Cybelle Hawke

Weet je.... Als ik in gesprek kom met ouders die hun zorgen uiten dat hun kinderen het geloof vaarwel hebben gezegd, dan zie ik het niet als mijn rol om als ambassadeur van de waarheid de scherpte van het evangelie voor te houden. Ik zie daar weinig of geen heil in en laat dat graag over aan diegenen die zich daartoe bevoegd danwel toegerust voelen.
Aan de andere kant denk ik, dat ik niet ingezegend ben om alle zorgen weg te wuiven en iedereen gerust te stellen dat het allemaal wel snor zit.
Mijn ervaring leert dat er een dunne scheidslijn ligt tussen het aangeven dat je je zorgen maakt   en   willen horen dat je je geen zorgen hoeft te maken.
Het is zeker interessant  om dieper in te gaan op wat ouders dan precies zorgen baart als hun kinderen het geloof vaarwel hebben gezegd, wat mij betreft. Ik overweeg een apart topic te starten.
Op dit topic beschouw ik mijn bijdrage als afgerond.?

En dit is nu precies de tragiek van een atheist: dat er een God is die tegen sommigen zal zeggen: jouw wil geschiede- voor jou is er niets meer.
 

En dit is nu precies de tragiek van een atheist: dat er een God is die tegen sommigen zal zeggen: jouw wil geschiede- voor jou is er niets meer.
 

Ik denk dat we elkaar nu wel gevonden hebben. Ik hoop van harte dat vergeving voorop komt te staan. En als het slachtoffer alsnog de aangifte wil doorzetten, dan zal een berouwvolle dader daar geen probleem mee hebben en zijn volledige medewerking verlenen. Althans, zo denk ik erover.

@WdG
Ik begrijp niet waarom een ouder die van zijn kind ook maar het geringste verneemt over mogelijk misbruik nog angst heeft om aangifte te doen of zich zorgen maakt over de reactie van de organisatie waar men bij aangesloten is.
Leg mij eens uit hoe een dergelijke angst de overhand kan krijgen???

En zo is het. Een ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen zonden. En dat organisaties soms iets wel of niet doen, ook daar zijn de leden die daar geen inspraak in hebben gehad ook niet voor verantwoordelijk.
 
Laat je dus geen schuldgevoel aanpraten of tegen de muur zetten.

Kijktip:
Een van mijn hobby;s is wielrennen (ik fiets zelf ook, anders is het geen hobby maar een kijkverslaving). Momenteel is op tv (zender: Eurosport) de ronde van Italië te zien, die dit jaar start in Israël. Hele mooie beelden van dit schitterende land. Bekende plekken worden volop in beeld gebracht. Gisteren Jeruzalem, vandaag rijdt men van Haifa naar Tel Aviv. Zojuist kwam men bv langs Meggido.
Daar was volop strijd, maar alleen tussen wielrenners

Ik denk dat ieder mens, niemand uitgezonderd, wel eens een beroerde ervaring heeft gehad met een ander. Dat kan zijn in een winkel, in het verkeer, bij feestjes, op het werk en het kan zeker ook in de kerk. Maar daarmee is nog niet gezegd dat hieraan rechten kunnen worden ontleend.
Dit forum wil niet maar kan ook onmogelijk als soort van klachten- of consumentenlijn fungeren.
Ook heeft het geen zin om een bepaalde stroming via dit forum trachten te scharen onder de noemer sektarisch, niet in de laatste plaats omdat de mening van het individu er weinig toe doet (inclusief die van u). Ik adviseer om via social media een poll te starten om meer inzicht in het bestaan van een draagvlak voor uw visie te krijgen.
 
Tja ik heb er zelf ook een hekel aan als feestjes worden benut, lees misbruikt, voor persoonlijke networking. Maar daar maakt ook de tupperware- en avon verkoper zich schuldig aan hoor. Trouwens het kan ook andersom! Op feestjes is er altijd wel iemand die wat lacherig begint over mijn geloof. Een hele goede vriend, die vrijwel altijd ook op deze feestjes is, werkt bij de belastingdienst.... ook een gewild onderwerp voor misplaatste grappen en zoal meer.
Voor wat betreft het antwoord "afgewezen natuurlijk" mbt het bidden voor een ander: degene die het rendement van een half uur gebed kan vaststellen moet ik nog tegenkomen! Maar als je het echt niet wilt, behoort men dat te respecteren.

