Willempie

Dat Jezus in ons hart komt wonen als we Hem toelaten betekent nog niet dat wij dan Jezus zelf zijn. We worden dan wel gevormd naar zijn beeld. De Gezalfde (Messias) waarover de Bijbel spreekt, is de eniggeboren Zoon van God, de Verlosser, de Koning (Leeuw) van Juda en de rechtmatige Koning van Gods schepping, waarvoor Hij de allerhoogste prijs heeft betaald. De mensen die de Heilige Geest hebben ontvangen hebben een zalving ontvangen en dat zijn er inderdaad gelukkig veel meer dan 144.000. 
Korter gezegd: "Het is samen met en onder leiding van Hem, en niet "in plaats van Hem". De Bijbel leert dat Jezus het hoofd is van zijn lichaam. @Hopper verkondigt de valse leer dat wij het hoofd zijn in plaats van de ledematen. En net zoals de JG's doen haalt ook hij daarmee Jezus omlaag, regelrecht in strijd met de Heilige Geest, die Hem juist verhoogt.

De bovenstaande reactie kan het beste worden genegeerd. Het is een overduidelijk voorbeeld van trollen.

Het eerste sterrenbeeld is de ram. In de oudheid, toen de mensen de volledige schrift nog niet hadden maar in de hemel Gods plan konden lezen, heette dat eerste sterrenbeeld het lam. Dit heeft niets met moderne, occulte astrologie te maken maar hoort bij Gods schepping. Het lam is de hoeksteen van het geschapen universum. 

De bovenstaande reactie kan het beste worden genegeerd. Het is een overduidelijk voorbeeld van trollen.

Dat is Bijbels en zo wordt er gebeden in alle traditionele kerkgemeenschappen. Toch mogen we, in tegenstelling tot wat het WTG leert, ook tot Jezus bidden. Ik houd niet van het strooien met Bijbelteksten omdat die vaak worden misbruikt om het eigen gelijk aan te tonen of, nog erger, om anderen mee om de oren te slaan, maar er staan vele voorbeelden in de Bijbel van gebeden tot Jezus. Paulus deed dat, Johannes deed dat, Stefanus deed dat, de eerste gemeente deed dat, een Samaritaan deed dat en de 24 ouderlingen en de vier levende wezens in de hemel doen dat. Een goede studie kun je lezen in de onderstaande link.
https://www.jaapfijnvandraat.nl/index.php?page=artikel&id=59
Ik ben er niet zeker van of deze reactie door jouw censuur heen komt. Ik ben wel benieuwd hoever je bereid bent te gaan om mij de mond te snoeren. 

Als ik het door Dat beloof ik geciteerde couplet even mag vertalen:
Zie, mijn gevoel voor menselijkheid is verloren gegaan
Achter elk mooi ding bevind zich een vorm van pijn
Ze schreef mij een brief, op heel aardige toon
Ze schreef in woorden waar zij aan dacht
Ik kan gewoon niet inzien waarom het mij iets moet schelen
Het is nog niet donker, maar dat komt nog wel
De interpretatie van Dat beloof ik lijkt mij prima bruikbaar. De auteur lijkt meer te verzuchten dat achter alles wat mooi is altijd weer lijden verscholen zit. Dat door alles de grauwheid van het bestaan doorvlochten is en hij het zinloos acht om zich nog ergens om te bekommeren. Het klinkt mijns inziens niet als een positieve kijk op het lijden, maar juist als een sombere kijk op de vreugde. Je zou hier zelfs een vleugje Prediker in kunnen herkennen.
Vergelijk het met Tomas a Kempis, die in De Navolging van Christus schrijft dat je overal het kruis tegenkomt en er nooit aan kunt ontsnappen, maar tegelijkertijd het kruis wel leven schenkt, geneest, vreugde schept, redding brengt, vrede sticht, noem maar op. Ook hij verzucht dus als het ware dat je overal het lijden tegenkomt, maar laat dat samengaan met een lofzang op het kruis, omdat daarin alle lijden en ook alle vreugde haar zin vindt. Want bij het kruis ontmoeten we de verrezen Christus.

