging daartoe extra zal opwekken. Mensen met suïcidale neigingen hebben professionele hulp nodig, al dan niet in een gedwongen kader, geen straf. Suïcide is meestal het symptoom van een zeer ernstige ziekte, die feitelijk je hersenen tegen je opzet. Met therapie en of medicatie kan die neiging worden ingedamd tot verholpen, zodat de strijd ertegen vergemakkelijkt tot gewonnen wordt.
Stel dat je iemand tegenkomt die op de brug staat, klaar om te springen. Dan ga je diegene ook niet een extra duwtje geven, maar probeer je hem of haar te overtuigen het niet te doen. Dat is de enige geaccepteerde reactie op een suïcidepoging. Mocht degene dan toch de poging ondernemen, dan heb jij in elk geval alles binnen je mogelijkheden eraan gedaan om het te voorkomen en draag je geen schuld.

Toch vind ik dit wel een lastige kwestie, zonder dat ik deze kinderen onrecht aan wil doen. De hersenen van kinderen zijn immers nog niet zodanig ontwikkeld, dat ze zulke ingrijpende keuzes helemaal ten volle kunnen doordenken. Daarom mogen kinderen bijvoorbeeld niet stemmen, niet zelfstandig bancaire financiële transacties verrichten, moeten ze verplicht naar school, wordt tienerzwangerschap als ongewenst beschouwd, noem maar op. Ook qua medische behandelingen zijn de ouders verantwoordelijk voor wat het kind wel of niet kan en heeft het kind daarin niet het laatste woord.
Waarom zou zo'n enorm ingrijpende, niet risicoloze en in principe onomkeerbare behandeling, waarbij het kind dus ook voor het leven onvruchtbaar wordt en zware medicatie moet slikken, dan ineens wél zelfstandig door het kind geïnitieerd kunnen worden? Ik ben er eerlijk gezegd niet van overtuigd dat een kind dat al kan.

Toch vind ik dit wel een lastige kwestie, zonder dat ik deze kinderen onrecht aan wil doen. De hersenen van kinderen zijn immers nog niet zodanig ontwikkeld, dat ze zulke ingrijpende keuzes helemaal ten volle kunnen doordenken. Daarom mogen kinderen bijvoorbeeld niet stemmen, niet zelfstandig bancaire financiële transacties verrichten, moeten ze verplicht naar school, wordt tienerzwangerschap als ongewenst beschouwd, noem maar op. Ook qua medische behandelingen zijn de ouders verantwoordelijk voor wat het kind wel of niet kan en heeft het kind daarin niet het laatste woord.
Waarom zou zo'n enorm ingrijpende, niet risicoloze en in principe onomkeerbare behandeling, waarbij het kind dus ook voor het leven onvruchtbaar wordt en zware medicatie moet slikken, dan ineens wél zelfstandig door het kind geïnitieerd kunnen worden? Ik ben er eerlijk gezegd niet van overtuigd dat een kind dat al kan.

Mijn woorden worden een beetje verkeerd begrepen, denk ik. Ik schreef niet dat God mét de stilte spreekt, maar ín de stilte. Vanuit de stilte kun je dus wel degelijk alsnog Gods stem verstaan en (voor jezelf) optekenen wat Hij je ingeeft. De stilte maakt de Schrift dus niet onzinnig. De stilte is juist een vruchtbare voedingsbodem om de Schrift te verstaan.

In het Nieuwe Testament betekent 'dood' eigenlijk vrijwel altijd het leven zonder Christus. Daarom wordt van overleden gelovigen vrijwel nooit direct gezegd dat ze dood zijn, maar gebruikt men eufemismen als 'slapen'. De opwekkingsverhalen gaan inderdaad over de opwekking tot het nieuwe leven in Christus en de verrijzenis uit de doden straks, want het zijn tekenen. En tekenen willen altijd een diepere betekenis overbrengen dan wat ze lichamelijk doen.
Wanneer Christus het brood vermenigvuldigd, dan is dat omdat Hij het ware Brood uit de hemel is, waar Hij overvloedig van geeft. Wanneer Christus de blinde de ogen opent, wil Hij ons de ogen van het hart openen om Hem te zien. Wanneer Christus iemand geneest, dan wil Hij ons genezen van het kwaad. En als ook vandaag de dag Hij tekenen verricht, dan is dat om ons te sterken in een door twijfel of aanvallen verzwakt geloof.
De werkelijkheid van de tekenen sluit dus de geestelijke betekenissen niet uit, maar bemoedigen ons juist in het dieper doordringen in Hem en geven zo troost en genezing. Zo'n teken kan net die ene noodzakelijke stap zijn voor iemand die het even niet meer weet, om weer op Christus gericht te raken. Alleen wanneer je van de tekenen zelf het doel probeert te maken, zoals in sommige kringen gebeurt, zul je uiteindelijk vastlopen.
Bedenk daarbij echter ook dat het christendom geen louter geestelijke godsdienst is. Ziel en lichaam zijn één geheel en beïnvloeden elkaar voortdurend. In de hemel zijn ze weliswaar even gescheiden, maar op de nieuwe hemel en aarde niet meer. We moeten God liefhebben met héél ons wezen, niet enkel met de geest. God betrekt heel de schepping in zijn heilshandelen en zo betrekken wij ook heel de schepping en heel ons lichaam in de relatie met Hem.

God spreekt in hetgeen wij het meest vrezen en het meest vermijden: de stilte.

God spreekt in hetgeen wij het meest vrezen en het meest vermijden: de stilte.

Persoonlijk vrees ik de stilte niet, integendeel. Ik vind het heerlijk.