Ik plaats vraagtekens bij een cursus duiveluitdrijving maar ik vraag me af of deze cursus wel lesgeeft in het kunst van het uitdrijven (dit ligt vastomlijnd), ik denk dat de cursus ingaat om te kunnen analyseren c.q. vaststellen dat er sprake is van bezetenheid.
Een andere component in de kwestie van bezetenheid, is of de persoon gelooft dat deze genezen kan worden door Jezus Christus, met andere woorden het exorcisme is geen therapie of behandeling maar een appel op de macht van Jezus.
 
 

Nuancering is hier wel op zijn plaats, dunkt me!
De Messias is een Hebreeuwse benaming en in de joodse leer is de Messias niet gelijk aan Jezus. 
Voor christenen staat vast dat Jezus de Christus is.
De profetie, hinten, aankondigingen, verwachtingen en beloften in de TeNaCH duiden op de Messias maar dat wil niet zeggen dat de TeNaCH spreekt over Jezus
Jij stelt doodleuk Jezus en Messias gelijk maar dat is ongekend aanmatigend naar de joodse gelovige toe. Immers hun eigen woord wordt gekaapt en ingevuld door een religie die zij niet onderschrijven.
 
 
 
 

V: Hoe geef je je christen-zijn in de praktijk vorm?
A: Ik hoop ooit nog eens een christen te zijn. Ik ben wel al mijn hele leven lang bezig er een te worden. Het grote sleutelwoord hierbij is bekering. Ik zie dingen in mezelf die ik niet kan veranderen maar er zijn ook genoeg dingen die wel te veranderen zijn.
Voor de eerstgenoemde weet ik mij in het kostbaar bloed van Jezus gedragen (ik heb uitzicht op vergeving en moet ook accepteren dat Hij mij wil oprichten) en voor het laatste weet ik mij door Jezus' Woorden gemaand en geroepen.  Maar veranderen..... oh wat is dat moeilijk!!!!
Verder beschouw ik het voeden van mijn geloof als imperatief. Bijbel(studie), gebed en heel veel stilte....
 

 
V: Hoe speelt het een rol in je dagelijks leven, in de contacten met anderen die lang niet altijd christen zijn?
A: Ik leef vanuit de gedachte dat God de Schepper iets voor ogen had toen Hij mij de levensadem schonk. Dat is dus niet een supermens, een heilige of een engel maar simpelweg een mens … maar wel met een bedoeling.
Ik mag er zijn en ik hoor bij Zijn Schepping. Dat ik me op een uitzichtloos dood(lopend) spoor bevond, is door Jezus' onbeschrijflijk grote offer rechtgezet. Ik put daar niet alleen troost uit maar ook inspiratie. Mijn wezen en leven is door de hoogste autoriteit als kostbaar en de moeite waard gezien... Dan wil ik ook zoveel mogelijk me richten op die bedoeling.
Gekgenoeg kan ik het best met niet-gelovigen opschieten. Ik merk dat zij vaak met dezelfde vragen rondlopen als ikzelf . Ik ervaar het als verrijkend, verfrissend en zeker ook als een privilege dat mensen zich openstellen en zich durven te uiten wat zij zoal vinden.

 
V: Praat je er veel over of is het meer iets wat weliswaar je manier van leven bepaalt, maar waar je met anderen meestal niet over praat.
A: ik ben geen prediker noch een bekeerder. Wel is het zo, dat ik bepaalde dingen beslist niet niet tolereer. Zo wordt er in mijn bijzijn niet gevloekt, ook niet door hierarchisch hoger geplaatsten op mijn werk.  Ook loop ik hierom weg uit een bioscoop, bij een lezing of feestje.
Daarentegen praat ik erg veel over geloof binnen mijn gezin.... ook een weg van vele eenzaamheden maar “mama vindt het nu eenmaal belangrijk....”