Daar heb je helemaal gelijk in.

We lezen niet alleen het Oude Testament maar ook het Nieuwe. God spreekt ook tot ons door het Oude Testament en daarzonder kunnen we het Nieuwe niet begrijpen maar de boeken van de TeNaCH zijn in eerste plaats geschreven voor Israël en Israël heeft vooral een aardse taak en bestemming. Het Nieuwe Testament is niet alleen voor Joden geschreven maar ook voor de gelovigen uit de heidenen en sinds de opstanding van Jezus uit de dood en zijn hemelvaart, als eersteling en ons ten hoop, bestaat er voor al zijn volgelingen een hemelse hoop. In het Oude Testament ligt de nadruk vooral op het aardse koninkrijk van God, hoewel vele profeten wel een glimp van het hemelse opvingen en verkondigden. In het Nieuwe Testament ligt de nadruk op een geestelijk koninkrijk dat ook gestalte krijgt op de aarde. Nochtans hier bijvoorbeeld een tekst uit de Psalmen, hoofdstuk 73 vers 24:
"Gij zult mij leiden door uw raad en mij daarna in heerlijkheid opnemen."
De Sadduceeën geloofden niet in hemelse zaken. Lees eens goed met welke woorden Jezus ze terechtwijst. Hij zegt dat we zullen zijn als engelen in de hemel en dat de God van Abraham, Izaäk en Jacob geen God van doden is maar van levenden. 
Inderdaad. En Johannes schrijft daar niet voor een kleine, selecte groep maar voor alle gelovigen. Hij heeft het over het ontvangen van de Heilige Geest. Die is er voor alle gelovigen. 
Inderdaad. Een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. Dat is na het duizendjarig rijk van vrede waar dezelfde Jesaja ook over schrijft.

Eén van de redenen waarom ik het WTG verafschuw is dat ze op alle mogelijke manieren de Zoon van God, Jezus, niet de eer geven die Hem toekomt maar Hem op alle mogelijke manieren omlaag proberen te halen. De Heilige Geest verhoogt Jezus, het WTG niet. Het WTG verhoogt alleen het WTG. 

Ja, laten we dat maar doen, we kunnen ook niet anders trouwens. Mijn hoop houd ik op deze, wat minder vaak gebruikte tekst:
"Nu kijken wij nog in een spiegel, we zien raadselachtige dingen, maar straks zien we van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik nog slechts ten dele, maar dan zal ik ten volle kennen zoals ik zelf gekend ben." (1Kor.13:12)

Je kunt inderdaad ervoor kiezen om al het goede zo negatief mogelijk in te kleuren en al het negatieve nóg negatiever. Die keuze kun je maken. Ik maak die keuze niet. Ook niet als het om goede dingen buiten de of buiten mijn kerk gaat. Hoewel jij dat dan waarschijnlijk wel weer hypocriet of inconsequent zult vinden.
Daarom noemde ik ook de protestantse kerken, ook al vind jij blijkbaar dat zij niet genoemd behoren te worden. Anders zou je dat denk ik niet zo over hen gezegd hebben, maar gewoon met mij erkend hebben dat zowel katholieke als protestantse kerken goede dingen (proberen te) doen. En ja, samen ook met niet-kerkelijke goede doelen. Die zou ik volgens jou dan ook niet mogen noemen, maar gelukkig ben jij mijn maatstaf niet, laat staan de stropop die jij van mijn geloof maakt.
Ik gaf echter alleen heel simpel een weerwoord aan @Mullog, die beweerde dat het in het katholieke geloof alleen om lijden zou gaan. En dat is dus aantoonbaar niet waar. Je kunt alle hulpverlening van de kerk dan allemaal slecht, bar en boos vinden. Maar je kunt dan niet stellen dat ze alleen maar lijden wil bevorderen of in stand houden. Want dan zou ze die hulpverlening nooit hebben opgezet. Ik bedoel, je gaat toch geen ziekenhuizen, afkickklinieken, scholen en universiteiten oprichten als je oprecht gelooft dat we hier enkel behoren te lijden en daar niets tegen behoren te doen? Als je een samenleving wil zien dat uitsluitend en consequent is gegrond op lijden, dan moet je 1984 gaan lezen.
Je kunt dus weer gerust zijn, je hoeft echt niet bang te zijn dat we ook maar één seconde vergeten dat jij de kerk alleen maar bar en boos vindt of anders heel graag doet alsof je dat vindt. Nuances of verklaringen zijn namelijk geen goedpratingen, kritische reacties op niet-gelovigen zijn geen verwijten en positieve eigenschappen benoemen is niet hetzelfde als negatieve eigenschappen ontkennen. Echt niet. Ik weet dat op social media dat wel allemaal zo geldt, maar die zijn al helemáál niet mijn maatstaf. Behalve dan een maatstaf voor zoals het níét moet.

