Doctorow

Ik denk dat de mensheid (als geheel) het primitieve dierstadium nog niet voorbij is. (Survival of the fittest..knokken voor de top van de apenrots...zeg maar). 
En dus.. een daadwerkelijk realistisch vreedzame benadering nog niet heeft kunnen bedenken. 
Het zit er wel aan te komen.. denk ik.. heeft tijd nodig, maar ..ooit! 🥰
 

Er is terechte woede.  Er is terechte haat.  Het is tenslotte eerlijk om de vijand te haten die kwam om je familie en je huis te vernietigen.  Deze sterke emoties zijn niet alleen eerlijk.  Ze zijn moreel.  Ze zijn aan het genezen.  Ze helpen ons winnen.
 Maar er is een grens waarboven je al het menselijke kunt verliezen.  En dan verliezen rechtvaardige woede en haat hun macht.  Dan beginnen woede en haat, losgerukt uit de lussen van menselijke maat, ons van binnenuit te vernietigen.  Wanneer het beest met vele gezichten de innerlijke mens verslindt.
 Tegenwoordig is het onmogelijk om te zeggen dat dit allemaal "slechts emoties" zijn.  In de tijden waarin we terechtkomen, kan één verkeerde emotie de hele wereld opblazen.  Het vrijlaten van je wilde beest is niet onschuldig.
 Een van de twee dingen: of de waarheid staat aan onze kant, of wij, vechtend tegen de draak, veranderen in een draak.  Maar dan is het geen overwinning.  Dit is de weg naar mislukking...
 Ja, het is heel moeilijk.  Het is verschrikkelijk moeilijk om op de grens van de mensheid te blijven.  Als er zoveel pijn is, zoveel waanzinnige wreedheid van de kant van de vijand.  Maar het is belangrijk om elke keer tegen jezelf te herhalen: zo zijn we niet.  De rand is extreem dun.  Als we deze grens overschrijden, veranderen we onszelf en vergeten we de belangrijkste doelen.  Niet alleen om de vijand te verslaan, maar ook om mens te blijven.  En creëer een samenleving van mensen, vrij en waardig.
 Anders verliezen we.  Zelfs na het winnen van deze oorlog.  En we moeten echt winnen...(Dr. Andrii Baumeister)
Ik vond ook reflecties  van de grootste Nederlandse en Amerikaanse denker over Oekraïners
from Henri Nouwen's Ukrainian Diary - Friday, August 19, 1994
"Being back in Poland was like being back in the West.  As we drove into Warsaw and saw the well-stocked stores, the well-dressed people and the well-run transportation system, we became aware of Ukraine’s poverty.  Not only were there many poor people in Ukraine, but Ukraine as a nation was poor, poorly situated in Europe, poorly treated by East and West, poorly held together by conflicting political interests.  Being in Poland made me aware that Ukraine is like the foster child of Europe, not highly respected, not well supported, not given the attention it needs.  I suddenly remembered that in the story of the last judgment, God judges not individuals, but nations.  The question:  “What have you done to the least of mine?” does not simply refer to individual poor people but also, and maybe first of all, to poor nations.  God loves the poor, God even has a preferential love for the poor.  Ukraine is poor, very poor, not just materially, but also emotionally and spiritually.  To care for the poor means much more than to reach out to people who need food, jobs, clothes and a safe place to stay.  It means also to care for nations that are crushed by the forces of history and live under the burden of being ignored and rejected by the international community.   ….  Personally I felt a deep desire to stay faithful to the Ukrainian people and to keep choosing not just for the individual poor, who need support, but also for the country that is so clearly marginalized in the family of nations"

Het lijkt mij dat de priesters die de oorlog fel steunen ook agenten zijn van de FSB.
Apocalyptische beschouwingen over de Hoer van Babylon ... (in het Russisch)
 
Dr.  Baumeister weerlegt de filosofie van Alexander Dugin.
Zeer evenwichtige en rustige toespraak (ondanks de bommen ben ik explosies in Kyiv)
Sorry, Helaas alleen in het Russisch