Zelf heb ik het ervaren alsof God me even heeft laten gaan. Denk dat het ook onvermijdelijk was dat die dop van die fles af zou vliegen. Ik heb min of meer een lat relatie gehad van 4 jaar. Na een aantal jaar begon het steeds minder goed te voelen. M’n leven was totaal niet op de rails. Ik was totaal ongelukkig. Ik liep met de gedachten dat m’n leven niet klopte. En op dat moment gebeurde het. Ik kwam verschillende mensen tegen met dezelfde gedachten. Een van deze mensen had bijbelstudie bij Jehovah’s Getuigen. Ik kende die persoon dus niet. Noem het toeval, maar ik denk daar anders over. Met die andere persoon had ik heel goede gesprekken. En die had ook een heel heftig verleden. Die knop ging om, niet verstandelijk maar duidelijk door Gods Geest. Ik heb m’n pak aangetrokken en ben weer naar de bijeenkomst gegaan. De blije reacties!
Dus kort samengevat, soms laat God mensen even hun gang gaan om te laten zien hoe de wereld in elkaar zit en daar van te leren. Op die manier worden je ogen geopend. Je ziet het contrast tussen de wereld en de Christelijke gemeente. Mijn ervaring is dat je niks mist in die wereld. Bovendien had ik na een lange periode ineens weer super leuk werk en ook nog eens in m’n eigen branche.
Inderdaad is het misschien wel kort door de bocht door praktiseren en no-go te verklaren, maar mijn ervaring is dat het de enige juiste weg is. Maar ik begrijp heel goed dat sommige mensen dat niet kunnen. Maar ik weet zeker als je echt serieus met God bezig bent Hij je op de goede weg zet. Ik heb daar heel bijzondere verhalen over gehoord en gezien!
Je moet je bezig houden met geestelijke zaken en dan heb je het onder controle. (ook een beetje kort door de bocht misschien, maar het komt er wel op neer). Je krijgt daar ook hulp bij van Gods geest en van de Gemeente.
Medechristenen raad ik aan het niet voor zichzelf te houden. Die fout heb ik gemaakt en als een ongeleid projectiel is het mis gegaan. Zoek hulp bij een vertrouwd persoon, maak het tot onderwerp van gebed. Denk niet dat je het alleen aan kan.
 

Petrus, Judas, Simon de Zeloot, Pilatus, Herodus, Kajafas, Maria van Magdala, de soldaten, de spottende menigte....
Leiders, koningen, priesters, volgelingen, soldaten, het volk....
Al deze personages vertegenwoordigen samen alle bevolkingslagen uit de samenleving (Israel) van die tijd.
UIteindelijk lieten ALLEN Hem alleen.  Geen mens die het voor Hem opnam of durfde te nemen.  Dit ..... deze algehele verwerping...dat heeft God voorzien dat de mens(en) dit zouden doen.... (en God greep niet in, immers dan zou Hij de sovereiniteit van de vrije wil van de mens schenden)
En op de 3e dag werd op deze 360 graden algehele schuld, waaraan niemand zich kan onttrekken, de Redding gefundeerd.
De vraag bij de musical is m.i. niet zozeer wat of wie Judas bewoog om te verraden, maar of, en in hoeverre, een christen van vandaag inziet hoe eenvoudig mensen van een himmelhoch juichende dit-is-onze-lang-verwachte-Messias stemming naar een algeheel en unaniem kruizigt-Hem kunnen komen en belangrijker nog, welk aandeel jezelf in deze aaneenschakeling van gebeurtenissen gespeeld zou hebben.
Pas dan, wetend dat ook jij met al je kennis en beste bedoelingen, aandeel hebt in deze onmetelijke schuld, kun je ook gaan bevatten welk een prachtig, ongeevenaard groot geschenk God heeft bedacht.
Mijn ervaring is, dat eenieder die zich dit ten diepste realiseert, niets anders kan en wil, dan op de knieen neervallen en hiervoor God te danken.
 