Dat wij als gelovigen door woord en daad zodanig van het Evangelie moeten getuigen, dat niet- of andersgelovigen ons als een levende Bijbel kunnen zien. Dat als er geen bijbels zouden zijn, ze alleen ons nodig hebben om niet alleen te horen, maar ook te zien wat het betekent om God lief te hebben en door God geliefd te zijn. Waarschijnlijk refereert ze daarbij naar een vers uit 2 Korintiërs 3:
Gij zelf zijt onze aanbeveling, geschreven in ons hart, maar voor allen te zien en te lezen,  een open brief van Christus, met onze hulp opgesteld, niet met inkt geschreven maar met de Geest van de levende God, niet op stenen tafelen maar in de harten van levende mensen.

Dat is niet zoals christenen het ervaren. Je hebt daar blijkbaar als buitenstaander een volkomen onjuist beeld van gevormd.

Ik begrijp het helemaal, heel veel troost wens ik u bij het verlies van deze pater Elias Leyds. Jammer.

Dankjewel Jahu, maar die waarschuwing is niet nodig. Ik heb die hele site niet gelezen, enkel omdat ik het citaat eruit pikte bij Google voelde ik me verplicht de link te noemen.  Ik had het ook rechtstreeks uit de Bijbel kunnen halen maar ik nam die moeite niet. Dat had ik wel moeten doen, maar ik was (en ben) vandaag nog erg bedroefd om het op mysterieuze wijze heengaan van een mij zeer dierbare pater, pater Elias Leyds. Ik had net de uitvaartdienst bekeken. Sorry dat ik niet gewoon de tekst uit de Bijbel haalde. Ik vraag om begrip. Ik googlede omdat ik wel de zinssnede uit mijn hoofd ken maar niet de Schriftplaats. Dan is Google een fijne manier om dat te achterhalen.
Het was een buitengewoon mooie (uitvaart)mis.

Hoe kom je daar nu ineens bij? De katholieke kerk is nog steeds de grootste liefdadigheidsinstelling ter wereld en veel protestantse kerken dragen ook volop hun steentjes bij. Heel veel ziekenhuizen zijn door de kerk opgericht, net als veel universiteiten. In zelfs de meest afgelegen plekken deelt ze voedsel uit, bouwt ze voorzieningen, organiseert ze hulpverlening voor uiteenlopende mensen en geeft ze onderwijs. In sommige door oorlog, corruptie of diepe armoede verscheurde gebieden is zij zelfs de laatste overgebleven baken van hulp en stabiliteit.
Er is veel vreugde, schoonheid, muziek, cultuur en hoop binnen de kerk te vinden, omdat het lijden er juist níét het laatste woord heeft. Zelfs de eucharistie, waarin we toch het Offer van Christus tegenwoordigstellen, is een vreugdevolle bijeenkomst dat leven en licht schenkt en in het teken staat van dankbaarheid (de betekenis van het woord 'eucharistie), liefde en gemeenschap. We zijn een vierende gemeenschap, ook als we lijden en ook als we offers moeten brengen. De Schrift zegt het al: wat we in tranen zaaien, mogen we met vreugde oogsten (vg. Ps 126). Dat is de hoop die ons in moeilijke tijden overeind houdt.
Dat je het in veel dingen niet met haar eens bent is prima te begrijpen; ook ik vind sommige dingen vreemd tot overdreven. Maar met dit schrijven kun je echt niet verder naast de waarheid zitten.

Helaas ben ik nooit verder gekomen dan een HBO-master. Hier begrijp ik geen snars van. 

Het voelt niet goed om over iemand in de derde persoon te praten. Laten we maar liever voor hem bidden. Daar zal @Breuk vast geen bezwaar tegen hebben.

In gebed spreek ik telkens de hoop uit dat iedere ziel zich naar God mag keren. Niemand uitgezonderd. Zoals God in Ezechiël stelt: All life belongs to me. 

Oeps? Neem een theelepeltje mosterd. Helpt goed tegen oepsen. 

Briljant! 🤡

Mijn kids mogen gerust naar verjaardagsfeestjes maar als daar frikandellen worden gegeten dan heb je aan mij een kwaaie. 

Jazeker wel, Jezus bevestigd wel degelijk het huwelijk tussen man en vrouw, inclusief de onverbrekelijkheid ervan. Vooral in Matteüs 19 gaat Hij heel erg op het huwelijk in. En ook in de rest van het NT, net als het OT, wordt het huwelijk tussen man en vrouw wel degelijk als volstrekt normatief neergezet en worden homoseksuele handelingen expliciet veroordeeld.
Nee, liefdeloosheid, gebrek aan affectie, machtszucht en teveel scrupuleusheid omtrent seksuele voorlichting en intimiteit hebben een desastreuze invloed. Net zoals decadente losse seksuele contacten die hebben. Net zoals het objectiveren van vooral het vrouwelijke lichaam en de seksindustrie die hebben.
En de idee dat seksualiteit de enige of belangrijkste vorm van echte, diepe affectie zou zijn kan ook behoorlijk beschadigend uitpakken, zeker bij een verkeerd verstaan van wat seksualiteit ten diepste is. Het wekt verwachtingen die vaker niet dan wel waar te maken zijn en kan in het ergste geval zelfs tot ongewenste zwangerschappen leiden, met of zonder anticonceptie.
Films waarin twee mensen na de eerste date al meteen passievolle, volledig op elkaar ingespeelde seks hebben en iedereen dat heel normaal vindt zijn wat dat betreft bizar slechte voorbeelden, maar toch blijken mensen zich daardoor te laten beïnvloeden. Met niet zelden nare gevolgen voor nog prille relaties.
Élke verkeerde omgang ermee kan levens verwoesten, of de verkeerde omgang nu genot geeft of niet. En dat geldt voor alle goede gaven die God ons geeft. Élk mens moet zich bekeren en met Gods hulp en bijstand verkeerde verlangens afleggen.
Dat neemt niet weg dat we de oorspronkelijke betekenis en doel van elke gave moeten blijven voorhouden en ook nooit mogen oordelen over mensen die daarin hun eigen keuzes maken.

Zo lees ik ook. Met name Jezus Christus heeft dan een groot belang, en niet slechts als leraar of profeet, omdat het essentiele keuzes zijn in jezelf die je moet maken.

Er zijn Joodse schriftuitleggers die leren dat de hele Bijbel zich (ook) in onszelf afspeelt en dat alle Bijbelse personen (ook) in onszelf aanwezig zijn, inclusief de slechtste. Een intrigerende gedachte die ons heel nederig en voorzichtig zou moeten maken. We hebben dan zowel Kaïn als Abel in ons. En Petrus en Judas Iskariot. Daarom zijn er overlevenden van de vernietigingskampen die geen wrok koesteren tegen de kampbeulen omdat ze beseffen dat de beul ook in henzelf aanwezig is.