 
 
 

Het komt mij zo voor dat Jezus tijdens/met zijn doop, zijn roeping kreeg te  c.q ging verstaan,  in de woestijn de grote verzoekingen/valkuilen van het leven weerstond [en aldaar zijn strategie tot gehoor geven aan deze roeping heeft uitgezet - eigen interpretatie] om vervolgens de eerste stappen tot dit gekozen pad te zetten met het roepen van zijn discipelen.
Zelf raak ik er steeds meer van overtuigd dat de doop meer omvat dan in Romeinen beschreven (Rom 6: 1-14) en een verbinding legt met de aan ons door onze Schepper geschonken (unieke) talenten die, opnieuw zoals ik dat zie, weer betrekking hebben op hetgeen onze Schepper voor ogen had toen hij ons de levensadem schonk (type bedoeling van ons leven en tevens een toerusting om onze functie in Zijn Schepping - lees plan - te kunnen volbrengen). 
Helaas is het bovenstaande geheel gevoelsmatig. Wel heb ik een visualisatie van mijn eigen roeping beleefd maar de grote vraag is altijd, kwam deze van God....   Ik wil in het leggen van deze verbinding de grootst mogelijke terughoudendheid betrachten maar diep in mijzelf is er iets wat deze koppeling bevestigt, temeer omdat ik aan een 'roeping'  lang geleden gehoor gaf en mij op dit gekozen pad gedragen voel. Maar om dit als geldende standaard voor eenieder te lanceren...... Oh nee! Het is, en misschien hoort dat ook wel, heel erg persoonlijk.

Drie maal per dag bid ik het getijdengebed: lauden, vespers, completen. Elke zondag ga ik naar de mis en zo af en toe spreek ik de biecht als het nodig is. Nu in de veertigdagentijd leef ik ook iets soberder en straks in de Goede Week zal ik wel weer zo'n beetje elke dag in de kerk te vinden zijn met al die vieringen.
Daarnaast lees ik elke dag een of twee hoofdstukken uit de Schrift, uit de dagboekreeks Spreken met God bij het ontbijt, denk ik veel over levensbeschouwelijke onderwerpen na, ook letterlijk in stilte, en schrijf daar af en toe over op met name dit forum.
Ik probeer een vriendelijke, hulpvaardige en verantwoordelijke naaste te zijn voor de mensen om mij heen, tijdens mijn vrijwilligerswerk en daarbuiten. Soms heb ik met mensen bijzondere gesprekken over levensbeschouwelijke kwesties, waarin ik desgevraagd dan zo mooi en beeldend mogelijk uitleg wat ik geloof. Het gebruik van religieuze argumenten en beelden beperk ik dan tot een minimum en anderen veroordelen doe ik niet.
De meeste tijd leef ik echter alleen en werk ik veelal thuis, volgens een dagritme enigszins geïnspireerd op het monastieke leven. Ik leef ook bewust ongehuwd en wil dus geen relatie, omdat ik geen gezin wil en het alleen leven mij bijzonder bevalt.
Mijn visie op het dagelijks christelijk leven is deze: bid elke dag en belijd berouwvol je zonden, ga naar de eredienst van je kerk en gehoorzaam haar geboden, leef sober en doe alles wat je wil doen met mate, doe al je werk alsof je het voor God zelf doet, wees de meest vriendelijke en aangename versie van jezelf, bewaak en verleg steeds meer je grenzen en vertrouw in alles geheel op Gods voorzienigheid en barmhartigheid.
Zo vorm je, met hulp van Gods genade en bijstand, een gezonde voedingsbodem voor de verdere mystieke of spirituele verdieping van je geloof, naar gelang je roeping en je plaats in de wereld.
 

Heel spijtig om te horen. Ik hoop toch dat je na een tijdje weer te zien. We proberen Credible een veilig forum te laten zijn. Het gaat je goed.
We zijn er mee bezig. Je hebt helemaal gelijk. Liefde onderling zou kenmerkend moeten zijn onafhankelijk van onze verschillen. Gelukkig zie ik dat ook hier. Credible zit op internet en daar zitten mensen van allerlei pluimage en intenties, soms met de verkeerde.

Een belangrijk aspect binnen de schemerzone hersendood, althans zoals ik dat zie, is niet zozeer de verkeerde diagnose maar een te vroege diagnose. Eerder meldde ik iets over de dubieuze verhouding tussen een lichaam als kostenpost en de waarde van onderdelen van ditzelfde lichaam.
Maar daarnaast is er ook nog zoiets als de ontwikkeling van de medische wetenschap.
Er druppelen steeds meer berichten binnen dat de medische technologie ook zoiets als hersendood omkeerbaar zou kunnen maken. Onderaan deze post een link naar een pagina met allerhande artikelen hierover.
Ik denk dat het buiten deze discussie valt om al deze artikelen uit en te na te bespreken, het enige wat ik hiermee wil aangeven is dat er wel degelijk ontwikkelingen in de medische wetenschap gaande zijn over herstel van wat vandaag de dag als hersendood doorgaat.
De vraag is  m.i. gerechtvaardigd of hersendood inderdaad het criterium mag zijn voor het bepalen of andere levens gered kunnen worden.  Immers, wie zich registreert als donor doet dat met het oog op een toekomstige situatie waarin voor hem/haar de diagnose hersendood wordt gesteld.
Vwb de nieuw aangenomen wet, vraag ik me af: Met welke criteria wordt het leven van een ander gered met mijn organen, terwijl ik zelf, hersendood, ook nog een (uiteraard zeer kostbare) redding zou kunnen krijgen.
Maar bovenal, zoek ik naar een antwoord op de vraag:  Is het zo, dat het redden van mijn medemens boven mijn eigen redding dient te gaan? Ik ben daar nog druk mee in de weer - lees in de bijbel aan het wroeten. Een echte kluif, so to speak. Ben ook heel benieuwd naar hoe jij hier tegenaan kijkt.
 
 
 
 
 
 
 
https://www.google.nl/search?client=ubuntu&channel=fs&dcr=0&ei=FYmaWqnaCsTSwALAxazQAg&q=new+technology+to+cure+brain+dead&oq=new+technology+to+cure+brain+dead&gs_l=psy-ab.3...0.0.0.198.0.0.0.0.0.0.0.0..0.0....0...1c..64.psy-ab..0.0.0....0.SSyG3ICVBuY

Daar is de huidige wetgeving, althans in de staat waar ik leef, hetzelfde zoals in NL van kracht wordt  (dus je bent donor tenzij je aan hebt gegeven dat niet te willen) maar.....de praktijk leert dat er naast de voordelen van deze wet (waarbij miljoenen in een klap donor zijn) er ook wel degelijk nadelen zijn, en dan gaat het niet om het principe van de wet maar om de uitvoering en invulling.
Ik hoor maar al te vaak, dat Nederland geen Brazilie is ..... en dat is zeker met het huidige weer, absoluut waar  Maar als bewoner van deze planeet kun je vandaag de dag juist je voordeel doen met de ervaringen van de internationale gemeenschap.
Zoals bij elke wet, wordt die overtreden! En nu ligt er in Nederland een enorme kans om nu wel levens te redden zonder ook meteen alle daarbijhorende valkuilen over te nemen.
Vandaar dat ik groot voorstander ben van een open maar vooral zeer diepgaande discussie/debat waarbij juist de misvattingen, gevaren naar voren worden gebracht.
 
 

Ik heb geen moeite met de wet.
Wat knaagt is het idee, dat als ik op de spoedeisende hulp in een ziekenhuis beland, mijn onderdelen als geregistreerd donor veel meer waard zijn dan de (voortzetting van) behandeling van mijn algehele ik (kostenpost) .
Ik wacht de voorlichtingscampagne af want ik wil eerst weten hoe de afwegingen in het ziekenhuis worden gemaakt en vooral in welke toonzetting de nabestaanden, die het laatste woord hebben, door het verplegend personeel worden benaderd.
 
 

Je hebt gelijk, maar daarvoor moest ik wel drie keer teruglezen om te snappen wat je nu wel zegt 

Hoi. Wat fantastisch dat je je door God's Woord  laat inspireren en gekozen hebt om je talenten in deze vorm aan te wenden. Het is altijd erg moeilijk om zaken van het hart concreet en als tastbaar 'bewijs' naar voren te brengen. Verwacht vooral niet dat mensen je hier een schouderklopje gaan geven. In zijn algemeenheid staan mensen erg kritisch ten opzichte van mensen die verklaren dat ze van God een teken hebben ontvangen.
Aan de andere kant raad ik je aan om toch ook vooral waakzaam te blijven. God is niet zo scheutig met tekenen. Immers wij worden geroepen om te gaan in geloof. Ik denk dat ik rustig mag stellen dat als jij je levenspad gericht en bewust in Zijn handen plaatst, Hij je ook draagt en gidst.
Nog even over de financiele kant. Ik heb net de site geraadpleegd en ik zie dat donaties op een centrale bankrekening gestort dienen te worden. Crowdfunding is tegenwoordig erg trendy en zeker effectief. Maar in jouw geval wekt het argwaan als je het via je prive-rekening laat verlopen. Check nog even via de organisatie waar je bent aangesloten of je wel de juiste weg bewandelt.
God's zegen op je pad.
 
 

Hoi. Wat fantastisch dat je je door God's Woord  laat inspireren en gekozen hebt om je talenten in deze vorm aan te wenden. Het is altijd erg moeilijk om zaken van het hart concreet en als tastbaar 'bewijs' naar voren te brengen. Verwacht vooral niet dat mensen je hier een schouderklopje gaan geven. In zijn algemeenheid staan mensen erg kritisch ten opzichte van mensen die verklaren dat ze van God een teken hebben ontvangen.
Aan de andere kant raad ik je aan om toch ook vooral waakzaam te blijven. God is niet zo scheutig met tekenen. Immers wij worden geroepen om te gaan in geloof. Ik denk dat ik rustig mag stellen dat als jij je levenspad gericht en bewust in Zijn handen plaatst, Hij je ook draagt en gidst.
Nog even over de financiele kant. Ik heb net de site geraadpleegd en ik zie dat donaties op een centrale bankrekening gestort dienen te worden. Crowdfunding is tegenwoordig erg trendy en zeker effectief. Maar in jouw geval wekt het argwaan als je het via je prive-rekening laat verlopen. Check nog even via de organisatie waar je bent aangesloten of je wel de juiste weg bewandelt.
God's zegen op je pad.
 
 

Hoi. Wat fantastisch dat je je door God's Woord  laat inspireren en gekozen hebt om je talenten in deze vorm aan te wenden. Het is altijd erg moeilijk om zaken van het hart concreet en als tastbaar 'bewijs' naar voren te brengen. Verwacht vooral niet dat mensen je hier een schouderklopje gaan geven. In zijn algemeenheid staan mensen erg kritisch ten opzichte van mensen die verklaren dat ze van God een teken hebben ontvangen.
Aan de andere kant raad ik je aan om toch ook vooral waakzaam te blijven. God is niet zo scheutig met tekenen. Immers wij worden geroepen om te gaan in geloof. Ik denk dat ik rustig mag stellen dat als jij je levenspad gericht en bewust in Zijn handen plaatst, Hij je ook draagt en gidst.
Nog even over de financiele kant. Ik heb net de site geraadpleegd en ik zie dat donaties op een centrale bankrekening gestort dienen te worden. Crowdfunding is tegenwoordig erg trendy en zeker effectief. Maar in jouw geval wekt het argwaan als je het via je prive-rekening laat verlopen. Check nog even via de organisatie waar je bent aangesloten of je wel de juiste weg bewandelt.
God's zegen op je pad.
 
 

Hoi. Wat fantastisch dat je je door God's Woord  laat inspireren en gekozen hebt om je talenten in deze vorm aan te wenden. Het is altijd erg moeilijk om zaken van het hart concreet en als tastbaar 'bewijs' naar voren te brengen. Verwacht vooral niet dat mensen je hier een schouderklopje gaan geven. In zijn algemeenheid staan mensen erg kritisch ten opzichte van mensen die verklaren dat ze van God een teken hebben ontvangen.
Aan de andere kant raad ik je aan om toch ook vooral waakzaam te blijven. God is niet zo scheutig met tekenen. Immers wij worden geroepen om te gaan in geloof. Ik denk dat ik rustig mag stellen dat als jij je levenspad gericht en bewust in Zijn handen plaatst, Hij je ook draagt en gidst.
Nog even over de financiele kant. Ik heb net de site geraadpleegd en ik zie dat donaties op een centrale bankrekening gestort dienen te worden. Crowdfunding is tegenwoordig erg trendy en zeker effectief. Maar in jouw geval wekt het argwaan als je het via je prive-rekening laat verlopen. Check nog even via de organisatie waar je bent aangesloten of je wel de juiste weg bewandelt.
God's zegen op je pad.